Αύριο η Έβερτον αποχαιρετάει την ιστορική της έδρα το Γκούντισον Παρκ, ένα γήπεδο στο οποίο έζησε πολύ μεγάλες στιγμές.
Το απόγευμα της Κυριακής, η Έβερτον δίνει τον τελευταίο της αγώνα στο Γκούντισον Παρκ, το σπίτι της ομάδας για 133 χρόνια, πριν μετακομίσει στο νέο της γήπεδο.
Πρόκειται για την 2.789η και τελευταία αναμέτρηση που φιλοξενεί το ιστορικό στάδιο, το οποίο άνοιξε τις πύλες του το 1892 και από τότε αποτελεί την έδρα των «Ζαχαρωτών».
Όπως είναι φυσικό, η αναμέτρηση με τη Σαουθάμπτον έχει πάρει χαρακτήρα γιορτής αλλά και συγκίνησης, καθώς σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής και ένα συναισθηματικά φορτισμένο αντίο σε ένα ακόμη θρυλικό γήπεδο του αγγλικού ποδοσφαίρου. Παίκτες, προπονητές και φίλαθλοι της Έβερτον ετοιμάζονται να αποχαιρετήσουν τη διάσημη έδρα της ομάδας, πριν η νέα σεζόν τους βρει στο Hill Dickinson Stadium.
133 χρόνια δόξας και μεγάλων στιγμών
Το Γκούντισον Παρκ άνοιξε τις πόρτες του στις 24 Αυγούστου 1892, μόλις λίγους μήνες αφού η Έβερτον εγκατέλειψε το προηγούμενο γήπεδό της (το Άνφιλντ) λόγω διαφωνιών για το νοίκι. Ήταν από τα πρώτα σύγχρονα ποδοσφαιρικά στάδια της εποχής – διέθετε αποδυτήρια, γραφεία και χώρο διαιτητών κάτω από την εξέδρα, και έτσι οι παίκτες δεν χρειαζόταν πια να αλλάζουν σε παμπ και να περπατούν μέσα από το πλήθος για να μπουν στο γήπεδο, όπως συνέβαινε παλιά.
Το Γκούντισον Παρκ θεωρήθηκε πρωτοποριακό στάδιο για τον 19ο αιώνα, θέτοντας πρότυπα για τα αγγλικά γήπεδα που θα ακολουθούσαν. Σταδιακά επεκτάθηκε και εκσυγχρονίστηκε: το 1938 έγινε το πρώτο αγγλικό γήπεδο με τέσσερις διώροφες εξέδρες, ενώ το 1957 εγκαταστάθηκαν οι εμβληματικοί πυλώνες φωτισμού ύψους 56 μέτρων και το 1958 προστέθηκε υπόγεια θέρμανση στον χλοοτάπητα – κάτι που δεν υπήρχε σε αγγλικό γήπεδο μέχρι τότε
Στον αγωνιστικό χώρο του Γκούντισον Παρκ γράφτηκε το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας της Έβερτον. Η ομάδα πανηγύρισε σε αυτό το γήπεδο 8 πρωταθλήματα Αγγλίας από το 1891 έως το 1987 – καθώς φιλοξένησε και τις ομάδες που κατέκτησαν 5 Κύπελλα Αγγλίας, 1 ευρωπαϊκό τρόπαιο (Κυπελλούχων). Ειδικά οι δεκαετίες του 1960 και του 1980 υπήρξαν «χρυσές εποχές» με τίτλους και διακρίσεις, με το Γκούντισον πάντα στο επίκεντρο των θριάμβων.
Στον αντίποδα, μετά το 1995 (τελευταίο κύπελλο), οι επιτυχίες σπάνισαν, ωστόσο το γήπεδο έγινε φρούριο σε κρίσιμες μάχες παραμονής τα τελευταία χρόνια. Το ρεκόρ προσέλευσης του σταδίου σημειώθηκε το 1948, όταν 78.299 θεατές στριμώχτηκαν στις εξέδρες σε έναν αγώνα Κυπέλλου, αριθμός μυθικός για τα σημερινά δεδομένα.
Επιπλέον, το Γκούντισον Παρκ δεν ήταν μόνο το «σπίτι» της Έβερτον: φιλοξένησε σπουδαία διεθνή ματς, μεταξύ των οποίων αγώνες του Μουντιάλ 1966. Σε αυτό το Μουντιάλ, ο Πελέ πέτυχε εκεί το πρώτο του γκολ σε τρίτο συνεχόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο, ενώ ο Εουσέμπιο σημείωσε καρέ τερμάτων οδηγώντας την Πορτογαλία σε ένα επικό 5-3 επί της Βόρειας Κορέας. Ο ίδιος ο θρυλικός Εουσέμπιο μάλιστα χαρακτήρισε το Γκούντισον «το καλύτερο γήπεδο της καριέρας μου» δείχνοντας το δέος που ενέπνεε ακόμη και στους κορυφαίους του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.
Εμβληματικά παιχνίδια και θρύλοι του Γκούντισον Παρκ
Πλήθος αξέχαστων αναμετρήσεων έχουν διεξαχθεί στο Γκούντισον Παρκ, χαρίζοντας στιγμές που πέρασαν στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Ακολουθούν μερικά από τα πιο εμβληματικά παιχνίδια και επιδόσεις που σημάδεψαν το «σπίτι» της Έβερτον:
5 Μαΐου 1928 – Το ρεκόρ του Ντίξι Ντιν: Η Έβερτον έχει ήδη εξασφαλίσει το πρωτάθλημα του 1927-28 και στο τελευταίο ματς κυνηγά ένα απίστευτο ρεκόρ. Ο θρυλικός φορ Ντίξι Ντιν χρειάζεται τρία γκολ απέναντι στην Άρσεναλ για να φτάσει τα 60 τέρματα στη σεζόν – επίδοση που δεν είχε πετύχει ποτέ κανείς. Πράγματι, ο Ντιν πετυχαίνει χατ-τρικ (το τρίτο γκολ με κεφαλιά στο 82’) ξεσηκώνοντας ντελίριο στην εξέδρα. Ένας ενθουσιώδης φίλαθλος μάλιστα εισέβαλε για να τον φιλήσει, ενώ το απίστευτο ρεκόρ των 60 γκολ σε μια χρονιά παραμένει ακατάρριπτο έως σήμερα.
12 Ιουλίου 1966 – Πελέ, Γκαρίντσα και Εουσέμπιο στο Μουντιάλ: Στη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1966, το Γκούντισον φιλοξένησε πέντε αγώνες. Σε ένα από αυτά τα ματς ο Πελέ και ο Γκαρίντσα σκόραραν για τη Βραζιλία απέναντι στη Βουλγαρία, ενώ σε ένα συγκλονιστικό προημιτελικό η Πορτογαλία του Εουσέμπιο ανέτρεψε το 0-3 επί της Β. Κορέας σε 5-3. Ο Εουσέμπιο, πρώτος σκόρερ εκείνου του Μουντιάλ, δήλωσε συνεπαρμένος από την ατμόσφαιρα στο Γκούντισον Παρκ, αποκαλώντας το «το κορυφαίο στάδιο στο οποίο αγωνίστηκα ποτέ». Η αύρα του γηπέδου αυτού κατάφερε να μαγέψει ακόμα και τους αστέρες της παγκόσμιας σκηνής.
18 Οκτωβρίου 2002 – «Remember the name: Wayne Rooney»: Στις αρχές της Πρέμιερ Λιγκ το 2002, ένα 16χρονο παιδί από τα σπλάχνα της Έβερτον συστήθηκε με εκκωφαντικό τρόπο στο ποδοσφαιρικό κοινό. Ο νεαρός Γουέιν Ρούνεϊ σημείωσε στο 90’ ένα θαυμαστό γκολ από τα 30 μέτρα απέναντι στην Άρσεναλ, χαρίζοντας τη νίκη 2-1 στην Έβερτον και βάζοντας τέλος στο αήττητο σερί 30 αγώνων των Λονδρέζων. Με εκείνο το τέρμα (για το οποίο ο σπίκερ αναφώνησε «Θυμηθείτε αυτό το όνομα!»), ο Ρούνεϊ έγινε ο νεαρότερος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου και έδειξε πως ένα νέο αστέρι γεννιόταν στο Γκούντισον Παρκ.
19 Μαΐου 2022 – Η επική ανατροπή σωτηρίας: Σε ένα από τα πιο ηλεκτρισμένα βράδια που γνώρισε ποτέ το Γκούντισον, η Έβερτον βρέθηκε να χάνει 0-2 από την Κρίσταλ Πάλας σε εξ αναβολής αγώνα, με την παραμονή στην Premier League να κρέμεται από μια κλωστή. Με την ατμόσφαιρα στην εξέδρα να «βράζει», οι παίκτες του Φρανκ Λάμπαρντ αντέδρασαν και πέτυχαν μια από τις κορυφαίες ανατροπές: 3-2 τελικό σκορ, με τον Ντόμινικ Κάλβερτ-Λιούιν να σκοράρει με κεφαλιά στο 85’ το νικητήριο γκολ. Ακολούθησαν έξαλλοι πανηγυρισμοί και εισβολή χαράς των φιλάθλων στον αγωνιστικό χώρο – σκηνές που έγιναν μέρος του θρύλου του γηπέδου. Ο Λάμπαρντ, σκαρφαλωμένος στην οροφή των επισήμων, χαρακτήρισε εκείνη τη νύχτα ως «μία από τις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας μου.αποδεικνύοντας πόσο μοναδική μπορεί να γίνει η ατμόσφαιρα στο Γκούντισον Παρκ.
28 Μαΐου 2023 – Το τελευταίο θαύμα της «Γηραιάς Κυρίας»: Στην αυλαία της περσινής σεζόν 2022-23, η Έβερτον χρειαζόταν πάση θυσία νίκη στο τελευταίο ματς για να σωθεί από τον υποβιβασμό. Σε ένα αγωνιώδες απόγευμα, οι εξέδρες «έσπρωξαν» τους παίκτες στη νίκη με 1-0 επί της Μπόρνμουθ, αποτέλεσμα που σφράγισε την παραμονή στην κατηγορία την ύστατη στιγμή. Ήταν μια ακόμη δραματική σωτηρία την τελευταία αγωνιστική, υπό το βλέμμα της ιστορικής εξέδρας, προσθέτοντας μια τελευταία ηρωική ανάμνηση στο Γκούντισον Παρκ.
Φυσικά, το Γκούντισον Παρκ δεν σημαδεύτηκε μόνο από αγώνες αλλά και από τις προσωπικότητες που μεγαλούργησαν εκεί. Θρυλικοί παίκτες όπως ο Ντίξι Ντιν, ο Άλαν Μπολ, ο Γκρέιαμ Σαρπ, ο Νέβιλ Σάουθαλ και τόσοι άλλοι έγραψαν ιστορία φορώντας τα μπλε στο γρασίδι αυτού του γηπέδου. Ο αρχηγός των ’60s Άλεξ Γιάνγκ είχε περιγράψει με απίστευτο τρόπο το δέος του για την έδρα της Έβερτον: «Είναι για μένα ένα μαγικό μέρος – σαν εκείνα τα στοιχειωμένα σπίτια. Πάντα με διαπερνούσε ένα ρίγος όταν έτρεχα στο χορτάρι του, ακόμη και όταν ήταν άδειο».
Συναισθηματικό αντίο από τους φιλάθλους
Για τους οπαδούς της Έβερτον, το αποχαιρετιστήριο παιχνίδι στο Γκούντισον Παρκ είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό ματς. Είναι ένα συλλογικό βίωμα γεμάτο συγκίνηση, αναμνήσεις και νοσταλγία. «Δεν έχω χρόνο να επεξεργαστώ τα συναισθήματά μου, γιατί αυτό το γήπεδο σημαίνει τα πάντα – είναι 133 χρόνια ιστορίας» δήλωσε χαρακτηριστικά ένας βετεράνος φίλαθλος, τονίζοντας ότι δεν υπάρχει προηγούμενο για κάτι τέτοιο. Θα είναι μια ημέρα γιορτής για όσα πρόσφερε το στάδιο, αλλά και θλίψης για το τέλος ενός κύκλου.
Οι ιστορίες που συνδέουν τους φιλάθλους με το Γκούντισον είναι αμέτρητες. Περισσότεροι από 800 οπαδοί έχουν σκορπίσει τις στάχτες τους κάτω από το χορτάρι του γηπέδου, ώστε το αγαπημένο τους μέρος να γίνει η τελευταία τους κατοικία. (Το κλαμπ χρειάστηκε να τερματίσει αυτή την πρακτική το 2004, καθώς απλώς… δεν υπήρχε άλλος χώρος!). Το ίδιο το γήπεδο έχει φιλοξενήσει μέχρι και γάμους και κηδείες – αποδεικνύοντας τον βαθύ συναισθηματικό δεσμό των ανθρώπων με αυτόν τον χώρο. Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι οι εξέδρες του Γκούντισον έχουν ακούσει τα πάντα: τα πιο δυνατά γέλια στις χαρές και τα πιο καυτά δάκρυα στις λύπες της ομάδας.
Το αντίο των φιλάθλων εκδηλώνεται με κάθε δυνατό τρόπο. Στα social media τις τελευταίες μέρες, εκατοντάδες φίλοι της Έβερτον μοιράζονται φωτογραφίες και αναμνήσεις δεκαετιών από το παλιό γήπεδο, με μηνύματα αγάπης, ευγνωμοσύνης και συγκίνησης.
Το διαδίκτυο γέμισε από άρθρα, ιστορίες και βιώματα με επίκεντρο το γήπεδο που φεύγει, καθώς όλοι προσπαθούν να αποχαιρετήσουν ένα κομμάτι της ζωής τους. Η ίδια η Έβερτον, αντιλαμβανόμενη τη σημασία της στιγμής, κυκλοφόρησε ένα συλλεκτικό επίσημο πρόγραμμα αγώνα για το τελευταίο ματς, γεμάτο συνεντεύξεις, αφιερώματα και στατιστικά από την ιστορία του Γκούντισον, ενώ για τους πιο συναισθηματικα δεμένους με τη θέση τους, υπάρχει η δυνατότητα να αγοράσουν ένα καρεκλάκι. Περιττό να πει κανείς, ότι η ζήτηση για αυτά τα αναμνηστικά ήταν τεράστια.
Στο αντίο θα δώσουν το παρών και πολλές μεγάλες μορφές του συλλόγου. Παλαιοί αστέρες και πρώην προπονητές αναμένεται να βρεθούν στις εξέδρες ως επίτιμοι καλεσμένοι, συμμετέχοντας στη γιορτή μνήμης της Έβερτον. Οι οργανωμένοι οπαδοί έχουν ετοιμάσει μια εντυπωσιακή υποδοχή για την ομάδα: πριν τον αγώνα, χιλιάδες θα μαζευτούν κατά μήκος της οδού Γκούντισον για να υποδεχθούν με καπνογόνα και τραγούδια το πούλμαν της αποστολής, «δίνοντας στους παίκτες μια τελευταία μεγάλη ώθηση» όπως λένε χαρακτηριστικά.
Α Δεν είναι τυχαίο ότι το ποδόσφαιρο στο Μέρσεϊσαϊντ αντιμετωπίζεται σχεδόν σαν θρησκεία: «Είναι απίστευτο πόσα σημαίνει αυτό το πράγμα για τον κόσμο» λένε οι παλιοί. Το δέσιμο αυτό γίνεται ιδιαίτερα εμφανές σε δύσκολες εποχές: «Πολλοί στο Λίβερπουλ δεν είναι πλούσιοι – υπάρχει ανέχεια – και η ομάδα είναι κάτι στο οποίο μπορούν να κρατηθούν. Μπορούν να πουν “δεν έχω λεφτά, αλλά η ομάδα μου μόλις κατέκτησε αυτό ή σώθηκε από εκείνο”» σημειώνει εύστοχα στο Reuters ένας κάτοχος διαρκείας.
Το Γκούντισον Παρκ υπήρξε το σημείο αναφοράς όλων αυτών των συναισθημάτων, κι έτσι ο αποχαιρετισμός του είναι για τους φιλάθλους γεμάτος δάκρυα αλλά και ευγνωμοσύνη για όλα όσα έζησαν εκεί.
Τι είπαν οι πρωταγωνιστές της Έβερτον για την ιστορική μετάβαση
Η σημασία αυτής της μετάβασης δεν έχει αφήσει κανέναν ασυγκίνητο μέσα στον οργανισμό της Έβερτον. Ο νυν προπονητής της ομάδας, Ντέιβιντ Μόις που θα έχει την ιδιαιτερότητα να κάθεται στον πάγκο της Έβερτον τόσο στο τελευταίο ματς του Γκούντισον Παρκ όσο και στο πρώτο του νέου γηπέδου, προσπάθησε να συνοψίσει τα συναισθήματα αλλά και την ευθύνη της στιγμής: «Θα είναι μια δυσσάρεστη και φορτισμένη συναισθηματικά ημέρα, αλλά πρέπει να κρατήσω τους παίκτες συγκεντρωμένους στο παιχνίδι. Οι φίλαθλοι της Έβερτον περίμεναν αυτή τη στιγμή για πολύ καιρό – όλοι ανυπομονούν για το νέο γήπεδο. Υπάρχει μια σπουδαία ιστορία εδώ, σπουδαίοι προπονητές και παίκτες που πέρασαν. Εγώ απλώς είμαι αυτός που θα κλείσει την πόρτα φεύγοντας. Θα είναι λυπηρό, αλλά προχωράμε προς κάτι που θα μας προσφέρει ένα μεγαλύτερο και καλύτερο μέλλον» δήλωσε χαρακτηριστικά
Από την πλευρά των πιο παλιών προπονητών, ο εμβληματικό Κάρλο Αντσελότι – ένας από τους κορυφαίους που πέρασαν από τον πάγκο της Έβερτον τα τελευταία χρόνια – έστειλε κι αυτός το δικό του μήνυμα ενόψει του «αντίο» στο Γκούντισον Παρκ. «Είναι ένα ιστορικό γήπεδο. Νιώθω κι εγώ μια μικρή λύπη που το Γκούντισον κλείνει. Αυτή είναι η ζωή των οπαδών της Έβερτον και ελπίζω να μεταφέρουν το ίδιο πάθος και τον ίδιο θόρυβο στο νέο γήπεδο» ανέφερε ο Ιταλός. Η αναφορά στον θρυλικό θόρυβο του Γκούντισον – την εκκωφαντική βοή της κερκίδας όταν η ομάδα έβγαινε στην επίθεση – δείχνει πως ακόμη και οι κορυφαίοι προπονητές αντιλήφθηκαν το πόσο μοναδική ατμόσφαιρα διέθετε το παλιό γήπεδο.
Δεν θα μπορούσαν να λείψουν και οι φωνές των ίδιων των παικτών. Ο αρχηγός της ομάδας, Σίμους Κόουλμαν, που έχει ζήσει όσο λίγοι τη δύναμη του Γκούντισον, δήλωσε κι αυτός συγκινημένος: «Το γήπεδο αυτό είναι μέρος της ζωής μας. Στεναχωριέμαι στη σκέψη ότι το Γκούντισον θα κλείσει» είπε, προσθέτοντας όμως ότι η ομάδα και ο κόσμος πρέπει να κοιτάξουν μπροστά και να αγκαλιάσουν το νέο ξεκίνημα. Άλλωστε, όπως τόνισε, «το σημαντικότερο ήταν η Έβερτον να φτάσει στο νέο γήπεδο ως ομάδα της Premier League, και αυτό το πετύχαμε – τώρα μπορούμε να ατενίζουμε ένα φωτεινότερο μέλλον» ήταν το μήνυμα του Ιρλανδού, υπογραμμίζοντας τη δίψα όλων για επιτυχίες στη νέα εποχή.
Το νέο γήπεδο της Έβερτον: ένα όραμα για το μέλλον, μια ελπίδα για την περιοχή
Αύριο το Γκούντισον Παρκ κλείνει τις πόρτες του (σε ότι αφορά την ανδρική ομάδα). Το μέλλον βρίσκεται στην περιοχή Bramley-Moore Dock, στις όχθες του ποταμού Μέρσεϊ, και η χωροθεσία του το καθιστά ένα από τα πιο εντυπωσιακά γήπεδα στην Αγγλία, καθώς είναι κυριολεκτικά δίπλα στο νερό. Με χωρητικότητα 52.888 θέσεων νέο γήπεδο θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα της Premier League (το 7ο μεγαλύτερο σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις) ενώ το κόστος της κατασκευής του εκτιμάται γύρω στα 750 εκατομμύρια λίρεςμ σε ένα project που έχει στόχο όχι μόνο την αγωνιστική αναβάθμιση της Έβερτον αλλά και την αναγέννηση ολόκληρης της περιοχής γύρω από το λιμάνι.
Οι φίλαθλοι και η διοίκηση της Έβερτον αντιμετωπίζουν το νέο γήπεδο με μείγμα ενθουσιασμού και ανάμεικτων συναισθημάτων. Από τη μία πλευρά, υπάρχει ανυπομονησία: το σχέδιο ενός νέου σταδίου συζητιόταν εδώ και δεκαετίες – ήδη από το 1997 οι φίλαθλοι είχαν ψηφίσει με συντριπτικό ποσοστό υπέρ της μετακόμισης σε μεγαλύτερο γήπεδο. Μετά από πολλά εμπόδια, καθυστερήσεις και εναλλακτικά πλάνα που δεν ευοδώθηκαν, τελικά 28 χρόνια μετά εκείνο το δημοψήφισμα, η Έβερτον υλοποίησε το όνειρο με την ανέγερση της νέας της έδρας στο Bramley-Moore Dock.
Το νέο γήπεδο υπόσχεται στην ομάδα έσοδα και δυνατότητες που το παλιό δεν μπορούσε να προσφέρει: μεγαλύτερη χωρητικότητα, σύγχρονες σουίτες φιλοξενίας, εμπορικές δραστηριότητες και γενικά αυξημένη ανταγωνιστικότητα σε οικονομικό επίπεδο. Όλα αυτά κρίνονται απαραίτητα ώστε η Έβερτον να συμβαδίσει με τους «μεγάλους» του αγγλικού ποδοσφαίρου και να διεκδικήσει ξανά τίτλους στο μέλλον.
Ένα ευχάριστο νέο που μαλάκωσε λίγο τον πόνο του αποχωρισμού είναι ότι το Γκούντισον Παρκ δεν θα γκρεμιστεί τελικά. Το Γκούντισον Παρκ θα είναι η νέα έδρα της ομάδας γυναικών της Έβερτον, ένα γεγονός που μετριάζει αρκετά την κατάσταση. Δεν θα κατεδαφιστεί, όπως το Άπτον Παρκ ή παλαιότερα το Χάιμπουρι.
Καθώς η αυλαία πέφτει στο Γκούντισον Παρκ, ένα κύμα συγκίνησης αλλά και αισιοδοξίας διαπερνά τον σύλλογο και τους φιλάθλους. «Δεν είναι εύκολο να αφήνεις το σπίτι σου», όπως έγραψε ένας φίλος της ομάδας, αλλά η Έβερτον βαδίζει μπροστά κουβαλώντας τις αναμνήσεις της. Την Κυριακή, όταν θα σβήσουν οι ιστορικοί προβολείς και κλείσει η μεγάλη πόρτα του Γκούντισον για τελευταία φορά, θα έχουν ήδη ανοίξει διάπλατα οι πύλες του νέου γηπέδου για να υποδεχθούν το μέλλον. Οι σκέψεις όλων θα αιωρούνται ανάμεσα σε παρελθόν και μέλλον – ανάμεσα στα σκαλιά, τα τουρνικέ και τα δοκάρια που αφήνονται πίσω, και στις νέες εξέδρες που περιμένουν να γράψουν ιστορία, ανάμεσα στην αισιοδοξία που γεννάει το μέλλον και τη νοσταλγία που ξυπνάει το παρελθόν.
Διαβάστε ακόμα στο egglezoi.gr: Έδεσε τον Μπράντλεϊ μέχρι το 2029 η Λίβερπουλ!
