Η Ίπσουιτς και τα… τρακτέρ της έχουν ξεκινήσει εντυπωσιακά στην Τσάμπιονσιπ και στοχεύουν σε μία δεύτερη συνεχόμενη άνοδο.
20 Δεκεμβρίου 2021. Η Ίπσουιτς βρίσκεται στη 13η θέση της τρίτης τη τάξει κατηγορίας, μετρώντας μόλις μία νίκη στις τελευταίες οκτώ αγωνιστικές. Ο πολύπειρος Πολ Κουκ απομακρύνεται από τον πάγκο και τα ηνία αναλαμβάνει ο μόλις 35 ετών Κίραν ΜακΚένα. Ο νεαρός τεχνικός δεν αργεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις και σημειώνει τέσσερις σερί νίκες, καταφέρνοντας μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια να μετατρέψει την Ίπσουιτς σε μια ανερχόμενη δύναμη της Φούτμπολ Λιγκ, με ξεκάθαρο στόχο να επιστρέψει στα «μεγάλα σαλόνια» για πρώτη φορά μετά το 2002.
Αφού πέρυσι πραγματοποίησε μια φανταστική σεζόν, όπου κέρδισε την άνοδο μαζί με την Πλίμουθ και άγγιξε τους 100 βαθμούς συγκομιδή, φέτος ήρθε για να ταράξει τα νερά της Τσάμπιονσιπ, με ένα από τα φθηνότερα ρόστερ της κατηγορίας, αξίας μόλις 32 εκατομμυρίων ευρώ. Το καλοκαίρι η ομάδα πόνταρε στη χημεία του συνόλου, χωρίς να επιδοθεί σε δαπανηρές μεταγραφές. Συγκεκριμένα έβγαλε από τα ταμεία μόλις 3,5 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία μοιράστηκαν σε έναν φορ, τον Τζορτζ Χιρστ από τη Λέστερ που αγωνιζόταν ήδη ως δανεικός και τον Τζακ Τέιλορ, χαφ από την Πιτέρμπορο, που πραγματοποίησε σπουδαία σεζόν πέρυσι.
Η επιλογή αυτή φαίνεται πως αποζημειώνει ήδη την ομάδα καθώς το ξεκίνημα είναι εντυπωσιακό. Η νίκη κόντρα στη Σάντερλαντ των Μόμπρεϊ και Κλαρκ αποδείχθηκε πως δεν ήταν «πυροτέχνημα». Η ομάδα πέρασε εύκολα την Μπρίστολ Ρόβερς για το Λιγκ Καπ, ενώ σημείωσε και δύο ακόμα νίκες κόντρα σε Στόουκ και ΚΠΡ, όντας φανερά ανώτερη ομάδα στον αγωνιστικό χώρο. Η συνέχεια θα φέρει μια ήττα εντός έδρας από τη Λιντς, σε ένα καταπληκτικό παιχνίδι με εφτά γκολ και το τελικό 3-4 να αφήνει την Ίπσουιτς, με το παράπονο πως μπορούσε να πάρει έστω τον βαθμό από το συγκεκριμένο παιχνίδι. Μέχρι και τη διακοπή των εθνικών ομάδων ο ΜακΚένα ανασύνταξε την ομάδα του και προκρίθηκε στα πέναλτι επί της Ρέντινγκ στο Λιγκ Καπ, ενώ νίκησε και τη Κάρντιφ με ανατροπή, από 0-2 για το τελικό 3-2, με επιβλητική εμφάνιση στο δεύτερο ημίχρονο.
Με την επιστροφή της στη Τσάμπιονσιπ η Ίπσουιτς είχε πετύχει, όχι απλά να απομακρύνει τα σενάρια περί υποβιβασμού, που προφανώς υπήρχαν πριν την έναρξη του πρωταθλήματος, αλλά να βρίσκεται εντός της πρώτης δυάδας έχοντας δώδεκα βαθμούς, πίσω μόνο από την αήττητη ως εκείνο το σημείο Πρέστον. Μετά τη διακοπή ακολουθούσε ένα πρόγραμμα «βουνό», ειδικά για μια ομάδα που παρά το εκρηκτικό ξεκίνημα, θυμίζουμε μόλις είχε ανέβει ως δευτεραθλήτρια από τη League One. Παρ’ όλα αυτά, η ομάδα του ΜακΚένα διαγράφει πορεία που δεν περίμενε ούτε ο πιο αισιόδοξος οπαδός της.
Παίζοντας με το δικό της στυλ, οι «Τράκτορ Μπόις» έχουν καταφέρει να κερδίσουν τη φίλαθλη κοινή γνώμη. Το ποδοσφαιρο που αποδίδουν είναι εντυπωσιακό πολλές φορές, ενώ για την ώρα αποδεικνύεται και άκρως αποτελεσματικό. Από τη προηγούμενη διακοπή για τις εθνικές ομάδες ως τη τωρινή, η Ίπσουιτς έχει δώσει εφτά παιχνίδια μένοντας αήττητη, κερδίζοντας μάλιστα τα έξι από αυτά, κόντρα σε παραδοσιακές δυνάμεις της Πρέμιερ Λιγκ ή της Τσάμπιονσιπ. Νίκες κόντρα σε Σέφιλντ Γουένσντεϊ, Σαουθάμπτον, Μπλάκμπερν, Χαλ, Πρέστον και Γουλβς για το Λιγκ Καπ.
Είτε με το παραδοσιακό 1-0, είτε με εντυπωσιακά σκορ η Ίπσουιτς αναδεικνύει την ανωτερότητα της στον αγωνιστικό χώρο και έχει καταφέρει όχι μόνο να βρίσκεται εντός των θέσεων απευθείας προβιβασμού, αλλά να έχει και απόσταση οκτώ ή και παραπάνω βαθμών από τους διώκτες της όντας πίσω μόνο από τη Λέστερ, που έχει κάνει το καλύτερο ξεκίνημα στη Τσάμπιονσιπ από το 1967. Πως όμως έφτασε μια ομάδα με χαμηλό μπάτζετ, ελάχιστες αλλαγές σε σχέση με τη προηγούμενη σεζόν σε χαμηλότερη κατηγορία, να ανταγωνίζεται συλλόγους με ρόστερ οικονομικού και αγωνιστικού επιπέδου Πρέμιερ Λιγκ;
Υπό τις οδηγίες του ΜακΚένα η Ίπσουιτς έχει κερδίσει τους περισσότερους βαθμούς (167) ανάμεσα στις επαγγελματικές ομάδες, ενώ πλέον στο ίδιο διάστημα έχεις τις ίδιες νίκες με τη Μάντσεστερ Σίτι στο πρωτάθλημα, 48 έκαστος. Επιπλέον ανάμεσα στις ομάδες του πρωταθλήματος οι «Τράκτορ Μπόις» διαθέτουν την καλύτερη επίθεση με 25 γκολ, ενώ στο στατιστικό xG βρίσκεται επίσης στη κορυφή της λίστας με σχεδόν 23 αναμενόμενα γκολ. Παρά τα εξαιρετικά νούμερα στην επίθεση η Ίπσουιτς, δεν έχει κυριαρχήσει στα παιχνίδια της, το αντίθετο μάλιστα. Μέσοι όροι που καταλήγουν σε 47,8% (15η θέση) κατοχή μπάλας, 344 επιτυχημένες πάσες (14η θέση), ενώ συνδυασμός με περισσότερες από δέκα πάσες επιτυγχάνεται 62 φορές (15η θέση) με λιγότερες από αυτές να καταλήγουν σε σουτ.
Γενικότερα η εικόνα της δεν έχει αλλάξει, παρά την υψηλότερη κατηγορία που αγωνίζεται. 380 πάσες ανά παιχνίδι, λίγες περισσότερες απ’ ότι πέρυσι, όμως εδώ βρίσκουμε την ομάδα στη πρώτη θέση της λίστας, ενώ η μέση κατοχή ανέρχεται σε ένα ποσοστό 59,8%, δείγμα της διαφοράς ποιότητας ανάμεσα στις δύο κατηγορίες. Τελευταίο χαρακτηριστικό της ομάδας είναι ο πλουραλισμός, είτε αυτό αφορά την ανάπτυξη της ομάδας προς το τελευταίο αμυντικό τρίτο του αντιπάλου, είτε στο σκοράρισμα. Σε φάση ανάπτυξης η μοιρασιά είναι σχεδόν ακριβής. Σχεδόν το 30% των επιθεσέων περνά από τον άξονα, ενώ 36% από τα αριστερά με το φοβερό δίδυμο των Ντέιβις και Μπρόουντχεντ και το υπόλοιπο 34% να μένει στη δεξιά πτέρυγα.
Η ομάδα του ΜακΚένα δείχνει πως δεν είναι μονότονη μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Είτε σε σετ παιχνίδι, είτε στο τρανζίσιον δείχνουν ικανότητα να παράγουν επικίνδυνες καταστάσεις από κάθε σημείο του τερέν. Φυσικό επακόλουθο είναι οι διαφορετικοί παίκτες σε θέση βολής κάθε φορα. Έτσι έχουμε δώδεκα διαφορετικούς σκόρερ νωρίς στη σεζόν, με αποτέλεσμα η Ίπσουιτς να θυμίζει «Λερναία Ύδρα», όσον αφορά το σκοράρισμα. Πλέον η φετινή Ίπσουιτς είναι ήδη κομμάτι της ιστορίας της Τσάμπιονσιπ. Είναι ικανό όμως το εντυπωσιακό της ξεκίνημα να της δώσει την άνοδο;
Η διαδοχική άνοδος από την τρίτη κατηγορία στην πρώτη κατηγορία είναι δύσκολο εγχείρημα, καθώς μόνο δέκα φορές έχει συμβεί κάτι τέτοιο στο παρελθόν. Μόλις τέσσερις από αυτές έχουν συμβεί στην εποχή της Πρέμιερ Λιγκ, με τη Γουότφορντ να είναι η πρώτη που το έκανε μεταξύ 1997 και 1999, πριν το επαναλάβει η Μάντσεστερ Σίτι έναν χρόνο αργότερα. Η προσεχής αντίπαλος της Ίπσουιτς, η Νόριτς Σίτι, το έκανε επίσης τη διετία 2009-2011, πριν η Σαουθάμπτον γίνει η τελευταία ομάδα που το κατάφερε το 2012!
Δεν πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε ότι οι «Τράκτορ Μπόις» ήταν σύλλογος της Πρέμιερ Λιγκ στις τρεις πρώτες σεζόν της διοργάνωσης, μετά την ίδρυσή της το 1992, πριν επιστρέψει το 2000, μετά από τέσσερα χρόνια στη δεύτερη κατηγορία. Μετά από μια εξαιρετική πρώτη σεζόν, κατά την οποία τερμάτισε στην 5η θέση και προκρίθηκε στην Ευρώπη, υποβιβάστηκε την αμέσως επόμενη. Από τότε δεν έχει επιστρέψει, αλλά ο ΜακΚένα μπορεί να είναι ο άνθρωπος, που θα ολοκληρώσει την ανάκαμψη και θα την επαναφέρει στην πρώτη κατηγορία.
Την απάντηση σίγουρα θα τη δώσει το γήπεδο, στο οποίο για την ώρα η Ίπσουιτς εντυπωσιάζει και δείχνει πως διαθέτει λύσεις για να αντέξει ως το τέλος. Για την ιστορία, πέραν του φαβορί, πλέον, που ακούει στο όνομα Λέστερ, η ομάδα του ΜακΚένα μόνο φόβητρο μπορεί να θεωρηθεί, έχοντας εννέα νίκες σε έντεκα αγωνιστικές. «Όπως έχω πει και παλιότερα, ο Κίραν είναι σε έναν σύλλογο, όπου η διοίκηση έχει τα λεφτά και την πρόθεση να τον στηρίξει. Δεν νομίζω να φύγει από την Ίπσουιτς σύντομα. Έχει τα φόντα να γίνει ένας κορυφαίος προπονητής», θα δηλώσει ο παλαίμαχος, Κάρλτον Πάλμερ, στην κάμερα του Football League World.
