Μετά από μια ιδιαίτερα αρνητική πενταετία, η περυσινή σεζόν ήρθε σαν ευλογία στις τάξεις της Γιορκ, που πια ατενίζει το μέλλον γεμάτη όνειρα.
Το ημερολόγιο δείχνει 21 Μαΐου του 2022. Ο κόσμος της Γιορκ Σίτι που έχει μαζευτεί στο Κομιούνιτι Στέιντιουμ, τη νέα έδρα του συλλόγου, προσπαθεί να είναι αισιόδοξος. Κόντρα στην Μπόστον Γιουνάιτεντ, είναι αντιμέτωπη με μία άνοδο που ο σύλλογος χρειάζεται περισσότερο από ποτέ. Είναι ο τελικός των πλέι-οφ του Βόρειου Ομίλου της Βαναράμα Νορθ.
Από το 2017, η Γιορκ βρισκόταν στην 6η κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου, έχοντας υποβιβαστεί τόσο κάτω για πρώτη φορά στην ιστορία της. Σε στιγμές νοσταλγίας, οι παλαιότεροι φίλοι της ομάδας μπορούσαν να θυμηθούν τις δύο σεζόν που η Γιορκ πέρασε στην 2η τη τάξει κατηγορία, στα μέσα της δεκαετίας του 1970, που δεν φάνταζαν ποτέ άλλοτε τόσο μακριά. Το παλεύει, όμως η τύχη δεν στέκεται με το μέρος της.
Το 2020 χρειάζεται μια πανδημία και διακοπή όλων των αγώνων για να την κρατήσει μακρυά από μία άνοδο-ανάσα, παρότι είχε τους περισσότερους βαθμούς την στιγμή που σταμάτησαν όλα. Το 2021 οι συνθήκες δεν της επέτρεψαν να παίξει πάνω από 13 αγώνες, σε μια -ακόμα- σεζόν που ακυρώθηκε και συνολικά το ποδόσφαιρο προσπαθεί να ξεχάσει.
Μπαίνοντας στην σεζόν 2021/22, η επιθυμία γι’ άνοδο ήταν ακόμη σπουδαιότερη. Αποκτούσε πια και συμβολικό χαρακτήρα, μια ευκαιρία ώστε στη συλλογική συνείδηση του κόσμου η επιτυχία να σημαίνει ακόμη περισσότερα. Γιατί; Ήταν η πρώτη χρονιά της Γιορκ στο νέο της γήπεδο!
Τα 88 χρόνια που πέρασε χεράκι χεράκι με το ιστορικό, και πλέον κατεδαφισμένο, Μπούθαμ Κρεσέντ, δεν θα ξεχαστούν από κανέναν, όμως πλέον, σχεδόν τρία χιλιόμετρα βορειοανατολικά του παλιού σταδίου, το νέο ήταν έτοιμο να δημιουργήσει νέες αναμνήσεις. Οι ιθύνοντες της ομάδας αρέσκονται να το χαρακτηρίζουν σαν «μίνι γήπεδο Πρέμιερ Λιγκ» κι η αλήθεια είναι πως οι φωτογραφίες τους δικαιώνουν.
Τα σχέδια για κατασκευή νέου γηπέδου φτάνουν πίσω μέχρι το 2007, όταν η Γιορκ δεσμεύτηκε να χτίσει μια καινούργια έδρα με την αρωγή του Δήμου, σαν μέρος της συμφωνίας του δανείου που πήρε για να αγοράσει το παλιό της γήπεδο. Γραφειοκρατικά κωλύματα κάθε φύσεως κράτησαν το έργο πίσω αρκετές φορές ώστε να περάσει ολόκληρη δεκαετία μέχρι να αρχίσουν οι εργασίες, τον Δεκέμβριο του 2017.
Τελικά λοκληρώθηκε τον περυσινό Φεβρουάριο και κόστισε 44,2 εκατομμύρια λίρες. Ο κόσμος της ομάδας δεν ενθουσιάστηκε ποτέ με αυτήν την κίνηση, αφού δεν υπήρχε κανένας ουσιαστικός λόγος για μετακόμιση πέραν από αυτό που κάνει τον κόσμο να γυρνάει, τα χρήματα. Στο COPA90 υπάρχει ένα μίνι ντοκιμαντέρ, αφιερωμένο στο Μπούθαμ Κρεσέντ, αφηγημένο σαν γράμμα προς κάποιο αγαπημένο πρόσωπο.
Πίσω στις 21 Μαΐου, την μεγάλη αυτή μέρα σημάδεψαν ένα γκολ στην αρχή από τον Λένελ Τζον-Λιούις, κι ένα στο τέλος από τον Μαζιάρ Κούγιαρ, τον πρώτο επαγγελματία Αφγανό ποδοσφαιριστή στην Αγγλία. Η Μπόστον δεν είχε κάποια απάντηση και η Γιορκ κρατούσε στα χέρια της την πολυπόθητη άνοδο, πρώτη μετά το 2012. Σε αυτήν την ξεχωριστή ημέρα, που μπορεί να «ζέστανε» μερικούς ως προς το νέο γήπεδο, γράφτηκε το πρώτο «χρυσό» κεφάλαιο στην ιστορία του νέου γηπέδου. Κι όμως, τα καλύτερα δεν είχαν έρθει ακόμη.
Ένας κύριος ονόματι Τζέισον ΜακΓκίλ ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Γιορκ Σίτι από το 2003. Τρία χρόνια αργότερα αγόρασε το 75% των μετοχών του συλλόγου από τον σύνδεσμο των φιλάθλων (Supporters’ Trust) και χρίστηκε πρόεδρος της ομάδας. Μέσα στα 16 χρόνια που μεσολάβησαν, υπήρξαν αρκετά σκαμπανεβάσματα στην θητεία του, από την καθυστέρηση των πλάνων του νέου σταδίου μέχρι την επιστροφή της στις επαγγελματικές κατηγορίες το 2012, αλλά και τους δύο σερί υποβιβασμούς το 2016 και το 2017.
Μέχρι να φτάσουμε στο σήμερα, ο ΜακΓκίλ έφτασε να είναι μια ανεπιθύμητη μορφή στις τάξεις των φίλων της Γιορκ, μια κατάσταση όχι πολύ διαφορετική ίσως από αυτήν που «απολαμβάνουν» τα τελευταία χρόνια οι Γκλέιζερς στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Περί τις έξι βδομάδες μετά την μεγάλη άνοδο, ο ΜακΓκιλ αποτελούσε παρελθόν.
Στις πρώτες μέρες του Ιουλίου, το Supporters’ Trust αγόρασε πίσω τον σύλλογο για το… ευτελές ποσό των 350,000 λιρών, με συνεργάτη κάποιον Γκλεν Χέντερσον, ντόπιο επιχειρηματία του οποίου ο γιος είχε αγωνιστεί στις ομάδες νέων της Γιορκ.
Η feelgood ατμόσφαιρα τόσο της ανόδου και του νέου γηπέδου αλλά και της… ανακούφισης της αλλαγής ιδιοκτησίας αντικατροπτίζονται χαρακτηριστικά στα εισιτήρια διαρκείας που έχουν κοπεί για την νέα σεζόν, που ξεπερνούν τα 2000, περισσότερα κι από τη σεζόν 2015/16 ακόμη, όταν η Γιορκ αγωνιζόταν στην επαγγελματική 4η κατηγορία.
Πλέον ο Χέντερσον είναι κάτοχος του 51% των μετοχών, κι οι ίδιοι οι οπαδοί κατέχουν το υπόλοιπο 49%. Αυτή τη στιγμή, η διοίκηση των «Υπουργών» αποτελείται μόνο από δύο άτομα. Χρέη προέδρου διατηρεί ο Χέντερσον, και διευθυντής για οτιδήποτε άλλο είναι ο Άλαστερ Σμιθ, που εκπροσωπεί τον σύνδεσμο των φιλάθλων.
Επρόκειτο για επιλογή τόσο του προέδρου του συνδέσμου, όσο και του ίδιου του Χέντερσον. Μετά από 27 χρόνια στο Λονδίνο και πλέον συνταξιούχος, ο Σμιθ άφησε την «παραδοσιακή» ζωή Άγγλου ηλικιωμένου για χάρη της ομάδας της καρδιάς του.
Το «οτιδήποτε άλλο» που αναφέραμε πριν, φαίνεται πως δεν κολλάει στα παραδοσιακά όρια της δουλειάς ενός διευθυντή. Στο τελευταίο φιλικό του καλοκαιριού, κόντρα στη Νοτς Κάουντι, δεν υπήρχε κάποιος διαθέσιμος εθελοντής για να βάλει τη στολή του «Γιόρκι», της μασκότ της ομάδας κι έτσι ανέλαβε τον ρόλο ο… συνταξιούχος διευθυντής του συλλόγου, βάζοντας στολή μασκότ Ιούλιο μήνα!
Η φετινή Νάσιοναλ Λιγκ φαντάζει ιδιαίτερα υποσχόμενη στους οπαδούς των 24 ομάδων που την απαρτίζουν. Τα «μεγαθήρια» Ρέξαμ και Νοτς Κάουντι είναι σίγουρα τα φαβορί, ενώ από κοντά ακολουθούν η Τσέστερφιλντ και η επίσης πρόσφατα «απελευθερωμένη» Όλνταμ.
Πιθανότατα, η περίπτωση των «Υπουργών» θα χρειαστεί υπομονή. Μετά από επτά αγωνιστικές πάντως, μετράει τρεις νίκες, δύο ισοπαλίες και δύο ήττες, απόδοση αρκετά καλή για να πλασαριστεί η ομάδα στην ένατη θέση από τις εικοσιτέσσερις, όσο αντιπροσωπευτικές μπορεί να είναι οι θέσεις τόσο νωρίς στην χρονιά.
«Ανυπομονώ να δω πως θα είναι μόλις ξεκινήσει η σεζόν», δήλωσε πρόσφατα ο Σμιθ. «Αναμένω να είναι διαφορετικά. Πριν ήμουν όπως κάθε φίλαθλος. Φώναζα και γκρίνιαζα για την ομάδα, ή την επευφημούσα. Ακόμη ελπίζω να χρησιμοποιήσω το εισιτήριο διαρκείας μου. Αλλά τώρα με βαραίνουν ευθύνες, συναντήσεις, καλωσορίσματα για τους φιλοξενούμενους διευθυντές. Προφανώς θα κάνω κι αυτό το κομμάτι της δουλειάς μου. Αλλά ελπίζω να περάσω κι αρκετό χρόνο στο South Stand»
1. Αλλαγή ιδιοκτησίας. 2. Ανοδος. 3. Νέο σύγχρονο γήπεδο. Τι άλλο μπορεί να χρειάζεται ένας φίλαθλος για να νιώσει καλά με την ομάδα του; Α, και φέτος κλείνει εκατό χρόνια ιστορίας. Ήδη έχει παρουσιαστεί τόσο το επετειακό έμβλημα, όσο και δύο πανέμορφες εμφανίσεις. Η εντός έδρας, με λεπτομέρειες σε όλο το ύφασμα, εμπνευσμένες από τον Καθεδρικό της πόλης, και η τρίτη, που με τα χρώματά της τιμά την παράδοση της πόλης στον τομέα της βιομηχανίας σοκολάτας. Όπως και να το κάνουμε, είναι μία καλή περίοδος για να είσαι Γιορκ!
Διαβάστε επίσης ιστορίες καθημερινής ποδοσφαιρικής -και όχι μόνο- τρέλας: Ντέιβιντ Άικ: Η ποδοσφαιρική καριέρα ενός… συνωμοσιολόγου
