Ο Γουέιν Ρούνεϊ λέει ότι ο Μαξ Ντάουμαν έχει κάνει ολόκληρο τον ποδοσφαιρικό κόσμο να μιλάει γι’ αυτόν, καθώς έδωσε συμβουλές στον νεαρό παίκτη της Άρσεναλ μετά το ντεμπούτο του στην Premier League.
Με την είσοδό του ως αλλαγή στη νίκη της Άρσεναλ με 5-0 επί της Λιντς Γιουνάιτεντ το Σάββατο, ο Μαξ Ντάουμαν έγινε ο δεύτερος νεότερος ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε ποτέ για τον σύλλογο, σε ηλικία 15 ετών και 234 ημερών.
Ο Γουέν Ρούνεϊ είναι από τους λίγους που μπορούν να καταλάβουν την εμπειρία του νεαρού εξτρέμ της Άρσεναλ. Ο ίδιος έκανε το ντεμπούτο του με την Έβερτον σε ηλικία 16 ετών τον Αύγουστο του 2002 και, πέντε ημέρες πριν κλείσει τα 17, σημείωσε ένα εντυπωσιακό νικητήριο γκολ εναντίον της Άρσεναλ – γινόμενος τότε ο νεότερος σκόρερ στην ιστορία της Premier League.
Μιλώντας στο νέο του podcast The Wayne Rooney Show, ο Ρούνεϊ αναφέρθηκε στη δική του εμπειρία ως νεαρός παίκτης και στις προκλήσεις που πιθανότατα θα αντιμετωπίσει ο Ντάουμαν τους επόμενους μήνες και χρόνια:
«Το να παίζεις σε αυτή την ηλικία στην Premier League είναι τρελό. Ξέρω ότι έπαιξα κι εγώ νέος, αλλά νομίζω ότι είναι περίπου 150 μέρες μικρότερος από εμένα τότε. Είναι πραγματικά αναζωογονητικό να βλέπεις έναν νεαρό να παίρνει την ευκαιρία του και, παρόλο που παίζει για την Άρσεναλ, κάθε φορά που συγκλίνει προς τα μέσα λες “σούταρε”. Θέλεις να τον δεις να τη στέλνει στο γάμα».
Παρόλο που ο Ντάουμαν δεν σκόραρε στο ντεμπούτο του, κέρδισε πέναλτι στα τελευταία λεπτά. Ο Ρούνεϊ εξέφρασε την ανακούφισή του που ο 15χρονος δεν ανέλαβε την εκτέλεση:
«Αν το έπαιρνε και σκόραρε, θα ήταν υπέροχο. Αλλά αν το έχανε, αυτή θα ήταν η διαφορά ανάμεσα σε μια τεράστια ιστορία επιτυχίας και… ξαφνικά να δέχεται κριτική στο διαδίκτυο. Ήμουν πολύ χαρούμενος που δεν το εκτέλεσε – αλλά ήταν πραγματικά εντυπωσιακό ντεμπούτο».
Ο Ντάουμαν κέρδισε το πέναλτι που μετέτρεψε σε γκολ ο Βίκτορ Γκιοκέρες στις καθυστερήσεις, ολοκληρώνοντας ένα αξέχαστο απόγευμα στο Emirates. Η πρόκληση για τον Ντάουμαν είναι να παραμείνει προσγειωμένος, καθώς το προφίλ του μεγαλώνει και ο ενθουσιασμός για το ταλέντο του αυξάνεται.
«Για τον Μαξ και την οικογένειά του και τους φίλους του, είμαι σίγουρος ότι όλοι ζουν ένα όνειρο, ένα παραμύθι, και πιθανότατα δεν το έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει», είπε ο Ρούνεϊ. «Αλλά μπορείς να δεις ότι το μέλλον του είναι τόσο φωτεινό, θα έχει μια τεράστια καριέρα.
Όποιον κι αν ρωτήσεις στο ποδόσφαιρο, το ίδιο όνομα ακούς ξανά και ξανά: Μαξ Ντάουμαν.
Είναι δύσκολο για τον καθένα. Νομίζω ότι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να μείνεις κοντά στην οικογένειά σου και στους στενούς σου φίλους.
Να τους ακούς, γιατί θα υπάρχουν άνθρωποι που θα προσπαθήσουν να γίνουν φίλοι σου ή να έρθουν σε επαφή μαζί σου – κάποιοι για καλούς λόγους, κάποιοι όχι και τόσο καλούς.
Απλά πρέπει να βεβαιωθείς ότι μένεις κοντά σε αυτούς που είναι πραγματικά δίπλα σου και να ακούς τις συμβουλές τους, και όχι των ξένων».
Εκτός από το αγωνιστικό κομμάτι, ο Ρούνεϊ λέει ότι υπάρχουν και προσαρμογές εκτός γηπέδου για έναν νεαρό που μπαίνει στην πρώτη ομάδα.
«Είναι σουρεαλιστικό. Είναι τόσο παράξενο το ότι μια στιγμή είσαι στην ομάδα Νέων και την επόμενη στιγμή βρίσκεσαι στα αποδυτήρια της πρώτης ομάδας με κάποιους από τους ήρωές σου», συνέχισε ο Ρούνεϊ.
«Για εμένα, ήταν οι ήρωές μου όταν μεγάλωνα, και ξαφνικά προπονούμαστε μαζί, παίζουμε μαζί, γινόμαστε φίλοι. Ήμουν στο σπίτι του Ντάνκαν Φέργκιουσον. Έμενε στον ίδιο δρόμο με εμένα και καθόμουν μαζί του και τον Άλαν Σταμπς. Και λες μέσα σου, “τι συμβαίνει εδώ;”.
Είναι κάτι στο οποίο πρέπει να συνηθίσεις πολύ γρήγορα, γιατί μπορεί να σε κατακλύσει. Ο Μαξ Ντάουμαν φαίνεται να είναι πολύ προσγειωμένος από ό,τι έχω δει, και ελπίζεις να μπορέσει να το διαχειριστεί και να καταλάβει τι έρχεται πολύ σύντομα».
«Απόλαυσέ το. Είμαι σίγουρος ότι θα τον δούμε πολύ, θα δούμε το ταλέντο του, τα γκολ και τις ασίστ του, ό,τι φέρει», είπε.
«Ο Άλαν Σταμπς πάντα μου έλεγε χρόνια πριν, “φρόντισε να το απολαύσεις, γιατί περνάει πολύ γρήγορα”. Όταν είσαι νέος, δεν το πιστεύεις αυτό ή το ξεχνάς καμιά φορά, αλλά απόλαυσέ το και εκμεταλλεύσου το στο έπακρο».
Διαβάστε ακόμα στο egglezoi.gr: Ενγκουμόχα-Ντάουμαν: Τους μαθητές…δεν τους τρώει καθόλου το στρες!
