Με αφορμή το εντυπωσιακό σερί νικών της Arsenal, ο #ChrisGunner απελευθερώνει χωρίς φόβο τις σκέψεις του, έχοντας δει και διαβάσει αρκετά σχόλια σχετικά με την «κακή» απόδοση των «Κανονιέρηδων».
Καταρχήν, θα ήθελα να πω ότι όσα χρόνια υποστηρίζω αυτή την ομάδα, τις περισσότερες φορές έβλεπα εξαιρετικό θέαμα, το οποίο δεν άφηνε κανέναν παραπονεμένο. Δυστυχώς, λόγω του νεαρού της ηλικίας μου, δεν είχα την τύχη να απολαύσω τα πρώτα χρόνια του Arsene Wenger στο πάγκο της Arsenal, και συγκεκριμένα την σεζόν όπου κατέκτησε ανίκητη το πρωτάθλημα, ωστόσο δεν μπορώ να πω ότι έχω στερηθεί θέαμα από την ομάδα μου, με εξαίρεση φυσικά τα τελευταία δύο χρόνια.
Όπως αρκετοί από εσάς, είμαι της άποψης ότι από τον σύλλογο που έχω επιλέξει να υποστηρίζω θέλω να βλέπω ωραίο ποδόσφαιρο, με τακτική, την οποία ο προπονητής έχει δουλέψει και ξανά δουλέψει στην προπόνηση. Ωστόσο, την φετινή χρονιά είμαι λίγο-πολύ επιφυλακτικός.
Από την πρώτη στιγμή που είδα στον επίσημο λογαριασμό της Arsenal στις 23 Μαΐου ότι ο Unai Emery θα αποτελέσει τον αντικαταστάτη του «Le Professeur» έριξα αρκετά τον πήχη για την επόμενη σεζόν. Όχι επειδή δεν έχω σε εκτίμηση τον Βάσκο, απλά θεωρώ απίθανο οι ποδοσφαιριστές να προσαρμοστούν στο στυλ παιχνιδιού του νέου προπονητή σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Πράγμα το οποίο και αποδείχθηκε στην πράξη.
Αναμφίβολα, η Arsenal στα περισσότερα παιχνίδια που έχει δώσει φέτος δεν έχει ικανοποιήσει με την γενικότερη της εικόνα, καθώς στο πρώτο ημίχρονο συνήθως παρουσιάζεται φοβισμένη, δεν μπορεί να κυκλοφορήσει με ιδιαίτερη άνεση την μπάλα και να αναπτυχθεί. Οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι με την Everton και την Watford δεν ήταν ανώτερη καθ’όλη τη διάρκεια. Και οι δύο ομάδες άξιζαν κάτι παραπάνω από τις επισκέψεις τους στο Emirates, όμως… με αυτόν τον τρόπο η ομάδα δείχνει ότι χτίζει μέταλλο νικητή. Ναι, δεν την απολαμβάνουμε όσο θα θέλαμε αλλά είτε με τον έναν είτε με τον άλλον τρόπο παίρνει αυτό που θέλει.
Αυτό που έχει καταφέρει μέχρι στιγμής, να σημειώσει επτά συνεχόμενες νίκες, πέντε εκ των οποίων στο πρωτάθλημα, θεωρώ ότι είναι ένα πολύ σημαντικό κατόρθωμα για τον 48χρονο τεχνικό. Ελάχιστοι θα περίμεναν μια τέτοια αρχή, μετά μάλιστα και από τις δύο σερί ήττες στην πρεμιέρα από την πρωταθλήτρια Manchester City (0-2) και την εκθαμβωτική Chelsea του Maurizio Sarri, καθώς θα είχαν στο σκεπτικό τους το καταστροφικό ξεκίνημα του David Moyes στον πάγκο της Manchester United, ύστερα από την απόσυρση του θρυλικού Sir Alex Ferguson.
Τα τελευταία χρόνια, αλλά κυρίως την περσινή χρονιά, σπάνια η Arsenal του Arsene Wenger θα έπαιρνε θετικό αποτέλεσμα χωρίς να κυριαρχήσει. Και θεωρώ ότι λίγοι το αμφισβητούν αυτό.
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι πρέπει όλοι να δώσουμε χρόνο στον Emery. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που εξέφρασαν την έντονη δυσαρέσκεια τους με την πρόσληψη του. Ο Βάσκος δείχνει ορεξάτος να δουλέψει, να κάνει την Arsenal και πάλι μεγάλη, ανταγωνιστική.
Μπορώ να καταλάβω την όποια «γκρίνια» υπάρχει για την απόδοση των ποδοσφαιριστών, ωστόσο θα το λέω και θα το ξανά λέω. Δώστε χρόνο στον προπονητή. Είναι εμφανές ότι ψάχνει ακόμα το ιδανικό στυλ παιχνιδιού, γι’αυτό και είναι φυσικό στο μεγαλύτερος μέρος του παιχνιδιού οι ποδοσφαιριστές να μην πατάνε με τόσο μεγάλη βεβαιότητα στον αγωνιστικό χώρο, ωστόσο, το γεγονός ότι παρόλα αυτά καταφέρνουν στο τέλος του παιχνιδιού να πανηγυρίζουν, δείχνει ότι κάτι σημαντικό γεννιέται…
Χρόνο, δώστε χρόνο σε αυτό που δημιουργείται. Εξάλλου, η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μία μέρα…
Η συνέχεια της σεζόν
Εννοείται ότι δεν είμαι μάντης. Δεν ξέρω σε τι κατάσταση μπορεί να βρίσκεται η Arsenal σε έναν μήνα από τώρα. Μπορεί να έχει συνεχίσει το σερί της, μπορεί να εξακολουθεί να κερδίζει με κάποια στραβοπατήματα ενδιάμεσα ή ακόμα και να χάσει όσα παιχνίδια δώσει. Πότε δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί στο ποδόσφαιρο (και στην Arsenal). Αυτό όμως για το οποίο είμαι σίγουρος, είναι ότι πολύ δύσκολα θα διεκδικήσει τον τίτλο (μακάρι να βγω λάθος), παρά το γεγονός ότι βρίσκεται σχετικά κοντά με την πρωτοπόρο (4 βαθμούς διαφορά), μετά από επτά αγωνιστικές.
Προσωπική μου άποψη είναι ότι για το πρωτάθλημα θα παλέψουν οι τρεις ομάδες που βρίσκονται ένα σκαλί παραπάνω από τις υπόλοιπες του πρωταθλήματος. Πρόκειται για αυτές των Pep Guardiola, Jurgen Klopp, αλλά και ενδεχομένως αυτή του Maurizio Sarri. Η Tottenham έχει άφθονο ταλέντο, ωστόσο στερείται από προσωπικότητες, ενώ η Manchester United, όχι μόνο θεωρώ ότι δεν θα το διεκδικήσει, αλλά δεν θα μπει καν στις θέσεις για το Champions League της επόμενης περιόδου, με βάση φυσικά την μέχρι στιγμής της εικόνα.
Άλλωστε, για την Arsenal ο στόχος ήταν εξαρχής η είσοδος στην τετράδα και η επιστροφή στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, ωστόσο ΚΑΝΕΙΣ φίλαθλος, δεν μπορεί να είναι απογοητευμένος από την προσπάθεια της, έως τώρα. Έτσι δεν είναι;
