Ημερολόγιο FPL αγωνιστική Nο 2. Η πρώτη πήγε ανέλπιστα καλά, μια ευχάριστη παραφωνία στην κατά τα άλλα καθιερωμένη μετριότητα.
Ένα πράγμα έψαχνα με την ομάδα που έστησα την πρώτη αγωνιστική. Βασικά δύο, αν μετρήσεις και το απωθημένο να βρω τον νέο Σεμένιο και τον νέο Γουντ που τελικά αποδείχθηκαν πως ήταν απλά ο Σεμένιο κι ο Γουντ. Έψαχνα τον επιθετικό της νεοφώτιστης, έψαχνα το γκολ της Σάντερλαντ. Το βρήκα. Και το FPL μου χάρισε την πρώτη μεγάλη στιγμή που θα μου μείνει από τη φετινή σεζόν με το καλημέρα:
Το άλμα του Μαγιέντα και την άπιαστη κεφαλιά που ακολούθησε, τη φάση που σήμανε το πρώτο γκολ της Σάντερλαντ στην Πρέμιερ Λιγκ μετά από οκτώ χρόνια. Κι εγώ, ζαβλακωμένος μετά από ένα πρωί ηλιοθεραπείας στο βοτανικό κήπο της Σουηδικής Λουντ, να πανηγυρίζω χωμένος στο μεταχειρισμένο μωβ καναπέ μου.
Περισσότερο περιεχόμενο για το FPL από τους Εγγλέζους στο podcast μας, FPL Club GR!
Οδεύοντας λοιπόν με ημισπασμένα θα πω φρένα προς την GW2, έφτασα στη διαπίστωση πως με κάποιο τρόπο έχω καταφέρει οι μισοί και βάλε παίκτες μου να παίζουν μεταξύ τους. Σελς και Άινα εναντίον Ματέτα, Ντούσμπουρι-Χολ και Ο’ Μπράιεν εναντίον Μιτόμα, κι αν ακόμα σκεφτόμουν να σπάσω το double-up στην άμυνα της Φόρεστ, ο Ντουμπράβκας μου παίζει απέναντι στον Μαγιέντα.
Αλλαγές δεν θα κάνω. Γιατί να κάνω; Σιγά τα ωά. Με κάποιο σκεπτικό (όχι) χτίστηκε αυτή η ομάδα και εφόσον δεν επείγει κάποια αλλαγή, δεν υπάρχει λόγος να πειράξω αυτό τον στιβαρό κορμο που κρατάει γυναίκα, τρία παιδιά, γέρο πατέρα, άρρωστη αδερφή, εμένα, τους φίλους του, τον ΠΑΟΚ (όχι ελληνικά).
Μπες στη λίγκα των Εγγλέζων εδώ!
Όχι, καμιά μεταγραφή. Ρολάρουμε σαν χνουδωτό πάντα σε βουνοπλαγιά. Το μόνο που μένει είναι να αποφασίσω μεταξύ Μιτόμα και Ντούσμπουρι-Χολ για βασικός. Ένα σημείο θα δώσω, κάτι που οφείλουν όλοι να κρατήσουν μέσα από αυτές τις λιγοστές παραγράφους στο ημερολόγιο της παράνοιας. Ένα όνομα: Τζέιμς Γκάρνερ παιδιά. Είναι μέσος στο παιχνίδι, αλλά έπαιξε αριστερό μπακ, άρα και περισσότεροι πόντοι από defensive contributions. Μάστερκλας.
Δεν έχω την παραμικρή προσδοκία για μια αγωνιστική που πληρώνει τον ασόβαρο προγραμματισμό του καλοκαιριού. Πατώντας σε αυτόν το μελαγχολικό τόνο, πάω με το αγαπημένο μου τραγούδι από τον καινούργιο δίσκο των The Black Keys, Down to Nothing.
Behind the clouds,
Behind the stars,
Above the crowds,
In some lonely bar
I’ll meet you there,
I swear I will,
Because I care,
And I’ve got time to kill
Μπες στην FPL Pub, τη μεγαλύτερη ελληνική κοινότητα FPL στο Facebook!
