Η ευρωπαϊκή σεζόν περνά επιτέλους στο «κυρίως πιάτο», με τους ομίλους των αγγλικών ομάδων να έχουν οριστικοποιηθεί και να χρήζουν ανάλυσης.
Μπορεί να έχουμε ευρωπαϊκούς αγώνες από τον Ιούνιο (!), όμως τα προκριματικά αγγίζουν ελάχιστα την Αγγλία κι όλοι αναμένουν τη φάση των ομίλων για να μιλήσουν για Ευρώπη. Εδώ και μερικές ημέρες οι επτά εκπρόσωποι της Πρέμιερ Λιγκ έχουν μάθει τους αντιπάλους τους. Η απροσδόκητη πρωτοπόρος του πρωταθλήματος, Άρσεναλ, έχασε πέρυσι στις λεπτομέρειες την πρόκριση στο Τσάμπιονς Λιγκ και δεν είναι τυχαίο πως την δεδομένη στιγμή είναι πρώτο φαβορί για την κατάκτηση του Γιουρόπα.
Δείξε μου τους αντιπάλους σου, να σου πω την θέση σου
Ένας χρόνος χωρίς ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο έμοιαζε εφιάλτης για την Άρσεναλ του Μικέλ Αρτέτα, που βρισκόταν πέρυσι σε φάση αναδόμησης κι έμοιαζε να αμφισβητείται από παντού. Σε μία ντροπιαστική συνθήκη, που γύριζε την ομάδα πίσω στο 1995, όταν και είχε κατακτήσει την 12η θέση, ο περιορισμός στις εγχώριες -και μόνο- διοργανώσεις έμοιαζε με δίκοπο μαχαίρι.
Είτε οι «Κανονιέρηδες» θα πείσμωναν και μακρυά από τις ευρωπαϊκές… έννοιες θα άλλαζαν την μοίρα τους, είτε θα μετατρέπονταν σταδιακά σε mid-table ομάδα, μέχρι να αλλάξουν ιδιοκτησία, κάτι που έμοιαζε στο ευρύ κοινό και η μόνη λύση. Παρ’ όλα αυτά το νεανικό σύνολο του Αρτέτα τα κατάφερε περίφημα και γέμισε αισιοδοξία το κοινό στο Βόρειο Λονδίνο, παρά την απογοήτευση στο τέλος για την αποτυχία να προκριθεί η ομάδα στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Φέτος το ξεκίνημα είναι εντυπωσιακό, αφού το 5/5 και η πρώτη θέση έχει ανοίξει την όρεξη στην Άρσεναλ, που δεν μπορεί να βλέπει παρά μόνο πρωτιά -και- στον όμιλό της στο Γιουρόπα Λιγκ. Η κλήρωση με μία πρώτη ματιά είναι στα μέτρα της, όμως οι αντίπαλοί της δεν πρέπει να αντιμετωπιστούν με επιπολαιότητα. Λίγο έλειψε οι δύο από αυτές, Αϊντχόφεν και Μπόντο/Γκλιμτ, να αποτελέσουν το ζευγάρι του ημιτελικού του νεοσύστατου Κόνφερενς Λιγκ, ενώ η Ζυρίχη έκανε πάρτι στο ελβετικό πρωτάθλημα!
Κρίνοντας όχι μόνο βάσει ονόματος, αλλά και αγωνιστικά, οι Ολλανδοί μοιάζουν το φαβορί για την κατάληψη της 2ης θέσης, αφού έχουν το απόλυτο στην Ερεντιβίζιε σε τέσσερις αγωνιστικές (με διαφορά τερμάτων +17 παρακαλώ) και αποκλείστηκαν οριακά από την Ρέιντζερς στα πλέι-οφ του Τσάμπιονς Λιγκ. Η ομάδα, μετά την επικερδή πώληση των Ντόαν και Γκέτσε, αποφάσισε να επενδύσει στο γηγενές ταλέντο, φέρνοντας πίσω στην χώρα τους έμπειρους Ντε Γιονγκ, Ελ Γκάζι και Τιλ, με το εγχείρημα να μοιάζει επιτυχημένο.
Στο ακριβώς αντίθετο άκρο βρίσκεται η Ζυρίχη, που δεν έχει ακόμα νίκη στο πρωτάθλημά της σε έξι αγωνιστικές και φιγουράρει στην τελευταία θέση του πρωταθλήματος, αν και πέρυσι πήρε τον τίτλο με χαρακτηριστική άνεση στο +14 από την Βασιλεία. Παρ’ όλα αυτά θα πάω αντίθετα στο ρεύμα και θα την δώσω 3η, αφού η Μπόντο/Γκλιμτ δεν πείθει με τις φετινές της εμφανίσεις, ενώ παράλληλα έχει απωλέσει τον τίτλο της ομάδας-έκπληξης, που αιφνιδίαζε συχνά τους αντιπάλους της.
Δεν είναι τυχαίο πως το φετινό ευρωπαϊκό ταξίδι των Νορβηγών έχει φέρει απίστευτα στραπάτσα, με την ομάδα να ηττάται εύκολα από την Κλάκσβικ στα Νησιά Φερόε (!), να χάνει στην Βόρεια Ιρλανδία από την Λίνφιλντ, να έρχεται ισόπαλη στην Λιθουανία με την Ζαλγκίρις και να καταρρέει στην παράταση στο Μάξιμιρ απέναντι στην Ντιναμό Ζάγκρεμπ.
Στα χαρτιά η Ζυρίχη έχει αποδυναμωθεί φέτος, χάνοντας τους δύο από τους τρεις πιο παραγωγικούς της παίκτες, ενώ η Μπόντο/Γκλιμτ έχει ξοδέψει για τα δεδομένα της ένα γενναίο ποσό, επαναπατρίζοντας μεταξύ άλλους τους Μπεργκ και Λόντε, δίνοντας παράλληλα από το περυσινό ισχυρό ρόστερ μόνο τον Νιγηριανό φορ Μπόνιφεϊς. Έστω κι έτσι η κούρσα για το ποια ομάδα θα βρει γρηγορότερα ρυθμό, πιστεύω μπορεί να κερδηθεί από τους Ελβετούς που υπερτερούν σε εμπειρία, έχοντας στο ρόστερ παίκτες όπως οι Μαρκεζάνο και Σαντινί.
Το «κλειδί» της επιτυχίας
Αν η Άρσεναλ έχει ένα μειονέκτημα στο φετινό Γιουρόπα Λιγκ αυτό είναι το βάθος της, καθώς όπως απέδειξε και η Τότεναμ πέρυσι, μία σχετική αστάθεια και οι περιορισμένες λύσεις μπορούν να σε στριμώξουν γρήγορα στα σχοινιά. Η ομάδα σε κάθε μεταγραφική περίοδο αποδεικνύει πόσο… dead wood είχε μαζεμένο, αφού η μία αποχώρηση διαδέχεται την άλλη, με τον Αρτέτα να στοχεύει σε ένα μικρό κι ευέλικτο ρόστερ.
Το φετινό φρενήρες ξεκίνημα όμως, ήταν μια τέλεια αφορμή για μια περαιτέρω ενίσχυση, που όπως άφηναν να εννοηθεί επιθυμούσε τόσο ο Βάσκος τεχνικός, όσο κι ο τεχνικός διευθυντής, Εντου. Την τελευταία εβδομάδα πολλοί παίκτες ακούστηκαν, με έναν ακραίο χαφ κι έναν κεντρικό μέσο να είναι η απόλυτη προτεραιότητα.
Κάντε ένα like στη σελίδα μας στο facebook, αν δεν το έχετε ήδη κάνει!
Ωστόσο λίγο η μεστή εμφάνιση του Σάμπι Λοκόνγκα απέναντι στην Άστον Βίλα, λίγο η υπερτιμολόγηση του Ντάγκλας Λουίζ έλεω deadline day και λίγο τα εντυπωσιακά νούμερα του Μαρκίνιος με τις ρεζέρβες (3 γκολ/1 ασίστ σε τρεις εμφανίσεις) κατέστησαν τους δύο νεαρούς υπολογίσιμα μέλη του ροτέισον. Σε μία ήδη -ίσως υπερβολικά- νεανική Άρσεναλ αυτό μπορεί να αποδειχθεί εξίσου ευεργετικό και καταστροφικό.
Προς το παρόν ισχύει το πρώτο, με τις «ενέσεις» ταλέντου από τους Γκαμπριέλ Ζεσούς, Ζιντσένκο και Σαλιμπά, να έχουν αλλάξει άρδην το αγωνιστικό πρόσωπο της ομάδας. Παράλληλα οι εξωπραγματικές εμφανίσεις του Όντεγκααρντ, που κάποιοι προβλέπουν μέχρι και για φετινό MVP της Πρέμιερ Λιγκ, έχουν δώσει ελπίδα στους «Κανονιέρηδες» πως αυτός ο αρχηγός θα τους οδηγήσει ξανά στην δόξα.
Ο άσημος που αξίζει να γίνει διάσημος
Με ένα σωρό νεαρούς παίκτες της Άρσεναλ, όπως οι Ενκέτια, Σμιθ-Ρόου, Μαρκίνιος, Λοκόνγκα και Φάμπιο Βιέιρα να είναι έτοιμοι να λάμψουν (ξανά μερικοί από αυτούς) στο Γιουρόπα Λιγκ, ταλαντούχους παίκτες διαθέτουν όλες οι αντίπαλοί της. Αυτός που θα ξεχώριζε και μάλλον θα έκλεβε με άνεση τον τίτλο της «αποκάλυψης» δυστυχώς -για την Ζυρίχη- στα χασομέρια της deadline day πωλήθηκε στην Λιντς, με τον 18χρονο διεθνή Ιταλό, Βιλφρίντ Γκνοντό, να θεωρείται ένας από τους καλύτερους εφήβους φορ στον κόσμο.
H Μπόντο/Γκλιμτ μάλλον αποκάλυψε πέρυσι αρκετά από τα «διαμάντια» της, με παίκτες όπως οι Πελεγκρίνο και Μπότχαϊμ να είναι έκπληξη που παρέμειναν στην ομάδα αυτό το καλοκαίρι. Αυτός που ξεχωρίζει πάντως είναι ο 22χρονος Ούγκο Βετλέσεν, που οργανώνει μαεστρικά το παιχνίδι και βρίσκεται μια «ανάσα» από την πρώτη του κλήση στην εθνική Νορβηγίας, όπου φιλοδοξεί να πάρει θέση δίπλα στον μελλοντικό του αντίπαλο, Μάρτιν Όντεγκααρντ.
Δικαιωματικά πάντως αυτός που τραβάει τα βλέμματα όλων σε αυτόν τον όμιλο είναι ο Τσάβι Σίμονς της Αϊντχόφεν, ο οποίος αν και όχι άσημος, μετά τα περάσματά του από Μπαρτσελόνα και Παρί Σεν-Ζερμέν, αποδεικνύει επιτέλους το σπάνιο ταλέντο του. Φέτος, στην πρώτη του κατά τα φαινόμενα κανονική επαγγελματική σεζόν, φιγουράρει στην πρώτη θέση του πίνακα των σκόρερ στην Ολλανδία, αν και δεν παίζει επιθετικός και είναι μόνο 19 ετών!
Αν θέλετε περισσότερα αφιερώματα σαν αυτό διαβάστε: Ομιλώντας για… ομίλους: Τότεναμ
