Οι «Gunners» κλείνουν τις υποχρεώσεις τους για το Ιnternational break με εννέα στις εννέα νίκες, φαινόμενο σπάνιο στα τελευταία χρόνια. Ποια είναι λοιπόν τα συστατικά της επιτυχίας της ομάδας του Unai Emery;
Τοrreira & Xhaka
Το δίδυμο στο κέντρο της Arsenal δείχνει εξαιρετικά στοιχεία στα τελευταία παιχνίδια. Ο Ουρουγουανός διεθνής φαίνεται να είναι το «missing part» στην μεσαία γραμμή των κανονιέρηδων, ενώ ο Xhaka σημειώνει τις καλύτερες εμφανίσεις του από τότε που υπέγραψε με τους Λονδρέζους. Γιατί όμως τώρα; Ο Xhaka ποτέ του – ούτε στην Gladbach, ούτε στην Basel – δεν αγωνιζόταν σαν αμυντικό χαφ αλλά σαν ένας box-to-box μέσος που οργάνωνε την ανάπτυξη της ομάδας με μακρινές μπαλιές, σέντρες και κάθετες πάσες. Το γεγονός ότι είναι αργός δεν αποτελούσε ανασταλτικό παράγοντα σε αυτήν την θέση. Από την στιγμή όμως που ο Arsene Wenger αποφάσισε πως ο Ελβετός θα πρέπει να αγωνιστεί σαν «κόφτης», αφού ο Francis Coquelin ήταν συχνά τραυματισμένος και όχι αρκετά τεχνικά καταρτισμένος για την Premier League, τα πταίσματα στο παιχνίδι του άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους.
Ο Xhaka χρειάστηκε να κάνει πολλά τάκλιν, κάτι που δεν έκανε ποτέ με εξαιρετική επιτυχία, και να μένει αρκετά πίσω στην ανάπτυξη της ομάδας. Έτσι το 23χρονος τότε μέσος βρέθηκε τελείως έξω από τα νερά του. Με τον Torreira όμως ο Xhaka έχει την ελευθερία να πηγαίνει πιο μπροστά, να κάνει τις βαθιές μπαλιές που συνήθιζε να κάνει και να μπορεί να σουτάρει πιο συχνά, μιας και η τεχνική του στο σουτ είναι αξιοζήλευτη από πολλούς μέσους στην Ευρώπη.
Από την άλλη ο Torreira αναγέννησε το κέντρο της Αrsenal. Είναι γρήγορος, δεν κουράζεται ποτέ και έχει χαμηλό κέντρο βάρους, κάτι που στο σύγχρονο είναι μείζονος σημασίας. Το καλύτερο χαρακτηριστικό του Ουρουγουανού όμως είναι οι ικανότητες του στην πάσα. Οι πάσες του πάντα είναι σωστά τοποθετημένες και – το πιο σημαντικό για έναν αμυντικό χαφ – γρήγορες αφού ανακτήσει την κατοχή από τον αντίπαλο. Έτσι μπορεί η Arsenal να εκμεταλλεύεται τις φοβερές ικανότητες της επιθετικής γραμμής (Özil, Lacazette, Aubameyang) και να σκοράρει πιο συχνά. Ένα πραγματικά εξωπραγματικό στατιστικό βγήκε πριν λίγες μέρες για την Arsenal και τον Torreira από την στατιστική ιστοσελίδα Whoscored. Με τον Ουρουγουανό μέσο στο γήπεδο αυτή τη σεζόν η Arsenal σκοράρει 110% περισσότερα γκολ και δέχεται 70% λιγότερα γκολ, απ’ ότι όταν ο νεαρός μέσος βρίσκεται στον πάγκο. Οι αριθμοί δε λένε ποτέ ψέματα.
No Sanchez, more party
H μεταγραφή του Alexis Sanchez για την Manchester United ήταν κάτι που στιγμάτισε την περσινή σεζόν των Λονδρέζων. Αν και στην αρχή φάνηκε πως αυτή η αποχώρηση θα ήταν καταστροφική για τους «Κανονιέρηδες», καθώς ο Sanchez ήταν ο πρώτος σκόρερ της Arsenal την σεζόν 2016/17, ήταν μάλλον καλύτερο που έφυγε για την Manchester United. Πρώτα από όλα η Arsenal κέρδισε το «deal» αφού κατάφερε να αποσπάσει τον Mkhitaryan, έναν παίχτη που ταιριάζει απόλυτα στον χαρακτήρα της ομάδας, για έναν παίχτη που σε 6 μήνες θα έφευγε και δεν έκανε καθόλου καλό στην ψυχολογία της ομάδας. Ο μέσος της Arsenal, Mohammed Elneny είχε δηλώσει σε γνωστή εφημερίδα της Αιγύπτου, πως ο Sanchez δημιουργούσε προβλήματα στην ομάδα και πως όλη η ομάδα έπρεπε να παίζει για αυτόν, κάτι που δεν άρεσε στους περισσότερους συμπαίκτες του. Επίσης πηγές μέσα από το προπονητικό επιτελείο της Arsenal υποστήριζαν πως ο Χιλιανός επιθετικός δεν είχε φιλίες στο Λονδίνο και πως είχε προξενήσει μια κάποια διάσπαση στην ομάδα.
Η Arsenal διαχειρίστηκε άψογα την αποχώρηση του φέρνοντας έναν από τους καλύτερους επιθετικούς στην Ευρώπη, τον Pierre-Emerick Aubameyang. Η άφιξη του τοπ σκόρερ του γερμανικού πρωταθλήματος έκρουσε την καμπάνα του κινδύνου και για τον Alexandre Lacazette, μιας και ο Γάλλος διεθνής θα έπρεπε να πραγματοποιήσει εξαιρετικές εμφανίσεις για να κρατήσει τη θέση του στην αρχική ενδεκάδα. Η συνέχεια όμως ιδανική για τους «Gunners». Οι δύο επιθετικοί δημιούργησαν μια πολύ καλή φιλία, κάτι που φαίνεται στο γήπεδο μιας και η συνεργασία των δύο είναι φανταστική και αποφέρει πολλά γκολ. Πια, η Arsenal χαρακτηρίζεται από ένα εξαιρετικό κλίμα στα αποδυτήρια και κανείς δεν είναι το επίκεντρο της προσοχής στην ανάπτυξη της ομάδας.
Emery Ball
Τέλος, η άφιξη ενός νέου προπονητή έφερε «νέο φως» στο βόρειο Λονδίνο. Ο Emery διαφέρει σε μεγάλο βαθμό από τον Arsene Wenger ως προς της προετοιμασία της ομάδας, την ένταση στην προπόνηση και το στυλ παιχνιδιού. Ο Ισπανός τεχνικός προτιμά να οργανώνει κάθε κίνηση της ομάδας του και αποφεύγει να δίνει ιδιαίτερη ελευθερία κινήσεων στους παίχτες του όπως έκανε ο Αλσατός τα τελευταία χρόνια. Η αντεπίθεση της Arsenal φαίνεται να είναι πολύ πιο αποτελεσματική από πριν και οι «Gunners» παρουσιάζονται αρκετά πιο «διαβασμένοι» σε κάθε παιχνίδι αφού οι video sessions, όπως αναφέρονται από τους παίχτες του Emery, είναι σημαντικά πιο εντατικές. Οι παίχτες της Arsenal έπρεπε να «ταρακουνηθούν» και να «τιμήσουν τη φανέλα που φοράν» και ο Emery το έχει καταφέρει μέχρι τώρα.
Επίσης το νέο σύστημα των «Κανονιέρηδων» φέρνει πολύ καλύτερα αποτελέσματα. Το λεγόμενο «playing out from the back», που απαιτεί άριστη συνεννόηση από την αμυντική και την μεσαία γραμμή, αναγκάζει την αντίπαλη ομάδα να πιέσει ψηλά και να αφήσει μεγάλους ανοιχτούς χώρους στο κέντρο, κάτι που μπορούν να εκμεταλλευτούν οι πολύ καλοί τεχνικά παίχτες της Arsenal, όπως ο Mesut Özil και ο Aaron Ramsey.
Έτσι λοιπόν η Arsenal βαδίζει προς τον σωστό δρόμο και κάνει βήματα μπροστά για να επανέλθει στις δόξες της προηγούμενης δεκαετίας. Τα καλύτερα έρχονται, Gunners!
Συντάκτης: Δημήτρης Ράπτης
