Ουδείς θα ξεχάσει την ανείπωτη τραγωδία του Χέιζελ. Ήταν 29 Μαΐου του 1985, όταν το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο έγραψε μία από τις σκοτεινότερες σελίδες του.
29 Μαΐου, 1985. Ανήμερα μιας γιορτής, ενός τελικού της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο βυθίστηκε στην «κόλαση» του χουλιγκανισμού και της ανευθυνότητας των διοργανωτών, στην τραγωδία του Χέιζελ που άφησε ανεξίτηλα σημάδια στην ιστορία της Λίβερπουλ.
Στο Χέιζελ των Βρυξελλών, εθνικό στάδιο του Βελγίου, οι δύο καλύτερες για εκείνη την περίοδο ομάδες της Ευρώπης επρόκειτο να τεθούν αντιμέτωπες στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Η Λίβερπουλ θα αντιμετώπιζε την Γιουβέντους, με τους Ιταλούς να έχουν αφήσει εκτός στα ημιτελικά με τρομερή ανατροπή την Μπορντό και τους «Κόκκινους» τον «δικό μας» Παναθηναϊκό του Δημήτρη Σαραβάκου και του Χουάν Ραμόν Ρότσα. Η ποδοσφαιρική Ευρώπη ανέμενε με μεγάλο ενδιαφέρον αυτόν τον τελικό, που έφερνε αντιμέτωπα τα βαρύτερα ονόματα της τότε εποχής.
Περίπου μια ώρα πριν την προγραμματισμένη έναρξη του αγώνα συνέβη το απευκταίο. Όλα ξεκίνησαν όταν κάποιος πέταξε ένα μπουκάλι, αφορμή για να ξεκινήσει μια ανταλλαγή αντικειμένων ανάμεσα στις δύο πλευρές. Οι οπαδοί της Γιουβέντους οπισθοχώρησαν προς το κάτω μέρος της εξέδρας, στριμώχνοντας όσους βρίσκονταν εκεί. Οι οπαδοί της Λίβερπουλ κατευθύνθηκαν προς το μέρος τους, παραβιάζοντας το κιγκλίδωμα που τους χώριζε και τότε η μάχη ξεκίνησε.
Οι Ιταλοί στριμώχθηκαν επικίνδυνα στον τοίχο, που βρισκόταν πίσω τους και χώριζε την εξέδρα τους από την ουδέτερη ζώνη του τομέα Ζ. Η πίεση η οποία δημιουργήθηκε τελικά έκανε τον τοίχο να καταρρεύσει, κάποιοι κατάφεραν να αναρριχηθούν πάνω στα συντρίμμια και να γλιτώσουν, κάποιοι όμως ποδοπατήθηκαν μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα. 39 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, μεταξύ των οποίων 32 Ιταλοί, τέσσερις Βέλγοι, δύο Γάλλοι και ένας Βορειοϊρλανδός, ενώ εκατοντάδες άλλοι τραυματίστηκαν.
Στη συνέχεια ξέσπασαν σφοδρά επεισόδια, με τους Ιταλούς οπαδούς να θέλουν να πάρουν το αίμα τους πίσω από τους Βρετανούς και την αστυνομία να καλείται να αντιμετωπίσει την μάνητά τους. Οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων ενημερώθηκαν για τα επεισόδια, αλλά όχι για την ύπαρξη νεκρών και βγαίνουν στον αγωνιστικό χώρο να ηρεμήσουν τα πλήθη προκειμένου να γίνει το παιχνίδι, καθώς αυτές οι εντολές τους είχαν δοθεί από την ευρωπαϊκή ομοσπονδία. Χαρακτηριστικά, ο Ρόνι Γούιλαν είχε δηλώσει πως αν ήξεραν πως υπήρχαν νεκροί, δεν θα έβγαιναν να παίξουν.
Το παιχνίδι τελικά θα ξεκινήσει και ο τραγέλαφος θα συνεχιστεί και εντός αγωνιστικού χώρου. Θέλοντας να μετριαστεί η οργή των Γιουβεντίνων για τα τραγικά συμβάντα που είχαν προηγηθεί, ο Ελβετός ρέφερι Αντρέ Ντάινα «σπρώχνει» απροκάλυπτα τη Γιουβέντους στη νίκη χάρη σε ένα ανύπαρκτο πέναλτι που δόθηκε στον Ζμπίγκνιεφ Μπόνιεκ και εκτέλεσε εύστοχα ο Μισέλ Πλατινί.
Το Χέιζελ έκτοτε αποτελεί μνημείο πόνου για το ποδόσφαιρο, αλλά και οδηγό για την μετέπειτα εξέλιξη του, καθώς οι ευθύνες γι’ αυτή τη τραγωδία βαραίνουν την ευρωπαϊκή ομοσπονδία που αποφάσισε την διεξαγωγή ενός τόσο σπουδαίου παιχνιδιού σε ένα πεπαλαιωμένο στάδιο σαν το Κινγκ Μποντουέν όπως αλλιώς λεγόταν.
[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=GQKgeIDvZ94[/embedyt]
