Διάττοντας αστέρας, ανερχόμενος, next big thing, άλλος ένας στους πολλούς, και πολλές άλλες, κολακευτικές ή μη εκφράσεις, έχουν ακουστεί για το πρόσωπο των ημερών στο Νησί, τον Αλεχάντρο Γκαρνάτσο, η «ιπτάμενη» εικόνα του οποίου, έκανε το γύρο του κόσμου, και το γκολ του με το ανάποδο ψαλίδι, ήδη συγκαταλέγεται στα καλύτερα της χρονιάς! Συχνό όμως φαινόμενο στις μέρες, να θεοποιείται ένας «άφθαρτος» πρωτοεμφανιζόμενος, δε συμφωνείτε;
Μέχρι που μπορεί να φτάσει ο νεαρός Αργεντίνος, θα γεμίσει τα παπούτσια του Κριστιάνο, ή θα γίνει ένα ακόμα όνομα στο «νεκροταφείο» παικτών, που έχει καταντήσει η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ; Παρακάτω, θα προσπαθήσουμε, από τη δική μας φυσικά σκοπιά, ως απλοί λάτρεις του αθλήματος, να σκιαγραφήσουμε το ποια θα είναι η εξέλιξη της νέας ελπίδας των «Κόκκινων Διαβόλων», και κατά πόσο μπορεί να αποτελέσει τον πυλώνα πάνω στον οποίο θα προσπαθήσει να κάνει το comeback η ιστορική United.
Αλεχάντρο, καλώς ήρθες στη ζωή μας
Συνήθως, για γνωρίσουμε καλύτερα τους πρωταγωνιστές των κειμένων, επιλέγω να κάνω μια εισαγωγή στη ζωή και στη σχέση τους με τη στρογγυλή θεά. Για έναν πιτσιρίκο 19 ετών, κάτι τέτοιο είναι εγχείρημα δύσκολο, ωστόσο ας δούμε πως η ζωή του στράφηκε στο ποδόσφαιρο από ένα διάσημο anime και την επιμονή της μαμάς!
Παιδί Ισπανού πατέρα και Αργεντίνας μητέρας, το ταπεραμέντο του νεαρού δεν θα μπορούσε παρά να είναι εκρηκτικό. Στα πρώτα του βήματα, δεν διέφερε ιδιαίτερα από τα παιδιά της ηλικίας του, κυνηγώντας μια μπάλα, κυρίως με τον αδερφό του, Ρόμπερτ, ενώ η Μαδρίτη, ο τόπος κατοικίας της οικογένειας, ήταν γόνιμο έδαφος για να γαλουχηθεί σε ένα περιβάλλον ποδοσφαιρικής πειθαρχίας και τρόπου ζωής. Παιδί του Μαδριλένικου νότου, εντάχθηκε στην ηλικία των 8 ετών στις ακαδημίες της Χετάφε, όπως και όλα εξάλλου τα
παιδιά που γεννιούνται στη νότια πλευρά της Μαδρίτης, προτού μετακομίσει στα 11 του, στην Ατλέτικο Μαδρίτης! Τα δείγματα γραφής του πιτσιρικά ήταν τόσο εντυπωσιακά, που παρά την 5ετή παραμονή του στα «τσικό» των «Κολτσονέρος», έφτασε να παίζει από τη 2η κι όλας χρονιά στην ομάδα κάτω των 17, όντας μόλις 13 ετών. Μάλιστα ανακηρύχθηκε πρώτος σκόρερ στο τουρνουά των αντίστοιχων ηλικιών, προτού μπει στο «ραντάρ» του Χεράρδο Γκουζμάν! Και μπορεί το όνομα να μη σας λέει πολλά, ωστόσο στους κύκλους των σκάουτερς των μικρών ηλικιών, ο Γκουζμάν αποτελεί έναν από τους πιο αποδοτικούς κυνηγούς ταλέντων πανευρωπαϊκά. Έχοντας ήδη ένα πέρασμα από την Ατλέτικο Μαδρίτης, ως διευθυντής των ακαδημιών, ο Γκουζμάν περιέγραψε στους συνάδελφους του στη Γιουνάιτεντ τον Γκαρνάτσο, ως ένα παιδί παθιασμένο με το ποδόσφαιρο, τη δημιουργία και το «ένας εναντίος ενός»!
Φυσικά, και δεδομένου του μεγέθους του κλαμπ, τους λεπτούς χειρισμούς που απαιτούνται υπό το φόβου του ανταγωνισμού, αλλά και το ύψος της επένδυσης, οι άνθρωποι της Γιουνάιτεντ, πέρασαν από κόσκινο το νεαρό Αργεντίνο, με τον Covid-19 να κάνει μάλιστα την επικοινωνία δυσκολότερη. Σύμφωνα με τους ιθύνοντες του Youth System της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, «οι επαφές και η διαδικασία του να πείσουμε το παιδί και τους γονείς του, να μετακομίσουν στο Μάντσεστερ, ήταν εφιάλτης. Έπρεπε να κάνουμε τα πάντα μέσω βιντεοκλήσεων, καθώς υπήρχαν απαγορεύσεις στα ταξίδια, και η δια ζώσης επαφή, σίγουρα βοηθά στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης. Ήταν όμως τέτοια η θέληση του ίδιου του Γκαρνάτσο, να προχωρήσει την καριέρα του, και να παίξει με τα χρώματά μας, που όλα τα υπόλοιπα κατέληξαν διαδικαστικού χαρακτήρα».
Ο Αλεχάντρο Γκαρνάτσο, ντύθηκε στα «Κόκκινα» της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, το 2015, έναντι 500.000 ευρώ, σε ηλικία 15 ετών και εντάχθηκε άμεσα στα τμήματα υποδομής, όπου συνέχισε να δουλεύει ασταμάτητα, έως ότου κλήθηκε οριστικά και αμετάκλητα στην πρώτη ομάδα του συλλόγου. Πραγματοποίησε το ντεμπούτο του τον Απρίλιο του 2021, ενώ ευτύχησε να σκοράρει το παρθενικό του γκολ μετά από ασίστ του Κριστιάνο Ρονάλντο, τον Νοέμβριο του 2022, κόντρα στη Σοσιεδάδ για το Europa League.
Η χρυσή ευκαιρία, ο κίνδυνος και ο Κριστιάνο
Καλά όλα αυτά, ωστόσο το μεγάλο ερώτημα που απασχολεί τους απανταχού φίλους της ομάδας, είναι ένα: Θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις προσδοκίες της φανέλας, σε μια περίοδο μάλιστα που το ένα «χαστούκι» διαδέχεται το άλλο; Θα καταφέρει να αποτελέσει «πυλώνα οικοδόμησης» της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για τα επόμενα χρόνια, έχοντας καπαρώσει μια σίγουρη θέση στα εξτρέμ ή θα αποδειχθεί «διάττοντας αστέρας» στην πορεία του χρόνου, ακολουθώντας τα βήματα άλλων κι άλλων που έκαναν το «μπαμ» και χάθηκαν
ησύχως υπό το βάρος του ονόματος;
Προφανέστατα, αυτά τα ερωτήματα, ουδείς παρά ο χρόνος θα τα απαντήσει, ωστόσο μπορούμε να εικάσουμε κάποια πράγματα, έστω και με αρκετά μικρό δείγμα γραφής. Αρχικά, θα προβλέψουμε, πως δεν θα γίνει Κριστιάνο. Ήδη στην αντίστοιχη ηλικία, ο Πορτογάλος είχε αρχίσει να παίρνει μια ομάδα στις πλάτες του, ήταν το σημείο αναφοράς και ο αναμφισβήτητος ηγέτης, που με γοργά βήματα, ερχόταν να διαδεχτεί τους τόσους που φόρεσαν τη φανέλα με τον «Κόκκινο Διάβολο». Ο Γκαρνάτσο, όσο ταλέντο κι αν διαθέτει, όσο κι αν η έκρηξη του, να θυμίζει σε διάφορα σημεία το -κατά δική του ομολογία- είδωλό του, δεν φαίνεται να διαθέτει την ποιότητα για να φτάσει σε αυτό το επίπεδο, και καλώς ή κακώς, παρά τα ευχολόγια και τους ευσεβείς πόθους που έχουμε όλοι μας για παιδιά που ξεπετάγονται, πόσο εύκολο είναι να «μπεις στα παπούτσια» ενός
ποδοσφαιριστή που βγαίνει ανά 50 χρόνια;
Παρά λοιπόν, το διαφαινόμενο «ταβάνι» του Γκαρνάτσο, αυτή η ίδια συνθήκη, γεννά για τον ίδιο και μια χρυσή ευκαιρία. Στην κατάσταση που είναι η Γιουνάιτεντ, και με την αγωνιστική, διοικητική και γενικότερη παρακμή των τελευταίων ετών, ο νεαρός Αργεντίνος μοιάζει σαν ακτίδα φωτός στην ομίχλη, τόσο για τους φίλους της ομάδας, όσο και για τον ίδιο το brand. Η αστάθεια του Μάρκους Ράσφορντ, που ήταν το σήμα κατατεθέν της
ομάδας, και κουβαλούσε και τις περισσότερες ελπίδες για «αναγέννηση» του συλλόγου, ωθεί άπαντες στο να αναζητήσουν μια νέα φιγούρα, στην οποία θα εναποθέσουν αυτές τις ελπίδες. Ο Γκαρνάτσο, έχει την ευκαιρία, να επωφεληθεί αυτής της κατάστασης και με σταθερή πρόοδο, και εμφανίσεις όπως αυτές του τελευταίου μήνα, να «κουβαλήσει» σε εύλογο χρόνο, τον παίκτη-σφραγίδα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Τα αγωνιστικά του
χαρακτηριστικά, όπως η έφεση στο 1v1, η ντρίμπλα και η εκρηκτικότητα, ανέκαθεν πυροδοτούσαν συναισθήματα στην εξέδρα, πράγμα που έχει ήδη φανεί από τον μικρό χρόνο παραμονής του στο Όλντ Τράφορντ, με το «Viva Garnacho», να συνοδεύει αρκετές φορές, τις επελάσεις του νεαρού σταρ στο «Θέατρο των Ονείρων». Για να το πούμε και πιο απλά, ο κόσμος, αλλά και ολόκληρος ο οργανισμός της Μάντσεστερ
Γιουνάιτεντ, «διψά» για έναν νέο ήρωα, μια νέα ελπίδα ότι ο καιρός που θα παραμένει η ομάδα σε τέλμα, είναι μικρός. Και ποιος καταλληλότερες για να επιφορτιστεί αυτό το ρόλο, από έναν ταλαντούχο νεαρό ποδοσφαιριστή, με τσαμπουκά, φαντασία και …ανάποδο ψαλίδι (;).
Στον αντίποδα ωστόσο, αυτή ακριβώς η ευκαιρία που παρουσιάζεται στον νεαρό Αργεντίνο, έχει κατά καιρούς αποτελέσει την «καταδίκη», για δεκάδες νεαρούς ποδοσφαιριστές παγκοσμίως. Η πρώιμη «ταμπέλα» του σούπερσταρ, το lifestyle, τα χρήματα, οι χορηγικές και εμπορικές συμφωνίες, τα media, η «βουή» γύρω από το όνομά τους, έχουν ουκ ολίγες φορές αποδειχτεί δυσβάσταχτο βάρος στους ώμους νεαρών, που ακόμα δεν έχουν μάθει να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους, πόσο μάλλον σοβαρότατες καταστάσεις όπως οι προαναφερθείσες. Ζούμε στην εποχή της ειδωλοποίησης, όπου τόσο τα καλά όσο και τα στραβά (πολλές φορές άνισα), γιγαντοποιούνται, φέρνοντας τους πρωταγωνιστές προ τετελεσμένων. Αυτή την παγίδα, καλείται να αποφύγει και ο Γκαρνάτσο, που από τις γειτονιές της Μαδρίτης και τις ακαδημίες, μέσα σε τρία χρόνια έχει κληθεί να σηκώσει ένα τεράστιο βάρος. Το ταλέντο υπάρχει, αλλά αντίστοιχο ταλέντο υπήρχε και σε άλλους πριν από αυτόν, που σήμερα κανείς δεν θυμάται το όνομά τους, γιατί αναλώθηκαν σε όλα τα υπόλοιπα εκτός του ποδοσφαίρου, ασχολήθηκαν με τα πάντα εκτός από την σκληρή δουλειά μέσα στο γήπεδο. Η κατάσταση που επικρατεί στον οργανισμό Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, έχει μετατρέψει την ομάδα σε προορισμό προς αποφυγή για τους ποδοσφαιριστές. Μεταγραφές έρχονται, και εκτός ίσως του Μπρούνο Φερνάντες, αποχωρούν ως αποτυχημένοι. Παιδιά «ανεβαίνουν» από τις ακαδημίες, παίζουν για κάποια ματς και κανείς δεν ακούει ξανά νέα τους. Ο Γκαρνάτσο, με το ταλέντο και τα μέχρι στιγμής επιτεύγματα του, έχει την σπάνια ευκαιρία να αποτελέσει την εξαίρεση, και να μην αποδειχτεί ένας ακόμα Γιανουζάι. Κοινώς, να μην παρασυρθεί από την δίνη που ακούει στο όνομα Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ της μετά Φέργκιουσον εποχής. Να γίνει αυτός η απαρχή, -φυσικά, μεταξύ πολλών άλλων- για την νέα εποχή των «Κόκκινων Διαβόλων».
Στα λόγια, γίνεται ευκόλως αντιληπτό, πως τα ανωτέρω είναι κοινός τόπος και εύκολο να ειπωθούν. Εξ’ άλλου, πόσους και πόσους αθλητές έχουμε δει στις οθόνες μας να τα επαναλαμβάνουν, στην πράξη ωστόσο να μην τα υλοποιούν. Ή πόσες φορές ο παράγοντας τύχη, έχει παίξει το ρόλο του, και δεν έχουμε δει που θα μπορούσαν να φτάσουν. Ο χώρος του ποδοσφαίρου και δη η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αποτελούν λαβύρινθο. Με επιμονή, τύχη και κυρίως απάρνηση του «buzz» που έκανε και εμάς τους ίδιους να γράψουμε αυτό το άρθρο, ο Γκαρνάτσο μπορεί να εξελιχθεί στο βασικό εξτρέμ της Γιουνάιτεντ για την επόμενη δεκαετία. Αρκεί να μην βιαστεί να «πετάξει» και καεί από τα φώτα των φλας, και της υπερέκθεσης στο lifestyle του σύγχρονου ποδοσφαίρου.
Διαβάστε επίσης γιατί ο Κάι Χάβερτζ απέδειξε ότι είναι σημαντικός για την Άρσεναλ!
