Κατατρεγμένος λόγω του πολέμου στο πολύπαθο Αφγανιστάν και στιγματισμένος στο «πολιτισμένο» Νησί λόγω της καταγωγής του, ο Μαζιάρ Κουχιάρ επέστρεψε στην Κόνφερενς μετά από απουσία 18 μηνών και φέτος πρωταγωνίστησε στην άνοδο της Γιορκ στην 5η κατηγορία.
Τα γεγονότα τα οποία λαμβάνουν χώρα στο Αφγανιστάν από τη 16η Αυγούστου του 2021 συγκλονίζουν το πλανήτη, δεν είναι όμως πρωτόγνωρα. Η κατάληψη της Καμπούλ και η επανίδρυση του Ισλαμικού Εμιράτου από τους Ταλιμπάν είχε ξανασυμβεί το Σεπτέμβριο του 1996. Μέσα σε αυτό το ζοφερό σκηνικό έρχεται στη ζωή ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας, Καμαρουντίν Μαζιάρ Κουχιάρ, όπως είναι το πλήρες όνομα του.
Συγκεκριμένα βρισκόμαστε στις 30 Σεπτεμβρίου 1997 στην επαρχία Μπανταχσάν, στη πόλη Φαϊζαμπάντ, εν μέσω ενός ακόμη εμφυλίου πολέμου στην βασανισμένη χώρα της κεντρικής Ασίας. Οι ισλαμιστές κυριαρχούν σε ολόκληρη τη χώρα και το μέλλον για κάθε πολίτη είναι από αβέβαιο ως άμεσα επικίνδυνο. Η εξαμελής οικογένεια Κουχιάρ παίρνει τον δρόμο της προσφυγιάς και το 1999 καταφέρνει να φύγει για την Αγγλία, όπου και θα εγκατασταθεί στο Χάντσγουορθ, ένα προάστιο στο βορειοδυτικό Μπέρμιγχαμ.
Η κατάσταση παραμένει εξαιρετικά δυσμενής, καθώς ο πατέρας εργάζεται ως διανομέας σε πιτσαρία, ενώ η μητέρα μεγαλώνει σπίτι τα τέσσερα παιδιά της οικογένειας. Με την απελευθέρωση της πατρίδας τους από τους Ταλιμπάν τον Οκτώβριο του 2001, ο πατέρας αποφασίζει να επιστρέψει στο Αφγανιστάν και να εργαστεί ως διερμηνέας, αφήνοντας τα υπόλοιπα μέλη της φαμίλιας Κουχιάρ κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες σε μια ξένη χώρα, στην οποία το φαινόμενο του ρατσισμού βρίσκεται ακόμη και σήμερα σε υψηλά επίπεδα.
Ο μικρός Μαζιάρ θα βρει ως διέξοδο του το ποδόσφαιρο. Σε ηλικία έντεκα ετών ένας σκάουτ της Κόβεντρι θα τον εντοπίσει και θα τον εντάξει στις ακαδημίες της ομάδας. Εκεί θα παραμείνει ως και τα 16 του χρόνια, όταν και θα λάβει την πρώτη απογοήτευση, αφού η εξέλιξή του δεν είναι ικανή να τον κρατήσει στην ομάδα. Η αγάπη για το ποδόσφαιρο φυσικά δεν έσβησε και έτσι συνέχισε να αγωνίζεται ερασιτεχνικά στα τοπικά του Μπέρμιγχαμ, ενώ προσπαθεί παράλληλα να ενισχύσει οικονομικά την οικογένειά του σε κάθε είδος δουλειάς.
Το επαγγελματικό ποδόσφαιρο τον «ξαναβρίσκει» στην Powerleague, η οποία διοργανώνει αγώνες σε γήπεδα μικρότερων διαστάσεων, σε όλη την Ευρώπη. Στις «αρένες» του street football θα τον εντοπίσουν τα λαγωνικά της Γουόλσολ, θα τον καλέσουν για δοκιμαστικά και ο Κουχιάρ θα κερδίσει με την αξία του μια διετή υποτροφία με τον σύλλογο της League One. Στις 20 Φεβρουαρίου 2016 θα κάτσει για πρώτη φορά στο πάγκο της πρώτης ομάδας σε μία εντός έδρας ήττα από τη Γουίγκαν. Δε θα μπει στο παιχνίδι ούτε ως αλλαγή, αλλά θα είναι η πρώτη του εμπειρία από αυτό το επίπεδο και τον ίδιο μήνα θα υπογράψει το πρώτο του συμβόλαιο, που θα τον κάνει τον πρώτο Αφγανό επαγγελματία σε ολόκληρη την Βρετανία!
Η επόμενη χρονιά θα ξεκινήσει πολύ καλά για εκείνον. Ένα μήνα προτού κλείσει τα 19 του χρόνια θα κάνει το ντεμπούτο του σε μία ήττα εναντίον της Τσέστερφιλντ, ενώ δύο εβδομάδες αργότερα θα ξεκινήσει βασικός εναντίον της Γκρίμσμπι Τάουν για το EFL Trophy. Ένα λεπτό πριν γίνει αλλαγή θα πετύχει και το πρώτο του γκολ με αριστερό σουτ, θα καταγράψει συνολικά τέσσερις ακόμη συμμετοχές και θα κληθεί για πρώτη φορά στην εθνική ομάδα του Αφγανιστάν, της χώρας που άφησε μωρό ακόμα για μία δεύτερη ευκαιρία στην ζωή!
Δυστυχώς η χαρά του θα πάει περίπατο, καθώς θα τραυματιστεί και θα μείνει τρεις μήνες εκτός δράσης. Στις 9 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους θα ανανεώσει πρόωρα το συμβόλαιο του με τη Γουόλσολ για άλλον ένα χρόνο, ως και το 2019 και θα καταφέρει να αγωνιστεί ξανά στο τέλος της σεζόν σε ένα αδιάφορο παιχνίδι κόντρα στη Πορτ Βέιλ. Η επόμενη χρονιά θα είναι και η πιο παραγωγική του στους «Σάντλερς» (21 συμμετοχές/1 γκολ/2 ασίστ), ενώ θα κάνει επιτέλους και το επίσημο ντεμπούτο του με την εθνική ομάδα εναντίον του Ομάν.
Πλέον περιμένει πως την επόμενη σεζόν θα βρει επιτέλους το ρόλο του στην ομάδα. Τα πράγματα όμως δεν ξεκινούν αναλόγως, με τον ίδιο να είναι «βιδωμένος» στο πάγκο στα παιχνίδια του πρωταθλήματος. Ο ρόλος του θα περιοριστεί μόνο στα εγχώρια κύπελλα, όπου σε πέντε συμμετοχές είναι -ίσως- ο καλύτερος της ομάδας του, πετυχαίνοντας ένα τέρμα και δίνοντας τρεις ασίστ. Η Γουόλσολ όμως παραπαίει και δεν έχει καιρό για πειράματα, αποφεύγοντας να του δώσει την παραμικρή ευκαιρία στο πρωτάθλημα.
Η ομάδα υποβιβάζεται, αλλά για τον Κουχιάρ το κακό είναι ακόμα χειρότερο, αφού τον Απρίλιο του 2019 τραυματίζεται σοβαρά. Οι εξετάσεις είναι καταδικαστικές, αφού δείχνουν ολική ρήξη χιαστού, με τη Γουόλσολ φυσικά να μην του ανανεώνει το συμβόλαιο και να τον «στέλνει» καρφί για απόσυρση, με την αποθεραπεία να υπολογίζεται πάνω από ένα έτος. Μην μπορώντας να παίξει ποδόσφαιρο, αδυνατεί να καλύψει τα ιατρικά έξοδα, αλλά και γενικά της διαβίωσης, ξεκινώντας έτσι να δουλεύει αρχικά στα KFC κι έπειτα ως πωλητής αυτοκινήτων σε εταιρία με έδρα το Σόλιχαλ!
Σε συνέντευξη του το Νοέμβριο του 2020 τονίζει την παντοτινή αγάπη του για την Γουόλσολ και το γεγονός πως του έδωσε μια μοναδική επαγγελματική ευκαιρία, καταγγέλοντας όμως ένα περιστατικό ρατσιστικής συμπεριφοράς από συμπαίκτη του, ο οποίος τον αποκάλεσε «τρομοκράτη», με την ομάδα να μη παίρνει θέση. Ο πόλεμος, ο ρατσισμός και το στίγμα των… Ταλιμπάν, δεν μπορούν όμως να τον απομακρύνουν από το αγαπημένο του ποδόσφαιρο.
Τον Μάρτιο του 2021 η Χέρεφορντ, ομάδα της 6ης κατηγορίας, τον βρίσκει μέσω LinkedIn, του προσφέρει ημι-επαγγελματικό συμβόλαιο κι αυτός αποδέχεται αμέσως, έστω κι αν το πρωτάθλημα έχει ήδη ακυρωθεί λόγω της πανδημίας. Ευτυχώς δεν ισχύει το ίδιο για τα εγχώρια κύπελλα και ο Κουχιάρ μετά από 18 μήνες πατά ξανά χορτάρι, παίζοντας στον ημιτελικό και τον τελικό του FA Trophy, όπου δυστυχώς η ομάδα του ηττάται από τη Χόρντσερτς.
Η φετινή σεζόν δεν ξεκινά ιδανικά, με την Χέρεφορντ να περιφέρεται επικίνδυνα κοντά στην ζώνη του υποβιβασμού, όμως η έλευση του 2022 απογειώνει τον Κουχιάρ και συνάμα όλο τον σύλλογο. Ο Αφγανός μέσος πετυχαίνει τρία τέρματα και δίνει μία ασίστ μέσα στον Φεβρουάριο, αναδεικνύεται Κορυφαίος Παίκτης του Μήνα στην κατηγορία και οδηγεί την ομάδα του σε τρεις συνεχόμενες νίκες και μόλις δύο ήττες σε δέκα αγώνες!
Κάπου εκεί φημολογείται πως τα παιχνίδια της Χέρεφορντ, παρακολουθούν για χάρη του εκπρόσωποι ομάδων της Φούτμπολ Λιγκ, όμως ο Κουχιάρ δεν… παραμυθιάζεται κι ενδίδει στο ενδιαφέρον της Γιορκ Σίτι, η οποία είχε ως στόχο την άνοδο στη 5η κατηγορία. Ο ιστορικός σύλλογος καλύπτει πλήρως τα «θέλω» του Αφανού ποδοσφαιριστή και τον ανακοινώνει ως ελεύθερο στις 22 Μαρτίου, με τον ίδιο να βρίσκεται τότε στην γενέτειρα του για υποχρεώσεις με την εθνική, με την οποία μάλιστα πέτυχε τέσσερις μέρες μετά (26 Μαρτίου) το παρθενικό του γκολ!
Με την επιστροφή του, καθιερώνεται ως βασικός στην καινούργια του ομάδα και την κρατά στις θέσεις των πλέι-οφ, αφού στα εναπομείναντα δώδεκα παιχνίδια μετρά μόλις τρεις ήττες και σκοράρει ένα υπερπολύτιμο γκολ εναντίον της Σπένιμουρ (1-0) στην προσπάθεια για την άνοδο. Η Γιορκ καταλήγει τελικά 5η και στους αγώνες μπαράζ κερδίζει κατά σειρά τις Χόρλεϊ, Μπράκλεϊ και Μπόστον, με τον Κουχιάρ να αναδεικνύεται MVP του τελικού στον οποίο μάλιστα θα σκοράρει και το δεύτερο τέρμα (2-0).
«Υπάρχει μια φράση στην περσική γλώσσα. Αν θες να πηδήξεις ψηλά, πρέπει να κάνεις πίσω μερικά βήματα για να τρέξεις πριν το άλμα». Ο πατέρας του Μαζιάρ, Καρίμ, δεν θα μπορούσε να είναι πιο περήφανος για τον γιο του. Στον μεγάλο τελικό των πλέι-οφ, οι οπαδοί, αναγνωρίζοντας την αξία του, έφεραν σημαίες του Αφγανιστάν και τύλιξαν τον ήρωά τους κατά τον γύρο του θριάμβου. Η στιγμή ήταν συγκινητική, ειδικά για μία χώρα, όπου η αξία αυτού του συμβόλου έχει καταπατηθεί και εξαθλιωθεί από τα «δόντια» του πολέμου. Για έναν πρόσφυγα όμως, έναν μαχητή της ζωής, έναν «τρομοκράτη» η απάντηση σε όλα ήταν το ποδόσφαιρο και πια είναι χαρούμενος που «τόλμησε» να το αγαπήσει!
Συντάκτης: Χρήστος Κόττας
Διαβάστε επίσης από τον αρθρογράφο: Μπρέναν Πράις Τζόνσον : Ο νέος «σερίφης» του Νότιγχαμ
