Με σχεδόν όλους τους «μεγάλους» της Πρέμιερ Λιγκ να έχουν επενδύσει ήδη ένα μεγάλο ποσό για την ενίσχυση του κέντρου τους, ποια ομάδα θα αποδειχθεί πως έπραξε καλύτερα;
Το φετινό μεταγραφικό παζάρι της Πρέμιερ Λιγκ ως τώρα έχει αρκετό ενδιαφέρον, καθώς βλέπουμε κάτι που είχε χρόνια να συμβεί στον βαθμό που συμβαίνει τώρα. Η θέση-κλειδί, κατά πως φάνηκε για όλες τις ομάδες που πιθανότατα θα πρωταγωνιστήσουν την επόμενη σεζόν, ήταν αυτή ενός παίκτη στον χώρο του κέντρου (από αμυντικό χαφ έως δεκάρι). Όλοι οι σύλλογοι της περυσινής πρώτης τετράδας, και όχι μόνον αυτοί, απέκτησαν σχετικά νωρίς τουλάχιστον έναν μέσο, που αναμένεται να κάνει τη διαφορά και θα δώσει αυτό το κάτι παραπάνω.
Μέχρι στιγμής νικήτρια στις εντυπώσεις σίγουρα είναι η Άρσεναλ, καθώς με την προσθήκη του Ντέκλαν Ράις, έναν περιζήτητο παίκτη που διεκδίκησε και η πρωταθλήτρια Μάντσεστερ Σίτι, απέκτησε τον πιθανότατα καλύτερο αμυντικό μέσο αυτήν τη στιγμή στο Νησί. Αλλά και οι υπόλοιπες ομάδες έχουν αποκτήσει, ή είναι κοντά να αποκτήσουν, ονόματα που θα τους αλλάξουν επίπεδο. Το ερώτημα, βέβαια, εδώ είναι το εξής: ποια ομάδα έκανε την κίνηση που θα την βελτιώσει περισσότερο συγκριτικά με την περασμένη χρονιά;
Μιας και αναφέρθηκε πρώτη η Άρσεναλ, ξεκινάμε από εκεί. Ο Ράις, όπως είπαμε, είναι τη δεδομένη στιγμή μάλλον ο κορυφαίος στη θέση του στην Πρέμιερ Λιγκ. Το αν τα 105 εκ. λίρες είναι πολλά ή όχι θα φανεί στο γήπεδο μέσα στα επόμενα χρόνια. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι με τα έως τώρα δείγματα γραφής που έχει δώσει, αξίζει και με το παραπάνω να είναι η ακριβότερη μεταγραφή Άγγλου ποδοσφαιριστή, σύμφωνα πάντα με τα τωρινά οικονομικά δεδομένα. Ο διεθνής άσος ήταν… μόνος του το κέντρο της Γουέστ Χαμ την τελευταία τριετία, και η κατάκτηση του Γιουρόπα Κόνφερενς Λιγκ ήταν το επιστέγασμα της ακούραστης προσπάθειας του. Και η αλήθεια είναι πως ο Ράις κάνει τρομακτικά καλά τα βασικά – ξέρει να αμύνεται και να βγάλει μια σωστή πρώτη πάσα. Και τα κάνει με αξιοπρόσεχτη συνέπεια. Η Άρσεναλ αγόρασε έναν παίκτη που δεν είχε, με χαρακτηριστικά που σχεδόν κάθε ομάδα θα χρειαζόταν.
Με τη μεταγραφή αυτή οι «Κανονιέρηδες» ίσως κέρδισαν κι έναν ακόμα μέσο. Με έναν τόσο καλό παίκτη μπροστά από τους κεντρικούς αμυντικούς, ο Μικέλ Αρτέτα θα μπορούσε να γυρίσει τον νεοφερμένο Κάι Χάβερτζ σε ρόλο οχταριού με ξεκάθαρο επιθετικό προσανατολισμό. Μην ξεχνάμε ότι ο Γερμανός στη Λεβερκούζεν έκανε το όνομα του, παίζοντας στον χώρο του κέντρου και όχι στα φτερά ή στην κορυφή της επίθεσης. Η μεταγραφή του Ράις έχει όλα τα φόντα να «αναγεννήσει» την καριέρα του Χάβερτζ, που παρά τις υψηλές προσδοκίες, δεν βρήκε ποτέ την απαραίτητη συνέπεια κατά τη θητεία του στην Τσέλσι.
Επόμενη στη λίστα μας η Λίβερπουλ. Οι «Κόκκινοι» βρίσκονται σε διαδικασία αναδόμησης της μεσαίας γραμμής τους. Έχουν φύγει ως τώρα οι Κεϊτά, Μίλνερ, Τσαμπερλέιν και Καρβάλιο, ενώ αναμένεται να ακολουθήσουν οι Χέντερσον, Φαμπίνιο και πιθανότατα ο Τιάγκο. Από το περσινό της ρόστερ σίγουρα μένουν οι Μπαΐσετιτς, Τζόουνς και Έλιοτ. Φυσιολογικά λοιπόν ο Γιούργκεν Κλοπ έπιασε από νωρίς δουλειά και έφερε στο Άνφιλντ τους Αλέξις ΜακΆλιστερ και Ντόμινικ Σομποζλάι. Αμφότεροι σε εξαιρετική ηλικία, με τον πρώτο να είναι βασικός και αναντικατάστατος για την Αργεντινή στην πορεία κατάκτησης του Παγκόσμιου Κυπέλλου και τον Ούγγρο να θεωρείται το μεγαλύτερο ταλέντο από την εποχή του Πούσκας στη χώρα του!
Ο ΜακΆλιστερ είναι δοκιμασμένος στην Πρέμιερ Λιγκ και αποτελεί έναν παίκτη που θα γεμίσει τα παπούτσια του Χέντερσον. Εργάτης, γρήγορος, δυνατός, χωρίς να φοβάται να βάλει τα πόδια του στη φωτιά και σίγουρα με περισσότερο ταλέντο από τον συμπαθέστατο αρχηγό της Λίβερπουλ. Ο Σομποζλάι, από την άλλη, αποτελεί έναν σύγχρονο αρτίστα. Εξαιρετικό δεξί πόδι, εξαιρετικά στημένα, μεγάλη φαντασία και παιχνίδι στα όρια της ποδοσφαιρικής «αλητείας». Όλα αυτά σε συνδυασμό με το ψηλό κορμί του (1,87 μ.), αλλά και τα πολλά χιλιόμετρα που καταπίνει στο γήπεδο, αφήνουν υποσχέσεις για εξαιρετικά πράγματα. Αν και ο ΜακΆλιστερ μοιάζει πιο σίγουρη κίνηση, ο Σομποζλάι μπορεί άνετα να αποδειχθεί τα καλύτερα 60 εκ. που έχει ξοδέψει η Λίβερπουλ τα τελευταία χρόνια.
Η Μάντσεστερ Σίτι ουσιαστικά πήρε έναν παίκτη που έχασε. Η προσθήκη του Ματέο Κόβασιτς έρχεται να καλύψει το κενό που αφήνει ο Ιλκάι Γκουντογκάν. Στα χαρτιά, μιλάμε για δύο παρόμοιους παίκτες. Καλύπτουν παρόμοιους χώρους στο γήπεδο, με τη διαφορά ότι ο Γερμανός έχει υπάρξει πολύ πιο συνεπής στο σκοράρισμα, ενώ ο Κροάτης ήταν πάντα πιο προσηλωμένος στα αμυντικά του καθήκοντα. Βέβαια, σε αυτό συνέβαλε και ο ρόλος στην ομάδα που έχει αγωνιζόταν ως τώρα, καθώς τις πιο «γεμάτες» του χρονιές τις έκανε στην Τσέλσι, σε έναν πιο υποστηρικτικό ρόλο.
Στα μάτια του γράφοντα, ο Κόβασιτς πρόκειται για έναν εξαιρετικά υποτιμημένο παίκτη και ο Πεπ Γκουαρδιόλα σίγουρα θα καταφέρει να πάρει από αυτόν το… 110% από όσα έχει να προσφέρει, ειδικά όταν περάσει την κλασική περίοδο προσαρμογής, που έχει όποιος ποδοσφαιριστής ενσωματώνεται σε ομάδα του. Ουσιαστικά και ως «νέα» μεταγραφή για τη Σίτι θα μπορούσε να θεωρηθεί και ο Κάλβιν Φίλιπς, καθώς πλέον θα υπάρχει χώρος στην ενδεκάδα ώστε να πάρει παραπάνω λεπτά και να «πονοκεφαλιάσει» τον Καταλανό σχετικά με το ποιός θα πρέπει να πλαισιώσει τον Κέβιν Ντε Μπρούιν. Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ το κενό του Γκουντογκάν πιθανότατα δεν θα καλυφθεί εξ ολοκλήρου, αλλά η προσθήκη του Κόβασιτς φαντάζει απόλυτα λογική και ορθή.
Η προσθήκη του Μέισον Μάουντ στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες. Όπως έχει γραφτεί πολλές φορές, ο Άγγλος πρόκειται για έναν «παίκτη που αγαπάνε οι προπονητές». Ο λόγος είναι απλός: μπορεί να κάνει πολλά μέσα στο γήπεδο, να τα κάνει σωστά και με συνέπεια. Στη Γιουνάιτεντ καλείται να αναλάβει έναν ρόλο που δεν του είναι άγνωστος, αλλά σίγουρα ούτε αυτός που τον έχουμε συνηθίσει: ο ρόλος του καθαρού box-to-box μέσου. Στην τριάδα του κέντρου του Έρικ Τεν Χαγ, η λογική λέει πως θα πάρει τη θέση του Κρίστιαν Έρικσεν.
Σίγουρα δεν έχει τη δημιουργικότητα ή την τεχνική κατάρτιση του Δανού, αλλά προσφέρει πνευμόνια, τακτική προσήλωση και, το βασικότερο, νέες διαστάσεις στο παιχνίδι της ομάδας του. Ταυτόχρονα, μπορεί να καλύπτει και μέσα στο γήπεδο τον ρόλο του οργανωτή χαμηλά (ίσως όχι με την ποιότητα του Έρικσεν, αλλά σε ικανοποιητικό βαθμό). Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, οι Φρεντ και Σκοτ ΜακΤόμινεϊ δεν ξέρουν αν θα φοράνε την κόκκινη φανέλα την επόμενη σεζόν και ήδη ακούγονται σενάρια για διάφορους πιθανούς αντικαταστάτες του (με πιο πρόσφατο τον Γκορέτζκα).
Η Νιουκάστλ με την προσθήκη του Σάντρο Τονάλι πιθανότατα έκλεισε το βασικό αμυντικό της χαφ για τα επόμενα χρόνια. Ίσως ο καλύτερος Ιταλός μέσος της γενιάς του (μαζί με τον Μπαρέλα) και ίσως αυτός που θα απελευθερώσει ακόμα περισσότερο τον εξαιρετικό Μπρούνο Γκιμαράες στο κέντρο της ομάδας του Έντι Χάου. Σε εξαιρετική ποδοσφαιρική ηλικία, είναι ήδη γεμάτος παραστάσεις με τη Μίλαν και έρχεται σε μια ομάδα που ως τώρα έχει δείξει ότι, εκτός από λεφτά, έχει σχέδιο και ακόμα μεγαλύτερες προοπτικές. Μοναδικό ερωτηματικό αποτελεί το γεγονός ότι έφυγε από τη Μίλαν παρά τη θέληση του και έχουμε δει πως έχουν εξελιχθεί τέτοιες μεταγραφές στην Πρέμιερ Λιγκ τα τελευταία χρόνια (βλ. Λουκάκου και Ντι Μαρία).
Η Τότεναμ με τη μεταγραφή του Τζέιμς Μάντισον απέκτησε έναν παίκτη που πραγματικά έλειπε χρόνια από την ομάδα, συγκεκριμένα από την εποχή που φορούσε ο Έρικσεν την άσπρη φανέλα. Μάλιστα ο ρόλος του οργανωτή ουσιαστικά έπεφτε όλο και περισσότερο στον Χαρι Κέιν, ο οποίος για άλλη μια χρονιά ξεπέρασε εαυτόν με το πόσες δουλειές κάνει μέσα στο γήπεδο. Η ανάγκη για κάποιον δημιουργικό μέσο, δοκιμασμένο στην Πρέμιερ Λιγκ, ήταν τεράστια, ώστε να αφήσει τον Κέιν να επικεντρωθεί σε πιο εκτελεστικό ρόλο. Ο πρώην άσος της Λέστερ αναμένεται να κάνει ακριβώς αυτό, αφού είναι ένας από τους καλύτερους Άγγλους οργανωτές, που μπορεί να «δέσει» εξαιρετικά το ασταθές κέντρο της Τότεναμ. Τα δύο ερωτηματικά είναι το αν θα υπάρχει ο Κέιν στην ομάδα του χρόνου για να αξιοποιήσε το παιχνίδι του, καθώς και το κατά πόσο οι οπαδοί των «Σπιρουνιών» είναι δεκτικοί στο να ξεχάσουν κάποια παλιά «τιτιβίσματα» του.
Η Μπράιτον έχασε τον ΜακΆλιστερ και τον αντικατέστησε με τον Μαχμούτ Νταχούντ της Ντόρτμουντ. Η απόκτηση του ως ελεύθερου φαντάζει ιδανική, δεδομένου του ταλέντου του Γερμανού μέσου. Βέβαια, σε μια μεταγραφή που μοιάζει τόσο «τέλεια», πάντα υπάρχει και μια παγίδα. Στην περίπτωση του Νταχούντ είναι το ιατρικό ιστορικό του. Ανά τα χρόνια έχει ταλαιπωρηθεί αρκετά και συχνά από τραυματισμούς, έχοντας χάσει συνολικά στην καριέρα του 555 αγωνιστικές ημέρες!
Για να σας βοηθήσουμε με τις πράξεις, σε μια επαγγελματική καριέρα εννέα ετών έχει μείνει μέχρι στιγμής εκτός στο 1/6 αυτής. Στην περίπτωση που τα προβλήματα υγείας δεν αποτελέσουν τροχοπέδη στην καριέρα του στα αγγλικά γήπεδα, οι «Γλάροι» θα έχουν προχωρήσει σε μια εξαιρετική μεταγραφή. Πάντα υπάρχει για την ομάδα του Ρομπέρτο ντε Τζέρμπι ο αστερίσκος του τι θα γίνει με τον Μόισες Καϊσέδο, αλλά με τα έως τώρα δεδομένα έχουν πάρει ένα σχετικά μικρό ρίσκο, που μπορεί να αποφέρει μεγάλο αγωνιστικό κέρδος.
Τελευταία μένει η ομάδα που ίσως αποτελέσει την επόμενη έκπληξη της Πρέμιερ Λιγκ. Όχι βέβαια πως δεν ήταν και πέρυσι. Φυσικά, αναφερόμαστε στην Άστον Βίλα, που με την πρόσληψη του Ουνάι Έμερι βελτιώθηκε άμεσα, παρουσιάζοντας ένα πολύ συμπαγές και δυνατό σύνολο. Η προσθήκη του ελεύθερου Γιούρι Τίλεμανς φαντάζει μια μεγάλη νίκη της ομάδας απέναντι στο «Big 6», που έχει εκδηλώσει ουκ ολίγες φορές ενδιαφέρον για τον Βέλγο. Οι ικανότητες του στην καλή του μέρα είναι αδιαμφισβήτητες, και σίγουρα από τους «Βίλανς» έλειπε ένας καθαρός μέσος, που μπορεί να πατήσει περιοχή, να σκοράρει και να δημιουργήσει, όλα με σχετική συνέπεια.
Όπως και στην περίπτωση του Νταχούντ στην Μπράιτον, μια τόσο καλή κίνηση, και μάλιστα χωρίς αντίτιμο, πιθανότατα να κρύβει κάποια παγίδα. Το ότι η Άστον Βίλα σχεδόν δεν είχε αντίπαλο στο παιχνίδι της απόκτησής του, ίσως κάτι να λέει. Έχουν διαρρεύσει διάφορες φήμες σχετικά με τον χαρακτήρα του και την κακή επιρροή που έχει στα αποδυτήρια, κάτι που μένει να αποδειχτεί αν ισχύει και αν θα καταφέρει ο Έμερι να τον «χαλιναγωγήσει» και να βγάλει στο γήπεδο τον καλό του εαυτό.
Μια ειδική αναφορά αξίζει στην Τσέλσι. Η εποχή του Μαούρισιο Ποτσετίνο έχει ξεκινήσει με ένα τεράστιο ξεκαστάρισμα στο ρόστερ των «Μπλε», κάτι που αναμένεται να συνεχιστεί και στα επόμενα μεταγραφικά παράθυρα. Αυτή τη στιγμή, το κέντρο της Τσέλσι αποτελείται από τους Έντσο Φερνάντεζ (που ακόμα δεν έχει πείσει για τα χρήματα που δαπανήθηκαν), Κόνορ Γκάλαχερ και Κάρνεϊ Τσουκουεμέκα. Βασικός στόχος της ομάδας είναι ο Μόισες Καϊσέδο, με τον οποίο ακούγεται πως η Τσέλσι έχει ήδη συμφωνήσει και μένει να βρεθεί η «χρυσή τομή» με την Μπράιτον. Η ομάδα σίγουρα έχει ανάγκη από τουλάχιστον δύο πρωτοκλασάτους μέσους ώστε να επιστρέψει στις θέσεις που μας έχει συνηθίσει. Βέβαια, μετά τα τελευταία μεταγραφικά παράθυρα δεν υπάρχει ιδιαίτερη εμπιστοσύνη στις μεταγραφές που έχει επιλέξει να κάνει η διοίκηση του Τεντ Μπόλι. Είναι ικανός ένας «Ποτς» να φέρει την άνοιξη στο Δυτικό Λονδίνο;
Όσο για την απάντηση στο αρχικό ερώτημα; Με τα παζλ ακόμα να μην έχουν ολοκληρωθεί και με αρκετό χρόνο ως τη λήξη της μεταγραφικής περιόδου, η «μάχη του κέντρου» ίσως έχει ακόμα πολλά να μας δώσει πριν καλά καλά ξεκινήσει η Πρέμιερ Λιγκ της νέας περιόδου…
Στηρίξτε μας στη νέα μας προσπάθεια στο Tik Tok και απολαύστε μία «δόση» Πρέμιερ Λιγκ σε ένα λεπτό!
