Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ χρειάστηκε 34 σουτ και 93′ για να νικήσει τον Φράνσις Ουζόχο της Ομόνοιας, που πραγματοποίησε μια θρυλική εμφάνιση.
Όταν στις 26 Αυγούστου η Ομόνοια μάθαινε πως περίπου δύο μήνες αργότερα θα έπρεπε να επισκεφτεί το Ολντ Τράφορντ, φυσιολογικά αφαιρούσε αυτό το παιχνίδι από αυτά που θα μπορούσε να διεκδικήσει βαθμό ή βαθμούς. Ο αναπληρωματικός τερματοφύλακας όμως, Φράνσις Ουζόχο, όντας οπαδός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από παιδί, λαχταρούσε να επισκεφτεί το γήπεδο, γνωρίζοντας φυσικά πως οι πιθανότητες να παίξει είναι εξαιρετικά περιορισμένες.
Αν κάποιος έμπαινε στο προφίλ του Ουζόχο στην Wikipedia χθές, μετά την αναμέτρηση του Γιουρόπα Λιγκ μεταξύ των δύο ομάδων, θα έβλεπε ένα παροιμιώδες edit, που έγραφε ότι ο πορτιέρε της Ομόνοιας είναι ο πιθανότερος επόμενος νικητής της Χρυσής Μπάλας, μετά τα όσα απίστευτα έκανε απέναντι στους «Κόκκινους Διαβόλους» μέσα στο Ολντ Τράφορντ.
Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή ο 23χρονος πια τερματοφύλακας γεννήθηκε στο παραποτάμιο χωριό Νουανγκέλε της Νιγηρίας κι από μικρός ξεχώρισε για τις ικανότητές του με την μπάλα. Παίζοντας ως επιθετικός (μέχρι τα 14) ξεχώριζε για την εκπληκτική του σωματοδομή (1,98 μ.) και την ευχέρειά του στο σκοράρισμα, μετακομίζοντας στο διάσημο δίκτυο ακαδημιών της ASPIRE από το Κατάρ και συγκεκριμένα στο «παρακλάδι» της στην Σενεγάλη.
Ήδη στο βιογραφικό του υπήρχε η υποσημείωση πως το ύψος του αυξανόταν με υπερβολικό ρυθμό και τον καθιστούσε ολοένα και πιο αργό, με τον παίκτη να δοκιμάζεται -και- κάτω από τα γκολπόστ αντί για απέναντι από αυτά. Γρήγορα μονιμοποιήθηκε στην θέση του τερματοφύλακα και πριν καν ενηλικιωθεί έκανε το βήμα στην Ευρώπη για χάρη της Ντεπορτίβο Λα Κορούνια, μετά από ένα τουρνουά ακαδημιών στην Βαρκελώνη.
Για έξι μήνες ο Ουζόχο ζούσε υπό την προστασία της «Ντεπόρ» στην Ισπανία, χωρίς όμως να έχει την δυνατότητα να υπογράψει συμβόλαιο. Μόλις αυτό έγινε εφικτό τον Ιανουάριο του 2017, ο Νιγηριανός σχεδόν αμέσως συμμετείχε στις προπονήσεις της πρώτης ομάδας, αποδεικνύοντας πως δεν θα αργούσε να ντεμπουτάρει στην μεγάλη κατηγορία της χώρας.
Πράγματι τις 15 Οκτωβρίου του ίδιου έτους, σε ηλικία 18 ετών και 352 ημερών, αγωνίστηκε με την φανέλα της Λα Κορούνια απέναντι στην Εϊμπάρ, όντας ο νεότερος ξένος τερματοφύλακας στην ιστορία της Λα Λίγκα. Τα προβλήματα της ομάδας της Γαλικίας δεν του επέτρεψαν να πάρει τις ευκαιρίες που ήθελε, όμως ο σύλλογος δεν δίστασε να του προσφέρει βελτιωμένο τριετές συμβόλαιο και να τον δανείσει άμεσα στην φιλόδοξη Έλτσε της Σεγούντα Ντιβιζιόν.
Δυστυχώς για τον Νιγηριανό η καθιέρωση δεν ήταν καθόλου εύκολη και με το Κύπελλο Εθνών Αφρικής να πλησιάζει (Ιούλιος 2019), αποφάσισε να διακόψει τον εγχώριο δανεισμό και να αναζητήσει έναν άλλον στην Κύπρο, για χάρη της Ανόρθωσης. Η εθνική ομάδα ήταν ένα μεγάλο κεφάλαιο για τον ίδιο, όμως μετά τον αποκλεισμό από τους ομίλους στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018 κι έναν τραυματισμό έχασε την θέση του από τον βετεράνο Ντανιέλ Ακπέγι.
Η προσπάθεια για «αναγέννηση» στην Κύπρο ξεκίνησε στραβά, αφού μια παρατυπία στο δελτίο υγείας οδήγησε στον αποκλεισμό του από τις δραστηριότητες της ομάδας, που μάλιστα τιμωρήθηκε με αφαίρεση εννέα βαθμών κι αναγκάστηκε να παίξει μπαράζ παραμονής στην πρώτη κατηγορία!
Ο Ουζόχο δεν παρέμεινε στην Ανόρθωση μετά το τέλος της σεζόν, όμως δεν έφυγε από την Κύπρο, με την «Ντεπόρ» να τον δανείζει αυτήν την φορά στην Ομόνοια. Ο θηριώδης πορτιέρε μπήκε άμεσα στην βασική ενδεκάδα, όμως για μια ακόμη φορά ήρθε η εθνική Νιγηρίας να τον «πληγώσει». Σε ένα φιλικό απέναντι στην Βραζιλία υπέστη ρήξη χιαστών κι αναγκάστηκε να μείνει εκτός δράσης σχεδόν έξι μήνες, χωρίς να γράφει άλλη συμμετοχή στο πρωτάθλημα, που ολοκληρώθηκε νωρίτερα και λόγω της πανδημίας.
Για ένα ακόμα καλοκαίρι ο Ουζόχο ακολούθησε την πεπατημένη, αφήνοντας την «Βασίλισσα», αλλά όχι την Κύπρο. Μάλιστα, με το συμβόλαιό του με την Λα Κορούνια να φτάνει στο τέλος του, αυτήν την αφορά δεν άλλαξε καν πόλη, αλλά ούτε και γήπεδο, μένοντας στο ΓΣΠ για χάρη του ΑΠΟΕΛ. Στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος κάθισε επί το πλείστον στον πάγκο, όμως όταν πήρε την ευκαιρία του στα μπαράζ παραμονής απέδειξε την αξία του, δεχόμενος μόλις έξι τέρματα σε έντεκα εμφανίσεις.
Αν και δεν είχε κλείσει καν τα 23, η καριέρα του είχε πάρει πτωτική πορεία, με τον Νιγηριανό να λύνει πρόωρα το συμβόλαιό του με τον ΑΠΟΕΛ και μετά από σχεδόν δύο μήνες χωρίς ομάδα, επέστρεψε στην Ομόνοια τον Σεπτέμβριο του 2021, αποδεχόμενος τον ρόλο του μόνιμου αναπληρωματικού πίσω από τον Φαμπιάνο. Παράλληλα στην εθνική ομάδα της χώρας του όχι μόνο είχε χάσει την θέση του στην ενδεκάδα, αλλά με την ανάδειξη του Μαντούκα Οκόγιε είχε πια φτάσει να θεωρείται τρίτη επιλογή με δύο εμφανίσεις σε δύο χρόνια!
Αν νομίζετε ότι πράγματα δεν θα μπορούσαν να πάνε χειρότερα, ο Ουζόχο την περυσινή σεζόν έζησε ακόμα δυσκολότερες καταστάσεις. Σε μία μακρά αγωνιστική περίοδο ο ίδιος σημείωσε μόλις 16 εμφανίσεις, η Ομόνοια κατέληξε στην χειρότερη βαθμολογική θέση μετά από σχεδόν 70 χρόνια (!) και τελικά «σώθηκε» από τον τίτλο του κυπέλλου, που της έδωσε και το ευρωπαϊκό εισιτήριο. Κι αν ο σύλλογος έστω κι έτσι βρήκε από κάπου να κρατηθεί, ο Νιγηριανός πορτιέρε δέχθηκε τον Μάρτιο το τελειωτικό χτύπημα.
Μετά από ένα μεγάλο διάστημα που δεν θεωρούταν σημαντικός για την εθνική, ο Ουζόχο κλήθηκε να υπερασπιστεί την εστία στους αγώνες μπαράζ εναντίον της Γκάνα, που θα έκριναν την πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ. Κι αν στην εκτός έδρας αναμέτρηση κράτησε πειστικά το μηδέν, στον επαναληπτικό στην πατρίδα του υπέπεσε σε ένα σοβαρό λάθος, δέχθηκε ένα ανέλπιστο τέρμα και τελικά κόστισε την πρόκριση. «Ήθελα όσο τίποτα να μας πάω στο Κατάρ, αλλά τελικά κατάφερα το αντίθετο».
Ο απαρηγόρητος τερματοφύλακας κατακρίθηκε από τα μέσα και μάλιστα σκέφτηκε σοβαρά να αποσυρθεί από την εθνική, όμως ποδοσφαιρικοί θρύλοι της χώρας, όπως ο παλαίμαχος τερματοφύλακας Βίνσεντ Ενιεάμα, έσπευσαν να τον στηρίξουν. «Ποτέ μην τα παρατάς αγαπημένε μου. Όλοι έχουμε περάσει αντίστοιχες καταστάσεις. Μέινε δυνατός και οι καλύτερες μέρες θα έρθουν».
Έστω κι αν έπρεπε να περάσουν εννέα μήνες για να γίνει αυτό, τα λόγια του Ενιεάμα έμελλε να αποδειχθούν αληθινά. Στις 10 Οκτωβρίου, στον αγώνα της Ομόνοιας απέναντι στην ΑΕΛ, ο βασικός τερματοφύλακας Φαμπιάνο τραυματίστηκε στο 57ο λεπτό, ανοίγοντας τον δρόμο του Ουζόχο προς την ενδεκάδα για το επόμενο παιχνίδι, που δεν ήταν άλλο από το δυσκολότερο της σεζόν, μέσα στο «Θέατρο των Ονείρων». Ο Νιγηριανός ζούσε το δικό του… όνειρο, αφού τελικά όχι μόνο θα πήγαινε στο Ολντ Τράφορντ, αλλά θα αγωνιζόταν κιόλας.
Βέβαια είναι διαφορετικό να αγωνίζεσαι σε ένα τέτοιο ματς και διαφορετικό να κάνεις μία μνημειώδη εμφάνιση, που πολλοί έσπευσαν να χαρακτηρίσουν ως μία από τις κορυφαίες ενός τερματοφύλακα απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, ο Ουζόχο δέχθηκε 34 σουτ και κλήθηκε να αντιμετωπίσει 13 εκτελέσεις κόρνερ, πραγματοποιώντας δώδεκα αποκρούσεις, πριν τελικά δεχθεί γκολ στις καθυστερήσεις του αγώνα από τον Σκοτ ΜακΤόμινεϊ.
Ένα από τα πιο δημοφιλή fansites της Γιουνάιτεντ στην Αγγλία του έδωσε βαθμολογία 9,9 (η επόμενη υψηλότερη ήταν 6,5), ενώ οι απανταχού ποδοσφαιρόφιλοι στο Twitter τον παρομοίασαν από τον Λεβ Γιασίν μέχρι τον Γκόρντον Μπανκς και τον Τζιανλουίτζι Μπουφόν. Μάλιστα η UEFA τον έθεσε υποψήφιο τόσο για Παίκτη της Αγωνιστικής, όσο και για την Απόκρουση της Ημέρας, στην απίστευτη διπλή επέμβαση σε προσπάθεια του Μάρκους Ράσφορντ.
«Νομίζω πως η εμφάνισή του ήταν πραγματικά απίστευτη. Έκανε πάνω από δέκα αποκρούσεις, όμως ευτυχώς καταφέραμε να σκοράρουμε στο τέλος. Γνωρίζω πως έπαιζε στην Λα Λίγκα και θέλω να τον συγχαρώ για τον υπέροχο αγώνα, του αξίζει». Η αναγνώριση από τον Νταβίντ Ντε Χέα δεν ήταν φυσικά η μόνη, καθώς ο Κριστιάνο Ρονάλντο τον συνεχάρη χαμογελώντας μετά από μία τρομερή απόκρουση σε σουτ του, ενώ ο Έρικ τεν Χαγκ του ζήτησε να φωτογραφηθούν μαζί κατά την διάρκεια των δηλώσεών του μετά την λήξη.
Ο Φράνσις Ουζόχο ξέρει πως ένα τέτοιο παιχνίδι αρκεί μόνο να του δώσει μια πρόσκαιρη δημοσιότητα κι όχι να επαναφέρει όλη του την καριέρα, όμως τουλάχιστον ένα μεγάλο του όνειρο έγινε πραγματικότητα. «Λαχταρούσα να παίξω εδώ για ένα πολύ μεγάλο διάστημα, από όταν ήμουν παιδί. Όταν έγινε η κλήρωση, προσευχήθηκα στον Θεό να μου δώσει την ευκαιρία να αγωνιστώ. Είμαι χαρούμενος που έγινε αυτό κι απήλαυσα κάθε στιγμή. Θα προτιμούσα να παίρναμε τον βαθμό της ισοπαλίας, όμως παλέψαμε σε ένα δύσκολο στάδιο απέναντι σε πολύ μεγάλους παίκτες. Είμαι πραγματικά περήφανος».
Διαβάστε επίσης για τους ανθρώπους που κατέστησαν… υπεράνθρωπο τον Έρλινγκ Χόλαντ: Εξωγήινοι! Παναγία μου, εξωγήινοι!
