Ο παλαίμαχος Έλληνας αμυντικός με θητεία στην Portsmouth και στην Walsall μίλησε στο egglezoi.gr.
Ο Μιχάλης Βλάχος γεννήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου του 1967. Ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα στον Απόλλων Σμύρνης το 1985, μετέπειτα αγωνίστηκε σε Ολυμπιακό και ΑΕΚ και σε ηλικία 31 χρονών μετακινήθηκε στην Αγγλία και την Portsmouth. Τον Γενάρη το 1998 συμφώνησε με τους «Pompeys» στους οποίους παρέμεινε ενάμιση χρόνο και εν συνεχεία αγωνίστηκε για ένα εξάμηνο στην Walsall.
Ο παλαίμαχος Έλληνας αμυντικός μας μίλησε για την καριέρα του στο Αγγλικό ποδόσφαιρο και τις εμπειρίες του από αυτό, μας άνοιξε την καρδιά του, μας είπε άγνωστες ιστορίες και μεταξύ άλλων μας αποκάλυψε και την πρόταση που είχε δεχθεί από την Fulham το 1994. Με τον Μιχάλη Βλάχο μας ενώνει η αγνή αγάπη για το αγγλικό ποδόσφαιρο, μια αγάπη που φαινόταν σε κάθε του κουβέντα, σε κάθε του λέξη.
Γιώργος: Καλησπέρα κύριε Μιχάλη Βλάχο, είμαστε πολύ χαρούμενοι που δεχτήκατε να μιλήσετε στους ΕΥΑΠ για το πέρασμα σας από το αγγλικό ποδόσφαιρο και για την Portsmouth. Αφορμή αλλά όχι αιτία γι’ αυτή τη συνέντευξη, στάθηκε η άνοδος των «Pompeys» από την League two στην League one. Παρακολουθείτε την Portsmouth; Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας από την ομάδα αλλά και γενικότερα από το αγγλικό ποδόσφαιρο;
Μιχάλης Βλάχος: Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια, παρακολουθώ την Portsmouth και είμαι πολύ χαρούμενος που ανέβηκε κατηγορία. Αντιμετώπισε πολλά οικονομικά προβλήματα και δείχνει να τα ξεπερνάει. Οι εντυπώσεις μου από το αγγλικό ποδόσφαιρο είναι καταπληκτικές. Είναι κάτι μοναδικό. Εγώ αγάπησα την Porstmouth, αγάπησα την πόλη. Είναι μία πολύ όμορφη πόλη με φανατικό κοινό.
Αγαπάνε το ποδόσφαιρο, όχι το αποτέλεσμα.
Γ: Μιλάμε τώρα για το 1998, σχεδόν 20 χρόνια πιο πριν. Αγωνιστήκατε με την Porstmouth στην Championship. Πως ήταν το κλίμα, η οργάνωση; Ήταν από τότε όλα τόσο – λεπτομερώς – ρυθμισμένα;
M.B: Ναι αγωνίστηκα στην Championship με την Portsmouth, μία πολύ ιδιαίτερη κατηγορία. Τώρα όσον αφορά το κλίμα και την οργάνωση εκεί, οφείλω να πω πως υπήρχαν πράγματα που είδα για πρώτη φορά στη ζωή μου, όλα ήταν στην εντέλεια. Το ποδόσφαιρο ήταν μια γιορτή πραγματικά. Τα γήπεδα γεμάτα, είτε χάνει είτε κερδίζει η ομάδα. Αγαπάνε το ποδόσφαιρο, όχι το αποτέλεσμα.
Γ: Είπατε πριν πως είναι ιδιαίτερη κατηγορία και η Championship…
Μ.Β: Ναι πραγματικά, είναι μια πολύ ιδιαίτερη κατηγορία με πολύ υψηλό επίπεδο και έχει πάντα ομάδες που θα μπορούσαν να σταθούν στην Premier League. Έπαιξα αντίπαλος με West Brom, Middlesbrough, Birmigham, Blackburn, Bolton, Stoke, Wolves, ομάδες με πραγματικά τεράστια δυναμική και πολύ υψηλά μπάτζετ. Υπήρχαν στην Championship μπάτζετ επιπέδου Premier League.
Γ: Στο παιχνίδι στον τρόπο παιχνιδιού, στην τακτική, είδατε διαφορές μεγάλες στην Αγγλία; Βλέπουμε πως οι Άγγλοι διαιτητές αφήνουν το παιχνίδι να παίζεται να αποκτά ρυθμό. Δεν σφυρίζουν συνέχεια.
Μ.Β: Ναι βέβαια, διαφορές τεράστιες. Άλλη η νοοτροπία, άλλη η κουλτούρα και εντελώς διαφορετικός τρόπος παιχνιδιού απ’ την Ελλάδα. Οι διαιτητές σίγουρα παίζουν όπως πρέπει, έτσι πρέπει να είναι το ποδόσφαιρο. Δεν έχει καθυστερήσεις, δεν έχει θέατρα και βουτιές, παίζουν μπάλα βρίσκουν ρυθμό, πέφτεις κάτω σου λένε «σήκω σήκω, παίξε, τρέχα». Ο Γιαννακόπουλος για παράδειγμα άλλαξε συμπεριφορά όταν πήγε στην Bolton, έγινε άλλος ποδοσφαιριστής…
Γ: Μιλάτε πραγματικά με πολύ ωραία λόγια για το αγγλικό ποδόσφαιρο. Κύριε Βλάχο αγωνιστήκατε σε κορυφαίες ομάδες στην Ελλάδα, μεταξύ άλλων σε Ολυμπιακό και ΑΕΚ. Αν μπορούσατε όμως να γυρίσετε τον χρόνο πίσω, θα πηγαίνατε σε νεαρότερη ηλικία στην Αγγλία;
Μ.Β: Είχα μια πολύ καλή πρόταση το 1994 από τη Fulham που αγωνίζονταν στην τρίτη κατηγορία, αλλά ανέβηκε δύο κατηγορίες σερί και έφτασε στην Premier League. Ίσως ήταν το λάθος μου που δεν πήγα τότε καθώς προτίμησα την Ελλάδα. Στην Αγγλία αγαπάνε το ποδόσφαιρο. Είχαμε κάνει ένα πολύ κακό σερί με 6 ήττες μέσα έξω, κανείς δεν φώναξε, δεν έβρισε. «Δεν πειράζει, next game» μου λέγανε. Στην Ελλάδα θα είχαν γκρεμίσει το γήπεδο. Εκεί οι φίλαθλοι είναι διαφορετικοί, ο κόσμος γενικά στην Αγγλία είναι αλλιώς.
Όσο οργανωμένα είναι τα πράγματα στο ποδόσφαιρο, είναι γενικά και στην ζωή των Άγγλων.
Γ: Κύριε Βλάχο είναι καθρέφτης της κοινωνίας τους το ποδόσφαιρο;
Μ.Β: Ναι φυσικά. Όσο οργανωμένα είναι τα πράγματα στο ποδόσφαιρο, είναι γενικά και στην ζωή των Άγγλων. Δεν πας στον γιατρό και περιμένεις πέντε ώρες στην ουρά… Παίρνεις στην ώρα σου τον μισθό σου, σε καλύπτουν σε όλα, κυκλοφορείς στον δρόμο και σε σέβονται, δεν πετάνε σκουπίδια, τσιγάρα κάτω. Υπάρχουν τεράστιες διαφορές με την Ελλάδα, από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα πράγματα.
Γ: Θα ήθελα να μας πείτε μια ξεχωριστή ιστορία που σας έχει μείνει στο μυαλό ακόμη και σήμερα.
Μ.Β: Ωραία ναι θα σας πω και θα γελάσετε. Όταν είχα δεχθεί την πρώτη μου κίτρινη κάρτα, μετά από 1-2 μέρες μου ήρθε στο σπίτι γράμμα από τον διαιτητή και επεξηγούσε τον λόγο για τον οποίο δέχτηκα την κάρτα! Απίστευτο, νόμιζα ότι μου κάνουν πλάκα. Μετά από 2-3 φορές συνήθισα. Σε κάθε κάρτα γινόταν το ίδιο…
Γ: Κλείνοντας δεν θα μπορούσα να μη σας ρωτήσω για το αντίπαλο δέος της Portsmouth που είναι η Southampton. Νιώσατε την αντιπαλότητα για την ομάδα των «Αγίων» στην πόλη; Ξέρω πως βρισκόσασταν σε διαφορετικές κατηγορίες τότε.
Μ.Β: Φυσικά και ένιωσα την αντιπαλότητα, είναι μεγάλο ντέρμπι και ξεχωριστό παρόλο που δεν είναι τόσο διάσημο. Επίσης έπαιξα αντίπαλος με την Southampton σε ένα reserve game. Είχα τραυματιστεί ενάμιση μήνα ήμουν εκτός και για να βρω ρυθμό έπαιξα σε παιχνίδι με τις ρεζέρβες και ήταν με την Southampton. Είχε το γήπεδο 12-14.000 κόσμο, στις ρεζέρβες φαντάσου! Κι αν ήταν μεγαλύτερο θα είχε ακόμα περισσότερο, απίστευτα πράγματα.
Γ: Κύριε Βλάχο ευχαριστούμε για την τιμή που μας κάνατε να μιλήσετε στην σελίδα μας. Οι Έλληνες υποστηρικτές Αγγλικού ποδοσφαίρου αγαπάνε αγνά το αγγλικό ποδόσφαιρο στο σύνολο του, από την μεγαλύτερη μέχρι τη μικρότερη κατηγορία και σας ευχόμαστε ότι καλύτερο.
Μ.Β: Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια, συνεχίστε έτσι με αγνή αγάπη, όμορφα και ωραία. Να είστε καλά.
Συντάκτης: Γιώργος Παπαδόπουλος
