Ο Bruno Miguel Borges Fernandes, προ ολίγων ημερών συμπλήρωσε αισίως ένα χρόνο στα γήπεδα της Premier League. Τα όσα ακολούθησαν μέχρι σήμερα είναι ιστορία, αλλά κυρίως δείγμα της ποδοσφαιρικής ευφυίας ενός παίκτη που αποφάσισε μέσα σε αυτούς τους 13 μήνες να αλλάξει μια για πάντα τις ισορροπίες και τα στερεότυπα στη θέση του σύγχρονου «δεκαριού».
Η Manchester United, τον Ιανουάριο του 2020, έβγαλε περίπου 60 εκατομμύρια ευρώ από τα ταμεία της για να ντύσει στα κόκκινα έναν «μαέστρο» για όλα τα γούστα. Έρχεσαι στο σήμερα και αναφωνείς… «και λίγα δώσανε». Προφανώς οι αρμόδιοι scouters των «Κόκκινων Διαβόλων» δεν χρειάστηκε να δουν και πολλά. Για την ακρίβεια αρκεί ένα ημίχρονο και μία στοιχειώδης γνώση του αθλήματος για να καταλάβεις ότι ο Πορτογάλος ταιριάζει γάντι στο πρωτάθλημα της Premier League. Α, στο μεταξύ ξέρει και τόνους μπάλας αλλά αυτό πολλές φορές δεν είναι από μόνο του αρκετό, ώστε να σε μετατρέψει σε ηγέτη ενός τόσου μεγάλου κλαμπ.
Προφανώς ο Solskjaer και οι συνεργάτες του κατάλαβαν άμεσα ότι ο Fernandes δεν είναι ο παίκτης που θα σου «φτιάξει» μία φάση, αλλά ο x-factor ολόκληρης της μεσοεπιθετικής λειτουργίας. Οι αριθμοί του το επιβεβαιώνουν πλήρως, όμως ο μεγαλύτερος συμπαραστάτης της παραπάνω θέσης δεν είναι άλλος από τον καθρέπτη του αγωνιστικού χώρου. Ο άνθρωπος – μηχανή Bruno πασάρει, διανύει αμέτρητα χιλιόμετρα χωρίς να ιδρώνει, κινείται ανάμεσα σε όλες τις γραμμές του γηπέδου και σε τουλάχιστον 3 θέσεις του αγωνιστικού σχήματος. Στο αγαπημένο 4-2-3-1 της φετινής United ξεκινάει ως δεκάρι, κάπου στη μέση τον βλέπεις στο «8» και πριν προλάβεις να πάρεις τα μάτια σου από πάνω του έχει μεταφερθεί στα άκρα. Όχι απλά πολυεργαλείο, ολόκληρη εργαλειοθήκη στα χέρια του Νορβηγού προπονητή και ένας διαρκής πονοκέφαλος, για τον οποίο δεν έχει βρεθεί ακόμη το κατάλληλο παυσίπονο, για τις αντίπαλες ομάδες. Λένε ότι πολλές φορές οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους. Ε, έχουν δίκιο!
Ψάξτον, ψάξτον δεν θα τον βρεις
Για να ξεφύγουμε λίγο από τα λόγια και να πιάσουμε την ουσία, τα στατιστικά στοιχεία του Bruno Fernandes, μέσα στο διάστημα των δώδεκα αυτών μηνών στην Αγγλία, έχουν… ξεφύγει! Και όχι, δεν αναφερόμαστε μόνο στα γκολ και τις ασίστ. Οι στατιστικολόγοι, βλέποντας ότι ο Πορτογάλος μέσα σε ένα έτος και 37 εμφανίσεις με την Manchester United έχει προλάβει να βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του σε ισάριθμα ματς στην Premier, σκίζουν τα πτυχία τους. 21 γκολ και 16 ασίστ σε 37 συνολικά εμφανίσεις στο πρωτάθλημα. Το λέμε ξανά και ξανά για να το συνειδητοποιήσουμε και οι ίδιοι. Κοινώς, φτιάχνει ή σημειώνει ένα γκολ μέσο όρο σε κάθε του παράσταση στο χορτάρι!
Ναι αλλά τι γίνεται κάθε φορά που η μπάλα μένει εκτός «κουτιού» ή ο ίδιος χρειάζεται να αμυνθεί; Τα καταφέρνει εξίσου καλά; Η ερώτηση είναι ρητορική και δεν θα αργήσετε να καταλάβετε το γιατί…
Ενδεικτικά τα στοιχεία του παιχνιδιού του φανερώνουν έναν παίκτη που αρέσκεται στο να κινείται μεταξύ των γραμμών, χρησιμοποιώντας παραπλανητικά τη θέση που του δίνεται στο αρχικό σχήμα. Εν ολίγοις, θυμίζει περισσότερο ένα σύγχρονο και απαραίτητο «8άρι», δεν φοβάται να κινηθεί σε όλες τις θέσεις της επίθεσης και πολλές φορές θα τον δεις να οργανώνει το παιχνίδι από πίσω. Το 4-2-3-1 για το οποίο μιλήσαμε νωρίτερα δικαιώνει τον ίδιο και τον προπονητή του, μπερδεύει τους αντιπάλους και φέρνει τη United ψηλά στη βαθμολογία. Ωστόσο το σημείο «κλειδί» και η άλυτη εξίσωση στον τρόπο παιχνιδιού του καθρεπτίζεται στις κινήσεις που κάνει χωρίς τη μπάλα. Για παράδειγμα όσοι παρακολούθησαν το προχθεσινό παιχνίδι με την Everton ή έστω ένα ματς της Man United φέτος, μπορούν εύκολα να καταλάβουν τι εννοώ. Ας δούμε αναλυτικότερα τα οφέλη και τα αποτελέσματα αυτών του των κινήσεων.
Η συνεργασία του με την επιθετική τριάδα: Κάθε φορά που η μπάλα πάει στον άξονα, ο Bruno στο 80% των περιπτώσεων είναι αυτός που θα την υποδεχθεί και με τις έξυπνες κινήσεις του στο χώρο θα τραβήξει πάντα πάνω του έναν ή δύο αμυντικούς της αντίπαλης ομάδας δημιουργώντας χώρους για την λοιπή τριάδα (Rashford, Martial, Cavani) της κόκκινης επίθεσης. Βάσει των στατιστικών του αξιόπιστου (Whoscored.com) με αυτό τον τρόπο δημιουργείται το 35% των επιθέσεων της United, από το οποίο το 18% έχει ευτυχή κατάληξη για τους παίκτες του Solskjaer. Και όλα αυτά με τον Fernandes εκτός της μεγάλης περιοχής. Ενδεικτικό στοιχείο είναι ότι μόλις 5 από τα 21 τέρματα του έχουν προέλθει από ενέργειες εντός του «κουτιού» και 29 από τα συνολικά 79 σουτ που έχει επιχειρήσει ( δηλαδή το 31%) ήρθαν μέσα από την περιοχή. Συμπέρασμα; Ένα οχτάρι που αγωνίζεται ως δεκάρι και μέχρι τώρα του βγαίνει. Δεν είναι cheat ή τύχη, αλλά η ποδοσφαιρική ευφυία στην οποία αναφερθήκαμε παραπάνω και μετατρέπει τον Fernandes σε MVP του φετινού πρωταθλήματος.
Αμυντικά skills; Έχουμε και από αυτά! Ο Πορτογάλος άσος συμμετέχει ενεργά σε κάθε οργανωτικό πλάνο της Manchester United, από την άμυνα μέχρι την επίθεση. Και όταν λέμε σε κάθε ένα, το εννοούμε. Ας ρίξουμε και πάλι μια ματιά στους αριθμούς για να έχουμε μία σαφέστερη εικόνα. Ο Bruno είναι εθισμένος στο τρέξιμο και στη διαχείριση του παιχνιδιού, όταν ο ίδιος δεν έχει τη μπάλα στα πόδια του. Όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται, το διαρκές του πρέσινγκ, τα κλεψίματα και το «διάβασμα» των διάφορων συνθηκών την ώρα του αγώνα τον κατατάσσουν ψηλότερα από όλους σε μία ακόμη στατιστική κατηγορία. Συγκεκριμένα κατέχει τα πρωτεία στα κλεψίματα μπάλας (μ.ο. 7 / αγώνα) και βρίσκεται στην τελική πεντάδα του ρόστερ όσον αφορά τα χιλιόμετρα που διανύει ανά 90λεπτο – 9.1 / μ.ο. Μηχανάκι με όλη την έννοια της λέξης, τον εντοπίζεις σε κάθε γωνιά του γηπέδου και συνήθως με δύο και τρεις παίκτες γύρω από το πεδίο δράσης του.
O «μαέστρος» του transition και οι επιτυχημένες πάσες: Μία από τις πλέον αγαπημένες συνήθειες του σημερινού μας πρωταγωνιστή είναι η μετατόπιση του παιχνιδιού από την άμυνα στην επίθεση, το λεγόμενο transition. Ο ίδιος το υπηρετεί ιδανικά κυρίως μέσα από μακρινές μπαλιές στις οποίες και κατέχει ένα τρομακτικό ποσοστό επιτυχίας. Στο σύνολο, στα 1.932 λεπτά συμμετοχής του στην Premier League επιχειρεί ανά μέσο όρο 3.8 μακρινές μπαλιές σε κάθε παιχνίδι. Βάσει των στατιστικών του «Soccer Base» οι 8/10 καταλήγουν σε συμπαίκτη του και οι 5/10, το 50% δηλαδή, σε καθαρή ευκαιρία για γκολ! Μάλιστα, δεν δείχνει να αρκείται σε αυτό. Με 77.3% ποσοστό ευστοχίας στις πάσες συγκαταλέγει το όνομα του σε μία «κλειστή» τριάδα της Ευρώπης με τα καλύτερα ποσοστά στη συγκεκριμένη κατηγορία. Κορυφαίος των κορυφαίων ο Nicola Barella της Inter με ποσοστό 83.8%. Μέσα σε όλα δημιουργεί και τις περισσότερες ευκαιρίες για την ομάδα του, 3.1 ανά αγώνα, όντας εξαιρετικός στον «χειρισμό» του άξονα. Brilliant, που λένε και οι Άγγλοι. Με τέτοιες επιδόσεις, προφανώς και συμφωνούμε!
Οι «βολίδες» εκτός περιοχής: Δεν θα μπορούσαμε σε καμία περίπτωση να αφήσουμε εκτός κουβέντας τα εντυπωσιακά του τελειώματα. Κάθε σουτ που προέρχεται από μακρινή απόσταση και φεύγει από τα πόδια του συγκαταλέγει 58% πιθανότητες να καταλήξει στα δίχτυα, καθώς 5/13 φετινές «ρουκέτες» του έχουν βρει στόχο με πιο πρόσφατη αυτή κόντρα στην Everton του Carlo Ancelotti.
Οι στημένες μπάλες, από την άλλη, είναι το «φετίχ» του. Βρήκε δίχτυα στις 10 από τις 11 φορές που κλήθηκε να εκμεταλλευτεί την εσχάτη των ποινών στην Premier, ενώ έχει σκοράρει δις με απευθείας εκτελέσεις φάουλ. Τα ποσοστά ευστοχίας του κυριολεκτικά κάνουν… πάρτι!
Οι επαφές με τη μπάλα: Ο παρακάτω αναλυτικός πίνακας του StatsBomb, αποδεικνύει πλήρως τα όσα λέγαμε παραπάνω περί «οκταριού» στη θέση του «δεκαριού», καθώς και την ενεργή συμμετοχή του Πορτογάλου στην ανάπτυξη της Manchester United.
Μόλις 2.53 επαφές εντός περιοχής ανά 90λεπτο και μεγάλη συνεισφορά στο μεσοαμυντικό και επιθετικό τρίτο της ομάδας του με μ.ο. 44.45% επαφών με τη μπάλα. Χαρακτηριστική πτώση σε σχέση με τα νούμερα της περυσινής σεζόν. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Ο χάρτης που ακολουθεί τονίζει τις περιοχές στις οποίες είχε την πιο έντονη δραστηριότητα στο πρόσφατο παιχνίδι με αντίπαλο την Arsenal στο Emirates. Οι κινήσεις του με και χωρίς τη μπάλα δεν θυμίζουν σε τίποτα καθαρό «10άρι».
Τώρα προσέξτε και τις συνολικές επαφές που είχε με τη μπάλα σε κάθε σημείο του γηπέδου στο ντέρμπι με την Everton. Βρίσκεται παντού. Ο σχηματισμός και ο ρόλος σε πρώτη ανάγνωση δείχνει να μην του ταιριάζει, όμως με κάποιον τρόπο τον εξυπηρετεί απόλυτα και αυτό αντικατοπτρίζεται στο χορτάρι.
Τα πέναλτι… έχουν τη δική τους εξήγηση
Ναι συμφωνώ στο ότι η Manchester United το χει παρακάνει φέτος με τα πέναλτι, ωστόσο μία εξήγηση που μπορεί να δοθεί προέρχεται μέσα από ένα «αλλόκοτο» στατιστικό. Οι «Κόκκινοι Διάβολοι» κατατάσσονται δεύτεροι, πίσω μόνο από τη Manchester City, στη κατηγορία με τα περισσότερα κερδισμένα φάουλ – μονομαχίες έως τώρα στην Αγγλία. Με έναν μέσο όρο 15 κερδισμένων φάουλ ανά αγώνα δικαιολογημένα έχουν στρογγυλοκάτσει στη δεύτερη θέση της σχετικής λίστας και προσεγγίζουν τη πρωτιά (οι «Πολίτες» έχουν 17). Οι Luke Shaw και Bruno Fernandes έχουν κερδίσει τα περισσότερα εξ’ αυτών. Πώς κολλάνε, όμως, τα πέναλτι στην όλη φάση;
Με 21 κερδισμένα πέναλτι από τον περασμένο Φλεβάρη και το πρώτο ματς του Bruno στο Old Trafford έχει καταρριφθεί ένα ρεκόρ που κρατούσε από το 2009. Είναι η πρώτη φορά, από εκείνο τον καιρό, που η United κερδίζει τόσα μαζεμένα πέναλτι σε διάστημα 11 μηνών και μάλιστα έχει αστοχήσει μόλις στα 4 εξ’αυτών. Το «μυστικό» της επιτυχίας μάλλον κρύβεται στον αριθμό των παικτών της που πατάνε στη περιοχή, ο οποίος έχει αυξηθεί ραγδαία φέτος και δημιουργεί την υπεραριθμία που χρειάζεται μία ομάδα για να οδηγήσει τον αντίπαλο σε miss match και ως εκ τούτου στην παράβαση. Παρατηρείστε τα φετινά κερδισμένα πέναλτι της Manchester United και θα… μπείτε στο κόλπο. Στις 8 από τις 12 φετινές περιπτώσεις, την ώρα της παράβασης, βρίσκονται και πατάνε στη μεγάλη περιοχή τουλάχιστον 4 παίκτες των «Κόκκινων», γεγονός που αυτομάτως της δίνει πληθώρα επιλογών και «εξουσία» μέσα στο κουτί. Ακόμα και στις περιπτώσεις που δεν επήλθε παράβαση, η μπάλα είτε κατέληξε στο βάθος της εστίας, είτε λίγο έξω από αυτήν.
Η United παίζει ανοιχτά, έχει γίνει πιο επιθετική και κατά κύριο λόγο «βάζει» στη περιοχή 4 εν γένει σέντερ φορ (Martial, Rashford, Cavani, Greenwood). Mε την προσθήκη δε και του Fernandes προσμετρά ακόμη περισσότερη ταχύτητα, λύσεις και ποιότητα στη μεσοεπιθετική της γραμμή.
Σε set παιχνίδι μπορεί να δράσει και ως εξτρέμ χωρίς να αψηφά τα ανασταλτικά του καθήκοντα:
Όπως αναφέραμε παραπάνω δεν πατάει συχνά περιοχή, όμως όταν το κάνει έχουμε αυτά τα αποτελέσματα:
Με λίγα λόγια, στο ποδόσφαιρο τίποτα δεν είναι τυχαίο. Όπως και στις άρτιες εκτελέσεις του Πορτογάλου. Αυτό το άκρως αποτελεσματικό και συνάμα εκνευριστικό, για τους αντίπαλους τερματοφύλακες, «πηδηματάκι» λίγο πριν τραβήξει τη σκανδάλη του προσδίδει τη δυνατότητα να διαβάσει σωστά και στο χρόνο που θέλει την φορά του σώματος κάθε keeper επιλέγοντας πάντα την απέναντι ανοιχτή γωνία. Ποσοστό επιτυχίας; 87% σε σύνολο 14 εκτελέσεων. Ο τύπος έχει «μανία» με τα ποσοστά! Η αυτοπεποίθηση περνάει από το βλέμμα στα πόδια του και όσο σκοράρει από τα 11 βήματα, τα ρεκόρ θα λύνονται σαν παζλ.
Mr. Fernando Santos, δώστε τη λύση!
Είτε ως οκτάρι, είτε ως δεκάρι ο Πορτογάλος μάγος όπως τον αποκαλούν στο στάδιο του φωτός μας κάνει να παραμιλάμε με τα επιτεύγματα του, δίνοντας λύσεις σε κάθε του βήμα με ή χωρίς τη μπάλα. Ο Ole Gunnar Solskjaer έχει τον ευχάριστο πονοκέφαλο για το σε ποια θέση πρέπει να τον χρησιμοποιεί, όπως και ένα φασαριόζικο καμπανάκι που συνεχώς του υπενθυμίζει την ανάγκη ενός δεύτερου, εναλλακτικού πλάνου. Η United το έχει ανάγκη και ο ίδιος μπορεί κάλλιστα να συμβουλευτεί ή απλά να κοιτάξει την Εθνική Πορτογαλίας του Fernando Santos. Εκεί θα δει έναν πιο απελευθερωμένο Fernandes που στο 4-3-3 του Πορτογάλου τεχνικού έχει τον ρόλο του δεξιού εσωτερικού μέσου και σε συνεργασία με τους εξαιρετικούς William Carvalho και Danilo Pereira δημιουργεί ακόμη καλύτερες συνθήκες για τον εαυτό του. Τα ποσοστά του στα παιχνίδια του Nations League παραμένουν σταθερά άνω του 80%, όσον αφορά τη δημιουργία φάσεων, το κράτημα μπάλας και την ευστοχία στις μεταβιβάσεις. Αλάνθαστος.
Εν κατακλείδι, ο Bruno “Magician” Fernandes ήρθε για να μείνει και να αποδείξει ότι στο σύγχρονο ποδόσφαιρο η γρήγορη σκέψη είναι αυτή που μπορεί να κάνει τη διαφορά στο παιχνίδι κάθε ομάδας. Αν κρίνουμε από τους αριθμούς και την εικόνα του στο γήπεδο, αυτή τη στιγμή, είναι ο κορυφαίος μέσος της Ευρώπης και ο βασικός λόγος για τον οποίο οι συνδιεκδικητές του τίτλου στην Premier League ψιθυρίζουν ο ένας στον άλλον…
“Ρε Bruno, κάπου ώπα”!
