O Michail Antonio έγινε το βράδυ της Δευτέρας ο κορυφαίος σκόρερ της West Ham σε ότι αφορά την ιστορία της Premier League. Πως κατάφερε όμως να φτάσει μέχρι εκεί; Το egglezoi.gr αναλύει.
Ήταν περίπου 12 όταν αποφάσισε ότι θέλει να παίξει ποδόσφαιρο. Δεν πρόκειται για την περίπτωση που λένε ότι από μικρό τον θυμούνται με μία μπάλα στα πόδια. Οι Βρετανοί με ρίζες από την Τζαμάικα γονείς του, του δώσανε αξίες, οι οποίες τον κράτησαν μακριά από την δύσκολη πραγματικότητα του Νότιου Λονδίνου. Μεγαλώνοντας σε μία «ζόρικη» περιοχή ο Michail Antonio κατάλαβε ότι οι συμμορίες και το εμπόριο ναρκωτικών δεν είναι η μόνη λύση.
Σίγουρα δεν ήταν λύση για εκείνον. Ο Antonio ισχυρίζεται πως από την στιγμή που ήρθε σε επαφή με το άθλημα, ένας ήταν ο σκοπός του. Να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής «Ήθελα να είμαι εκείνος που τον βλέπουν και ξέρουν ότι έγινε επαγγελματίας ποδοσφαιριστής παρόλο που μεγάλωσε στην συγκεκριμένη περιοχή. Ήθελα να γνωρίζουν ότι αν το ονειρεύονται, μπορούν να πιστέψουν και να το κάνουν πράξη».
Στο Earlsfield το οποίο γεννήθηκε, κάνουν «κουμάντο» οι συμμορίες κι ανθεί η εγκληματικότητα. Σε συνέντευξή του είχε πει ότι δύο φίλοι του μαχαιρώθηκαν θανάσιμα, ενώ άλλοι δύο έχουν δεχτεί πυροβολισμούς: «Έχω δει να μαχαιρώνουν κάποιο, τα έχω δει όλα. Είναι τρελό μα όταν ήμουν νεαρότερος, αυτή ήταν η πραγματικότητα».
Μία πραγματικότητα η οποία δεν του άρεσε. Βρήκε το καταφύγιό του στη Τooting & Mitcham United. Ξεχώρισε από μικρός για την σωματοδομή του και την ταχύτητά του. Οι εμφανίσεις του με την ομάδα νέων της Tooting, προκάλεσαν το ενδιαφέρον της Tottenham. Οι «Spurs» τον προσκάλεσαν σε δοκιμαστικό, όμως η μητέρα του, αρνήθηκε ευγενικά. Εκείνη την μέρα δεν μπορούσε να σταματήσει να κλαίει όπως ισχυρίζεται, αν και παραδέχεται πως είναι ίσως το καλύτερο πράγμα που του έχει συμβεί.
Οι δανεισμοί πριν την εκτόξευση του Michail Antonio
Όταν πλέον «τρύπωσε» στην πρώτη ομάδα της Tooting ήταν θέμα χρόνου να έρθει το ενδιαφέρον από τους επαγγελματικούς συλλόγους της Αγγλίας. Κοντά στην υπογραφή του έφτασε η…Milwall όμως τελικά υπέγραψε την πρώτη του επαγγελματική συνεργασία με την Reading. Όπως ισχυρίστηκε την προηγούμενη νύχτα δεν μπόρεσε να κλείσει μάτι. Το όνειρο του είχε γίνει πραγματικότητα. «Το ποδόσφαιρο δεν είναι δουλειά, πρέπει να βρεις μία πραγματική δουλειά» του έλεγε ο πατέρας του στα 16-17. Να που τελικά, έγινε κανονικότατη δουλειά.
To ταξίδι προς την καταξίωση δεν ήταν εύκολο. Στο διάστημα που άνηκε στην Reading παραχωρήθηκε 5 φορές δανεικός. Η μία ήταν πίσω στην Tooting. Μετά από ένα διάστημα στην Cheltenham, παραχωρήθηκε στην Southampton η οποία τότε αγωνίζονταν στην League One και είχε ως προπονητή τον Alan Pardew.
O Pardew είχε εμπιστευτεί τον Antonio αρκετά, όμως είχε μία ειδική θέση στην καρδιά του γιατί προέρχονταν από τη Non-League. Έκανε ότι μπορούσε για να κρατήσει τον Michail στην ομάδα του. Ήταν ουσιαστικά η πρώτη «ολόκληρη» σεζόν του Βρετανό-Τζαμαικανού στις επαγγελματικές κατηγορίες της Αγγλίας.
Η Νότιγχαμ Φόρεστ
Ένα διάστημα στην Colchester στην οποία δεν «στέριωσε» ήταν η μεταβατική περίοδος για την μεταγραφή του στην Sheffield Wednseday. Οι «Owls» τον απέκτησαν πρώτα ως δανεικό κι έπειτα με κανονική μεταγραφή. Ο Αntonio δέθηκε αρκετά με την Wednesday κι εκεί ήταν που η ποδοσφαιρική κοινότητα της Αγγλίας, άρχισε να ασχολείται περισσότερο με τον χαρισματικό ποδοσφαιριστή.
Ο Dougie Freedman, τεχνικός της Nottingham Forest τον καιρό που ο Antonio είχε μετακομίσει στο City Ground, τον «κυνηγούσε» εδώ και καιρό. «Ήμουν τυχερός που συνεργάστηκα μαζί του στην Forest. Όταν τον είδα στην προπόνηση κατάλαβα ότι δεν είναι μόνο τα σωματικά του προσόντα. Γνώριζε πως και πότε να παίξει το 1-2, πως να χρησιμοποιεί το σώμα του, πότε να πηδάει για κεφαλιά. Ξεχώριζε πραγματικά. Στην Forest ήταν ο κορυφαίος παίκτης της Championship».
Ο Freedman είχε ένα ρόστερ περιορισμένων δυνατότητων και ήταν ο πρώτος που δοκίμασε να βάλει τον Antonio σε μία πιο «κεντρική» επιθετική θέση. Εκεί Antonio σκόραρε 9 φορές σε 23 εμφανίσεις. Ο τεχνικός διευθυντής της Crystal Palace πλέον, Dougie Freedman προσπάθησε να τον πάρει μαζί του πριν από δύο χρόνια στo Selhurst Park, αλλά η μεταγραφή δεν προχώρησε.
Το κεφάλαιο Γουέστ Χαμ
Το κεφάλαιο West Ham ξεκίνησε περίεργα. Όταν ο Slaven Bilic επέλεξε να τον χρησιμοποιήσει στο δεξί άκρο της άμυνας των «Σφυριών», σίγουρα προβλημάτισε όσους γνώριζαν το ταλέντο του Antonio. Τα σωματικά του προσόντα, το πάθος του και η εργατικότητά του δεν μπορούσαν να αμφισβητηθούν από κανένα. Όμως ήταν ο David Moyes που ουσιαστικά «ξεκλείδωσε» τον σκόρερ Antonio. Το σέντερ φορ Antonio.
«Ο Michail έχει μία μεγάλη προσωπικότητα, μεγάλο χαρακτήρα, νομίζω αυτό που χρειαζόταν ήταν μεγαλύτερη καθοδήγηση. Τον χρησιμοποιήσαμε σε μία θέση που πιστεύω ότι αγωνίζεται πολύ καλά. Πολύ πιθανό να σκέφτεται ‘γιατί δεν έπαιζα σέντερ φορ πιο νωρίς; Θα έβαζα πάρα πολλά γκολ’ διότι τώρα είναι ευτυχισμένος» λέει χαρακτηριστικά ο Moyes.
Προφανώς και τίποτα δεν χαρίστηκε στον Antonio. Το «ωμό» ταλέντο που διέκριναν όλοι οι προπονητές, κάποιοι δεν μπήκαν στην διαδικασία καν να το αξιολογήσουν. Η ιστορία του Michail Antonio είναι γεμάτη με «δανεισμούς» που δεν πέτυχαν. Όμως η σκληρή δουλειά τον έφερε στη θέση που βρίσκεται σήμερα. Δεν είναι εύκολο για κανένα αμυντικό της Premier League να τον αντιμετωπίσει.
To παρόν του Michail Antonio και οι συνήθειες που δεν…κόβονται
Περνάει ακόμα χρόνο στο γήπεδο που μεγαλούργησε με την Tooting and Mitcham. Εκεί οπού προπονείται όταν δεν έχει υποχρεώσεις με την West Ham. «Πάντα έχει αυτό το χαμόγελο όμως ήταν πάντοτε προσηλωμένος» λέει ο Freedman. Η αλήθεια είναι πως ο Antonio τρελαίνεται για ένα καλό meme, μία φάρσα ή ένα αστείο. Aυτό μπορεί να το καταλάβει εύκολα κάποιος με μία βόλτα στους προσωπικούς του λογαριασμούς στα Social Media. Ο Antonio στην πρώτη του δημοσίευση μετά το ιστορικό επίτευγμα, έσπευσε να αναφέρει ότι έκανε λάθος στον τίτλο της ταινίας, όταν τον ρώτησαν από που εμπνεύστηκε το όλο σκηνικό, αυτοσαρκαζόμενος.
Παρά τις πολλές δυσκολίες και τους τραυματισμούς του, προσπαθεί με κάθε τρόπο να επεκτείνει την καριέρα του. Έχει δώσει έμφαση στην διατροφή του και κατά το Lockdown δεν γνωρίζουμε αν έστελνε sms, αλλά απέκτησε το hobby να πηγαίνει για ποδήλατο με τον Pablo Fornals. Όπως ισχυρίζεται αυτό τον βοηθάει τόσο στην φυσική του κατάσταση όσο και στην διατήρηση της πνευματικής του υγείας.
Στα 32 του, ο Michail Antonio μπορεί να άργησε να έρθει στο ποδοσφαιρικό προσκήνιο, όμως όποιος πιστεύει ότι «μεγάλωσε» καλύτερα ας το ξανασκεφτεί. Είναι πιθανό να τον δούμε με την εθνική ομάδα της Τζαμάικα, ενώ ο Moyes τον «προκάλεσε» να σκοράρει ακόμα περισσότερο. Το μόνο σίγουρο; Δεν θα τον ξαναδούμε να παίζει δεξί μπακ ποτέ ξανά.
