Πέρα από τα προφανή, δηλαδή Μουντιάλ τον χειμώνα και σε ασιατικό εμιράτο, η επερχόμενη διοργάνωση κρύβει αρκετά δυσάρεστα, αλλά και μερικά πρωτόγνωρα γεγονότα.
Σε λιγότερες από 24 ώρες η πιο αναμενόμενη ποδοσφαιρική διοργάνωση ξεκινά, με το αθλητικό ενδιαφέρον για τον επόμενο μήνα να επικεντρώνεται σχεδόν αποκλειστικά εκεί. Η φίλαθλη κοινότητα υποδέχεται το Μουντιάλ του Κατάρ με μία -στην καλύτερη- μετριοπαθή διάθεση, αφού ο θεσμός του Παγκοσμίου Κυπέλλου υπόκειται σε μία «μεταμόρφωση» με πολλά ερωτηματικά κι ένα πυκνό πέπλο σκανδάλου, ώστε να έρθει στα μέτρα του βαθύπλουτου εμιράτου του Περσικού Κόλπου.
Αναμφίβολα, λοιπόν, αυτό το τουρνουά θα διαφέρει από τα υπόλοιπα. Το ερώτημα είναι σε τι ακριβώς; Σύσσωμη η ομάδα της αρθρογραφίας κλήθηκε να απαντήσει σε αυτό και οι δέκα απαντήσεις τις είναι οι εξής:
Οι Καταριανοί δεν βρίσκονται στο Μουντιάλ -μόνο- ως οικοδεσπότες
Πέραν των εξωαγωνιστικών θεμάτων, η οικοδέσποινα χώρα, το Κατάρ, κάνει ντεμπούτο στην διοργάνωση. Πολλοί νομίζουν πως η ομάδα βρίσκεται εκεί χάρη στην ανάληψη του τουρνουά, όμως αυτό δεν είναι αλήθεια. Πάρα το γεγονός ότι ήταν στην αφάνεια για δεκάδες χρόνια, εδώ και σχεδόν μια δεκαετία τα πράγματα έχουν αλλάξει ριζικά.
Τα «πετροδόλαρα» εκτός από παίκτες υψηλοτάτου επιπέδου, έφεραν και σπουδαίες επενδύσεις σε επίπεδο ακαδημιών. Βασισμένο σε ένα πλάνο υψηλού επιπέδου, το Κατάρ δημιούργησε μια υπερσύχγρονη «σχολή». Η πασίγωνστη πια ASPIRE είναι αυτη που έχει παράγει ένα μεγάλο ποσοστό του ρόστερ της εθνικής ομάδας, με τους Καταριανούς ποδοσφαιριστές να προπονούνται με βάση τα ευρωπαϊκά πρότυπα.
Σταδιακά, από το νούμερο 113 στην κατάταξη της FIFA, η εθνική ομάδα έφτασε στην πενηντάδα, ενώ κατέκτησε προ τριών χρόνων και το Ασιατικό Κύπελλο, πραγματοποιώντας σπουδαίες εμφανίσεις. Υπό την καθοδήγηση του Φελιξ Σάντσεθ, αλλά και από την σπουδαία παρακαταθήκη του Τσάβι οι οικοδεσπότες ίσως να βρίσκονταν στην διοργάνωση, ακόμα κι αν έπρεπε να περάσουν από τα προκριματικά. Το ρόστερ έχει απίστευτη συνοχή, με τους Ακράμ Αφίφ, Αλμοέζ Αλί και Χασάν Αλ-Χάιντος να είναι οι μεγάλες «ατραξιόν» της ομάδας, και τους περισσότερους της αποστολής να αγωνίζονται σε Αλ-Σαντ και Αλ-Ντουχαΐλ.
Ο πάτος του «βαρελιού» της Ισπανίας
Τα τελευταία δέκα χρόνια η εθνική Ισπανίας δεν θυμίζει και πολύ το παγκόσμιο φόβητρο με τρεις συνεχόμενες κατακτήσεις Μουντιάλ ή Euro από το 2008 έως το 2012. Κάπως έτσι έχει φτάσει φέτος να θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα «στοίχηματα» του Παγκοσμίου Κυπέλλου, καθώς τόσο η προεπιλογή του ομοσπονδιακού τεχνικού, Λουίς Ενρίκε, όσο και το διαθέσιμο έμψυχο δυναμικό καθεαυτό, έχουν δημιουργήσει αρκετά χαμηλές προσδοκίες.
Η «αντιπάθεια» του ομοσπονδιακού τεχνικού προς το πρόσωπο του Νταβίντ Ντε Χέα, δεν είναι κάτι που ανακαλύψαμε φέτος. Ωστόσο, είναι ίσως η πιο ηχηρή απουσία του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος των Ισπανών, με την κλάση του πορτιέρο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να μην αμφισβητείται. Mένει να δούμε αν οι Νταβίντ Ράγια, Ουνάι Σιμόν και Ρομπέρτο Σάντσεθ θα μπορέσουν να σηκώσουν το μεγάλο βάρος της νευραλγικής αυτής θέσης!
Ο Τιάγκο Αλκάνταρα είναι επίσης απών. Ακόμα μια «βόμβα» από τον Λουίς Ενρίκε που απέκλεισε τον μέσο της Λίβερπουλ, στερώντας τη δημιουργία και τα καλά στημένα που διαθέτει ο 32χρονος μέσος. Γκάβι, Πέδρι και Ρόδρι καλούνται να καλύψουν το κενό του, με τον πιο άπειρο Σολέρ να αποτελεί τον αστάθμητο παράγοντα για τη «Φούρια Ρόχα». Τρίτος και τελευταίος που δεν θα πάει Μουντιάλ, ο Σέρχιο Ράμος, που δεν κρίθηκε έτοιμος μετά και την προβληματική περυσινή του σεζόν. Αυτό θα ήταν το 5ο Παγκόσμιο Κύπελλο της καριέρας του, ωστόσο προτιμήθηκαν αντ’ αυτού οι δύο αμυντικοί της Βαλένθια, Γκαγία και Γκιγιαμόν!
Μια άβολη διοργάνωση εντός κι εκτός γηπέδων
Δεν ξέρω πόσοι πραγματικά θα μποϊκοτάρουν αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο. Δεν ξέρω τι να περιμένω σχετικά με το πόσοι φίλαθλοι θα βρεθούν στο Κατάρ και πόσοι έχουν όντως σκοπό να ακολουθήσουν τις οδηγίες των διοργανωτών περί συμπεριφοράς, όπως επίσης και τι ανοχή θα δείξει το Κατάρ ως προς τους «φιλοξενούμενούς» του ή πώς θα επηρεάσει τις μελλοντικές αναθέσεις της FIFA.
Αυτό που ξέρω είναι ότι προβλέπεται η πιο άβολη (για να το θέσω κομψά) διοργάνωση Μουντιάλ της ιστορίας, με πολλά σκιώδη σημεία, που χρήζουν έρευνας και αξιολόγησης από διάφορες αρχές. Άβολό προβλέπω και το ποδοσφαιρικό θέαμα εντός των αγωνιστικών χώρων, με πολλά φαβορί να μην αποδίδουν όπως αναμένεται (Γαλλία, εσένα λεώ) και αρκετές αγωνιστικές -ελπίζω μόνο- εκπλήξεις. Ας είναι έστω το τουρνουά των αουτσάιντερ!
Το Μουντιάλ των μονάδων και όχι του συνόλου
Στο ποδοσφαιρικό σκέλος του… αιματοβαμμένου Μουντιάλ του Κατάρ, αναμένω τα βλέμματα να στραφούν στους αστέρες και όχι στις ομάδες. Δεν είναι μόνο το τελευταίο Παγκόσμιο Κύπελλο των Λιονέλ Μέσι και Κριστιάνο Ρονάλντο, που θα τα δώσουν όλα για να κατακτήσουν τον υπέρτατο ποδοσφαιρικό τίτλο για πρώτη και τελευταία φορά στη ζωή τους. Γενικά η διοργάνωση του Κατάρ αναμένεται χλιδάτη και ωραιοποιημένη, σαν μια διαφημιστική καμπάνια τουρισμού, που θα ευνοεί την ατομική προβολή εις βάρος του συνόλου.
Σε αυτούς τους δύο μπορούμε κάλλιστα να προσθέσουμε μια σειρά εξαιρετικών ποδοσφαιρικών μονάδων, όπως οι Κέιν, Λεβαντόφσκι, Μπενζεμά, Εμπαπέ, Ντε Μπρόινε, Σον και Μανέ (συμπεριλήφθηκαν στην αποστολή έστω και τραυματίες), και Νεϊμάρ, που θα κονταροχτυπηθούν για να δοξάσουν τόσο τους εαυτούς, όσο και το εθνόσημό τους. Φυσικά, όπως σε κάθε τέτοια διοργάνωση, δεν θα μπορούσε να λείπει η ανάδειξη και παγίωση στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα νέων αστέρων, όπως οι Μπέλιγχαμ, Γκβαρντιόλ, Πέδρι, Γκάβι, Μουσιάλα, Φόντεν, Σάκα, Νούνιεζ και Ροντρίγκο, οι οποίοι θα «ματώσουν» για να αναγνωριστούν στο υψηλότερο επίπεδο.
Τhe Last Dance (x2)
Πολλά γεγονότα σου προκαλούν θλίψη όσον αφορά το φετινό Μουντιάλ. Καθαρά ποδοσφαιρικά όμως αποτελεί την τελευταία μεγάλη διεθνή διοργάνωση, όπου θα δούμε σπουδαίους ποδοσφαιριστές με τη φανέλα της εθνικής τους ομάδας. Καβάνι, Λουίς Σουάρεζ, Νόιερ, Τιάγκο Σίλβα και Μπέιλ είναι μερικοί από αυτούς. Δυστυχώς ή ευτυχώς, όμως, θα επισκιαστούν από την υπέρτατη «μονομαχία» που καθήλωσε το ποδοσφαιρικό πλανήτη για παραπάνω από μία δεκαετία.
Λιονέλ Μέσι εναντίον Κριστιάνο Ρονάλντο, σε μια τελευταία διεθνή παράσταση, θα συμμετέχουν στο πέμπτο Παγκόσμιο Κύπελλο της καριέρας τους έκαστος. Δύο ποδοσφαιριστές που έχουν κατακτήσει τα πάντα σε συλλογικό επίπεδο, ενώ τα τελευταία χρόνια ήρθαν και οι τίτλοι με τις εθνικές τους. Το μόνο τρόπαιο που λείπει από τις… ασφυκτικά γεμάτες συλλογές τους, είναι αυτό το οποίο καλούνται να διεκδικήσουν στα γήπεδα του Κατάρ, με Αργεντινή και Πορτογαλία αντίστοιχα. Ένας τελικός μεταξύ τους θεωρείται από πολλούς ο ιδανικότερος αποχαιρετιστήριος «χορός» ενός -αντίπαλου- ντουέτου, που δύσκολα θα συνυπάρξει ξανά.
Κάντε ένα like στη σελίδα μας στο facebook, αν δεν το έχετε ήδη κάνει!
Τα «Φύλλα Σφενδάμου» τώρα ανθίζουν
Το φετινό Μουντιάλ αναμένεται να μείνει στην ιστορία για πολλούς λάθος λόγους. Ωστόσο, ο καναδικός λαός θα έχει να θυμάται κάτι ευχάριστο από τη φετινή διοργάνωση και αυτό δεν είναι άλλο από την επιστροφή της εθνικής του ομάδας σε Παγκόσμιο Κύπελλο ύστερα από 36 ολόκληρα χρόνια. Η επαναφορά του Καναδά στο ποδοσφαιρικό προσκήνιο μόνο τυχαία δεν είναι, μιας και η ανάπτυξη του MLS και η εκπροσώπηση της χώρας μέσω των Μόντρεαλ, Τορόντο και Βανκούβερ έχει ωφελήσει και το ομοσπονδιακό συγκρότημα.
Μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια για την εθνική ομάδα είναι πως παρόλο που οι μισοί παίκτες αγωνίζονται στις προαναφερθείσες «μεγάλες» της χώρας, τους άλλους μισούς θα τους βρεις από τη Μπάγερν Μονάχου μέχρι τον Παναιτωλικό. Αυτό σημαίνει πως αναμένεται να δούμε ένα σύνολο που έχει μάθει να αγωνίζονται σε εντελώς διαφορετικής δυναμικής πρωταθλήματα και ομάδες.
Το 1986, ο Καναδάς αγωνίστηκε για πρώτη -και τελευταία- φορά σε Μουντιάλ, τερματίζοντας τελευταίος στον όμιλό του, πράγμα αναμενόμενο από τη στιγμή που είχε να αντιμετωπίσει την Πρώην Σοβιετική Ένωση, τη Γαλλία και την Ουγγαρία. Φέτος, επιστρέφει με μια εντελώς διαφορετική ομάδα και έχοντας να αντιμετωπίσει σαφώς πιο βατούς αντιπάλους όπως το Βέλγιο, την Κροατία και το Μαρόκο. Κατά πάσα πιθανότητα, η ομάδα του ομογενή Τζέιμς Παντέμη, αναμένεται να βρεθεί να παλεύει με το Μαρόκο για το ποια ομάδα δεν θα τερματίσει τελευταία. Ωστόσο ευελπιστούμε σε ένα ποδοσφαιρικό θαύμα, που θα οδηγήσει μία από τις δύο ομάδες στην επόμενη φάση!
Η κάτοχος δεν θα αποκλειστεί από τον όμιλο
Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται στις τελευταίες πέντε διοργανώσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου, η τελευταία πρωταθλήτρια χώρα έχει αποκλειστεί από την φάση των ομίλων. Η Γαλλία, όμως, παρά τις απουσίες των Καντέ και Πογκμπά και τον εγωκεντρισμό του Εμπαπέ, αναμένεται να σπάσει αυτήν την αρνητική παράδοση. Οι εθνικές που συμπληρώνουν τον όμιλο, Αυστραλία, Δανία και Τυνησία, δεν φαίνονται ικανές να την αφήσουν 3η, και με την 1η θέση μάλιστα, μπορεί να τιμήσει τις αποδόσεις, που την δίνουν τρίτο φαβορί κατάκτησης.
Όσο κι αν αγαπάμε τα αουτσάιντερ, η αλήθεια είναι πως έχει ανοιχτό δρόμο για μια αρκετά καλή πορεία στα νοκ άουτ, κρίνοντας από τους αντιπάλους που θα έχει να περιμένει από τους ομίλους που την αφορούν. Καμία εκ των ευρωπαϊκών ομάδων όμως δεν πηγαίνει στο Κατάρ με τον τίτλο του απόλυτου φαβορί, οπότε ελπίζουμε για την επιστροφή μίας εκ των νοτιοαμερικανικών χωρών στο υψηλότερο βάθρο του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, που αγνοούν πια για είκοσι χρόνια!
Η μπάλα δεν θα «παιχτεί» στις κερκίδες
Μπορεί μερικοί να θυμάστε με νοσταλγία τις ακραίες εκδηλώσεις χαράς και ενθουσιασμού των οπαδών στα προηγούμενα Παγκόσμια Κύπελλα, όμως το θεοκρατικό Κατάρ κάθε άλλο παρά φιλόξενο κι ανεκτικό μοιάζει σε αυτά τα «ασεβή» φαινόμενα. Ξεχάστε τις βουβουζέλες, τους ημίγυμνους και εμφανώς πιωμένους Ρώσους, τον αγαπημένο Κλόβις Φερνάντες με το μουστάκι του, ακόμα και τη Λαρίσα Ρικέλμε και τις επίδοξες διαδόχους της, γιατί αν τα γήπεδα δεν είναι μισοάδεια, σίγουρα θα είναι γεμάτα ξενέρα και καθωσπρεπισμό.
Οι φήμες για «πληρωμένους» ντόπιους οπαδούς, τουλάχιστον μέχρι την λήξη του τουρνουά, θα παραμείνουν… φήμες, όμως τα έξοδα μετακίνησης, διαμονής κι αγορά εισιτηρίων είναι δυσθεώρητα για τον μέσο οπαδό, πόσο μάλλον για τον πιο αυθόρμητο κι εξωστρεφή, που θεωρεί το Μουντιάλ μία ξέφρενη ποδοσφαιρική γιορτή. Όσον αφορά τον αθλητισμό γενικότερα, αυτή η διοργάνωση θα είναι η πλέον ακατάλληλη ώστε οι κερκίδες να γεμίσουν με ανθρωπιστικά μηνύματα ευαισθητοποίησης όπως συνηθίζεται σε τέτοιες διοργανώσεις, αφού τα ριζικά θρησκευτικά πιστεύω στο Κατάρ έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με όσα εμείς θεωρούμε κατοχυρωμένα δικαιώματα.
Η εθνική του Κατάρ θα δει τα νοκ άουτ από το… σπίτι
Από το 1950, όταν και καθιερώθηκαν οι όμιλοι ως πρώτη φάση στα τελικά κάθε Παγκοσμίου Κυπέλλου, η διοργανώτρια χώρα ξεπερνά εύκολα ή δύσκολα αυτό το εμπόδιο. Μοναδική εξαίρεση αυτά τα 72 (!) χρόνια η εθνική ομάδα της Νοτίου Αφρικής, που αποκλείστηκε στην ισοβαθμία από το Μεξικό, αν και στο μεταξύ τους εναρκτήριο παιχνίδι, προηγούταν μέχρι το 79ο λεπτό της αναμέτρησης. Ακόμα, πάντως, και σχετικά χαμηλής δυναμικότητας διοργανωτές όπως οι ΗΠΑ, Ιαπωνία, Νότιος Κορέα και Μεξικό έχουν προκριθεί χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα κι έχουν φτάσει αρκετά μακρυά.
Ωστόσο η, κατά τ’ άλλα συμπαθής, εθνική ομάδα του Κατάρ δεν αναμένεται να επαναλάβει μία τέτοια μοίρα, αφού ακόμα και σε όμιλο με Εκουαδόρ, Σενεγάλη και Ολλανδία δύσκολα θα αποφύγει τη τελευταία θέση. Το ρόστερ της απαρτίζεται μόνο από παίκτες της εγχώριας λίγκας και μάλιστα αν του ρίξεις μια ματιά δεν μπορείς παρά να καταλάβεις ότι σπάνια ανανεώνεται, αφού στην τελική αποστολή συμπεριλαμβάνονται δέκα ποδοσφαιριστές με περισσότερες από 70 συμμετοχές και πέντε με πάνω από 100, με τον αρχηγό Χασάν Αλ-Χάιντος να μετρά 169!
Διαστημικά, μα φονικά, γήπεδα
Ένα από τα πιο λεκιασμένα κεφάλαια αυτού του Μουντιάλ, αποτελεί το δίχως άλλο η ανέγερση των εφτά γηπέδων που θα φιλοξενήσουν την διοργάνωση του Κατάρ. Η κυβέρνηση αναφέρει 37 επίσημους θανάτους κατά το χτίσιμο όχι μόνο των σταδίων, αλλά και του νέου αεροδρομίου, του νέου μετρό, των νέων δρόμων, των 100 και πλέον ξενοδοχείων και της νέας πόλης (!) για χάρη του τουρνουά, όμως ανεπιβεβαίωτα στοιχεία φανερώνουν έναν αριθμό που ξεπερνά τις 6.500 χαμένες ψυχές και αγγίζει τις 15.000.
Αυτό από μόνο του δυστυχώς δεν αφήνει τον οπαδό να θαυμάσει το έργο μερικών εκ των κορυφαίων αρχιτεκτόνων, μηχανικών, σχεδιαστών και τεχνολόγων που έχουν συμβάλλει ώστε να δημιουργηθούν αυτά τα διαστημικά γήπεδα, που συνδυάζουν εκθαμβωτικά σχήματα με στοιχεία ιστορίας, τεχνολογικά θαύματα με τις πλέον προηγμένες οικολογικές μεθόδους και παρέχουν κάθε μορφή άνεσης (cooling system, προστασία από ήλιο και βροχή) στον σύγχρονο φίλαθλο, που όμοιά του δύσκολα θα συναντήσεις οπουδήποτε στον κόσμο.
