«Καρό σημαία» για την Premier League, σε μία χρονιά, που πολλοίς κόσμος θα ήθελε να αφήσει πίσω του ελέω του ιού, παρόλα αυτά, αρκετοί θα κρατήσουν τον φετινό «μαραθώνιο», ανεξίτηλο στην μνήμη τους.
Φυσικά, αυτοί δεν είναι άλλοι από τους οπαδούς της Liverpool, όπου είδαν το «καμάρι» τους να επιστρέφει στο θρόνο του. Τριάντα χρόνια φαγούρας και οι «Κόκκινοι» του Merseyside στέφθηκαν επάξια πρωταθλητές για την season 2019/2020. Η Liverpool ήταν η ομάδα που έκλεψε την παράσταση και κέντρισε τα βλέμματα, όμως δεν πρέπει να αδικήσουμε έτερους «μονομάχους». Η Chelsea του Frank Lampard, η Manchester United του Ole Gunnar Solksjaer, η Sheffield United του Chris Wilder και κάποιοι ακόμα, είναι μερικά παραδείγματα.
Μία επεισοδιακή και τρελή χρονιά, αν μη τι άλλο, όχι τόσο αγωνιστικής φύσεως, όσο κοινωνικής, έφτασε στο τέλος της. Η πανδημία άπλωσε τα «πέπλα» της σ’όλη την υφήλιο και η παγκόσμια κοινότητα, εμφανώς κατατρομαγμένη, έβαλε ποδόσφαιρο και αθλητισμό σε δεύτερη μοίρα. Εν τέλει, το πρωτάθλημα, παρά την προσωρινή διακοπή του, συνεχίστηκε κανονικά και ευτυχώς, όλα πήγαν κατ’ευχήν. Η εισαγωγή, σου αφήνει ένα αίσθημα χαρμολύπης, παρόλα αυτά, τώρα αφήνουμε πίσω τα δυσάρεστα, έτοιμοι να πραγματοποιήσουμε μία συναρπαστική αναδρομή, σ’αυτά που μας εξέπληξαν.
BOOM!!!
Μην ρωτάτε πολλά για την επιλογή του ονόματος. Ήταν κάτι απλό, σύντομο, που μόνο με το άκουσμα του, σου προκαλεί κρότο. Ε, γι’αυτό τον λόγο, δηλαδή επειδή παρακάτω θα δούμε τα 11 συν 1 που μας προκάλεσαν εντύπωση, αποφάσισα να «αφοπλίσω την βόμβα» και να την αφήσω να σκάσει. Let’s go!
Νούμερο ένα στην λίστα, δεν θα μπορούσε να ήταν άλλο, από το «τρομακτικό» σερί της Liverpool. Αντικειμενικά μιλώντας, η αρμάδα του Jurgen Klopp άφησε με το στόμα ανοιχτό όλο τον φίλαθλο κόσμο και έσπειρε τον πανικό στους αντιπάλους της. Οι «Κόκκινοι» χρίστηκαν πανάξια πρωταθλητές, καταρρίπτοντας ρεκόρ και τραβώντας όλα τα βλέμματα πάνω τους. Στα 21 πρώτα παιχνίδια πρωταθλήματος, η ομάδα του Merseyside κατάφερε να φύγει με τους τρεις βαθμούς από τα 20, έχοντας μία ισοπαλία (1-1 κόντρα στην Manchester United). Αυτό αποτέλεσε, αυτόματα, το καλύτερο ξεκίνημα ομάδα στην Premier League. Πιο εντυπωσιακό είναι το γεγονός πως, την τελευταία φορά που η Liverpool στέφθηκε πρωταθλήτρια μέτρησε συνολικά 23 νίκες, ενώ φέτος είχε 26, μόνο μέχρι τον Μάρτιο (!!!).
«Κάποτε θα έχανε», λέγανε πολλοί. Τελικά, έγινε και οι φίλοι των «Gunners» συνεχίζουν να νιώθουν υπερηφάνεια για τους «Invicibles». Ποια ήταν η «φαρμακερή»; Όλοι μας, το περιμέναμε σε κάποιο derby κόντρα σε μία εκ των big-6, αλλά τελικά πέσαμε έξω. Η κάκιστη και υποβιβασμένη πλέον Watford, σόκαρε τους «Reds» και όλο τον φίλαθλο κόσμο, επικρατώντας δίκαια στο Vicarage Road, ευρισκόμενη στην 19η θέση του βαθμολογικού πίνακα. Να έχεις τέτοιο αήττητο και να το «σπαταλάς» έτσι, το λες και «χαρακίρι». Τελικά, όλοι γνωρίζουμε την έκβαση της ιστορίας, όπου οι «Hornets» αποχαιρέτησαν τα μεγάλα σαλόνια, αφότου κατάφεραν να αλλάξουν πέντε coaches καθ’όλη την χρονιά.
Νούμερο τρία στην λίστα και Nicolas Pepe. Τι δουλειά έχει ο νεοφερμένος εξτρέμ της Arsenal εδώ; Ο Ιβοριανός άσσος ήταν αυτός, που κατάφερε να ντριπλάρει επιτυχώς τον Virgil Van Dijk. Όχι δεν πρόκειται για κάποιου είδους αστείου! Ο «κολοσσός» των «Reds» μετρούσε 50 συνεχόμενες αναμετρήσεις, μην αφήνοντας αντίπαλο να τον ντριπλάρει επιτυχώς, κάτι που ο Pepe κατάφερε να πράξει νωρίς μέσα στην season, στα τέλη Αυγούστου. Ο πρώην παίκτης της Lille έχει εξαιρετικά skills, μόνο που μοιάζει λιγάκι «μουδιασμένος». Του χρόνου, ίσως εμφανίσει ένα ανανεωμένο πρόσωπο. Όσο για εσένα Virgil, πήρες πρωτάθλημα, μην στεναχωριέσαι!
Μόνο στην όψη του, προκαλεί τρόμο. Που να τον δεις και εντός αγωνιστικού χώρου! Ο Adama Traore βρισκόταν σε beast mode την εφετινή χρονιά. Ο ποδοσφαιριστής των Wolves ήταν καταλυτικός στο σύστημα του Nuno Espirito και έκανε «σμπαράλια» αρκετές αντίπαλες άμυνες. Ο Ισπανός, μέσα σε όλα, έσπασε ένα φοβερό ρεκόρ, πραγματοποιώντας συνολικά 183 επιτυχημένες ντρίπλες, κάτι που τον έφερε στην κορυφή της λίστας στην ιστορία της Premier League. Not bad, my friend! Αν και κάτι μικρότητες λένε πως το μυστικό του είναι, να αλείφετε με λάδι, ώστε να γλιστράει σαν χέλι. Κακίες δεν θέλω!
Μία ερώτηση. Γιατί ρε παιδιά δεν συμπαθείτε τον Grealish; Ναι, σε εσάς της Premier League μιλάω. Ο Jack, με την υπέροχη κόμη και το rockstar style κατάφερε να κρατήσει τους «Villians» στα μεγάλα σαλόνια, αλλά πέρασε από πολλά «κύματα». Τι κλωτσιά και κακό έπεσε, δεν λέγεται! Για του λόγου το αληθές, ο Άγγλος superstar δέχθηκε 167 φάουλ, τα περισσότερα από κάθε άλλον στο πρωτάθλημα. Το πιο εντυπωσιακό είναι, ότι ο ανώριμος μέχρι πριν ολίγων ετών πριν Grealish, άφησε την ολύμπια ψυχραιμία του να τον καταβάλει, σαν άλλος Zen, όντας σωστός κύριος εντός των τεσσάρων γραμμών. Cheers mate!
Εντάξει, το περιμένατε και έφτασε η στιγμή. Δεν θα μπορούσε να λείπει από την «boom» λίστα μας ο Bruno Fernandes. Απλά και λιτά, ο τύπος «δεν παίζεται»! Φανταστικός ποδοσφαιριστής. Ένας παίκτης που έλειπε από την Manchester United και ένας ηγέτης που μοιάζει ικανός να πάρει στις πλάτες του τους «Κόκκινους Διαβόλους» και να τους οδηγήσει εκεί που τους αρμόζει. Πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στα τέλη Ιανουαρίου, δηλαδή μην έχοντας αγωνιστεί την μισή χρονιά, αλλά ανεδείχθη ένας εκ των πλέον καταλυτικών ποδοσφαιριστών στο πρωτάθλημα. Από τον ερχομό του και έπειτα, η αρμάδα του Solskjaer μέτρησε ένα συγκλονιστικό σερί 18 αήττητων παιχνιδιών, μαζεύοντας 32 βαθμούς. Έτσι, από εκεί που ήταν στο μείον 18 από την Leicester City, κατέληξαν στην τρίτη θέση. Όλος ο κόσμος περιμένει να δει, για το τι είναι ικανός να κάνει ο Πορτογάλος από την νέα χρονιά, την ίδια στιγμή που και ο Paul Pogba μοιάζει να βρίσκει εκ νέου την όρεξη του.
Sheffield United. Αυτό, τίποτα άλλο. Τι άλλο να πω γι’αυτή την ομάδα; Ήταν η ευχάριστη έκπληξη της season, ξεκινώντας ως το νούμερο ένα φαβορί για υποβιβασμό. Αδιαμφισβήτητα, ούτε ο πλέον αισιόδοξος φίλος των «Blades» προσδοκούσε τέτοια πορεία. Ο Chris Wilder, μαέστρος αυτού του club, κατάφερε να φτιάξει μία ομάδα-γρανίτη, ικανή να «πληγώσει» οποιονδήποτε αντίπαλο και με μία αμυντική προσήλωση που θα ζήλευε και ο Cholo. Οι νεοφώτιστοι «άγγιξαν» το θαύμα της εξόδου στο Europa League, αλλά δεν άντεξαν. Αυτό το μαγικό 3-5-2, με τους δύο ακραίους μπακ να τρέχουν ακατάπαυστα όλη την πλευρά, λειτούργησε άψογα, τερματίζοντας στους 54 πόντους. Αυτή η επίδοση είναι και η καλύτερη στην ιστορία του συλλόγου. Respect, κύριοι!
Μιας και μιλούσαμε για Sheffield United, θα μείνουμε λιγάκι παραπάνω σ’αυτή. Ας μιλήσουμε για τον κορυφαίο goalkeeper της Premier League για φέτος. Dean Henderson, κύριες και κύριοι και hands down please. Ο Άγγλος πορτιέρο υπήρξε εντυπωσιακός καθ’όλη την χρονιά, σωστό «τείχος», συμβάλλοντας τα μέγιστα. Οι νεοφώτιστοι τερμάτισαν, όντας η τέταρτη καλύτερη άμυνα στο πρωτάθλημα και αυτό πιστώνεται σε μεγάλο βαθμό στον Henderson. Να φανταστείτε πως, η πρωτοπόρος Liverpool δέχθηκε 33 τέρματα και η Sheffield United μόλις έξι παραπάνω. Ole, ακούς; Τι περιμένεις; (O 23χρονος είναι δανεικός από την Manchester United)
Δεν είναι ένα το ψέμα, δύο η αδιαφορία, τρία τα νεύρα και πάει λέγοντας. Όχι, δεν έχω καμία όρεξη για χορούς και τραγούδια, απλά σκέφτηκα να κάνω μία εισαγωγή στο θέμα, όπως του αρμόζει. Εκεί στο Southampton ακόμα θα βλέπουν εφιάλτες. Βρε παλικάρια, πως στο καλό καταφέρατε να «μαζέψετε» εννέα «τεμάχια» από την Leicester City; Οι «Αλεπούδες» σόκαραν τους πάντες, ισοφαρίζοντας το άπιαστο (όπως έδειχνε μέχρι πρότινος) 9-0 της Manchester United κόντρα στην Norwich City εν έτει 1995. Αυτές οι δύο νίκες αποτελούν τις μεγαλύτερη σε έκταση επικρατήσεις στην ιστορία της Premier League. Μουντός καιρός, εννέα τέρματα στην πλάτη…Άστα, πίκρα.
Φίλοι της Soton, δεν θέλω να μου στεναχωριέστε. Η ομάδα τα πήγε περίφημα φέτος, ίσως καλύτερα από ότι περίμεναν όλοι. Αυτό το 0-9 κόντρα στην Leicester City ήταν ότι καλύτερο μπορούσε να συμβεί στους «Αγίους». Όχι, δεν είναι ειρωνικό. Η «σφαλιάρα» αυτή άλλαξε άρδην την ομάδα και ο σύλλογος του Νότου κατάφερε να ανατρέψει το εις βάρος του κλίμα. Μετά τις 25 Οκτωβρίου του 2019, λοιπόν, οι «Άγιοι» μάζεψαν 44 βαθμούς, δύο λιγότερους απ’όσους κατόρθωσε να πάρει η Leicester City. Έτσι, τα παιδιά του Ralph Hasenhuttl, χαλαροί και light, τερμάτισαν πάνω από την μέση του βαθμολογικού πίνακα, ενώ οι περισσότερες προβλέψεις ανέμεναν δύσκολη παραμονή. Not bad at all.
Κεφάλαιο Manchester City, it’s time. Ξεκινάμε με τον Kevin De Bruyne. Τι να πεις για τον Βέλγο; Ανεπανάληπτος ποδοσφαιριστής και κατ’εμέ, ο πιο ολοκληρωμένος στον κόσμο. Ο άσσος των «Citizens» μοίρασε 20 assists φέτος, ισοφαρίζοντας το ρεκόρ του θρυλικού Thierry Henry. Ο superstar των πρώην πρωταθλητών συνέβαλλε τα μέγιστα στο επιθετικό κομμάτι και οι «γαλάζιοι» ολοκλήρωσαν την season, με πάνω από 100 «τεμάχια», για δεύτερη χρονιά. (102 συγκεκριμένα). Και θα μου πεις, «μα, σκόραρε τόσα τέρματα και τερμάτισε δεύτερη;». Ε, αν κάποιος δει την αμυντική επίδοση της ομάδας του Manchester, θα καταλάβει. Οι πολλοί τραυματισμοί σοβαρών αμυντικών μονάδων κόστισαν στον Pep και εν τέλει, η ανεπανάληπτη, όπως φάνταζε, Manchester City κατέληξε να ηττηθεί σε εννέα συνολικά αναμετρήσεις.
Θα κλείσουμε με κάτι «κουλό», αλλά ιδιαίτερο. Πως μπορεί κάποιος σε μία χρονιά, να γευτεί το νέκταρ της επιτυχίας, κερδίζοντας το εισιτήριο του UEFA Europa League και να ζήσει το πικρό «φαρμάκι» του υποβιβασμού, ταυτόχρονα; Ο Dimitri Foulquier γνωρίζει καλά την απάντηση. Ο Γάλλος αμυντικός ξεκίνησε την χρονιά του στην Watford, καταφέρνοντας να αγωνιστεί, όλο και όλα, 58 λεπτά και την ολοκλήρωσε στον Ισπανικό Νότο και την Γρανάδα, με την οποία πραγματοποίησε το μικρό θαύμα και «άρπαξε» το τελευταίο εισιτήριο για το προσεχές UEFA Europa League. Dimitri, καταπληκτική επιλογή, άσε την Watford να κλαίει τώρα.
Δώδεκα όμορφα, τρελά και συναρπαστικά γεγονότα, που στιγμάτισαν την φετινή Premier League. Σαν επίλογο, τι έχω να πω; Καθόλου άσχημα, κύριοι. Το φετινό πρωτάθλημα, μας πρόσφερε αρκετά ανεπανάληπτα, παρά την όλη «τρέλα» της πανδημίας. Μία ανασκόπηση, που αποτυπώνει, για ακόμα μία φορά, γιατί το «Νησί» κατέχει τα πρωτεία για το πλέον ανεπανάληπτο πρωτάθλημα στο παγκόσμιο στερέωμα και γιατί η αίγλη της Premier League παραμένει μοναδική. Ισπανοί, Ιταλοί, Γερμανοί και Γάλλοι…catch me if you can, όπως έλεγε και ο Leonardo Di Caprio, στην ομώνυμη ταινία (4/5 αστεράκια για πλάκα).
