Γίνεται για ένα από τα πιο γνωστά προσωνύμια στο αγγλικό ποδόσφαιρο να ευθύνεται ένας μεσαιωνικός ιππότης και μία σημασία, που έχει «χαθεί» στη μετάφραση;
Γύρω στο τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα, στο Βόρειο Λονδίνο, δύο αδέρφια έπαιζαν κρίκετ στο χωράφι του θείου τους, όταν δύο άλλα αδέρφια, οι Χάμιλτον και Λίντσεϊ Κέισι, τους πλησίασαν για να παίξουν μαζί τους. Μερικά χρόνια μετά, αποφάσισαν να στραφούν στο ποδόσφαιρο, και το 1882 ίδρυσαν μία ομάδα. Τα αδέρφια Κέισι λάτρευαν την ιστορία του Χένρι Πέρσι (1364-1403), γνωστού και ως Χάρι Χότσπερ, κι έτσι έδωσαν το όνομα του στην ομάδα τους: την Τότεναμ Χότσπερ. Το όνομα ταίριαζε στην ομάδα για τον πρόσθετο λόγο ότι η οικογένεια του Πέρσι είχε γη στην περιοχή του Τότεναμ, κι έτσι ο θρυλικός μεσαιωνικός ιππότης, που έφτασε να γίνει χαρακτήρας σε έργο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, «έδενε» με τον τόπο και την παράδοση της υπό σύσταση ομάδας. Ποιος ήταν, όμως, ο Χένρι Πέρσι;
Ο Χένρι Πέρσι γεννήθηκε στις 20 Μαΐου του 1364 είτε στο Κάστρο Άλνγουικ, είτε στο Γουόρκγουορθ, στο Νορθάμπερλαντ. Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Χένρι Πέρσι, Α΄ Κόμη του Νορθάμπερλαντ, και της Μάργκαρετ Νέβιλ, κόρης του Ραλφ ντε Νεβίλ, Β΄ Λόρδου Νέβιλ του Ρέιμπι, και της Αλίκης ντε Όντλεϊ. Χρίστηκε ιππότης από τον βασιλιά Εδουάρδο Γ΄ τον Απρίλιο του 1377, μαζί με δύο μετέπειτα βασιλείς, τον Ριχάρδο Β΄ και τον Ερρίκο Δ΄. Στα 1380, βρισκόταν στην Ιρλανδία με τον Κόμη του Μαρς, και το 1383, ταξίδεψε στην Πρωσσία. Διορίστηκε Φύλακας του Ανατολικού Μαρς τον Ιούλιο ή τον Μάιο του 1385, ενώ την ίδια χρονιά συνόδευσε τον Ριχάρδο Β΄ σε εκστρατεία στη Σκωτία.
Στη Σκωτία ήταν εκεί όπου ο Χένρι Πέρσι απέκτησε το προσωνύμιό του, Χότσπερ, δηλαδή: ορμητικός, χειμαρρώδης, ασυγκράτητος. Συγκεκριμένα, οι Σκωτσέζοι τον ονόμασαν Haatspore, ως φόρο τιμής για την ταχύτητά του κατά την προέλαση και την ετοιμότητά του να επιτεθεί σε κάθε ευκαιρία. Τον Απρίλιο του 1386, ο Πέρσι στάλθηκε στη Γαλλία για να ενισχύσει τη φρουρά στο Καλαί, και ηγήθηκε επιδρομών στο Πικαρντί. Μεταξύ Αυγούστου και Οκτωβρίου του 1387 ήταν επικεφαλής ναυτικών δυνάμεων που επιχείρησαν να εξασθενίσουν την πολιορκία της Βρέστης. Χάρη σε αυτά τα στρατιωτικά του κατορθώματα, το 1388 χρίστηκε Ιππότης του Γκάρτερ σε ηλικία 24 ετών.
Τα επόμενα χρόνια, η δημοτικότητα του Πέρσι συνέχισε να μεγαλώνει. Αν και δεν ήταν ακόμη 30 ετών, τον Ιούνιο του 1393 στάλθηκε σε διπλωματική αποστολή στην Κύπρο και διορίστηκε Λοχίας του Δουκάτου της Ακουιτανίας, εκ μέρους του Δούκα Ιωάννη της Γάνδης. Επέστρεψε στην Αγγλία τον Ιανουάριο του 1395 για να συμμετάσχει στην εκστρατεία του Ριχάρδου Β΄ στην Ιρλανδία, κι έπειτα επέστρεψε στην Ακουιτανία.
Τα στρατιωτικά και διπλωματικά κατορθώματα του Πέρσι τού εξασφάλισαν διάφορα προνόμια εν είδει βασιλικής χάρης, όπως επιχορηγήσεις και διορισμούς. Παρ’ όλα αυτά, η οικογένεια του Πέρσι επέλεξε να υποστηρίξει τον Ερρίκο Μπόλινγκμπρόουκ, μετέπειτα βασιλιά Ερρίκο Δ΄, στην εξέγερσή του ενάντια στον Ριχάρδο Β΄. Όταν ο Ερρίκος επέστρεψε από την εξορία το 1399, ο Πέρσι και ο πατέρας του ένωσαν τις δυνάμεις τους με τις δικές του στο Ντόνκαστερ και προέλασαν μαζί νότια. Μετά την εκθρόνιση του Ριχάρδου, ο Πέρσι και ο πατέρας του ανταμείφθηκαν πλουσιοπάροχα με εκτάσεις γης και αξιώματα.
Υπό τον νέο βασιλέα, ο Πέρσι ανέλαβε ευρεία καθήκοντα και αρμοδιότητες. Πολέμησε σε πολλές μάχες, μεταξύ άλλων ενάντια σε Σκωτσέζους και Ιρλανδούς. Παρ’ όλα αυτά, και παρά την εύνοια του βασιλιά Ερρίκου Δ΄, η οικογένεια του Πέρσι ήταν απογοητευμένη με τον βασιλιά, για πολλούς λόγους. Έτσι, το Καλοκαίρι του 1403 οι Πέρσι εξεγέρθηκαν ενάντια στον βασιλιά. Μάλιστα, ο Χένρι Πέρσι κατηγορούσε τον βασιλιά για «τυραννική διακυβέρνηση».
Ο θείος του, Τόμας Πέρσι, συνόδευσε τον ανιψιό του καθώς προέλασαν προς το Σριούσμπερι, με πρόθεση να πολεμήσουν τον Πρίγκιπα της Ουαλίας. Όμως, ο στρατός του πατέρα του αργοπορούσε, κι έτσι ο Χένρι και ο θείος του μόλις έφτασαν εκεί, αντιμετώπισαν τον μεγάλο στρατό του βασιλιά χωρίς τη βοήθειά του. Στην άγρια μάχη που ακολούθησε, γνωστή ως Μάχη του Σριούσμπερι, αμφότερες οι πλευρές υπέστησαν μεγάλες απώλειες, ήταν όμως όταν χτυπήθηκε θανάσιμα ο ίδιος ο Χένρι Πέρσι, που οι δυνάμεις του αποσκίρτησαν, εγκαταλείποντας τη μάχη.
Υπάρχουν πολλές διαφορετικές εκδοχές για τις συνθήκες θανάτου του Χένρι Πέρσι, όμως ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ, στο έργο του «Ερρίκος ο Δ΄: πρώτο μέρος», το οποίο γράφτηκε στα 1597, υιοθετεί την υπόθεση ότι ο Πέρσι δολοφονήθηκε από τον Πρίγκιπα της Ουαλίας. Λέγεται πως όταν έφεραν τη σορό του Πέρσι στον βασιλιά Ερρίκο μετά το τέλος της μάχης, εκείνος έκλαψε. Ο Πέρσι θάφτηκε, όμως σύντομα κυκλοφόρησαν φήμες πως ήταν ακόμη ζωντανός, κι έτσι ο βασιλιάς διέταξε την εκταφή του πτώματος, το οποίο εξέθεσε σε κοινή θέα στην αγορά του Σριούσμπερι. Έπειτα, ο Πέρσι υπέστη μεταθανάτιο αποκεφαλισμό. Το κεφάλι του στάλθηκε στο Γιορκ. Το σώμα του, κομμένο πια σε τέσσερα τμήματα, έκανε μια άτυπη «περιοδεία», προτού παραδοθεί τελικά στη χήρα του. Το 1404, ο άλλοτε ασταμάτητος ιππότης ατιμάστηκε, κηρύχθηκε ένοχος εσχάτης προδοσίας, και οι τίτλοι και η γη του κατασχέθηκαν από το Στέμμα.
Αυτή ήταν, λοιπόν, η ιστορία του Χένρι Πέρσι ή Χάρι Χότσπερ, του αεικίνητου, δαιμόνιου ιππότη που, όταν ένιωσε αδικημένος, δεν δίστασε να τα βάλει με τον βασιλιά της Αγγλίας, που έγινε ήρωας του Σαίξπηρ και χάρισε το όνομά του σε έναν από τους ιστορικότερους συλλόγους του Λονδίνου. Στο Πάνθεον της Τότεναμ, μαζί με ονόματα όπως ο Χάρι Κέιν και ο Χάρι Ρέντκναπ, αξίζει μία μνεία και στον θαρραλέο, αδάμαστο πολεμιστή, Χάρι Χότσπερ, γιατί με τις αρετές του στη μάχη έχει τόσο συνδεθεί η ποδοσφαιρική φιλοσοφία του βρετανικού συλλόγου!
