Με έτος ίδρυσης το 1985, οι Αγώνες Νήσων οδεύουν προς ολοταχώς για την 19ης τους διοργάνωση, στήνοντας στο Γκέρνσεϊ ένα πανέμορφο φεστιβάλ.
Ένα από τα πρώτα κείμενά μου ως μέλος των ΕΥΑΠ, αφορούσε τις ανεπίσημες εθνικές ομάδες που υπάρχουν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Προ επταετίας οι «πιστοί» της σελίδας μας είχατε διαβάσει για τις εθνικές ομάδες που διαθέτουν οι Crown Dependencies του Ηνωμένου Βασιλείου (Γκέρνσεϊ, Τζέρσεϊ και Νήσος του Μαν), τα νησιά στα Χάιλαντ της Σκωτίας, αλλά και τα Βρετανικά Υπερπόντια Εδάφη. Τι κοινό είχαν όλες αυτές οι «εθνικές» ομάδες; Καμία τους δεν ήταν αναγνωρισμένη από την UEFA ή την FIFA. Συνεπώς, δικαίωμα συμμετοχής σε Ευρωπαϊκά και Παγκόσμια Κύπελλα δεν υπήρχε, με αποτέλεσμα να «βολεύονται» με ανεπίσημους φιλικούς αγώνες με άλλες αντίστοιχες εθνικές ομάδες, αλλά και με συμμετοχές σε ειδικές διοργανώσεις όπως αυτήν που θα δούμε σήμερα.
Πριν προχωρήσουμε στο σημερινό αφιέρωμα, οφείλουμε να κάνουμε μια αναδρομή στην ιστορία των Αγώνων Νήσων. Ποιοι είναι; Ποιος ο λόγος ίδρυσης; Ποιοι αγωνίζονται; Η διοργάνωση συστήθηκε για πρώτη φορά στο κοινό το 1985 στην Νήσο του Μαν. Στην πρωτεύουσα του νησιού, Ντάγκλας, ο Τζόφρι Κόρλετ, ίδρυσε μια ομοσπονδία για όλα τα νησιά του πλανήτη. Η Νήσος του Μαν ήταν φυσικά ο «πυρήνας» της όλης προσπάθειας. Εν συνεχεία, ο ίδιος επικοινώνησε με τα υπόλοιπα νησιά του Ηνωμένου Βασιλείου και έχοντας βλέψεις επέκτασης, σύστησε το σχέδιό του σε Ισλανδία, Μάλτα, Γροιλανδία και Νησιά Φερόε.
Το σχέδιο άρεσε. Η ιδέα φαινόταν κάτι καινοτόμο, μα και συνάμα ρομαντικό. Στην παρθενική διοργάνωση του 1985, 600 αγωνιζόμενοι από 15 νησιά έλαβαν μέρος. Η επιτυχία ξεπέρασε τις προσδοκίες των εμπνευστών, που αποφάσισαν να διεξάγεται ανά δυο έτη. Ήταν μια κυριολεκτική γιορτή, που περιλάμβανε οκτώ νησιά από το Ηνωμένο Βασίλειο, τέσσερα Σκανδιναβικά και επιπρόσθετα την Ισλανδία, τα Νησιά Φερόε και την Μάλτα. Όσο για τα αθλήματα; Τα απολύτως απαραίτητα. Στίβος, μπάντμιντον, ποδηλασία, ποδόσφαιρο 5×5, σκοποβολή, κολύμβηση και βόλεϊ.
Όσο περνούσαν τα χρόνια, ολοένα και περισσότερα νησιά δήλωναν συμμετοχή. Από κάθε γωνία του κόσμου, με αποκορύφωμα το 2007, όταν την διοργάνωση ανέλαβε η… Ρόδος. Στο «Νησί των Ιπποτών» 25 νησιά δήλωσαν συμμετοχή, με 2.343 αθλητές να λαμβάνουν μέρος. Ήταν αναμφίβολα η πιο πετυχημένη διοργάνωση μέχρι σήμερα, με πολλά γήπεδα σε όλη την Ρόδο να φιλοξενούν αυτή την ξεχωριστή γιορτή. Το Γκέρνσεϊ όμως φέτος ετοιμάζεται να κάνει δική του την πρωτιά.
Ελέω πανδημίας, η διοργάνωση του 2021 δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Αυτή του 2019 χαρακτηρίστηκε «αποτυχημένη», εξαιτίας κυρίως του γεγονότος ότι ανατέθηκε στο Γιβραλτάρ, με τον περιορισμένο χώρο και τις ελλειπείς αθλητικές εγκαταστάσεις. Φέτος όμως, το βρετανικό νησί ήδη έχει κλέψει τις εντυπώσεις – πριν καν ξεκινήσει. Οι αθλητές που θα προσέλθουν (8-14 Ιουλίου) αναμένεται να ξεπεράσουν τους 3.000, ενώ θα δούμε 14 διαφορετικά αθλήματα.
Φυσικά το ποδόσφαιρο δεν θα απουσιάζει. Τόσο σε επίπεδο ανδρών, όσο και σε αυτό των γυναικών. Με πολύ οργανωμένες κινήσεις, οι προετοιμασίες για την διεξαγωγή των αγώνων έχουν ξεκινήσει από τις αρχές του περασμένου έτους, ενώ παράλληλα έχει ήδη γίνει η κλήρωση της φάσης των ομίλων για τα συμμετέχοντα νησιά. Όπως είναι φυσιολογικό, με αυτό θα ασχοληθούμε σήμερα και θα ρίξουμε μια ματιά σε κάθε βρετανική ομάδα, που από μόνη της έχει την δική της, ξεχωριστή ιστορία.
Γκέρνσεϊ
Το νησί του Γκέρνσεϊ ποδοσφαιρικά έχει πλούσια ιστορία. H ομοσπονδία του δημιουργήθηκε πίσω το 1893 (!), ενώ η εθνική ομάδα είναι απολύτως ενεργή από το 1905. Έχει το δικό του πρωτάθλημα, την Priaulx League, και σε αυτό έχει κάνει τα πρώτα του βήματα ο σπουδαίος Ματ Λε Τισιέ. Ως οικοδεσπότες, είναι το αδιαφιλονίκητο φαβορί του τουρνουά, ενώ θα έχουν διαθέσιμο και τον 41χρονο πλέον, Ράιαν Ζίκο-Μπλακ, ο οποίος αξίζει ένα αφιέρωμα από μόνος του. Έχουν κατακτήσει τους Αγώνες Νήσων τρεις φορές, ακόμα τρεις τερμάτισαν στην 2η θέση και άλλες δυο στην 3η. Στόχος δεν είναι άλλος από το χρυσό μετάλλιο, έχοντας φυσικά και το πλεονέκτημα της έδρας.
Δυτικές Νήσοι
Παρέα με το Γκέρνσεϊ στον όμιλο θα είναι και οι Δυτικές Νήσοι, γνωστές και ως Εξωτερικές Εβρίδες. Συστήθηκαν στο κοινό για πρώτη φορά το 2005 και στα Παιχνίδια του Σέτλαντ όπου και κατέπληξαν τους πάντες κατακτώντας την 3η θέση. Το ίδιο έπραξαν και το 2007 στην Ρόδο, ενώ από εκεί και έπειτα επήλθε μια «καθίζηση». Η προεπιλογή των παικτών γίνεται μέσα από τα τοπικά πρωτάθλημα του Λιούις-Χάρις και Γιούιστ-Μπάρα. Οι «Βόρειοι» μοιάζουν με το απόλυτο αουτσάιντερ, αλλά είναι πάντα επικίνδυνοι.
Νήσος Ουάιτ
Έχετε παρατηρήσει ποτέ ένα μικρό νησί ανάμεσα σε Πόρτσμουθ, Σαουθάμπτον και Μπόρνμουθ; Αν όχι, ανοίξτε τον χάρτη και δείτε το. Το συγκεκριμένο νησί «έφτιαξε» την δικιά του εθνική ομάδα το 1991 και τέσσερα χρόνια αργότερα πήρε το χρυσό μετάλλιο στους Αγώνες Νήσων του Γιβραλτάρ (1995). Έπρεπε να περιμένει πάνω από 15 χρόνια (2011), όταν ως οικοδέσποινα κατέκτησε για δεύτερη φορά τον τίτλο στο ποδόσφαιρο. Είναι απών από τους ποδοσφαιρικούς αγώνες από το 2015 και επιστρέφουν φέτος για να κάνουν την έκπληξη.
Νήσος του Μαν
Οι «εμπνευστές» των συγκεκριμένων αγώνων βρίσκονται στον δεύτερο όμιλο και θα επιχειρήσουν να «κλέψουν» τον τίτλο από τους οικοδεσπότες. Βρίσκονται σε έναν πλήρως βρετανικό όμιλο και είναι η πιο πολύπλοκη εθνική ομάδα. Πως γίνεται αυτό; Έχει δυο. Η εθνική ομάδα της Νήσου Μαν αποτελείται από ντόπιους παίκτες που αγωνίζονται στο πρωτάθλημα του νησιού, ενώ η εθνική ομάδα του Ελάν Βανίν συμμετέχει σε άλλες επίσημες διοργανώσεις της CONIFA και επιτρέπει την συμμετοχή σε ποδοσφαιριστές από το νησί, που αγωνίζονται εκτός από τις τοπικές ομάδες και στο εξωτερικό. Έχει κατακτήσει το ποδοσφαιρικό τουρνουά των Αγώνων μία φορά, το 2017, ενώ έχει τερματίσει στην 2η θέση τέσσερις φορές!
Άνγκλεσι
Το Άνγκλεσι είναι ένα νησί της Ουαλίας, το οποίο συνδέεται με γέφυρα με την ηπειρωτική πλευρά της χώρας. Έχει κατακτήσει τέσσερις φορές το ποδοσφαιρικό τουρνουά, με τελευταία το 1999, ενώ το 2019 κατέκτησε το τουρνουά Inter-Games, το οποίο διοργανώθηκε από μερικά νησιά εξαιτίας της απουσίας των ποδοσφαιρικών αγώνων από την τελευταία διοργάνωση του Γιβραλτάρ. Οι ποδοσφαιριστές του νησιού αγωνίζονται στις τοπικές ομάδες, σε ερασιτεχνικές κατηγορίες της Ουαλίας, ή έστω σε πιο ερασιτεχνικές ακόμα και από την πρώτη!
Νήσοι Φώκλαντ
Οι Μαλβίνες, όπως τις ονομάζουν εναλλακτικά, έχουν αποτελέσει κατά το παρελθόν σπουδαίο αντικείμενο διαμάχης για Άγγλους και Αργεντίνους. Τόπος «κατάρας» για τον τεράστιο Όσβάλντο Αρντίλες, λογίζονται προς το παρόν υπερπόντιο έδαφος της Βρετανίας. Ποδοσφαιρικά το νησί «εγκαινίασε» την ομάδα του 2001. Κατά κύριο λόγο αγωνίζεται με ντόπιους ποδοσφαιριστές, ενώ κορυφαία επίδοση στους Αγώνες Νήσων αποτελεί η κατάκτηση της 3ης θέσης το 2013 στις Βερμούδες. Στα αξιοσημείωτα, πριν από μερικούς μήνες, κατασκευάστηκε το πρώτο επίσημο γήπεδο στην ιστορία των Φώκλαντ.
Σέτλαντ
Το νησί Σέτλαντ δεν έχει μόνο ποδοσφαιρική ιστορία, αλλά και… προϊστορία. Έχει την δική του εθνική ομάδα από το 1919 (!), η οποία δημιουργήθηκε για να αγωνίζεται απέναντι στο «μισητό» Όρκνεϊ, με το οποίο έχουν δώσει πάνω από 86 παιχνίδια στα 105 χρόνια αθλητικής κόντρας. Καλύτερη στιγμή του Σέτλαντ είναι η κατάκτηση των Αγώνων το 2005, όταν ως διοργανωτές έκαμψαν την αντίσταση του Γκέρνσεϊ, με το παιχνίδι να περνάει στο πάνθεον της ιστορίας εξαιτίας της προσέλευσης κόσμου στο τοπικό Γκίλμπερτσον Πάρκ.
Όρκνεϊ
Δεν είναι η μοναδική εκπρόσωπος του τρίτου ομίλου, αλλά στην πραγματικότητα… είναι, αφού οι Βερμούδες έχουν επίσημη εθνική ομάδα -μέλος FIFA και CONCACAF- και «κατεβαίνουν» στα παιχνίδια με την Κ-23. Το Όρκνεϊ λοιπόν είναι το αντίπαλο δέος του Σέτλαντ. Όπως καταλαβαίνετε, βρίσκεται και αυτό στην βόρεια Σκωτία και δημιουργήθηκε επίσης το 1919 για να αντιμετωπίζει τους «γείτονες». Είναι από τις πιο αδύναμες εθνικές ομάδες της Βρετανίας, αφού δεν έχει τερματίσει ποτέ πάνω από την 8η θέση στα συγκεκριμένα παιχνίδια. Σε 18 αγώνες έχει καταγράψει μόλις τέσσερις νίκες και καμία ισοπαλία και θα προσπαθήσει για το καλύτερο δυνατό σε έναν όμιλο όπου, εκτός από τις Βερμούδες, βρίσκεται η Γροιλανδία, αλλά και το νορβηγικό νησί, Φρόγια.
Τζέρσεϊ
Νομίζατε ότι θα έλειπε; Φυσικά και όχι. Είναι η ομάδα με τον ίσως μεγαλύτερο «επαγγελματισμό», αφού πρόσφατα η -άτυπη- εθνική ομάδα συστάθηκε και ως σύλλογος με την ονομασία Τζέρσεϊ Μπουλς. Αγωνίζονται στην ένατη κατηγορία της αγγλικής ποδοσφαιρικής πυραμίδας και μάχονται με αξίωσεις για την άνοδο στην όγδοη. Επανδρωμένη αποκλειστικά με παίκτες από το νησί, το Τζέρσει έχει κατακτήσει τρεις φορές τους Αγώνες Νήσωνκαι σίγουρα θα ήθελε να διεκδικήσει το χρυσό μετάλλιο από τους οικοδεσπότες, με τους οποίους μάχονται σε ετήσια βάση εδώ και 118 χρόνια για το Κύπελλο Muratti Vase, που εξασφαλίζει την «κυριαρχία» στην θάλασσα της Μάγχης.
Αγία Ελένη
Ίσως η πιο όμορφη συμμετοχή. Το νησί που βρίσκεται στην πιο απομονωμένη τοποθεσία στον πλανήτη έχει αρχίσει να δείχνει δείγματα ποδοσφαιρικής «ζωής». Ο πρώτος αγώνας καταγράφεται το 1949 με αντίπαλο την Λίμινγκτον, ωστόσο μετά παρέμεινε ανενεργή για περισσότερο από 70 χρόνια. Το 2019 επανασυστάθηκε για τα Inter-Games και φέτος θα δώσει το παρόν στο Γκέρνσεϊ, έχοντας την στήριξη ολόκληρου του νησιού.
Αυτές είναι λοιπόν οι βρετανικές εθνικές ομάδες που δεν ήξερες, όμως θα συμμετέχουν σε μια υπέροχη διοργάνωση. Για την ιστορία, τον πρώτο όμιλο συμπληρώνει το νησί Ώλαντ ανάμεσα σε Σουηδία και Φινλανδία, ενώ Τζέρσεϊ και Αγία Ελένη θα μονομαχήσουν απέναντι στην ισπανική Μενόρκα και το μαλτέζικο Γκόζο.
Αν δεν έχετε βαρεθεί κι έχετε φτάσει μέχρι αυτό το σημείο του κειμένου, κάντε μια σχετική αναζήτηση σε Google και YouTube. Θα ανακαλύψετε έναν όμορφο κόσμο του ποδοσφαίρου, μακριά από πακτωλούς χρημάτων, ακριβές μεταγραφές, στοιχηματισμούς και συμφέροντα. Το «Guernsey 2023» θα είναι η πιο όμορφη ερασιτεχνική διοργάνωση, βασισμένη σε επαγγελματικά πρότυπα και μια ματιά στην ιστοσελίδα τους θα διαλύσει κάθε σας αμφιβολία.
