Σ’ εκείνον τον δραματικό τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας το 2009 μεταξύ ΑΕΚ και Ολυμπιακού, πρωταγωνιστής ήταν ένας νεαρός Άγγλος φορ ονόματι Ματ Ντάρμπισιρ!
Γεννημένος τον Απρίλη του 1984 στην υπέροχη, αγροτική κωμόπολη του Γκρέιτ Χάργουντ ο Ματ Ντάρμπισιρ είχε ιδιαίτερη αδυναμία στην ομάδα της περιοχής του. Όντας από νεαρή ηλικία στις ακαδημίες της γειτονικής Ντάργουεν, μόλις έκλεισε τα 16 του χρόνια μετακινήθηκε στην τοπική Γκρέιτ Χάργουντ Τάουν και έκανε πράξη το -πρώτο- όνειρό του, σκοράροντας κατά ρiπάς στη Νορθ Γουέστ Κάουντις Λιγκ. Ολοκλήρωσε τη σεζόν με 26 συμμετοχές και 21 τέρματα και αμέσως, η μεγάλη ομάδα του Λάνκασιρ έστρεψε το βλέμμα της πάνω του.
Είναι μεγάλο κατόρθωμα για έναν τόσο νεαρό παίκτη, να αγωνίζεται σε τέτοια πρωταθλήματα. Εκεί οπού οι τακτικές πάνε περίπατο και αυτοσκοπός είναι η σκληραγώγηση. Και όμως όχι μόνο αγωνίστηκε, αλλά ξεχώρισε αισθητά με το τσαγανό, το ταλέντο και την ποιότητα του. Μετά από μόλις ένα χρόνο παρουσίας εκεί, οι Μπλάκμπερν και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ενδιαφέρθηκαν για τον νεαρό Ματ. Αφού απέρριψε την πρόταση των «Κόκκινων Διαβόλων», υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο με την ομάδα του Γκρέιαμ Σούνες. Φυσικά δεν «βούτηξε» αμέσως στα βαθιά της Πρέμιερ Λιγκ, αφού έκανε το απαραίτητο «αγροτικό» σε Πλίμουθ και Ρέξαμ.
Ποτέ δεν υπήρξε ένας καυτός επιθετικός. Υπήρξε όμως πάντοτε παθιασμένος, με καλή αίσθηση του χώρου που έδινε το 100% στο παιχνίδι, τιμώντας την φανέλα. Κατέγραψε 86 συμμετοχές και 20 τέρματα, παίζοντας μάλιστα και στην Ευρώπη τη σεζόν 2007/08. Μια χρονιά στην οποία να θυμίσουμε, η ομάδα του Μαρκ Χιουζ είχε κερδίσει την συμμετοχή της στο Κύπελλο UEFA μέσω του Ιντερτότο, ενώ το ίδιο καλοκαίρι σκόραρε και απέναντι στη Λάρισα, με την ομάδα του Κάμπου να είναι αυτή ωστόσο που πήρε την πρόκριση.
Μεσούσης της επόμενης σεζόν (2008/09), ο Ολυμπιακός έψαχνε μία ακόμη λύση στην επίθεση, που θα πλαισίωνε τους Ντιόγκο, Κοβάσεβιτς και Όσκαρ Γκονζάλεθ. Με τις λύσεις περιορισμένες, προκρίθηκε η περίπτωση του Άγγλου φορ, ο οποίος και έφτασε στην Αθήνα με την μορφή εξάμηνου δανεισμού, μέχρι και το τέλος της σεζόν. Πραγματοποίησε το ντεμπούτο του σε έναν αγώνα Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, ενώ στον επαναληπτικό χρίστηκε σκόρερ, χαρίζοντας την πρόκριση στην νέα του ομάδα!
Πραγματικά υπήρχε καλύτερος τρόπος να συστηθεί; Πρόσθεσε άλλα δυο τέρματα κόντρα σε Ηρακλή και Πανιώνιο, αλλά το παιχνίδι της ζωής του το έκανε σε εκείνον τον δραματικό τελικό με την ΑΕΚ. Ένα από τα πιο αξέχαστα παιχνίδια όχι μόνο του θεσμού, αλλά και του σύγχρονου ελληνικού ποδοσφαίρου. Τα δύο γρήγορα γκολ του Ίσμαελ Μπλάνκο, είχαν φέρει την ομάδα του Ντούσαν Μπάγεβιτς μπροστά στο σκόρ. Στην ανάπαυλα όμως, ο Ερνέστο Βαλβέρδε αποφασίζει να αποσύρει τον Σεμπάστιαν Λέτο και να ορίσει τη «χρυσή αλλαγή» με τον Ντάρμπισιρ. Δεν πρόλαβαν να συμπληρωθούν δυο λεπτά από την επανέναρξη και ο Άγγλος μείωσε σε 2-1, ενώ λίγο αργότερα ο Ντουντού έφερε το παιχνίδι στα ίσια!
Ένα μαγικό σόλο του Νάτσο Σκόκο στο 90′ έμοιαζε να δίνει τελικά τον τίτλο στην ΑΕΚ, όμως ο Ντάρμπισιρ δεν είχε πει την τελευταία του λέξη. Με την ένταση να έχει χτυπήσει «κόκκινο», δευτερόλεπτα πριν το τελευταίο σφύριγμα, κι ενώ η κάμερα αποτυπώνει γλαφυρά την αναμονή στους πάγκους, ξαφνικά μια απότομη αλλαγή πλάνου δείχνει τον Άγγλο με διάσειση στο έδαφος, την μπάλα στα δίχτυα και τους παίκτες να πανηγυρίζουν έξαλλα, προετοιμάζοντας τους εαυτούς τους για άλλα 30 λεπτά παράτασης και μιας ώρας πέναλτι!
Η συνέχεια γνωστή. Στην παράταση έπεσαν κυριολεκτικά «κορμιά», η διαδικασία των πέναλτι έληξε στο εξωπραγματικό 15-14 και μετά από την αποτυχημένη πρόταση του σπίκερ του αγώνα να «κοπεί το κύπελλο στα δύο», ο Αργεντινός Πελετιέρι απεδείχθη μοιραίος – ο Ντάρμπισιρ ωστόσο, μόλις στα 23 του χρόνια και στην πρώτη του απόπειρα εκτός Αγγλίας, κατέκτησε τον τίτλο του MVP κι έγραψε Ιστορία, σε έναν διαχρονικό αγώνα που δύσκολα θα ξεχαστεί (ή θα επαναληφθεί).
Λογικά περιμένετε κάτι σπουδαίο τώρα, ωστόσο αυτή ήταν πάνω κάτω η καριέρα του Ντάρμπισιρ στον Ολυμπιακό. Οι εμφανίσεις αυτές έκαναν τον δανεισμό μόνιμη μεταγραφή έναντι τριών εκατομμυρίων λιρών, και ήταν από τους διασωθέντες εκείνης της χρονιάς, όπου οι «Ερυθρόλευκοι» τερμάτισαν στην 5η θέση. Τότε όμως ο Μπάντοβιτς αποχώρησε από τον πάγκο, ο Βαλβέρδε επέστρεψε ως «Μεσσίας» κι ενημέρωσε τον Άγγλο πως δεν χωρά στα πλάνα του. Εν τέλει παραχωρήθηκε δανεικός στην Μπέρμιγχαμ, πριν αποχωρήσει οριστικά για τη Νότιγχαμ Φόρεστ, που ακόμα δεν άνηκε στον «όμιλο» του Βαγγέλη Μαρινάκη. Ούτε κι εκεί ξεχώρισε ιδιαίτερα, αφού η καριέρα του εκεί έγραψε 44 συμμετοχές, μια ντουζίνα γκολ και δύο δανεισμούς σε Όλνταμ και Μπλάκπουλ!
Το 2014 άλλαξε και πάλι -μόνιμα- ομάδα, αλλά όχι και χρώματα. Η Ρόδεραμ είχε μόλις ανέβει στην Τσάμπιονσιπ κι έψαχνε έναν έμπειρο επιθετικό να «κουβαλήσει» τον σύλλογο στη δύσκολη μάχη της παραμονής. Αποτέλεσε τον «στυλοβάτη» των «Μίλερς» με 78 γεμάτες συμμετοχές και 18 τέρματα σε δύο χρόνια, όταν όμως η ομάδα έπεσε (τη δεύτερη σεζόν) ο Ντάρμπισιρ πήρε την απόφαση να γυρίσει στα μέρη μας, ή έστω λίγο νοτιότερα, στην Κύπρο, για χάρη της Ομόνοιας.
Έχοντας πια μπει στην τρίτη δεκαετία της ζωής του, ελάχιστοι πίστευαν πως θα γνώριζε επιτυχίες, αντίστοιχες με τον ερχομό του στον Ολυμπιακό. Κι όμως διέψευσε τους πάντες, ζώντας μια δεύτερη νιότη στη Λευκωσία. Τα εξωπραγματικά του νούμερα σταμάτησαν στις 127 συμμετοχές και τα 69 τέρματα, ενώ αναδείχθηκε δυο συνεχόμενες χρονιές πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα, με 27 και 25 γκολ αντίστοιχα. Αγωνίστηκε και πάλι σε ευρωπαϊκή διοργάνωση, ενώ κατέκτησε και ένα πρωτάθλημα – το πρώτο δικό του μετά αυτό με τον Ολυμπιακό το 2009, και το πρώτο της Ομόνοιας μετά από μια δεκαετία!
Πεινασμένος για περισσότερες προκλήσεις, τον επόμενο χρόνο, πήρε την απόφαση να αγωνιστεί στην Αυστραλία με τη νεοφώτιστη Μακάρθουρ, στην οποία πρωτοστάτησε στο σκοράρισμα, έχοντας 14 τέρματα σε 25 συμμετοχές. Οι καλές του εμφανίσεις δεν στάθηκαν όμως αρκετές για να τον πείσουν να παραμείνει εκεί, αφού την επόμενη τριετία (μέχρι πέρυσι δηλαδή) άλλαξε τρεις χώρες, επιστρέφοντας πρώτα στην Κύπρο (ΑΕΚ Λάρνακας) και μετά στην Αγγλία (Μπράντφορντ), έχοντας κι ένα σύντομο πέρασμα από την Ινδία (Νορθ Ιστ)!
Η πρόσφατη απόσυρσή του έφερε αυτό το γλυκόπικρο μειδίαμα στα χείλη πολλών οπαδών, ειδικά στις χώρες που έπαιξε, αφού ο Ματ Ντάρμπισιρ, ακόμα κι όταν δεν σκόραρε, είχε τον τρόπο να σε πείσει για τον επαγγελματισμό, τον σεβασμό στον σύλλογο και τους φιλάθλους του. Ο καλοσυνάτος Άγγλος, που ποτέ δεν μάθαμε να προφέρουμε σωστά το όνομά του, μας «ανάγκασε» να νιώσουμε έναν ιδιαίτερο δεσμό μαζί του, αφού αγάπησε τα μέρη μας και πέρασε σε Ελλάδα και Κύπρο ούτε λίγο, ούτε πολύ, εφτά σεζόν!
