Η ταπεινή Λαρν από τη Βόρειο Ιρλανδία προετοιμάζεται για το Τσάμπιονς Λιγκ, μόλις έξι χρόνια μετά την εξαγορά της από τον ντόπιο επιχειρηματία Κένι Μπρους.
Σεπτέμβριος, 2017. Στην Τσάμπιονσιπ (δεύτερη τη τάξει κατηγορία) της Βορείου Ιρλανδίας η Λαρν, από την ομώνυμη παραθαλάσσια πόλη των μόλις 19.000 κατοίκων, παραπαίει. Δέκα χρόνια μετά τον υποβιβασμό της από τα «μεγάλα σαλόνια» η ομάδα έχει ξεκινήσει κάκιστα τη σεζόν και άπαντες περιμένουν να παλέψει έως το τέλος για την παραμονή της. Παράλληλα η ομοσπονδία της έχει επιβάλλει ποινή για την κακοδιαχείριση του αγωνιστικού χώρου του αιωνόβιου (χτισμένο το 1918) Ίνβερ Παρκ και την έχει αναγκάσει να ψάξει άλλη έδρα για να στεγάσει τους… 50 -κατά μέσο όρο- φιλάθλους της!
Αυτή η οριακή κατάσταση, για καλή της τύχη, κινητοποιεί το ίσως πλουσιότερο «τέκνο» της περιοχής, τον επιχειρηματία Κένι Μπρους, συνιδρυτή και συνιδιοκτήτη της μεσιτικής εταιρίας Purplebricks, που έχει τεράστια επιτυχία στο Ηνωμένο Βασίλειο και έχει δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες ώστε επιτέλους να ασχοληθεί με ένα προσωπικό του όνειρο, να ακούσει τον ύμνο του Τσάμπιονς Λιγκ στο γήπεδο που μπήκε για πρώτη φορά στην αγκαλιά της μαμάς του.
«Όταν μιλάμε για τις φιλοδοξίες μου για τον σύλλογο, μπορώ να πω, ναι, πως υπάρχει σχεδόν λευκή επιταγή. Θα κάνουμε ότι μπορούμε ώστε να φτιάξουμε τις πιο σύγχρονες εγκαταστάσεις, να ανεβούμε κατηγορία και να προσπαθήσουμε να κερδίσουμε την Πρέμιερ Λιγκ. Η οικογένειά μου κι εγώ είμαστε οπαδοί της Λαρν όλοι μας τη ζωή και νομίζω πως υπάρχει μία πραγματική ευκαιρία να εμπνεύσω τις επόμενες γενιές με όσα οραματίζομαι να καταφέρει η ομάδα στο μέλλον. Έμαθα πολλά μεγαλώνοντας σε αυτόν τον τόπο, από τόσους υπέροχους ανθρώπους και πρέπει να τους το ανταποδώσω κάπως».
Ο Μπρους θα επενδύσει με το «καλημέρα» περί τα δύο εκατομμύρια λίρες, αγοράζοντας από το δημοτικό συμβούλιο και ανακαινίζοντας το Ίνβερ Παρκ (τοποθέτησε συνθετικό τάπητα τελευταίας γενιάς), ενώ προσέθεσε άμεσα ποιότητα στο ρόστερ, με τις μεταγραφές του διεθνή, με τις μικρές εθνικές, Τόμας Στιούαρτ και του φοβερού επιθετικού, ακόμα και για την κορυφαία κατηγορία, Ντέιβιντ ΜακΝτέιντ, που εμφανιζόταν μία ανάσα από την πρωταθλήτρια Λίνφιλντ.
Παρά τις τεράστιες αλλαγές που προοικονομούσε η ανάμειξη του Μπρους στον σύλλογο, μία θέση έμεινε ανέγγιχτη, και συνεχίζει έτσι μέχρι και σήμερα. Κόντρα στο ρεύμα ο προπονητής Τίρναν Λιντς κράτησε τη θέση του, έχτισε καθημερινή σχέση με τον νέο ιδιοκτήτη και σε χρόνο-ρεκόρ βελτίωσε την εικόνα της ομάδας, που τερμάτισε στην 7η θέση του πρωταθλήματος κι έθεσε τα «θεμέλια» μιας ακόμα δυναμικότερης συνέχειας. «Ήμασταν στον πάτο, όταν ήρθε ο Κένι και όλα άλλαξαν εν μία νυκτί. Κάθε μέρα πια τσιμπάω τον εαυτό μου για να σιγουρευτώ ότι είναι αλήθεια – ότι έχω 18 επαγγελματίες, έτοιμους να δουλέψουν σκληρά κάθε μέρα».
Το καλοκαίρι του 2018 ήρθε να δώσει ακόμα μεγαλύτερη ελπίδα στους όλο και περισσότερους θαμώνες του Ίνβερ Παρκ, αφού είδαν να περνούν τις πύλες του ο διεθνής (!) Τζεφ Χιουζ, ο σημερινός αρχηγός Τόμας Κροσγκρόουβ και ο ταλαντούχος Ιρλανδονιγηριανός Φουάντ Σούλε, με παρουσία στην Μπάρνετ της αγγλικής Φούτμπολ Λιγκ. Τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους. Η Λαρν δεν παίρνει απλά το πρωτάθλημα και την άνοδο, αλλά σημειώνει 87 τέρματα (2,71 ανά αγώνα), κατακτά 81 βαθμούς (+17 από την δεύτερη Κάρικ) και έχει διαφορά τερμάτων στο απίστευτο +68 (21 γκολ διαφορά από την δεύτερη καλύτερη επίδοση στις δύο πρώτες κατηγορίες)!
Το όνειρο του Μπρους για να ακούσει τον ύμνο του Τσάμπιονς Λιγκ δεν μοιάζει πια με ουτοπία, αν και ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς. Η σεζόν στα «μεγάλα σαλόνια» ξεκινά με μπόλικη αισιοδοξία, προερχόμενη κυρίως από τη μεταγραφή του πρώην «Κανονιέρη», Μαρκ Ράνταλ, όμως η πανδημία έρχεται να βάλει στον «πάγο» τις φιλοδοξίες του συλλόγου, που καταλήγει στην 7η θέση και βλέπει από… μακρυά τη Λίνφιλντ να στέφεται ξανά πρωταθλήτρια και να ισοφαρίζει το παγκόσμιο ρεκόρ (!) της σκωτσέζικης Ρέιντζερς για τα περισσότερα εθνικά πρωταθλήματα.
Αυτός ο τίτλος της -μεγαλύτερης- ομάδας του Μπέλφαστ, θα είναι ο δεύτερος από τους τέσσερις συνεχόμενους, κάνοντάς την να πιστέψει πως δεν υπάρχει πραγματικός αντίπαλος. Πράγματι για τη φιλόδοξη Λαρν η απόσταση ακόμα δεν έχει μικρύνει αρκετά, όμως η ίδια συνεχίζει τα «άλματα» για να τα καταφέρει. Τη σεζόν 2020/21, παρά το γεγονός πως η ομάδα θα τερματίσει 4η, θα καταφέρει μέσω των πλέι-οφ να κερδίσει το τελευταίο ευρωπαϊκό εισιτήριο (Γιουρόπα Κόνφερνες Λιγκ), βγαίνοντας εκτός συνόρων για πρώτη φορά στην ιστορία της!
«Τα παιδιά στο Λαρν συνήθιζαν να υποστηρίζουν ομάδες όπως η Λίνφιλντ, η Γκλεντοράν και η Κρουσέιντερς. Όμως πια τα πράγματα έχουν αλλάξει. Θα τα δεις έξω με φανέλες της ομάδας μας. Αυτό αποδεικνύει πόσο έχουμε προοδεύσει, τι έχουν φέρει στον σύλλογο άτομα όπως ο Κένι και ο Τίρναν», θα δηλώσει ο Τιμ ΜακΚάν, μέλος του τεχνικού επιτελείου κι ένας εκ των κορυφαίων χαφ στην ιστορία του εθνικού πρωταθλήματος.
Αυτή η διάκριση, το όνειρο που μοιάζει όλο και πιο κοντινό, αποτελεί την ιδανική αφορμή για τον Μπρους ώστε να ξοδέψει ξανά για να ενισχύσει τη Λαρν. Έτσι στο Ίνβερ Παρκ θα καταφθάσουν οι ίσως δύο πιο ταλαντούχοι παίκτες της λίγκας, οι Λι Μπόνις (30 γκολ σε δύο σεζόν) και Κόφι Μπάλμερ (μετά από έναν χρόνο πουλήθηκε για 300 χιλιάδες λίρες στην Κρίσταλ Πάλας), ενώ τις μεταγραφές θα κλείσει ο έμπειρος Κίαν Μπόλγκερ από τη Νορθάμπτον και ο πρώην τερματοφύλακας της Λίνφιλντ, Ρόαν Φέργκιουσον.
Πολλοί θα βιαστούν να χαρακτηρίσουν την παρθενική παρουσία της ομάδας στην Ευρώπη ως μία απλή εμπειρία, μία γιορτή για τους παίκτες, χωρίς ρεαλιστικές αγωνιστικές προσδοκίες. Η πρόκριση απέναντι στην ουαλική Μπάλα Τάουν (με νίκη μέσα-έξω) θα πανηγυριστεί έξαλλα, όμως το επόμενο εμπόδιο, αυτό της Άαρχους, θα μοιάζει ανυπέρβλητο. Κι όμως, κόντρα σε κάθε πρόβλεψη, η Λαρν θα στείλει τους Δανούς «σπίτι» τους χωρίς να ηττηθεί σε κανένα από τα δύο παιχνίδια, και θα φτάσει στον τρίτο προκριματικό γύρο, όπου την περιμένει η Πάσος Φερέιρα.
Τη στιγμή που η πρωταθλήτρια Λίνφιλντ, που είχε «ξεπέσει» στον ίδιο προκριματικό, έχανε δις από τη Φόλα Ες του Λουξεμβούργου (!), η Λαρν θριάμβευε στην έδρα της (τρεις σερί ευρωπαϊκές νίκες) και επί των Πορτογάλων πριν τελικά αποκλειστεί στον επαναληπτικό του Οπόρτο. Πια τα μεγέθη έμοιαζαν σχεδόν ίδια και η ομάδα του Λιντς μπήκε με την ίδια φόρα στο πρωτάθλημα, με το πρώτο μισό της σεζόν να τη βρίσκει στην κορυφή, κάνοντας τους πάντες να ονειρεύονται!
Δυστυχώς η Λαρν θα παρασυρθεί από τον ενθουσιασμό της, ο Λιντς θα «αρνηθεί» να προσαρμοστεί στις φυσικές απαιτήσεις των αγώνων και να κάνει το αποτέλεσμα αυτοσκοπό και κάπως έτσι η Λίνφιλντ όχι μόνο θα καλύψει την διαφορά, αλλά θα τερματίσει στο +21 (!), με το όνειρο του Μπρους να παίρνει παράταση και την ομάδα να τερματίζει χειρότερα (5η) κι από την προηγούμενη σεζόν. Έστω κι έτσι, ξανά μέσω των πλέι-οφ, θα έρθει μία δεύτερη σερί ευρωπαϊκή παρουσία – η αποτυχία όμως περιμένει στη γωνία, με τη Λαρν να αποκλείεται στον πρώτο προκριματικό από την αδύναμη Σεντ Τζόσεφ από το Γιβραλτάρ!
Αυτή η απροσδόκητη εξέλιξη έγινε μάθημα, πείσμωσε άπαντες στο Ίνβερ Παρκ. Ο Μπρους έβαλε πιο βαθιά από ποτέ το χέρι στην τσέπη, φέρνοντας από τη Σκωτία τους Σι Γκόρντον και Σον Γουόντ, καθώς και τους τρομερούς «ντόπιους» μέσους Λιρόι Μίλαρ και Ντάνι Κιρνς, ο Λιντς έκανε τακτικές υποχωρήσεις, θυσιάζοντας όποτε χρειαζόταν το θέαμα, και τα αποτελέσματα ήταν άμεσα και εντυπωσιακά. Μέχρι η ομάδα να ηττηθεί για πρώτη φορά στις 28 Οκτωβρίου, είχε καταφέρει να κερδίσει τόσο την 2η Κλίφτονβιλ (4-0), όσο και την πρωταθλήτρια Λίνφιλντ (2-4), μετρώντας οκτώ νίκες σε δέκα αγώνες.
Η προσωρινή «κοιλιά» στα μέσα Νοεμβρίου δεν αγνοήθηκε κι έτσι στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου, η Λαρν απέκτησε τον Σκωτσέζο επιθετικό Άντι Ράιαν, τον 20χρονο ακραίο Μίκιαλ Γκλιν και τον, γνωστό μας από το πέρασμα από τη Ξάνθη, Ράντι Βόλτερς, για να μην χάσει ξανά από τις 2 Ιανουαρίου μέχρι και τον τελευταίο αγώνα της σεζόν. Κάπως έτσι, στις 14 Απριλίου, δύο αγωνιστικές πριν το φινάλε, η Λαρν σφράγισε το πρώτο της πρωτάθλημα και… κούνησε τον τίτλο μακρυά από το Μπέλφαστ για πρώτη φορά μετά από 21 χρόνια!
Λίγες ημέρες μετά τη μαθηματική κατάκτηση του πρωταθλήματος, η Λαρν υποδέχθηκε την προκάτοχο Λίνφιλντ και το Ίνβερ Παρκ γέμισε με σχεδόν 3.000 εκστασιασμένους φιλάθλους, όταν έξι χρόνια πριν με το ζόρι έφτανε αυτόν τον αριθμό αθροιστικά σε όλες τις αγωνιστικές της σεζόν. Ο παροξυσμός που κατέκλυσε την πόλη ώθησε το δημοτικό συμβούλιο να εγκρίνει την κατασκευή πλατείας με το… ευφάνταστο όνομα «Champions Square», ενώ σήμερα (20 Ιουνίου) με την κληρωτίδα να φέρνει πρώτη αντίπαλο την Ελσίνκι, αρκετοί Βορειοϊρλανδοί έκλεισαν ήδη εισιτήρια για την φινλανδική πρωτεύουσα!
Ήταν πια αλήθεια, το όνειρο είχε γίνει πραγματικότητα, μια ταπεινή ομάδα από το γραφικό Άντριμ (Κομητεία), που έτυχε να αγαπά παράφορα ένας επιχειρηματίας, θα άκουγε τον ύμνο του Τσάμπιονς Λιγκ, θα έπαιζε στ’ αστέρια…
