Αν πιστεύεις πως ένα φιλικό δεν μπορεί να είναι και τόσο ενδιαφέρον αγωνιστικά, οι Τζέιμς Φόρεστ και Ικέρ Μουνιαΐν έχουν διαφορετική άποψη.
Διανύουμε μια περίοδο, όπου τα μεγάλα πρωταθλήματα βρίσκονται στην αφετηρία τους. Η Τσάμπιονσιπ ξεκίνησε, τα προκριματικά των ευρωπαϊκών διοργανώσεων είναι σε πλήρη εξέλιξη και αναμένουμε με αγωνία την έναρξη της Πρέμιερ Λιγκ. Σποραδικά όμως, ακόμα λαμβάνουν χώρα αρκετοί φιλικοί αγώνες, άσχετα με τις υποχρεώσεις των ομάδων στις διοργανώσεις που αγωνίζονται. Ένα τέτοιο είχαμε την πρώτη μέρα του Αυγούστου στο Σέλτικ Παρκ. Ένα φιλικό-γιορτή για τους σχεδόν 45.000 θεατές που παρακολούθησαν έναν υπέροχο αγώνα, προς τιμήν του συμπατριώτη τους, Τζέιμς Φόρεστ, και όχι μόνο!
Αφήνουμε για λίγο τη Γλασκώβη και ταξιδεύουμε στην ευρύτερη περιοχή της Χώρας των Βάσκων και την Παμπλόνα. Εκεί που λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 1992, η Νουρία και ο Φερνάντο υποδέχονται στον κόσμο τον μικρό Ικέρ. Το σπίτι τους γεμίζει μονομιάς με γλυκιές φωνές, δάκρυα χαράς και φίλους, οι οποίοι περνάνε να συγχαρούν το ζεύγος για την έλευση του νέου μέλους της οικογένειας Μουνιαΐν. Κάπου ανάμεσα σε όλα τα παιδικά δώρα, ένα κασκόλ της Αθλέτικ Μπιλμπάο βρέθηκε στην αγκαλιά του νεογέννητου αγοριού, το οποίο δεν το αποχωρίστηκε ποτέ.
Όσο περνούσαν τα χρόνια, το μικρόσωμο αγόρι από την Παμπλόνα ξεκίνησε να ξεχωρίζει με τις ποδοσφαιρικές του ικανότητες. Σε ηλικία μόλις οκτώ ετών εντάσσεται σε μια τοπική ομάδα ονόματι Τσαντρέα. Μια ομάδα άγνωστη στους περισσότερους από εμάς, η οποία δεν έχει διαβεί ποτέ το «κατώφλι» της Τερθέρα Ντιβιζιόν. Ο Μουνιαΐν γρήγορα θα εντυπωσιάσει στις ακαδημίες της, οι οποίες φημίζονταν για την συνεργασία τους με αυτές της Αθλέτικ Μπιλμπάο. Ο μικρός, αφού διδαχθεί τις βασικές αρχές του ποδοσφαίρου, θα κάνει το αναμενόμενο επόμενο βήμα σε ηλικία δώδεκα ετών, μεταπηδώντας στην ομάδα του Αγίου Μάμα.
Τέσσερα χρόνια πέρασε στα τμήματα υποδομής της Μπιλμπάο, μέχρι που σε ηλικία 16 ετών και 16 ημερών κάνει το επαγγελματικό του ντεμπούτο με τη δεύτερη ομάδα του συλλόγου. Οι μικροί «Λεόνες» αγωνίζονταν στην τρίτη κατηγορία του ισπανικού ποδοσφαίρου. Ο ταλαντούχος Μουνιαΐν ξεχώριζε σαν την μύγα μες στο γάλα. Ήταν κάτι το εξωπραγματικό, τόσο που δεν πρόλαβε καν να κλείσει τα 17 εκεί. Μόλις τελείωσε την πρώτη του επαγγελματική σεζόν (πρακτικά ένα εξάμηνο), απευθείας προβιβάστηκε στην πρώτη ομάδα.
Από τότε μέχρι και σήμερα, ο Ικέρ Μουνιαϊν γράφει το δικό του «παραμύθι» με την ερυθρόλευκη φανέλα. Σε αυτά τα 15 χρόνια ο «Βάσκος Μέσι», όπως τον αποκάλεσαν επανειλημμένα στην αρχή της καριέρας του, μετράει πάνω από 500 συμμετοχές με τους Βάσκους, έχει κατακτήσει ένα Σούπερ Καπ Ισπανίας, έχει φτάσει σε τέσσερις τελικούς Κόπα Ντελ Ρέι και φυσικά στον τελικό του Γιουρόπα Λιγκ. Τότε ήταν που έκανε το μεγάλο του «ξεπέταγμα» με τις εντυπωσιακές του εμφανίσεις απέναντι σε ομάδες όπως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Παρί Σεν Ζερμέν και η Σπόρτινγκ Λισαβώνας.
Δεν χρειάζεται να πούμε πόσοι σύλλογοι έχουν ενδιαφερθεί όλα αυτά τα χρόνια για τον διεθνή Ισπανό εξτρέμ. Έχει δει δεκάδες συμπαίκτες του να αποχωρούν για μεταγραφές πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Εκείνος όμως ποτέ. Παραμένει εκεί. Πάντα πιστός και πάντα παρών για την μοναδική ομάδα που αγάπησε στη ζωή του. Με «οδηγό» το συναίσθημα και την αγάπη, το Σαν Μαμές δεν το άφησε ποτέ. Και ούτε πρόκειται να το αφήσει. Όπως άλλωστε έχει δηλώσει και ο ίδιος θέλει να παραμείνει one-club man. Θέλει να βάλει το όνομά του στον «τοίχο» με τα ονόματα των ποδοσφαιριστών που δεν άφησαν ποτέ το «σπίτι» τους. Πως να το κάνει άλλωστε; Στην Βασκονία τον λατρεύουν σαν Θεό και εκτιμούν την άρνηση να αποχωρήσει, έστω κι αν αυτό του έχει κοστίσει σε τίτλους και χρήματα.
Στηρίξτε μας στη νέα μας προσπάθεια στο Tik Tok και απολαύστε μία «δόση» Πρέμιερ Λιγκ σε ένα λεπτό!
Επιστρέφουμε πίσω στη Σκωτία. Μπορείτε να σκεφτείτε μια ανάλογη περίπτωση ποδοσφαιριστή; Όχι; Μισό λεπτό να σας βοηθήσω. Εξτρέμ είναι και αυτός, ίδιας ηλικίας με τον Μουνιαϊν και με παρόμοιες πεποιθήσεις. Όπως προδίδει ο τίτλος, ο 32χρονος Τζειμς Φόρεστ, περί ου ο λόγος, έχει περάσει όλη την ποδοσφαιρική ζωή στη Σέλτικ. Γεννήθηκε στο Πρέστγουικ του Βόρειου Έιρσαϊρ το καλοκαίρι του 1991 και σε ηλικία οκτώ ετών βρήκε «συντροφιά» στο ποδόσφαιρο μέσω μιας μικρής ακαδημίας, της Σάουθ Έιρ Μπόις.
Δεν παρέμεινε εκεί για πολύ καιρό. Παρά τις πιέσεις από το σχολείο του να ακολουθήσει καριέρα τενίστα (!), το ταλέντο του μικρού Τζέιμς στο ποδόσφαιρο πέρα από εμφανές, σύναδε και με τις φιλοδοξίες του. Οι αμφιβολίες περί επαγγελματικής σταδιοδρομίας έλαβαν τέλος το 2002, όταν ο Τζιμ Μπέγκαμ, σκάουτερ της Σέλτικ στην περιοχή, τον έφερε στην Γλασκώβη. Εισήχθη στις εγκαταστάσεις του συλλόγου στο Χάμιλτον και έμεινε για πάντα εκεί. Τις διάφορες ηλικιακές βαθμίδες τις «ξεπερνούσε» με ταχύτητα φωτός. Όλοι ήταν τόσο εντυπωσιασμένοι μαζί του, σε σημείο που ο αθλητικός διευθυντής της Σκωτσέζικης Ομοσπονδίας βγήκε δημόσια να δηλώσει ότι «είναι η αχτίδα στο σκοτάδι του σκωτσέζικου ποδοσφαίρου».
Με την πρώτη ομάδα της Σέλτικ κάνει ντεμπούτο λίγο πριν ενηλικιωθεί σε έναν αγώνα απέναντι στην Μάδεργουελ. Οι «Κέλτες» κερδίζουν με 4-0 και ο μικρός Φόρεστ σκοράρει το τρίτο τέρμα. Αυτό ήταν. Από τότε δεν κοίταξε ποτέ πίσω. Το όριο των 100 τερμάτων τον έπιασε τον περασμένο Οκτώβρη σε αγώνα απέναντι στην Χιμπέρνιαν, στον οποίον και έκανε χατ-τρικ. Δυο μήνες μετά έσπασε και το «φράγμα» των 100 ασίστ, όντας μόλις ο τρίτος που φτάνει σε ένα τέτοιο κατόρθωμα μετά τους Τζίμι Τζόνστον και Χένρικ Λάρσον. Όσο για το τι έχει ζήσει αυτά τα 14 χρόνια που φοράει την πράσινη φανέλα; Τίποτα το ιδιαίτερο. Μόνο έντεκα πρωταθλήματα, έξι κύπελλα και άλλα τόσα Λίγκ Καπ σε 467 εμφανίσεις με τον ιστορικό σύλλογο!
Τα κατορθώματα του δεν σταματούν εκεί. Διαθέτει μια σωρεία ατομικών διακρίσεων και ρεκόρ, με το σημαντικότερο εξ αυτών να είναι αυτό που σημείωσε με την εθνική της χώρας του. Στις 20 Νοεμβρίου του 2018, η Σκωτία επικρατεί του Ισραήλ με 3-2. Ο Φόρεστ κάνει χατ-τρικ και γίνεται ο πρώτος παίκτης της Σέλτικ που κατορθώνει κάτι τέτοιο, μετά τον Τζίμι Κουίν από το μακρινό 1908. Παράλληλα, τα δυο γκολ του απέναντι στην Αλβανία δυο 24ωρα νωρίτερα τον κάνουν τον πρώτο παίκτη μετά τον θρυλικό Ντένις Λόου, που σκοράρει δύο ή και παραπάνω τέρματα σε δυο συνεχόμενα παιχνίδια.
Το 2018 αναμφίβολα ήταν η πιο επιτυχημένη του χρονιά. Αρκετές ομάδες «φλέρταραν» την Σέλτικ για την απόκτησή του. Η μετακίνηση στην Πρέμιερ Λιγκ φάνταζε δεδομένη, αλλά φευ. Ο Τζέιμς Φόρεστ δεν ήταν διατεθειμένος να αποχωριστεί το Σέλτικ Παρκ. Αφού το επόμενο βήμα δεν έγινε τότε, δεν έμελλε να γίνει και ποτέ. Τα τελευταία τρία χρόνια ο Σκωτσέζος άσος περιορίστηκε από τραυματισμούς και δύο σοβαρές νοσήσεις από κορωνοϊό, έχοντας σημειώσει μόλις 48 συμμετοχές αθροιστικά στο σκωτσέζικο πρωτάθλημα και μόλις τέσσερις με την εθνική, από την οποία απέχει από το 2021.
Με αυτήν την σειρά των γεγονότων φτάνουμε στο σήμερα. Στο «σήμερα» της 1ης Αυγούστου του 2023. Εκεί όπου Σέλτικ και Αθλέτικ Μπιλμπάο διασταύρωσαν τα «ξίφη» τους στο Σέλτικ Παρκ για ένα φιλικό παιχνίδι. Όχι όμως έναν απλό, τυχαίο φιλικό αγώνα, αλλά έναν «φόρο τιμής» σε δύο σπουδαία άτομα. Αφενός για τον Τζειμς Φόρεστ, που αποθεώθηκε από τους 45.000 φιλάθλους που παραβρέθηκαν εκεί, και αφετέρου πιο… σιωπηρά για τον Ικέρ Μουνιαϊν, έναν άλλον αιώνια πιστό, «έτερος εγώ» του Σκωτσέζου. Δύο «σημαίες» που κυμάτισαν παρέα, κόντρα στον ισχυρό άνεμο του σύγχρονου εμπορευματοποιημένου ποδοσφάιρου…
