Μετά από μια περίεργη σεζόν στην Premier League, όπου πρώτα τραυμάτισε σοβαρά τον van Dijk και στην συνέχεια χάθηκε στην αφάνεια του δεύτερου κακού μισού της Everton, o Jordan Pickford ήταν ένας εκ των πρωταγωνιστών στο φετινό Euro, κρατώντας όρθια την ομάδα του με τις καίριες επεμβάσεις του κι αποδεικνύοντας πως αξίζει επάξια μια θέση ανάμεσα στους κορυφαίους τερματοφύλακες της Ευρώπης.
Η φετινή διοργάνωση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος περιείχε τα πάντα: ανατροπές, συγκινήσεις, θριάμβους, και δράμα, κυρίως δράμα. Καθηλωθήκαμε επί ένα μήνα στους καναπέδες και βγήκαμε σίγουρα κερδισμένοι με το θέαμα που απολαύσαμε. Η αυλαία, ειδικά, μας επιφύλασσε ένα αγχωτικό φινάλε, με τους τερματοφύλακες να είναι και πάλι οι πρωταγωνιστές, όπως συνέβη κατά κόρoν σε όλο το τουρνουά. Jordan Pickford και Gianluigi Donnarumma με τις επεμβάσεις τους στη διαδικασία των πέναλτι ανέβασαν τους δείκτες της αγωνίας στα ύψη, με τον πορτιέρο της PSG να είναι αυτός που χαμογέλασε στο τέλος, κερδίζοντας μάλιστα και το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη της διοργάνωσης, πράγμα σπάνιο για έναν ποδοσφαιριστή που αγωνίζεται σ’ αυτή τη θέση. Τι θα γινόταν όμως αν η Αγγλία ήταν αυτή που στεφόταν πρωταθλήτρια; Θα είχε συμβεί το ίδιο και για τον συνάδελφό του στην εστία των «Τριών Λιονταριών»;
Βάσει μαθηματικών, κάτω από τα δοκάρια ο καλύτερος
Ο Pickford πραγματοποίησε ένα εκπληκτικό τουρνουά, βάζοντας τέλος στα πικρόχολα σχόλια που γίνονται ανά περιόδους για τους συμπατριώτες του τερματοφύλακες, αλλά και γενικότερα την αγγλική σχολή. Παίζοντας με πάθος και προσήλωση με τη φανέλα με το εθνόσημο, έδειξε στους επικριτές του πως πλέον είναι έτοιμος για μεγαλύτερα πράγματα και σε συλλογικό επίπεδο. Αν αφήσουμε να μιλήσουν οι αριθμοί, θα παρατηρήσει κανείς πως οι 16 καίριες αποκρούσεις του, αλλά και τα μόλις δυο γκολ που δέχθηκε σε όλη τη διοργάνωση, μαρτυρούν τη τεράστια συμβολή του μέχρι τον τελικό του Wembley.
Έπρεπε να έρθει ο Damsgaard με μια αδιανόητη εκτέλεση φάουλ για να το χαλάσει το σερί και να του «κλέψει» ένα θρυλικό ρεκόρ. Εννοείται πως χωρίς την συνολική αμυντική λειτουργία δεν θα ήταν εφικτό η Αγγλία να φτάσει μέχρι τον τελικό, όμως σε μια διαδικασία σύγκρισης με τον πρωταθλητή Ευρώπης, Gigi Donnarumma, θα δούμε πως ο Ιταλός έχει σχεδόν τις μισές αποκρούσεις σε περισσότερα λεπτά συμμετοχής έχοντας δεχτεί και τέσσερα γκολ, την στιγμή που αποδεδειγμένα διέθετε μπροστά του το καλύτερο αμυντικό δίδυμο σε αυτό το ποδοσφαιρικό ταξίδι (Chiellini και Bonucci). O μόνος τερματοφύλακας που πέρασε σε αποκρούσεις τον 27χρονο Άγγλο ήταν ο Ελβετός Yann Sommer, που αποσόβησε τον κίνδυνο 21 φορές μακριά από την εστία του! Δεν προσπαθούμε να βγάλουμε τρελούς τους ανθρώπους που βράβευσαν ως κορυφαίο τον Ιταλό «φύλακα άγγελο», αλλά βάσει στατιστικών ο Pickford δεν υστερεί σε τίποτα.
Το αδύναμο σημείο του
Κάθε «ήρωας» έχει και ένα τρωτό σημείο. Η «αχίλλειος πτέρνα» του Άγγλου τερματοφύλακα δεν είναι άλλη από τη συνεισφορά του στο χτίσιμο της επίθεσης, το λεγόμενο build up. Εκεί ο πορτιέρο της Everton υπέπεσε σε αρκετά λάθη, πολλά από τα οποία θεωρούνται από αβίαστα ως και παιδαριώδη και θα μπορούσαν να καταλήξουν σε «αμαρτήματα». Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ματς με την Δανία. Σε σημεία που οι Σκανδιναβοί βγήκαν να πιέσουν ψηλά και η ομάδα του Southgate αναγκάστηκε να βάλει στην εξίσωση, όσων αφορά τη διάσπαση του pressing τον Pickford, ήρθαν κάποιες λάθος πάσες από μεριάς του, υστερώντας σημαντικά από Donnarumma και Unai Simon, που είχαν πολύ καλύτερο ποσοστό στις εύστοχες πάσες. Ειδικά ο Ισπανός ήταν σχεδόν άριστος.
Ένας τερματοφύλακας στα ποσοστά του Pickford, δηλαδή το 73% στις εύστοχες πάσες, ήταν ο Kasper Schmeichel, που γενικότερα είναι πάντα θετικός με τα πόδια, αλλά αγωνιζόταν σε ένα αουτσάιντερ όπως η Δανία, που αρκετές φορές ήταν σε θέση άμυνας, αναγκασμένη σε άμεσο παιχνίδι. Η αδυναμία αυτή προδίδει το γιατί ο 27χρονος Άγγλος είναι παίκτης της Everton και όχι μιας ομάδα τους «Big 6». Είναι γνωστό πως οι ομάδες από το πάνω ράφι στην Αγγλία, ποντάρουν πολύ στο χτίσιμο της ομάδας από πίσω και πολλές φορές ο παίκτης-κλειδί, είναι ο «ατσούμπαλος» με τα γάντια. Δυστυχώς σ’ αυτό το σημείο οι Άγγλοι τερματοφύλακες, γενικότερα υστερούν, αδυνατώντας να ακολουθήσουν τις νέες τάσεις των προπονητών, που ψάχνουν τον επιπλέον παίκτη για να χτίσουν μια επίθεση ή για να διαλύσουν τη πίεση του αντιπάλου. O Pickford μετά και το Nations League αλλά και το Παγκόσμιο Κύπελλο, έδειξε πως αυτό είναι ένα στοιχείο που πρέπει συνεχώς να το βελτιώνει, ώστε να στρώσει το έδαφος για την μεταγραφή που σίγουρα αξίζει!
Η ικανότητα στα πέναλτι και η διαδικασία ωρίμανσης
Πριν το πέναλτι του Jorginho, στον τελικό, η κάμερα εστιάζει πάνω στον Άγγλο τερματοφύλακα, την ώρα που συνομιλεί με τον Bjorn Kuipers και δέχεται τις προειδοποιήσεις του Ολλανδού διαιτητή. Βγάζει μια σιγουριά στο πρόσωπό του, μια ετοιμότητα, απαντάει βιαστικά σαν να ξέρει ότι είναι έτοιμος να γράψει ιστορία. Το να πιάσεις πέναλτι του μέσου της Chelsea πλέον είναι πιο δύσκολο και από το να πετύχεις το… 14άρι του ΠΡΟ-ΠΟ, όμως ο τερματοφύλακας της Everton το καταφέρνει και με τη βοήθεια του δοκαριού, καθυστερεί την στέψη. Ήταν μια ακόμη απόδειξη τις ικανότητάς το από τα έντεκα βήματα, επαναλαμβάνοντας την εμφάνισή του στον μικρό τελικό του Nations League απέναντι στην Ελβετία, αλλά και στη φάση των «16» στο Μουντιάλ της Ρωσίας, όταν είπε το «όχι» στον Carlos Bacca, δίνοντας την ευκαιρία στον Eric Dier να πετάξει εκτός τουρνουά τους Κολομβιανούς. Έτσι σε μια αγχωτική διαδικασία, γιατί τέτοια είναι αυτή των πέναλτι, ο Pickford μοιάζει ιδιαίτερα διορατικός και κατ’ επέκταση ικανός.
Το πέρασμά του από τις χαμηλές κατηγορίες και ομάδες όπως η Darlington και η Alfreton, τον βοήθησαν σε τεράστιο βαθμό, όπως έχει παραδεχθεί και ο ίδιος, να εξελιχθεί, να δουλέψει σκληρά, να απογοητευτεί και να ωριμάσει, με μοναδικό σκοπό να γίνει «λιοντάρι» κάτω από τα δοκάρια. Φεύγοντας από τις ακαδημίες της Sunderland, όπου και αναδείχθηκε, του δόθηκε έπειτα και από επιλογή του, το προνόμιο της εμπειρίας μέσα από αγωνιστικά λεπτά, κάτι που πολλές φορές αποτυπώνεται στο γήπεδο μετά τα 30. Στον Pickford όμως φάνηκε από νωρίς και από την παρουσία του στα «Ζαχαρωτά» από το 2017. Μάλιστα στις τέσσερις σεζόν που βρίσκεται στο Goodison Park, αν εξαιρέσουμε τη φετινή χρονιά που έχασε εφτά παιχνίδια λόγω τραυματισμού, τις υπόλοιπες δεν έχει απουσιάσει λεπτό!
Μετά το Μουντιάλ η αξία του είχε εκτοξευτεί στα 40 εκ. λίρες, ωστόσο η Chelsea το 2018, αλλά και η Manchester United το 2019 δεν τα πλήρωσαν για να τον κάνουν δικό τους. Τώρα τα 25 εκ. που κοστολογείται αναμένεται να αυξηθούν και πάλι αν και ίσως να μην έχει έρθει ακόμα η χρονιά για το επόμενο βήμα. Ωστόσο ο Pickford αποτελεί τον μπροστάρη σε μια τάξη Άγγλων τερματοφυλάκων οι οποίοι ξεχειλίζουν από ικανότητες και ταλέντο. Το Euro ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να στεφθεί η Αγγλία πρωταθλήτρια Ευρώπης. Χάθηκε μέσα σε δευτερόλεπτα μέσα από την γνωστή επώδυνη διαδικασία, όμως για τον Άγγλο πορτιέρο η διοργάνωση αυτή ήταν το πάτημα, για ένα άλμα που μπορεί να έχει μια ομαλή και γλυκιά προσγείωση στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα.
Σε μία εθνική η οποία έμαθε να ζει με την «ρετσινιά» της γκάφας, μετά από σωρεία αποτυχιών των προκατόχων του, ο Pickford μοιάζει με όαση για τα «Τρία Λιοντάρια», βάζοντας κι επίσημα τον εαυτό του, μέσα στους καλύτερους τερματοφύλακες στην Ευρώπη…
Συντάκτης: Θανάσης Παρασχούδης
