Η West Bromwich Albion προσλαμβάνει τον Sam Allardyce, με σκοπό να «βγάλει τα κάστανα από την φωτιά», στο οποίο είναι ο κορυφαίος τους είδους του.
Η West Bromwich Albion, δύο αγωνιστικές πριν, έπειτα από έναν παλικαρίσιο αγώνα, καταφέρνει να φύγει με τον βαθμό της ισοπαλίας από το Etihad Stadium. Οι «Baggies» έβαλαν δύσκολα στην ομάδα του Pep και οι «Πολίτες» πέταξαν δύο βαθμούς, προς γενική έκπληξη όλων. Τότε, στον πάγκο της ομάδας από τα West Midlands, καθόταν ο Κροάτης Slaven Bilic. Αλλά, από τότε μέχρι σήμερα, πολλά άλλαξαν και ανακατατάξεις ήρθαν στον σύλλογο.
Η διοίκηση, έπειτα από μία αρκετά περίεργη και ανατρεπτική απόφαση, απέλυσε τον Κροάτη coach, όντας δυσαρεστημένη από την γενικότερη εικόνα που παρουσίαζε η ομάδα στην Premier League. Ο φίλαθλος κόσμος αναρωτήθηκε, ενώ οι οπαδοί της Albion, έμοιαζαν να μην λαμβάνουν την είδηση αυτή, ως κάτι ευοίωνο για το μέλλον του club στην πρώτη κατηγορία. Τελικά, ο αντικαταστάτης βρέθηκε, χωρίς δεύτερη σκέψη και ο πολυαγαπημένος μας, Big Sam, επέστρεψε στους πάγκους της Premier League.
Ο Slaven Bilic «πλήρωσε την νύφη», καθώς οι «Baggies» μετρούσαν μόλις μία νίκη σε 13 αναμετρήσεις, κάτι το οποίο συνεχίστηκε και την αγωνιστική που τρέξαμε, υπό τις οδηγίες του Allardyce, καθώς η Aston Villa έκανε υγιεινό περίπατο στο Hawthorns, επικρατώντας με 3-0. Ξεκίνημα…με το αριστερό για τον πολύμπειρο Big Sam, αλλά μηδέν από του τέλους μακάριζε, όπως λένε και στο χωριό μου.
Ο mastermind στις παραμονές και ο άνθρωπος που κατάφερε να σώσει Bolton, Crystal Palace, Blackburn και Sunderland, είχε μείνει μακριά από τους πάγκους, τα τελευταία δύο χρόνια. Συγκεκριμένα, η τελευταία του δουλειά ήταν στην Everton, από την οποία απολύθηκε το 2018. Η WBA είναι ο όγδοος σύλλογος Premier League που αναλαμβάνει, υπογράφοντας μαζί του 18μηνο συμβόλαιο, ενώ, την στιγμή που μιλάμε, το 1/3 της φετινής χρονιάς έχει εκλείψει.
Η νεοφώτιστη ομάδα από τα West Midlands, βρίσκεται στην προτελευταία θέση του βαθμολογικού πίνακα, έχοντας μαζέψει μόλις εφτά βαθμούς. Παρόλα αυτά, κοιτώντας την βαθμολογία, θα δούμε πως τα πράγματα παραμένουν αρκετά ρευστά, αν αναλογιστεί κανείς πως οι «Baggies» βρίσκονται εφτά βαθμούς μακριά από την Arsenal. Ως εκ τούτου, βάσει αυτού, οι οπαδοί της ομάδας μπορούν να είναι αισιόδοξοι και να ελπίζουν σε ένα καλύτερο μέλλον, αρκεί να αλλάξει η αγωνιστική φιλοσοφία του club.
Είναι ολοφάνερο, πως η Albion δυσκολεύεται αρκετά στην δημιουργία καθαρών ευκαιριών. Όπως επίσης, ξεκάθαρο είναι, πως η δημιουργία παιχνιδιού είναι ένα από τα πιο αδύναμα στοιχεία στο παιχνίδι της. Σαν να μην φτάνει αυτό, η δουλειά των αμυντικών μέσων δεν είναι ιδιαιτέρως αποτελεσματική ούτε στον αμυντικό τομέα, και αυτό προκύπτει, από το γεγονός πως η ομάδα έχει δεχθεί τα περισσότερα shots στον στόχο, από οποιονδήποτε άλλον. Συνολικά 82, αριθμός αρκετά υψηλός.
Αν παρακολουθήσει κάποιος παιχνίδι της Albion, θα διαπιστώσει πως ο άξονας της βρίσκεται σε σύγχυση, και ίσως το επίπεδο των ποδοσφαιριστών εκεί, να μην είναι ιδιαιτέρως υψηλό. Τόσο στην δημιουργία, όσο και στην «καταστροφή» παιχνιδιού, οι κεντρικοί μέσοι των «Baggies» μοιάζουν να δυσχεραίνουν έναντι των αντιπάλων τους, κάτι που οφείλει να αλλάξει ο Big Sam, εάν θέλει να διατηρήσει την καλή παράδοση που τον φέρνει να διατηρεί ομάδες στην μεγάλη κατηγορία.
Παρόλα αυτά, δεν θα εστιάσουμε μόνο στα αρνητικά. Ψάχνοντας στατιστικά και αριθμούς, θα διαπιστώσουμε πως οι νεοφώτιστοι, συνολικά, δεν είναι τόσο κακοί στο αμυντικό κομμάτι. Ίσα-ίσα, το αντίθετο, θα μπορούσε να πει κάποιος. Η ομάδα χαρακτηρίζεται από ποδοσφαιριστές που κερδίζουν δεύτερες μπάλες, είναι αρκετά καλοί στο ψηλό παιχνίδι, ενώ το ποσοστό επιτυχημένων τάκλιν, είναι από τα υψηλότερα της κατηγορίας. Δηλαδή, με μία λέξη, το πάθος ξεχειλίζει, αλλά λείπει η ποιοτική πινελιά.
Μιλήσαμε για την διαφημισμένη και πολύ διάσημη «επιχείρηση σωτηρία» του Big Sam. Ουσιαστικά, τα πράγματα είναι απλά και μπορούν κάλλιστα να κατηγοριοποιηθούν. Ξεκινώντας, το πλέον σημαντικό στοιχείο στο αγωνιστικό παιχνίδι ομάδων του Allardyce, είναι η άμυνα και το λεγόμενο clean sheet. Ο Άγγλος τεχνικός εστιάζει πάρα πολύ στο αμυντικό κομμάτι και στην συσπείρωση των ποδοσφαιριστών του, προσαρμόζοντάς τους και μετατρέποντας τους σε σε ένα συμπαγές σύνολο. Μαζί μ’αυτό, θα δεις τις ομάδες του να απομακρύνουν την μπάλα, κακήν-κακώς, μην ρισκάροντας καθόλου.
Η απώλεια μπάλας στο δικό του μισό, είναι κάτι που εξοργίζει τον Άγγλο και γνωρίζοντας πως δεν έχει στην διάθεση του, τις περισσότερες φορές, τους εξαιρετικά ποιοτικούς χειριστές μπάλας, δίνει εντολή να απομακρύνεται το τόπι. Πίσω, όταν βρισκόταν στον πάγκο της Crystal Palace, και με τις μεταγραφές των Milivojevic, Van Aanholt και Sakho, κατόρθωσε να κρατήσει έξι φορές την εστία του απαραβίαστη, στις τελευταίες 16 αγωνιστικές. Οι «Αετοί» είχαν κερδίσει και τις έξι αναμετρήσεις αυτές και τελικά, παρέμειναν στην κατηγορία.
Το επίτευγμα αυτό δεν είναι αμελητέο και λογίζεται αρκετά εντυπωσιακό, αναλογιζόμενοι πως η ομάδα του Λονδίνου, προ εποχής Big Sam, μετρούσε μόλις ένα clean sheet, σε 17 συνολικά αναμετρήσεις. Η φιλοσοφία του Άγγλου τεχνικού είναι, βάζουμε ένα goal και κερδίζουμε το παιχνίδι. Δεν ψάχνει το εντυπωσιακό και ελκυστικό ποδόσφαιρο και είναι αρκετά κυνικός στην προσέγγιση του. Επίσης, παρότι έχει γίνει στόχος αρνητικής κριτικής ελέω του μη ελκυστικού ποδοσφαίρου που παίζει, ο ίδιος δεν φαίνεται να ενοχλείται. Γνωρίζει πως οι ομάδες που αναλαμβάνει, στο σύνολο τους, είναι κατώτερες πολλών της κατηγορίας και ως εκ τούτου, το τίκι-τάκα, το υπομονετικό ποδόσφαιρο και η ανάπτυξη ορθόδοξου παιχνιδιού από την άμυνα, δεν αποδίδουν εξίσου αποτελεσματικά.
Σπάνια θα δεις, ομάδα που προπονεί ο Allardyce, να επιχειρεί πάσες προς τα πίσω. Είναι χαρακτηριστικό στο παιχνίδι του, πως θέλει συνεχώς την μπάλα μπροστά. Υπάρχει ένας σχετικός πίνακας, που αντικατοπτρίζει περίτρανα αυτή την επιλογή του. Χαρακτηριστικά, από το 2012 έως και το 2016 που βρισκόταν στον πάγκο της West Ham, τα «Σφυριά» ήταν συνεχώς στο top-5, αναφορικά με τις ομάδες που παίζουν πάσες στο αντίπαλο μισό, ενώ το ίδιο ίσχυε και για τις επόμενες δύο χρονιές, στους πάγκους των Sunderland και Crystal Palace αντιστοίχως, όντας στην δεύτερη θέση της σχετικής λίστας.
Μπορεί ο τρόπος προσέγγισης του να είναι αρκετά ξεπερασμένος και old-fashioned, ιδιαίτερα μιλώντας για την Premier League, αλλά αποδίδει. Ξέρει καλά πως να πραγματεύεται δύσκολες καταστάσεις κόντρα σε ανώτερους αντιπάλους και πως να χτυπάει στην αντεπίθεση, όπως και επίσης, να εκμεταλλεύεται τις στημένες μπάλες που κερδίζει η ομάδα του. Σε όλες τις ομάδες που έχει δουλέψει, εστιάζει αρκετά πάνω στο κομμάτι των στημένων φάσεων, κάτι που το εξασφαλίζει πολύτιμους βαθμούς. Μην ξεχνάμε, πως χάρη σ’αυτό, κατάφερε να σώσει την Sunderland, μετατρέποντας τις «Μαυρόγατες» σε Atletico Madrid του Cholo.
Ένα ακόμα χαρακτηριστικό που μπορεί κάποιος να διακρίνει, είναι ότι οι ποδοσφαιριστές του εφαρμόζουν το team pressure, αρκετά συχνά, ξεκινώντας από τον αντίπαλο αμυντικό. Δουλεύει αρκετά στο κομμάτι της φυσικής κατάστασης και του αρέσει η διαρκής πίεση, ακόμη και όταν ο αντίπαλος εκτελεί ένα απλό πλάγιο-άουτ στο δικό του μισό. Παρόλα αυτά, κακά τα ψέματα, όπως προείπαμε, αυτό το gameplay δεν είναι αρεστό και αποδεκτό απ’όλους και αυτός ήταν ο λόγος που απολύθηκε από τον πάγκο των «Ζαχαρωτών».
Μπορεί η ομάδα από το Merseyside να είχε τερματίσει στην όγδοη θέση, την season 2017/18, παρόλα αυτά, αυτό δεν έφτανε για τους ιδιοκτήτες της. Πολλοί ήταν αυτοί που κριτίκαραν τον Big Sam, καθώς είχε το μικρότερο αριθμό shots και το μικρότερο ποσοστό κατοχής στην κατηγορία, μπροστά μόνο από την Swansea City που είχε υποβιβαστεί. Με ρωτάτε, εάν παίζει ρόλο το ελκυστικό ποδόσφαιρο, ανεξαρτήτου αποτελέσματος; Για αρκετούς παίζει σημαντικό ρόλο, όπως και για τον ισχυρό άντρα των «Ζαχαρωτών».
Ο Big Sam δεν είναι θαυματουργός και ούτε έχει το μαγικό ραβδάκι, ώστε να αλλάξει άμεσα την εικόνα των «Baggies». Αν με ρωτάτε εάν είναι ο κατάλληλος γι’αυτή την θέση, θα πω με σιγουριά, ένα ξερό «ναι». Συμφωνούμε πως παίζει ένα αρκετά κυνικό ποδόσφαιρο και αποβλέπει μόνο στο αποτέλεσμα, βάζοντας το θέαμα σε δεύτερη μοίρα, αλλά, επιτρέψτε μου, να το επικροτήσω. Είναι ο άνθρωπος, στην κατάλληλη θέση την κατάλληλη στιγμή.
Αν κάποιος μπορεί να κρατήσει στην κατηγορία την ομάδα από τα West Midlands, είναι ο Allardyce. Θεωρώ, και χωρίς να θέλω να μειώσω τον Bilic, πως με τον Κροάτη στο τιμόνι, η ομάδα θα είχε υποβιβαστεί εύκολα. Ανατρέχοντας στο roster της, θα δεις ότι δεν διαθέτει κάτι το εξαιρετικό, είναι πολύ basic και αυτό, με κάνει να ενισχύω περαιτέρω την άποψη μου. Μην ξεγελιέστε παρ’αυτά. Έχει πολύ δουλειά μπροστά του ο νεοφερμένος Άγγλος τεχνικός. Οφείλει να βρει λύση στον επιθετικό «γρίφο» και να δώσει τέλος σ’αυτή την άσχημη λειτουργία του άξονα, που ταλανίζει την Albion.
Έχει την εμπειρία. Έχει τα «balls». Είναι γνώστης των αγγλικών πάγκων και χαίρει εκτίμησης από την μερίδα του λέοντος στον ποδοσφαιρικό κόσμο του «Νησιού». Άλλη μία «επιχείρηση σωτηρία», άλλη μία παράσταση για τον λατρεμένο Big Sam. Θα τα καταφέρει; Ίδωμεν.
