Τη σεζόν 1998/99 ο Κέβιν Κάμπελ ξεσήκωσε τις πόλεις της Τραπεζούντας και του Λίβερπουλ, σημειώνοντας μερικά τρελά κατορθώματα.
Κατά τη δεκαετία του ’90 η Νότιγχαμ Φόρεστ ήταν μία ομάδα με σταθερή παρουσία στην Πρέμιερ Λιγκ, ενώ χαρακτηριστικό είναι πως τις δύο φορές που υποβιβάστηκε, κατάφερε να επιστρέψει άμεσα στα «μεγάλα σαλόνια». Η δεύτερη μάλιστα συνδυάστηκε και με τον τίτλο της Πρώτης Κατηγορίας (σημερινή Τσάμπιονσιπ), με την ομάδα του Ντέιβ Μπάσετ να συγκεντρώνει 94 βαθμούς και να πετυχαίνει 82 τέρματα. Τα 52 εξ αυτών είχαν επιτευχθεί από το «φονικό» επιθετικό δίδυμο των Πιερ φαν Χόιντονκ (29) και Κέβιν Κάμπελ (23), πρώτου και τρίτου σκόρερ του πρωταθλήματος αντίστοιχα.
Τέτοια ήταν η επιτυχία αμφοτέρων, που έγιναν μεταγραφικοί στόχοι μεγαλύτερων συλλόγων, με τον Ολλανδό μάλιστα να πολιορκείται από τις Αϊντχόφεν και Νιουκάστλ. Η διοίκηση τον έπεισε να μείνει, υποσχόμενη μεταγραφική ενίσχυση, και κυρίως την παραμονή του διόσκουρού του στην επίθεση. Στα τέλη Ιουλίου του 1998 όμως η τούρκικη Τράμπζονσπορ ανακοίνωσε, ξαφνιάζοντας το αγγλικό κοινό, την απόκτηση του Κάμπελ. «Λάτρευα να παίζω με τον Πιερ. Ήμασταν το πιο παραγωγικό δίδυμο στην Ευρώπη εκείνη τη σεζόν και θέλαμε να επαναλάβουμε τη συνεργασία μας στην Πρέμιερ Λιγκ. Όμως, όπως μου είπε ο Μπάσετ, ο παλιός πρόεδρος της Τότεναμ, Άιρβινκ Σκόλαρ αποφάσισε να με πουλήσει. Ο Πιερ ήταν ο πρώτος που με πήρε τηλέφωνο, όσο περίμενα στο αεροδρόμιο για να πετάξω για Τουρκία. Με ρώτησε, “Είναι αλήθεια ότι φεύγεις;”, και όταν το επιβεβαίωσα μου είπε αμέσως, “Εγώ δεν γυρίζω πίσω.” Όπως όλοι γνωρίζουμε κράτησε τον λόγο του κι έκανε απεργία για τρεις μήνες!».
Μπορεί η επιλογή της Τράμπζονσπορ να ξαφνιάζει, ειδικά για μία διαφορετική εποχή, πριν την τρέχουσα χιλιετία. Οι Τούρκοι όμως δεν είχαν επιλέξει τυχαία τον Κάμπελ, αφού στον πάγκο είχαν τον επίσης Άγγλο τεχνικό, Γκόρντον Μιλν, παλιά δόξα της Λίβερπουλ, και πρώην προπονητή των Κόβεντρι και Λέστερ. Φυσικά το ρόστερ αποτελείτο σχεδόν εξ ολοκλήρου από γηγενείς παίκτες, με μοναδικούς ξένους τον Κροάτη επιθετικό Ντάβορ Βούγκρινετς και τον Σκοπιανό πορτιέρε Πέταρ Μιλοσέφσκι. Ο σύλλογος ζούσε μία ιδιαίτερα παραγωγική περίοδο, όπου για σχεδόν μία δεκαετία τερμάτιζε στην πρώτη τετράδα και ευελπιστούσε να φτάσει ακόμα ψηλότερα.
Ο Κάμπελ, με σχεδόν δεδομένη την πίστη του προπονητή του, δεν άργησε να κερδίσει και την εμπιστοσύνη των συμπαικτών του, αφού έδειξε τα «δόντια» του απέναντι σε Φενέρμπαχτσε και Γαλατασαράι. Απέναντι στην πρώτη πέτυχε το μοναδικό τέρμα της αναμέτρησης στη σημαντική νίκη με 1-0, ενώ κόντρα στη δεύτερη έγινε πρωτοσέλιδο, αφού σημείωσε χατ-τρικ, έδωσε μία ασίστ και… άλωσε την Κωνσταντινούπολη σε ένα ιστορικό 3-5 για την ομάδα της Τραπεζούντας.
Στις πρώτες του 17 εμφανίσεις στην Τουρκία, ο 28χρονος τότε φορ ήταν πλήρως αποδοτικός, δικαιολογώντας τα 2,5 εκατομμύρια λίρες, που δαπανήθηκαν για την απόκτησή του. Μετρούσε πέντε γκολ και ισάριθμες ασίστ, είχε φύγει ηττημένος από το γήπεδο μόλις σε τρία παιχνίδια και παρά τους δύο τραυματισμούς του μες στη σεζόν, σπάνια θα έβγαινε ακόμα και αλλαγή. Τότε όμως, στη 18η συμμετοχή του, όλα άλλαξαν και η εντός έδρας συντριβή (0-3) από την Κοτσαέλισπορ ήταν η τελευταία φορά που φόρεσε την μπορντό φανέλα.
Ο πρόεδρος της Τράμπζονσπορ, Μεχμέτ Αλί Γιλμάζ, φανερά εκνευρισμένος με την εμφάνιση της ομάδας του, στοχοποίησε τον Κάμπελ, που είχε βγει ως αλλαγή στο 60′. «Αγοράσαμε έναν κανίβαλο, που αποκαλεί τον εαυτό του επιθετικό. Αυτός ο ξεθωριασμένος τύπος ήταν σκατά σήμερα», θα είναι οι σοκαριστικές δηλώσεις του, πριν ζητήσει στους άναυδους δημοσιογράφους να μην δημοσιεύσουν το ξέσπασμά του. Φυσικά αυτοί δεν υπάκουσαν στην επιθυμία του και το ρατσιστικό παραλήρημα έκανε τον γύρο του κόσμου, ντροπιάζοντας το τούρκικο ποδόσφαιρο. Οι συμπαίκτες του έσπευσαν να υπερασπιστούν τον Κάμπελ και να αποκηρύξουν τον Γιλμάζ, που μάλιστα είχε και αρκετούς εξ αυτών απλήρωτους!
«Αυτή είναι η μεγαλύτερη προσβολή που έχω αντιμετωπίσει στη ζωή μου. Τίποτα, καμία απολογία, δεν μπορεί να επανορθώσει για τη ζημιά που μου έχει προκαλέσει. Θα ήταν η καλύτερη λύση για όλους μας να μου επιτραπεί να αποχωρήσω και να διατηρήσω την περηφάνια μου. Δεν μπορώ να αγωνιστώ ξανά γι’ αυτόν τον σύλλογο. Είμαι πάνω απ’ όλα ένας περήφανος μαύρος άνδρας. Η κριτική δεν με ενοχλεί, όταν όμως γίνονται τέτοια σχόλια για τη φυλή μου, για το χρώμα του δέρματός μου, το ποδόσφαιρο σταματά να είναι σημαντικό», θα δηλώσει σε επίσημη συνέντευξη τύπου ο Κάμπελ, έχοντας δίπλα του τους αρχηγούς της ομάδας, Ογκούν Τεμιζκάνογλου και Αμπντουλάχ Ερτσάν, σε μία ένδειξη στήριξης, αλλά και σεβασμού.
Όταν συνέβη το παραπάνω περιστατικό, δυστυχώς για τον Άγγλο επιθετικό, η μεταγραφική περίοδος είχε τελειώσει, είχε μπει Μάρτιος και μοναδική διέξοδος ήταν ένας δανεισμός αποκλειστικά στην πατρίδα του. Όπως ήταν λογικό ελάχιστες καλές ομάδες θα έψαχναν τότε μία λύση της τελευταίας στιγμής, πόσο μάλλον έναν ντεφορμέ φορ, με κακή ψυχολογία και προερχόμενο από το πρωτάθλημα της Τουρκίας. Παρ’ όλα αυτά ο Σκωτσέζος θρύλος Ουόλτερ Σμιθ, που βρισκόταν στον πάγκο της Έβερτον, έψαχνε απεγνωσμένα για επιθετικές λύσεις, καθώς η ομάδα του βρισκόταν στο χείλος του υποβιβασμού και είχε σκοράρει περισσότερες από μία φορά σε μόλις πέντε αγώνες όλη τη σεζόν.
«Οι άνθρωποι μερικές φορές ρωτούν γιατί οι παίκτες μετακινούνται από σύλλογο σε σύλλογο. Ψάχνουμε κι εμείς για ένα μέρος, που θα αποκαλούμε σπίτι. Σε κάποιες ομάδες αυτό συμβαίνει αμέσως, το νιώθουμε, και με την Έβερτον ακριβώς αυτό ένιωσα». Όταν ο Κάμπελ κατέφθασε στο Γκούντισον Παρκ γνώριζε πως θα προλάβαινε στην καλύτερη των περιπτώσεων να αγωνιστεί σε οκτώ αγώνες και θα είχε την «υποχρέωση» να κρατήσει την ομάδα του στην κατηγορία, αν στόχευε με τη νέα σεζόν να παραμείνει παίκτης Πρέμιερ Λιγκ. Ο Τύπος, το κοινό των «Ζαχαρωτών», ακόμα και η διοίκηση του συλλόγου, κάθε άλλο παρά πιθανά θεωρούσαν όλα τα παραπάνω, και δικαιολογημένα θα πει κάποιος.
Την πρώτη φορά που ο Κάμπελ ήταν διαθέσιμος, ο Σμιθ του έδωσε φανέλα βασικού για το εκτός έδρας ντέρμπι με τη Λίβερπουλ στο Άνφιλντ. Ο νεοφερμένος φορ δεν ήταν επιδραστικός, η Έβερτον φυσιολογικά ηττήθηκε και βρέθηκε για πρώτη φορά μετά την 3η αγωνιστική κάτω από τη γραμμή σωτηρίας. Δεύτερο παιχνίδι η αναμέτρηση με τη Σέφιλντ Γουένσντεϊ εντός, ο Κάμπελ πάλι βασικός, ωστόσο η κατάληξη ίδια: μία ακόμα ήττα. Οι δυσοίωνες προβλέψεις έμοιαζαν να επιβεβαιώνονται, όμως ο Άγγλος επιθετικός δεν είχε μιλήσει ακόμα.
Στους υπόλοιπους τρεις αγώνες της Έβερτον μες στον Απρίλιο συνέβη κάτι το απίστευτο, κάτι που ως τότε δεν είχε επαναληφθεί ποτέ. Ο Κάμπελ σε κάθε μία από τις αναμετρήσεις κόντρα σε Κόβεντρι, Νιουκάστλ και Τσάρλτον πέτυχε brace (!), οδήγησε την ομάδα του σε τρεις σερί νίκες και δίκαια κέρδισε το βραβείο της Πρέμιερ Λιγκ για τον Παίκτη του Μήνα, γινόμενος ο πρώτος δανεικός στην ιστορία της που πετυχαίνει κάτι τέτοιο. Τα περισσότερα από αυτά τα έξι γκολ δεν ήταν εντυπωσιακά, δεν φανέρωναν κάποια σπουδαία τεχνική, ούτε διεκδικούσαν δάφνες ποιότητας, όμως αρκούσαν για να δημιουργηθεί ένα χαρακτηριστικό σύνθημα: «Kevin Campbell, he scores in a scramble».
Με τον σύλλογο του Λίβερπουλ πρακτικά σωσμένο, ο Κάμπελ φυλούσε το καλύτερο για το -σχεδόν- τέλος, αφού στην προτελευταία αγωνιστική απέναντι στη Γουέστ Χαμ, σημείωσε την καλύτερη ατομική εμφάνιση όλης της σεζόν στο πρωτάθλημα, ίσως και κορυφαία της καριέρας του. Κόντρα στον Ίαν Ράιτ, που κάποτε είχε αποτελέσει την αιτία της αποχώρησής του από την Άρσεναλ, ο Άγγλος φορ της Έβερτον πέτυχε χατ-τρικ, έδωσε μία ασίστ και σφράγισε τη μαθηματική παραμονή της Έβερτον με ένα εντυπωσιακό 6-0. Ο κόσμος στις εξέδρες παραληρούσε, έχοντας βρει ένα καινούργιο είδωλο, μετά τη φυγή του Ντάνκαν Φέργκιουσον στα μέσα της σεζόν, όσο ο προπονητής Σμιθ δήλωνε: «Προφανώς και θέλουμε να τον κρατήσουμε, ακόμα και με την τρέχουσα τραγική οικονομική κατάσταση. Η συνεισφορά του απ’ όταν ήρθε, είναι εντυπωσιακή».
Έχοντας εννέα τέρματα (και δύο ασίστ) σε οκτώ αγώνες, ο Κάμπελ αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της Έβερτον στη σεζόν, έστω κι αν δεν συμπλήρωσε ενάμιση μήνα ως παίκτης της. Μάλιστα είχε πετύχει σε τόσο σύντομο διάστημα, όσα γκολ έβαλε τις δύο προηγούμενες χρονιές του στην Πρέμιερ Λιγκ με τη Νότιγχαμ Φόρεστ (38 εμφανίσεις). Ο «Σούπερ Κεβ» μετακόμισε στο Γκούντισον Παρκ με μόνιμη μεταγραφή εκείνο το καλοκαίρι του 1999, όπου έμεινε μέχρι το 2005, έγινε ο πρώτος μαύρος αρχηγός στην ιστορία της Έβερτον και έφτασε στη 2η θέση των σκόρερ της στην Πρέμιερ Λιγκ (σήμερα 5ος).
«Είναι μία πραγματικά ξεχωριστή εμπειρία να αγωνίζεσαι για την Έβερτον, να ακούς τον κόσμο να σε επευφημεί, και η αγάπη που έχω για τον σύλλογο δεν θα εξασθενήσει ποτέ». Ο Κέβιν Κάμπελ ξεκίνησε τη σεζόν 1998/99 αντιμέτωπος με την ξαφνική απόφαση της Φόρεστ να τον πουλήσει, έζησε στην Τουρκία ένα σοκαριστικό ρατσιστικό επεισόδιο και γύρισε στην Αγγλία για οκτώ αγώνες ως δανεικός, που στάθηκαν αρκετοί για να τον κάνουν είδωλο στην μπλε μεριά του Μέρσεϊσαϊντ!
