Ζώντας σε μια εποχή όπου το χρήμα έχει εισβάλει ακόμη και στον «βασιλιά των σπορ», ιστορίες σαν αυτή είναι απλά πηγή έμπνευσης για τους ρομαντικούς του ποδοσφαίρου.
Για τους (πολύ) παλαιότερους, οι «ποδοσφαιριστές σημαίες» ήταν το σήμα κατατεθέν της κάθε ομάδας και λίγο πολύ η κάθε ομάδα είχε τον δικό της ποδοσφαιριστή που θα την υπηρετούσε «εφ όρου ζωής». Στις μέρες μας κάτι τέτοιο όχι απλά σπανίζει αλλά έχει εξαφανιστεί σε τεράστιο βαθμό, καθώς δυστυχώς για μας τους ρομαντικούς του ποδοσφαίρου, το χρήμα είναι αυτό που ορίζει τα πάντα πλέον στο αγαπημένο μας άθλημα.
Κόντρα στην σημερινή κατάσταση, αν ψάξει κανείς στα «άδυτα» της League One και πιο συγκεκριμένα στο ρόστερ της υποβιβασμένης πλέον MK Dons, θα βρει τον μοναδικό ποδοσφαιριστής της Football League που αγωνίζεται από την αρχή της καριέρας του μέχρι και σήμερα σε έναν και μόνο σύλλογο, τον Dean Lewington.
«Η MKDons έχει γίνει η ζωή μου και είναι το σπίτι μου».
Ο λόγος για έναν άνθρωπο που η καριέρα του δεν μοιάζει μόνο με παραμύθι αλλά και συνδέεται άμεσα με όλη την ιστορία της MK Dons η οποία και δημιουργήθηκε το 2004. Τα όσα θα διαβάσετε πιο κάτω δεν είναι καθόλου παράλογα αν λάβετε υπόψη πως ο Lewington έχει ως είδωλο του τον θρυλικό Paulo Maldini και που θεωρεί ως πιο δυσκολοκατάβλητη έδρα αυτή της Brentford, καθώς όπως ο ίδιος λέει είναι ένα παλιομοδίτικο γήπεδο, περικυκλωμένο με δέντρα και όπου οι οπαδοί του το κάνουν πολύ δύσκολο για κάθε αντίπαλο.
O γεννημένος στο Kingston upon Thames του Λονδίνου, Άγγλος ποδοσφαιριστής, είδε το φως του ήλιου στις 18 Μαΐου το 1984 και παρόλο που η φυσική του θέση είναι αριστερός μπακ, αγωνίζεται με την ίδια επιτυχία και ως κεντρικός αμυντικός. Ο Lewington, έκανε το επαγγελματικό του ντεμπούτο ως ποδοσφαιριστής στις 5 Απριλίου 2003 με την ομάδα της Wimbledon. Η αλλαγή του ονόματος και της στολής της τότε Wimbledon σε MK Dons είχε ως γνωστόν ενοχλήσει μια μεγάλη μερίδα των οπαδών της Wimbledon για αυτό άλλωστε έγινε και η δημιουργία μιας άλλης ομώνυμης ομάδας.
Η μεγάλη αυτή αλλαγή δεν έφερε αντιδράσεις μόνο κατά των διοικούντων της MK Dons αλλά και κατά των ποδοσφαιριστών της μιας και χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός πως στο πρώτο ρόστερ των “Dons” υπήρχαν 15 ποδοσφαιριστές που μέχρι τότε ανήκαν στο δυναμικό της Wimbledon. Όπως αποκάλυψε αργότερα ο Lewington, στα πρώτα στάδια της καριέρας του είχε να αντιμετωπίσει την έντονη κριτική των όσων ήταν εναντίων της MK Dons.
«Ήταν μία εμπειρία διαφορετική συγκριτικά με τις άλλες ποδοσφαιρικές ιστορίες που οι περισσότεροι γνωρίζουν. Πήγα στην Wimbledon όταν ήμουν 7 χρονών παιδί και όταν ήρθε η στιγμή της αλλαγής ήταν κάτι που δεν ήθελα να γίνει όπως όλοι οι άλλοι. Στην αρχή μας είπανε ότι το όνομα θα παραμείνει όπως ήταν αλλά μετά είχαμε την αλλαγή του χρώματος σε κόκκινο και άσπρο και στη συνέχεια ακολούθησε και η αλλαγή του ονόματος. Ξέρω πως ακόμη και σήμερα κάποιοι οπαδοί της Wimbledon δεν με θέλουν για τον λόγο πως βρίσκομαι εδώ. Στα πρώτα χρόνια ήταν δύσκολο να βρούμε ταυτότητα αλλά πιστεύω πως πλέον η MK Dons άρχισε να παίρνει θέση στο παιχνίδι».
Παρόλα αυτά, ο Lewington είναι περήφανος που είναι ένας Don, κάτι που αποδεικνύεται περίτρανα με το ότι από τότε μέχρι και σήμερα ο 34χρονος πλέον αμυντικός έχει καταφέρει να συνδέσει το όνομα του με τους “Dons” όσο κανένας άλλος. Συγκεκριμένα, έχει σημειώσει τον απίστευτο αριθμό των 699 συμμετοχών (συμπεριλαμβανομένου και αυτές πριν την μετατροπή της Wimbledon σε MK Dons) με την ομάδα της League Τwo, ενώ παρά το γεγονός πως είναι αμυντικός, έχει καταφέρει να σκοράρει 24 φορές.
Η μοίρα, επέλεξε πολύ νωρίτερα από ότι νομίζουν οι περισσότεροι την πορεία της καριέρας του Lewington καθώς τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά αν το καλοκαίρι του 2005 ολοκλήρωνε την μεταγραφή του στην Huddersfield Town. Στην πραγματικότητα, εκείνη την περίοδο είχε φτάσει πιο κοντά από ποτέ στην πόρτα εξόδου του Stadium MK, αφού είχε έρθει ένα βήμα πριν την μετακίνηση του στην ομάδα της Premier League, λόγο μιας συμφωνίας που προνοούσε πως ο τότε ποδοσφαιριστής των «Terriers», PawelAbbott, θα έκανε την αντίθετη διαδρομή. Προφανώς, αυτή η κίνηση δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και έτσι το παραμύθι του Άγγλου ποδοσφαιριστή άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά, με το πρώτο μεγάλο βήμα για την καθιέρωση του στο ιστορικό υπόβαθρο της MK Dons να γίνεται τον Αύγουστο του 2008, όταν φόρεσε για πρώτη φορά το περιβραχιόνιο της αγαπημένης του ομάδας.
Με τους «Dons», ο Lewington έχει ζήσει διάφορες και συνάμα ξεχωριστές στιγμές καθώς έχει νιώσει μεγάλες χαρές ενώ έχει γευτεί και αρκετές πίκρες. Χωρίς αμφιβολία, οι μεγαλύτερες επιτυχίες που έζησε με την ομάδα του είναι η άνοδος στην League One το 2007 όταν η MK Dons κατέκτησε το πρωτάθλημα στην League Two ενώ την ίδια σεζόν πανηγύρισε και την κατάκτηση του Football League Trophy. Επιπρόσθετα, όπως ο ίδιος αποκάλυψε η σπουδαιότερη στιγμή της καριέρας του είναι η άνοδος στην Championship το 2015 όταν τερμάτισαν στην δεύτερη και προνομιούχα θέση της League One.
Ακόμη ένα γεγονός που θα μείνει γραμμένο για πάντα στην μνήμη του έμπειρου αμυντικού, είναι το βράδυ της 26 Αυγούστου 2014 όταν για τον θεσμό του League Cup, το κατάμεστο Stadium MK φιλοξένησε την Manchester United, η οποία είχε στον πάγκο της τον νεοπροσληφθή, LouisVanGaal. Η MK Dons με τον Lewington να φοράει για ακόμη μια φορά το περιβραχιόνιο του αρχηγού, συνέτριψε τον πολύ ποιοτικότερο αντίπαλο της με 4-0, παίρνοντας έτσι το «εισιτήριο» για την επόμενη φάση της διοργάνωσης. Σε ατομικό επίπεδο, ο πολύπειρος αμυντικός ανακηρύχθηκε μέλος της καλύτερης ενδεκάδας των σεζόν 2007-2008 και 2008-2009 στις League Two και League One αντιστοίχως.
Δυστυχώς όμως, το ποδόσφαιρο δεν προσφέρει μόνο χαρές αλλά και λύπες κάτι που ξέρει πολύ καλά ο αρχηγός των «Dons» μιας και έζησε συνολικά τρεις υποβιβασμούς. Η πρώτη φορά ήταν την περίοδο 2004-2005 όταν η MK Dons τερμάτισε στην 22η θέση της League One, ενώ η δεύτερη ήταν την σεζόν 2015-2016 όταν η πρωτάρα στην Championship ομάδα δεν μπόρεσε να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες του νέου για εκείνη πρωταθλήματος και ως αποτέλεσμα γνώρισε τον δεύτερο υποβιβασμό στην ιστορία της. Η τελευταία φορά που ο θρύλος των «Dons» και η ομάδα του αποχαιρέτισαν με σκυμμένο το κεφάλι μια κατηγορία ήταν φέτος καθώς η λήξη της φετινής League One τους βρήκε στην 23η θέση της βαθμολογίας που συνεπάγεται με την διαβάθμιση στην League Two.
Ο εμφανώς απογοητευμένος Lewington, πριν λίγες βδομάδες δήλωσε σχετικά με τον τραγικό υποβιβασμό της ομάδας του στην League Two: «Σίγουρα είναι το χειρότερο μας. To ότι πέσαμε τόσο χαμηλά δεν σημαίνει πως θα μείνουμε εκεί. Αυτό είναι τόσο κακό όσο έχει, οπότε πρέπει να εργαστούμε σκληρά για να βγούμε από αυτό. Δεν μπορούμε να λυπούμαστε για τους εαυτούς μας ή να λυπούμαστε για αποφάσεις του παρελθόντος. Τώρα πρόκειται για την ανοικοδόμηση του ότι έχει απομείνει από την ομάδα».
Η φετινή σεζόν δεν ήταν η πιο δύσκολη στην ιστορία της ομάδας του αλλά και για τον ίδιο καθώς παρόλο που το περασμένο καλοκαίρι υπέγραψε νέο συμβόλαιο συνεργασίας με τους «Dons», ο προπονητής της ομάδας του, Robbie Neilson, έκρινε πως ο Lewington δεν μπορεί να ανταπεξέλθει πλέον. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η μεγαλύτερη μορφή στα αποδυτήρια της MK Donsνα απουσιάζει για ένα χρονικό διάστημα, όταν και έκανε προπονήσεις με την ομάδα της Charlton, η οποία είχε στο «τιμόνι» της τον για χρόνια προπονητή των «Dons», τον Karl Robinson.
Παρά τις φήμες πως ο Lewington θα έφευγε δανεικός στους «Addicks», στις 23 Ιανουαρίου 2018, η διοίκηση της MK Dons, έδειξε άλλη μια φορά την εκτίμηση της στον αρχηγό της ομάδας τους, δίνοντας του θέση στο προπονητικό τους τιμ και έτσι παρόλο που συνεχίζει να είναι ποδοσφαιριστής της αγαπημένης του ομάδας, θα αρχίσει σιγά σιγά να προσαρμόζεται σε μια νέα δουλειά, κάτι που φανερώνει την επιθυμία των δύο πλευρών να συνεχίσουν να πορεύονται μαζί.
Ημερομηνίες ορόσημο στην καριέρα του Lewington
Στις δύο Δεκεμβρίου 2012 ο σκληροτράχηλος αμυντικός φόραγε το περιβραχιόνιο της ομάδας του όταν αυτή αντιμετώπιζε για πρώτη φορά την AFC Wimbledon, σε έναν αγώνα υψίστης ιστορικής σημασίας για τους δύο συλλόγους.
Στις 2 Ιανουαρίου 2013, ο θρύλος των «Dons» συμπλήρωσε την 400η του εμφάνιση πρωταθλήματος με την αγαπημένη του ομάδα όταν αυτή αντιμετώπιζε την Bury.
Την σεζόν 2013-2014, όταν η MK Dons αντιμετώπιζε την Stevenage στο Broadhall Way και καθώς το σκορ ήταν στο 2-2, ο αρχηγός της με καρφωτή κεφαλιά σφράγισε την νίκη και ταυτόχρονα το «διπλό» για την ομάδα του, μέσα σε έξαλλους φυσικά πανηγυρισμούς!
[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=nrm3cPXc14U[/embedyt]
Στις 26 Απριλίου 2014 και στο ισόπαλο 2-2 παιχνίδι της ομάδας του με την Rotherham United στο New York Stadium, ο ζωντανός θρύλος των «Dons», πραγματοποιούσε την συνολικά 500η εμφάνιση του με την ομάδα. Προς τιμή αυτού που πέτυχε ο αρχηγός τους, οι οπαδοί της ομάδας του, στον τελευταίο εντός έδρας αγώνα της σεζόν με αντίπαλο την Leyton Orient φόρεσαν όσο πιο πολύ πορτοκαλί ήταν δυνατό, λόγο του πορτοκαλί χρώματος των μαλλιών του Lewington. Αυτό το γεγονός έγινε ευρέως γνωστό ως «Orange 4 Lewie».
Πιο κάτω ακολουθεί ένα βίντεο που έκαναν οι διοικούντες της MK Dons προς τιμή του θρύλου της ομάδας του όταν αυτός συμπλήρωσε τις 500 συμμετοχές.
[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=txPkFD76EIM[/embedyt]
Στις 27 Ιουλίου 2014, η διοίκηση των «Dons» διοργάνωσε φιλικό αγώνα με αντίπαλο την Nottingham Forest με σκοπό να τιμήσουν των Lewington για τα 10 χρόνια υπηρεσιών του στην ομάδα. Ο αγώνας διεξήχθη στο Stadium MK και έγινε υπό την προσέλευση 4,121 οπαδών.
Στις 3 Μαΐου 2015, η MK Dons αντιμετώπιζε την Yeovil Town και χωρίς αμφιβολία δεν είχε καλύτερο τρόπο για τους οπαδούς της αλλά και τον ίδιο τον Lewingtonγια να εξασφαλίσει η ομάδα του την πρώτη της άνοδο στην Championship αφού ο εμβληματικός αρχηγός των «Dons» σκόραρε δύο γκολ και μοίρασε άλλα δύο.
Κλείνοντας, ο Lewington, όσο αφορά τους «ποδοσφαιριστές σημαίες» για μια ομάδα, τουλάχιστον στην Αγγλία, είναι αναμφίβολα ο «τελευταίος των Μοϊκανών» μιας και φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο να δούμε κάτι παρόμοιο στις μέρες μας. Όσοι από σας νοσταλγούν το ρομαντικό ποδόσφαιρο και ταυτόχρονα καταριούνται την μοντέρνα αυτή εποχή που ζούμε, είμαι σίγουρος πως αυτός ο τύπος για όλους εμάς είναι σαν ένα «φως το τούνελ».
Συντάκτης: Κωνσταντίνος Νικολάου
