Η Σάντερλαντ αγωνίζεται στην Premier League και μπαίνει στον δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος φλερτάροντας επικίνδυνα με τον υποβιβασμό. Η «ανομβρία» των επιθετικών της ομάδας του Γκους Πογιέτ, οδήγησε τις «Μαυρόγατες» στην αναζήτηση του «Μεσσία», ο οποίος με την σειρά του θα έλυνε τον «γόρδιο δεσμό» της επιθετικής γραμμής. Και έτσι, ελθέτο ο Νάτσο Σκόκο.
Πριν ακόμα φτάσουμε στο σημείο όπου ο Σκόκο πήρε την πολυπόθητη μεταγραφή στην Premier League, οφείλουμε να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω. Στο μακρινό πλέον 1985, στο Σάντα Φε της Αργεντινής, η οικογένεια Σκόκο έφερνε στον κόσμο τον μικρό Ιγκνάσιο Μαρτίν. Λίγους μήνες μετά, άφησαν την πόλη για να εγκατασταθούν στο πιο αστικό, αλλά και πιο βιομηχανικό Ροζάριο. Η πόλη, που όπως αναφέραμε και στο αφιέρωμα του Μάξι Ροντρίγκεζ, φημίζεται για την εξαγωγή αστέρων του αθλητισμού. Ο πατέρας Σκόκο, έβλεπε συνεχώς τον μικρό με μια μπάλα στα πόδια. Έχοντας μάλιστα και μια ξεχωριστή ικανότητα στον χειρισμό της. Ο τρόπος που την «θώπευε» από μικρή ηλικία, ήταν αρκετός για να καταλήξει στα τμήματα υποδομής της Νιούελς.
Και εκεί έκανε φιλίες ζωής. Παρέα με τον κολλητό του, αλλά και τον μετέπειτα κουμπάρο, Φερνάντο Μπελούτσι, ο Νάτσο Σκόκο ανέβαινε στα αναπτυξιακά τμήματα ασταμάτητα. Μέχρι που το 2003, μαζί με τους δυο προαναφερθέντες, γίνονται επαγγελματίες και ξεκινάνε να «συνθέτουν» τα δικά τους ποδοσφαιρικά μαθήματα στα γήπεδα της Primera Division. Αυτή η τριάδα ήταν η αφορμή για να επανέλθουν οι «Λεπροί» στην κορυφή της βαθμολογίας. Κατέκτησαν την Απερτούρα του 2004, έφτασαν μέχρι τα νοκ-άουτ του Copa Libertadores και έκτοτε η δυάδα αποφάσισε να ορίσει τον δικό της δρόμο. Ξεχωριστά.
Ο Μπελούτσι κατέληξε στην πρωτεύουσα και την Ρίβερ Πλέιτ. Ο δε Σκόκο, αποφάσισε να κυνηγήσει το όνειρο του εξωτερικού σε ηλικία 21 ετών. Αρνήθηκε όλες τις προσφορές εντός συνόρων και αποφάσισε να μετακομίσει στο Μεξικό και την Πούμας για περίπου 3,5 εκατομμύρια δολάρια. Εκεί συνέθεσε ένα εξαιρετικό δίδυμο με τον Εστεμπάν Σολάρι (γνωστό μας από τα περάσματα του σε ΑΠΟΕΛ, Ξάνθη και Εργοτέλη), αντικαθιστώντας επάξια το δίδυμο Μποτέρο-Μπαριόνι που είχε αποχωρήσει την περασμένη σεζόν. Όσο ο Νάτσο «χόρευε σάλσα» στα γήπεδα του Μεξικό, συνειδητοποίησε ότι πρέπει να κάνει το μεγάλο βήμα στην Ευρώπη. Ταυτόχρονα, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ο Ντέμης Νικολαϊδης δεν μπορούσε να ξεχάσει ένα βίντεο που είχε δει μερικά χρόνια πριν, από έναν αγώνα της δεύτερης ομάδας της Νιούελς.
Οι συγκυρίες τα έφεραν έτσι, ώστε ο Ντέμης να ξανανιώσει αυτό το «σκίρτημα», όταν ο Δημήτρης Μάρκος ενημερώνει τους ιθύνοντες της ΑΕΚ, για μια εξαιρετική περίπτωση επιθετικού από την αμερικανική ήπειρο, η οποία «ψάχνεται» για την ευρωπαϊκή εμπειρία. Το όνομα αυτού, Νάτσο Σκόκο. Ο Ντέμης ανακαλεί στο μυαλό του όλα όσα είχε δει σε εκείνο το βίντεο. Και δίνει το πολυπόθητο ναι. Μόλις 1,5 εκατομμύριο κόστισε στον αθηναϊκό σύλλογο ο Αργεντίνος, ο οποίος σε ηλικία 23 ετών, ήταν μια σίγουρα value for money μεταγραφή. Κανείς όμως δεν ήξερε τότε. Δεν είχε γίνει και ιδιαίτερος «ντόρος». Βλέπετε, ήταν η περίοδος με την περίφημη υπόθεση Βάλνερ, που καθαιρούσε την ΑΕΚ από πρωταθλήτρια Ελλάδος και όλοι έδιναν τους δικούς τους αγώνες στις δικαστικές αίθουσες. Προσαρμόστηκε γρήγορα στην Αθήνα. Κομβικό ρόλο σε αυτό έπαιξε ότι ο κουμπάρος του, αγωνιζόταν ήδη για τον Ολυμπιακό. Συν τοις άλλοις στην «λάτιν» ΑΕΚ υπήρχαν ήδη οι Σεμπάστιαν Σάχα, Κριστιάν Νασούτι, Αγκουστίν Πελετιέρι και Ισμαέλ Μπλάνκο.
Όσον αφορά τα πεπραγμένα του στην «Ένωση» δεν χρειάζεται να μιλήσουμε και να επεκταθούμε. Ο Σκόκο δοξάστηκε κυριολεκτικά από κάθε φίλαθλο της Ελλάδας. Πέτυχε ορισμένα απίστευτα γκολ που όμοια τους σπάνια έβλεπε το ελληνικό ποδόσφαιρο. Για τους νεότερους φίλους της σελίδας, μπορείτε να πάρετε ένα μικρό δείγμα μέσα από το YouTube, αλλά και πάλι δεν είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα από όσα σου προκαλούσε σε ζωντανή ροή.
Όπως και να ‘χει, ο Νάτσο αποδείχθηκε αδαμάντινος χαρακτήρας. Δέθηκε με τον κόσμο της ΑΕΚ, έγινε σύνθημα στα χείλη των φιλάθλων, αλλά όταν τα σοβαρά διοικητικά προβλήματα έκαναν την εμφάνισή τους, έπρεπε να αποχωρήσει. Παρά το γεγονός μάλιστα ότι το συμβόλαιο του εξέπνεε σε έξι μήνες, αποφασίζει να ανανεώσει για να καρπωθεί τα χρήματα της μεταγραφής του η ΑΕΚ. Η Αλ-Αΐν από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ενδιαφέρθηκε έντονα για τον παίκτη. Η μεταγραφή είχε ήδη κλείσει από το πρώτο κιόλας φαξ που έστειλαν οι Άραβες στα γραφεία του συλλόγου. Ο σύλλογος καρπώθηκε 2,8 εκατομμύρια και ο παίκτης 5 εκατομμύρια ανά έτος, με προοπτική να γίνουν έξι, αν κατακτούσε η ομάδα το πρωτάθλημα της χώρας. Η πρόταση φυσικά έγινε δεκτή. Ο Νάτσο Σκόκο ταξίδεψε στο Ντουμπάι, πραγματοποίησε μια αρκετά καλή πρώτη σεζόν, οδήγησε τον σύλλογο στην άνετη κατάκτηση του πρωταθλήματος και στο τέλος της σεζόν, επικαλέστηκε οικογενειακά προβλήματα και επέστρεψε στην Νιούελς, η οποία επίσης αντιμετώπιζε σοβαρά διοικητικά προβλήματα.
Η δικαιολογία του Αργεντίνου είχε όντως βάση. Η Νιούελς για τον ίδιο ήταν οικογένεια. Και επειδή οι «Λεπροί» αντιμετώπιζαν και οικονομικά προβλήματα, επέστρεψε στο Ροζάριο με την μορφή δανεισμού. Εκεί επανενώθηκε με τον Μάξι Ροντρίγκεζ αλλά και τον Γκάμπριελ Χάιντσε, οι οποίοι είχαν επιστρέψει για να βοηθήσουν τον σύλλογο. Όχι μόνο τα κατάφεραν, αλλά οδήγησαν την Νιούελς στην δεύτερη θέση, με τον Σκόκο να σκοράρει 24 φορές σε 33 αγώνες. Χρίστηκε διεθνής με την εθνική Αργεντινής, στο ντεμπούτο του σκόραρε και τα δύο τέρματα της ομάδας απέναντι στο Σουπερκλάσικο με την Βραζιλία και μπήκε στο στόχαστρο της Ατλέτικο Μαδρίτης. Η μετακίνηση αυτή δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Αντ’ αυτού, υπέγραψε στην Ιντερνασιονάλ της Βραζιλίας, στην οποία όμως δεν μακροημέρευσε, καθ’ ότι έπρεπε να ανταποκριθεί στο κάλεσμα της Premier League.
Έφτασε λοιπόν η ώρα της μεγάλης στιγμής. Ο Νάτσο Σκόκο, τον Γενάρη του 2014, ανακοινώνεται από την Σάντερλαντ. Οι «Μαυρόγατες» μάχονταν για την παραμονή στην κατηγορία. Υπήρχε σοβαρό επιθετικό πρόβλημα, αφού οι Άνταμ Τζόνσον, Τζόζι Άλτιντορ, Στίβεν Φλέτσερ, Κόνορ Γουίκαμ και Τζι Ντον-Γουον είχαν πετύχει συνδυαστικά… οκτώ τέρματα. Έτσι κλήθηκε ο «Υδραυλικός» για να συμμαζέψει κάπως την κατάσταση. Κόστισε περίπου 4 εκατομμύρια ευρώ η μετακίνηση αυτή, με τον Γκους Πογιέτ να γνωρίζει ότι η συγκεκριμένη επιλογή αποτελούσε ένα μεγάλο ρίσκο. Στον Αγγλικό Βορρά, ο Σκόκο βρήκε μάλιστα και δυο παίκτες με ελληνικό παρελθόν. Ο ένας ήταν ο Χάρης Μαυρίας, ο οποίος θεωρούταν wonderkid εκείνη την περίοδο, ενώ στα μετόπισθεν υπήρχε και ο Βαλεντίν Ρομπέρζ, ο οποίος είχε θητεύσει στην αρχή της καριέρας του στον Άρη, μη εντυπωσιάζοντας ωστόσο τον Μαζίνιο.
Όπως και να έχει τελικά ο Σκόκο δεν έπιασε ποτέ στο «Στάδιο του Φωτός». Έπαιξε μόλις οκτώ παιχνίδια, έξι από αυτά για το πρωτάθλημα, στα οποία μάλιστα η Σάντερλαντ δεν νίκησε κανένα. Σε καμία συμμετοχή δεν αγωνίστηκε πάνω από 25 λεπτά. Παρόλα αυτά κατάφερε, έστω και για λίγο, να πανηγυρίσει μια σημαντική ισοπαλία στο «Έτιχαντ» με αντίπαλο την Μάντσεστερ Σίτι. Στην αρχική ενδεκάδα βρέθηκε μόλις δυο φορές και αυτές για το FA Cup, με αντιπάλους τις Σάουθαμπτον και Χαλ, αποχωρώντας ωστόσο μετά από 70 λεπτά αγώνα. Μπορεί η Σάντερλαντ να παρέμεινε στην κατηγορία, ωστόσο κανείς δεν ήταν διατεθειμένος να του δώσει μια δεύτερη ευκαιρία. Λίγο περισσότερο χρόνο προσαρμογής. Δυστυχώς ήταν φανερό ότι δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει σε ένα τέτοιο επίπεδο. Παρόλα αυτά έφυγε από την Αγγλία σαν κύριος, με τις καλύτερες των εντυπώσεων. Και σαν κύριος επέστρεψε εκεί που έπρεπε να επιστρέψει.
Κάντε ένα Like στη σελίδα μας στο Facebook αν δεν το έχετε ήδη κάνει!
Φυσικά επέστρεψε στην Νιούελς. Για άλλη μια φορά πήρε το αγαπημένο του «32», γνωρίζοντας σε κάθε αγώνα την αποθέωση από τους φιλάθλους. Παρέμεινε άλλα τρία χρόνια εκεί. Παρείχε εκ νέου στήριξη στον σύλλογο, ο οποίος αντιμετώπιζε για άλλη μια φορά προβλήματα. Πάλι όμως αποχώρησε για χάρη της αγαπημένης του ομάδας. Η Ρίβερ Πλέιτ έδινε τρία εκατομμύρια ευρώ, σωτήρια για την ομάδα του Ροζάριο, για να κάνει δικό της τον Νάτσο, ο οποίος προοριζόταν για αντικαταστάτης του Σεμπαστιάν Ντριούσι, που μόλις είχε αποχωρήσει για την Ζενίτ. Στο «Μονουμεντάλ» κατέκτησε τα πάντα. Αγαπημένο παιδί του Γκαγιάρδο, κατέκτησαν παρέα Κύπελλα Αργεντινής, Σούπερ Καπ, Copa Libertadores και Recopa Sudamericana. Χρίστηκε αρχηγός μέχρι και στους «Μιγιονάριος», μέχρι που αποφάσισε ιπποτικά να επιστρέψει στο «Εστάδιο Μαρσέλο Μπιέλσα», για ένα τελευταίο… τανγκό.
Η τέταρτη θητεία του στην Νιούελς ήταν ο προάγγελος του φινάλε της καριέρας ενός σπουδαίου ανθρώπου και ποδοσφαιριστή. Μάλιστα έφτασε πολύ κοντά στην ΑΕΚ το καλοκαίρι που μας πέρασε. Τελικά, αποφάσισε να «αθετήσει» την υπόσχεση του στους Έλληνες οπαδούς, για να τηρήσει αυτήν στους φιλάθλους της Νιούελς. Σε ηλικία 36 ετών, ο Νάτσο δεν σταμάτησε να «γράφει» ενενηντάλεπτα. Έκλεισε την σεζόν με 35 συμμετοχές, επτά τέρματα και 1700 αγωνιστικά λεπτά, σκοράροντας το τελευταίο του τέρμα απέναντι στην Άρσεναλ Σαραντί, λίγες εβδομάδες πριν. Με το σώμα του ίσως να μην ανταποκρίνεται άλλο στα δικά του θέλω, ο ίδιος αποφάσισε να ανακοινώσει την αποχώρησή του από την ενεργό δράση σαν…Έλληνας.
Με την φραπεδιά του, καθισμένος αναπαυτικά στην αυλή του σπιτιού του, ευχαριστώντας παράλληλα κατά σειρά όλους τους συλλόγους, τους ανθρώπους και τους οπαδούς που δημιούργησαν την δική του ιστορία και τον δικό του θρύλο. Μπορεί λοιπόν ελάχιστοι να θυμούνται το πέρασμά του από την Αγγλία, όμως υπάρχουν δεκάδες εκατομμύρια κόσμος που όχι μόνο θυμάται, αλλά αναπολεί τις μοναδικές ποδοσφαιρικές στιγμές που τους χάρισε αυτός ο τρελός «υδραυλικός». Αυτός ο ποδοσφαιρικός αλήτης από το Σάντα Φε.
Συντάκτης: Φάνης Αγριτέλλης
