Πόσοι γνωρίζατε πως πριν μία δεκαετία, στην ταπεινή Ρίο Άβε, ο Έντερσον Μοράες ανταγωνιζόταν τον Γιαν Όμπλακ για μια θέση στην ενδεκάδα;
5 Απριλίου, 2022. Η Μάντσεστερ Σίτι υποδέχεται την Ατλέτικο Μαδρίτης για τα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, σε ένα από τα πιο σκληρά ζευγαρώματα, που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια. Μετά από 180 αγωνιστικά λεπτά με ένα μόλις γκολ, αλλά 13 (!) κίτρινες κάρτες και μία κόκκινη, ο φίλαθλος κόσμος έγινε μάρτυρας της αποθέωσης δύο εκ των κορυφαίων τερματοφυλάκων της γενιάς τους, του Έντερσον Μοράες και του Γιαν Όμπλακ.
Οι δύο τους, πέραν του κοινού έτους γέννησης (1993), για μία μόνο χρονιά υπήρξαν και συμπαίκτες. Μπορεί, κρίνοντας την καριέρα τους ως σήμερα, κάποιος να φανταζόταν ότι μοιράστηκαν τα αποδυτήρια της ακαδημίας κάποιου μεγάλου συλλόγου ή ξέροντας το πρόσφατο παρελθόν τους, να υπέθετε ότι αυτή η ομάδα ήταν η Μπενφίκα. Κι όμως, έστω κι αν η Πορτογαλία είναι σωστή, ο σύλλογος που τους «φιλοξένησε» δεν είναι άλλος από την ταπεινή Ρίο Άβε, που εμφανίστηκε στο -εθνικό- προσκήνιο τη δεκαετία του ’80 και έχει δει στον πάγκο της προπονητές όπως οι Φέλιξ Μουρίνιο (ο πατέρας του Ζοσέ) και οι «Έλληνες» Πέδρο Μαρτίνς, Κάρλος Καρβαλιάλ και Μιγκέλ Καρντόσο!
Γυρίζουμε λοιπόν πίσω στη σεζόν 2012/13 και στη γραφική Βίλα ντο Κόντε, με τον διάσημο ποταμό Άβε (Ρίο Άβε) που διαπλέει την πόλη και χύνεται στον Ατλαντικό. Η τοπική ομάδα έχει μόλις προσλάβει ως προπονητή τον άπειρο Νούνο Εσπιρίτο Σάντο και προσπαθεί να διορθώσει τα κακώς κείμενα της περασμένης σεζόν, όταν και τερμάτισε 14η, στην τελευταία θέση που έδινε παραμονή στην κατηγορία, με συγκομιδή μόλις 28 βαθμούς σε 30 αγωνιστικές. Σε μία προσπάθεια ανανέωσης ο πορτογαλικός σύλλογος φέρνει μερικά γνωστά -σήμερα- ονόματα, όπως ο Φαμπίνιο (μέχρι προσφάτως της Λίβερπουλ), ο Μπεμπέ (ως δανεικός από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) και ο Ομπαντέγι της Μπόλτον.
Τότε κανείς δεν το ξέρει, όμως όσο φανταχτερά κι αν ακούγονται τα παραπάνω ονόματα (μεταξύ μας ο Φαμπίνιο μόνο), σαφώς μεγαλύτερο γκελ κάνουν οι δύο νεαροί που έρχονται να διεκδικήσουν μία θέση κάτω από τα δοκάρια της ομάδας. Φυσικά μιλάμε για τον Έντερσον, που αγωνίζεται ως τότε στην ερασιτεχνική Ριμπεϊράο, και τον Σλοβένο Όμπλακ, που έχει μετακομίσει δύο χρόνια νωρίτερα στην Μπενφίκα, αλλά έχει πάρει ελάχιστες ευκαιρίες ακόμα και ως δανεικός σε ομάδες όπως οι Ολιανένσε και Μπέιρα-Μαρ.
Αμφότεροι δεν έχουν κλείσει 20 χρόνια ζωής και φτάνοντας στο Εστάντιο ντος Άρκος, μόνο εύκολη δουλειά δεν έχουν σε μία ασύνδετη, σχεδόν πειραματική Ρίο Άβε. Ο Έντερσον, μία μέρα μετά τα 19α γενέθλιά του, ξεκινά αμέσως βασικός και η ομάδα ηττάται εντός έδρας από τη σχετικά αδύναμη Μαρίτιμο. Στις επόμενες τέσσερις αγωνιστικές τη θέση του παίρνει ο Όμπλακ, φέρνοντας στο ντεμπούτο του μία εντυπωσιακή νίκη. Απέναντι στη Σπόρτινγκ Λισαβόνας ο Σλοβένος πορτιέρε πραγματοποιεί σωρεία επεμβάσεων και κρατά ανέπαφη την εστία του (τελικό σκορ 0-1), ενώ δύο αγωνιστικές μετά συνεχίζει τις υψηλές πτήσεις, υποχρεώνοντας σε ισοπαλία (2-2) την Πόρτο!
Ο Έντερσον ξαφνικά μοιάζει ένα «σκαλί» κάτω. Ο Όμπλακ όχι μόνο παίζει καθοριστικό ρόλο στο τρομερό σερί της ομάδας με τέσσερις νίκες σε πέντε αγώνες (μοναδική ήττα από την Μπενφίκα), αλλά χρίζεται και διεθνής με την εθνική Σλοβενίας, αποκτώντας πια άλλο κύρος. «Ο Γιαν καταλάβαινε αρκετά αλλά δεν μπορούσε να μιλήσει Πορτογαλικά. Συνήθιζε να κάνει παρέα με όσους μιλούσαν Αγγλικά, όπως ο Αχμέντ Χασάν και ο Ομπαντέγι. Ήταν απίστευτα προσγειωμένος και ήξερε πως η Ρίο Άβε ήταν απλά ένα σκαλοπάτι για να πάει ψηλότερα. Θυμάμαι να με ρωτάνε αν θα μπορούσε να γίνει βασικός, όταν θα γυρνούσε στην Μπενφίκα, και τους είπα πως αν πάρει την ευκαιρία του δεν θα βγει ξανά από την ενδεκάδα», θα πει ο συμπαίκτης του Εντιμάρ.
Κάπως έτσι είχαν κυλήσει τα πράγματα και στη Ρίο Άβε. Χρονικά ο Έντερσον είχε πάρει πρώτος την ευκαιρία του, όμως ο Όμπλακ δεν πιανόταν. Η συνύπαρξή τους με τον Εσπιρίτο Σάντο, έναν αρκετά αξιόλογο τερματοφύλακα στα νιάτα του με σχεδόν 200 επαγγελματικές συμμετοχές και παρουσία στην αποστολή της εθνικής Πορτογαλίας για το Euro 2008, βοήθησε και τις δύο πλευρές, οδηγώντας την ομάδα από τη Βίλα ντο Κόντε στην υψηλότερη θέση της στην Πριμέιρα Λίγκα μετά από 30 χρόνια.
Λογικά ο Σλοβένος, βασικός κι αναντικατάστατος, τερματοφύλακας δεν θα έχανε παιχνίδι στο πρωτάθλημα, αφού ο Βραζιλιάνος συνάδελφός του είχε περιοριστεί σε λίγες εμφανίσεις στο Κύπελλο και το Λιγκ Καπ. Στο δεύτερο μάλιστα όταν η ομάδα τα βρήκε δύσκολα, ο Έντερσον μετακινήθηκε κι εκεί στον πάγκο, μπαίνοντας πρακτικά από τον Δεκέμβριο σε απραξία. «Ο Έντερσον ήταν ένα φτωχό παιδί, όταν ήρθε στην ομάδα. Δεν είχε λεφτά να βρει σπίτι και μου ζήτησε να μείνουμε μαζί τον πρώτο μήνα. Τον ήξερα από την συνύπαρξή μας στη Ριμπεϊράο. Ήταν πραγματικά πανάκριβα τα σπίτια το καλοκαίρι, αφού η περιοχή είναι τουριστική και τα περισσότερα είναι νοικιασμένα. Ούτε αυτοκίνητο δεν ήξερε να οδηγεί», θα τονίσει ο νυν αμυντικός της Μορεϊρένσε, Μαρσέλο.
Όταν ο Όμπλακ χρίστηκε βασικός και στο Λιγκ Καπ, η Ρίο Άβε ήταν με το ένα πόδι εκτός διοργάνωσης. Σε έναν όμιλο με ξεκάθαρο φαβορί τη Σπόρτινγκ Λισαβόνας, είχε ήδη ηττηθεί στο πρώτο παιχνίδι από την Πάσος Φερέιρα και υποδεχόταν τους πρωτευουσιάνους για να… χάσει και να αφοσιωθεί στο πρωτάθλημα, όπου προσπαθούσε να βγει στην Ευρώπη για πρώτη φορά στην ιστορία της. Τα «Λιοντάρια» όμως υποτίμησαν τους παίκτες του Εσπιρίτο Σάντο και ηττήθηκαν με το βαρύ 3-0, που έδωσε νέο ενδιαφέρον στον όμιλο. Την τελευταία αγωνιστική η Ρίο Άβε ήθελε νίκη επί της Μαρίτιμο και παράλληλα νίκη της Σπόρτινγκ επί της Πάσος για να προκριθεί στην ισοβαθμία.
Στο δικό της παιχνίδι βγήκαν δύο κόκκινες για κάθε ομάδα (!), όμως το γκολ του Μπεμπέ είχε ολοκληρώσει τη δική της υποχρέωση. Τώρα απλά έπρεπε η αδιάφορη Σπόρτινγκ να κερδίσει την πρωτοπόρο του ομίλου, που βολευόταν και με την ισοπαλία για να βρεθεί στα ημιτελικά. Την ώρα που στην έδρα της Μαρίτιμο έπαιζαν ξύλο, στη Λισαβόνα όλα κυλούσαν αδιάφορα. Κι όμως λίγα λεπτά πριν τη λήξη ένα τέρμα του Ρίκι φαν Βολφσβίνκελ ήταν αρκετό για να στείλει τη Ρίο Άβε στην επόμενη φάση, πάνω στην Πόρτο.
Εκείνο το παιχνίδι στο Οπόρτο ήταν το αναμφίβολα το σημαντικότερο της χρονιάς για την ομάδα. Ο Όμπλακ, που ήδη είχε καταγράψει τρομερές εμφανίσεις με όλους τους «μεγάλους», ήταν ξανά ανίκητος. Για 54 λεπτά κρατούσε από το χέρι τους συμπαίκτες του και τους καθοδηγούσε με ασφάλεια (;) στον τελικό. Τότε όμως, σε μία κάθετη προς τον Τζάκσον Μαρτίνεζ, βγήκε απρόσεκτα από την εστία του, ανέτρεψα τον Κολομβιανό επιθετικό και αποβλήθηκε με απευθείας κόκκινη κάρτα!
Μετά από σχεδόν τέσσερις μήνες χωρίς… συμμετοχή, ο Έντερσον κλήθηκε να βγάλει τα «κάστανα» από τη φωτιά. Χωρίς καν να προλάβει να ζεσταθεί στήθηκε απέναντι σε έναν άλλον Κολομβιανό, τον Χάμες Ροντρίγκεζ, προσπαθώντας να αποκρούσει το πέναλτι το οποίο είχε προκαλέσει ο συμπαίκτης του. Ο Βραζιλιάνος όχι μόνο δεν κατάφερε να αποκρούσει, αλλά μέχρι τη λήξη του παιχνιδιού δέχθηκε ακόμα τρία τέρματα σε μία μάλλον φρικιαστική εμπειρία.
Η ποινή του Όμπλακ, μίας αγωνιστικής, μεταφερόταν τώρα στο πρωτάθλημα, εκεί όπου η ομάδα περνούσε παρατεταμένο ντεφορμάρισμα και αγνοούσε τη νίκη για έξι εβδομάδες. Ο Έντερσον ευτυχώς άφησε τον αγώνα με την Πόρτο πίσω του, στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων απέναντι στη Βιτόρια Σετουμπάλ (νίκη με 2-1) και απέδειξε πως όταν θα φύγει ο Σλοβένος στο τέλος της σεζόν, ο ίδιος έχει όλα τα φόντα να πάρει τη θέση του. Έτσι ακριβώς και έγινε. Μάλιστα, για την ιστορία, την ίδια τύχη είχε και η αντίστοιχη θέση στην Μπενφίκα τρία χρόνια αργότερα…
