Λίγο πριν τις αναμετρήσεις της Arsenal εναντίον της Milan, θα ήθελα πολύ ο Wenger να διαβάσει αυτό το κείμενο. Όχι γιατί το «Wenger Out» θα γίνει πραγματικότητα αν η ομάδα αποκλειστεί από τους Ιταλούς, αλλά κυρίως γιατί αν δεν τα καταφέρει θα έχει «απολυθεί» από τις καρδιές όλων που τον αγάπησαν τόσα χρόνια.
Αξιότιμε Κύριε Arsene,
Ψαχουλεύοντας λίγο στο χρονοντούλαπο της ιστορίας προσπάθησα να εστιάσω κυρίως στην σημειολογία της πρόσληψής σας και της πορείας σας στην Arsenal μέχρι σήμερα. Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι μοιρολάτρης, ούτε υποτάσσομαι τα θέλω μου σε μια συμπαντική δύναμη, όμως πιστεύω στα αλληλένδετα θέλω των ανθρώπων που καθορίζουν πολλές φορές την ζωή τους. Ανακάλυψα λοιπόν ότι ο προηγούμενος μόνιμος προπονητής της ομάδας, Bruce Rioch, απομακρύνθηκε από το πόστο του, ερχόμενος σε ρήξη με την διοίκηση της ομάδας για τα μεταγραφικά ζητήματα. Επίσης η πρόσληψή σας αντιμετωπίστηκε με τόση δυσπιστία και απογοήτευση όχι μόνο λόγω της φτωχής σας ως τότε φήμης, αλλά κυρίως διότι τα μέσα της εποχής είχαν παρουσιάσει ως απόλυτο φαβορί για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας τον Johan Cruyff, θιασωτή του total football τόσο ως παίκτη όσο και ως προπονητή.
Ας αναλογιστούμε λοιπόν τι καταφέρατε σε συνάρτηση με αυτές τις δύο αναφορές. Όχι μόνο εκμεταλλευτήκατε πλήρως τις γνώσεις σας ως οικονομικός αναλυτής, φέρνοντας παίκτες που η αξία τους ως ποδοσφαιριστές ξεπερνούσε κατά πολύ την χρηματιστηριακή τους ως άλλος Billy Bean -της πασίγνωστης ταινίας Moneyball-, αποφεύγοντας παράλληλα σχολαστικά τις υπεραξίες, αλλά επίσης ξεπεράσατε τις προσδοκίες που έθετε το όνομα του Cruyff, δημιουργώντας μια ομάδα που την πρώτη σας δεκαετία στον πάγκο κατόρθωσε να πραγματώσει το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο, που είχατε χωμένο στις αμέτρητες σημειώσεις σας που φέρατε από την Γαλλία και την Ιαπωνία.
Το όνομά σας συνδέθηκε με σπουδαίες φράσεις όπως «In Arsene We Trust», «Invincibles» και «Arsene Knows», που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το κυρίαρχο τα τελευταία χρόνια «Wenger Out». Δυστυχώς ερευνώντας το παρελθόν σας παρατήρησα ότι είναι γεμάτο αντιθέσεις. Δεν ξέρω αν προσωπικά τις απεχθάνεστε ή τις προτιμάτε, όμως σας χαρακτηρίζουν. Πως αλλιώς με μόλις 11 επίσημες συμμετοχές στην Strasbourg καταφέρατε να κερδίσετε τον σεβασμό λόγω της ποδοσφαιρικής σας οξύνοιας; Πως καταφέρατε από βοηθός της Cannes στην Ligue 2 να γίνεται πρώτος προπονητής της Nancy στην Ligue 1; Πως καταφέρατε να πανηγυρίσετε τόσο έξαλλα σώζοντας την ομάδα στα play-off απέναντι στην μοναδική ομάδα που παίξατε πραγματικό ποδόσφαιρο, την Mulhouse; Πως από μια ανάσα από την παντοδύναμη Bayern Munich βρεθήκατε στην Nagoya Grampus μετά την φυγή σας από την Monaco; Πως υπομείνατε τις φάρσες των ίδιων σας των παικτών στα πρώτα χρόνια σας στην Arsenal και ήδη από την δεύτερη σεζόν σας της δώσατε το πρωτάθλημα μετά από εφτά χρόνια;
Οι ερωτήσεις φυσικά είναι ρητορικές και στις περισσότερες γνωρίζω τις απαντήσεις. Άλλωστε για μένα αποτελείτε έναν σύγχρονο ποδοσφαιρικό προφήτη και για τα περισσότερα είχατε δώσει απαντήσεις πριν καν γίνουν πράξη. Πόσοι άραγε ξέρουν πως είχατε προβλέψει πως είναι πιθανόν να μην ηττηθείτε από κανέναν την σεζόν 2002/03 στην συνέντευξη τύπου πριν τον πρώτο αγώνα της χρονιάς και επανάλαβατε τα ίδια λόγια στους παίκτες στην προετοιμασία της ομάδας για την επόμενη σεζόν, όταν και τελικά το κάνατε πράξη; Εκείνος ο υπέροχος κύκλος μοιάζει να έκλεισε όταν τον Μάιο του 2006, ο διαιτητής αποφάσισε να δώσει κόκκινη στον Lehmann μόλις στο 18′ αντί να υποδείξει γκολ στο ακριβώς επόμενο δευτερόλεπτο στο πλασέ του Giuly, στον τελικό του Champions League απέναντι στην Barcelona. Συγχωρέστε με αν αποτελεί ύβρις το εν λόγω σχόλιο, καθώς ακόμα κι αν έμενε πίσω στο σκορ η ομάδα πιστεύω θα είχε καλύτερες πιθανότητες με έντεκα παίκτες.
Τα επόμενα χρόνια ξέρω πως δεν ήταν παραμυθένια. Το γήπεδο αποτέλεσε οικονομική τρύπα, που δύσκολα «μπαλώνεται», όμως πάντα είχατε την γνώση να επιβιώνετε, κρατώντας την υπόληψη σας ψηλά και μαζί αυτή της ομάδας. To 2007 πρώτα χάσατε από κοντά σας τον David Dein, που σας έφερε στον σύλλογο, και λίγο μετά τον ποδοσφαιρικό σας γιο, Thierry Henry, που από τα 4 γκολ ανά σεζόν πριν έρθει στην Arsenal τον κάνατε άγαλμα έξω από το Emirates. Δέκα χρόνια πέρασαν από τότε, μένοντας κάθε χρόνο κάτω από την δεύτερη θέση -εκτός από την σεζόν 2015/16-, αναγκασμένοι να πουλάμε μαζικά και να αγοράζουμε φθηνά. Αν ήταν λίγο διαφορετικά τα πράγματα την χρονιά που η Leicester κατέκτησε το πρωτάθλημα, ίσως να μην διαβάζατε τώρα τόσο δυσάρεστα λόγια, όμως κι εσείς νομίζω μέσα σας χαρήκατε με την υπέρβαση των «αδυνάτων», που τόσες φορές είχατε κάνει ο ίδιος στο παρελθόν.
Δεν θέλω ακόμα και τώρα να φύγετε έτσι. Μακάρι με ένα μαγικό ραβδί να άλλαζε η πορεία της ομάδας και να μεταμορφωνόταν από «βατράχι» σε «πριγκίπισσα», όμως ένας υπερρεαλιστής όπως εσείς ξέρει καλά πως τα ζητήματα δεν λύνονται έτσι. Ζούμε στην πιο δραματικά αρνητική σεζόν της Arsenal υπό την ηγεσία σας. Ποτέ στο παρελθόν δεν τερματίσατε κάτω από την πέμπτη θέση, που τώρα απέχετε οχτώ βαθμούς. Ποτέ στο παρελθόν δεν συγκεντρώσατε λιγότερους από 67 πόντους, ενώ φέτος έχετε 45 με εννιά αγωνιστικές να απομένουν. Ποτέ πριν δεν είχατε πρώτο σκόρερ με λιγότερα από 13 γκολ (Van Persie την σεζόν 2006/07) και φέτος ο αναπληρωματικός πια Lacazette είναι πρώτος με εννιά. Ποτέ πριν δεν είχατε χάσει τον σεβασμό και την αποδοχή των παικτών, που λίγες μέρες πριν υπάρχει φημολογία πως συναντήθηκαν με σκοπό να σας «απομακρύνουν» από την θέση σας.
Εν κατακλείδι δεν υπάρχει μια χειροπιαστή συμβουλή να σας δώσω, με το παιχνίδι «στημένο» κι εσάς να κρατάτε άσχημο «φύλλο» για all-in. Όμως σας το ζητάω σαν προσωπική χάρη. Ποντάρετε στο Europa League και ας είναι μπλόφα. Βρείτε ένα «ξόρκι» στα κιτάπια σας και δώστε πνοή στο αδιάφορο και ατάραχο ρόστερ, που δημιουργήσατε. Κατακτήστε τον ευρωπαϊκό τίτλο που λαχταράτε και λείπει από την συλλογή σας στην Arsenal και «γυαλίστε» μια τελευταία φορά την υστεροφημία σας. Έχω σταματήσει να πιστεύω πια στους Holding και στους Chambers, ακόμα και στους Elneny και Kolasinac, όμως αν εσείς το κάνετε κι εγώ μαζί σας. Μετά θα πρότεινα να φύγετε στο τέλος του συμβολαίου σας έχοντας κουνήσει μια τελευταία φορά περήφανος το «σεντόνι» και δεν πάει να γράφει κι αυτό «Wenger Out». Μείνετε ατάραχος και χειροκροτήστε. Αν υπάρχει ποδοσφαιρικός θεός ίσως και να σας το χρωστάει. Και σας το λέω από τώρα μήπως γίνω κι εγώ ο ποδοσφαιρικός προφήτης που ήσασταν κάποτε!
Με άκρα εκτίμηση ένας «φίλος» σας.
