Σε μία εκτέλεση φάουλ, που έμεινε γνωστή ως η «Κλωτσιά του Γαϊδάρου», η Κόβεντρι πέτυχε ένα ανεπανάληπτο γκολ, που ανάγκασε το ποδόσφαιρο να αλλάξει τους κανόνες του.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 η Κόβεντρι του Ιρλανδού προπονητή, Νόελ Κάντγουελ, έζησε μερικές από τις μεγαλύτερες στιγμές της στην Πρώτη Κατηγορία (σημερινή Πρέμιερ Λιγκ). Μετά την άνοδό της το σωτήριο έτος 1967 και στο ξεκίνημα της αδιάκοπτης 34χρονης παρουσίας της στα «μεγάλα σαλόνια» η ομάδα από τα Δυτικά Μίντλαντς έζησε μερικές πρωτόγνωρες επιτυχίες, όπως την 6η θέση της σεζόν 1969/70 και την εν γένει πρώτη ευρωπαϊκή της εμφάνιση στο Κύπελλο Εκθέσεων την επόμενη χρονιά, κατά την οποία μάλιστα σημείωσε τρεις νίκες, δύο επί της βουλγάρικης Τράκια (πια Μπότεφ Πλόβντιβ) και μία επί της πανίσχυρης Μπάγερν Μονάχου!
Πρωτεργάτες αυτών των σπουδαίων κατορθωμάτων ήταν οι Γουίλι Καρ και Έρνι Χαντ, ένα «τηλεπαθητικό» δίδυμο ημί-κοντων (κανείς τους δεν ξεπερνούσε τα 173 εκατοστά) μπαλαδόρων, που συνεργάζονταν στον χώρο που κανονικά θα έπρεπε να παίζει ένα «δεκάρι», με τον έναν να είναι κεντρικός μέσος και τον άλλον δεύτερος επιθετικός. Οι δύο τους έγραψαν αθροιστικά σχεδόν 400 συμμετοχές και 100 τέρματα, πολλά εκ των οποίων όφειλαν ο ένας στον άλλον. Ο Σκωτσέζος Καρ, που ήταν εφτά χρόνια νεότερος από τον Άγγλο Χαντ, έμεινε λίγο παραπάνω στο Χάιφιλντ Ρόουντ πριν μετακομίσει στη Γουλβς, όμως αναμφίβολα αμφότεροι έζησαν τις μεγαλύτερες στιγμές τους με τη γαλάζια φανέλα.
Το καλοκαίρι του 1970, πριν ξεκινήσει μία σεζόν που ο Καρ θα αναδειχθεί Παίκτης της Χρονιάς για την Κόβεντρι και ο Χαντ πρώτος της σκόρερ με 13 γκολ, οι δύο τους απολαμβάνουν τη συνύπαρξή τους στην προετοιμασία. Μετά την 6η θέση στη βαθμολογία ελπίζουν σε νέα αγωνιστικά κατορθώματα, σε νέες κατακτήσεις ακόμα πιο εντυπωσιακές. Κάπως έτσι σε ένα φιλικό απέναντι στην Μπλάκπουλ αποφασίζουν να… αψηφήσουν τις εντολές του προπονητή τους και να εκτελέσουν με κομπίνα (sic) ένα φάουλ κοντά στην περιοχή. Ο μόνιμος εκτελεστής Χαντ μοιάζει να περιμένει το στρώσιμο από κάποιον συμπαίκτη του, όμως ο Καρ, που στέκεται κάπως περίεργα κοντά στην μπάλα, του την πετάει πίσω του με ένα ζογκλερικό και τελικά η όλη ιδέα καταλήγει σε φιάσκο, με τον Άγγλο επιθετικό να κοντεύει να «γκρεμίσει» το ρολόι του γηπέδου με τη στραβοκλωτσιά του!
Κανείς δεν δίνει ιδιαίτερη προσοχή σε αυτήν την άτσαλη έμπνευση, που μάλλον προκαλεί τον αυθόρμητο γέλωτα των παρευρισκομένων. Ο Κάντγουελ μάλιστα προειδοποιεί τους παίκτες του ότι δεν θα δεχθεί να σπαταλήσουν μία τέτοια ευκαιρία σε επίσημο παιχνίδι και για περίπου τρεις μήνες το περιστατικό μοιάζει σαν να μην έγινε ποτέ. Οι πολλές αγωνιστικές υποχρεώσεις της Κόβεντρι σε Αγγλία κι Ευρώπη φέρνουν μία σχετική αναστάτωση, με τον σύλλογο να τα πηγαίνει περίφημα στις παράλληλες διοργανώσεις (αήττητος με τρεις προκρίσεις), όμως στο πρωτάθλημα να είναι ιδιαίτερα ασταθής.
Με το «αντίο» του Σεπτεμβρίου, μετά από δέκα αγωνιστικές, η ομάδα μετρά μόλις τρεις νίκες και βρίσκεται στη 17η θέση του βαθμολογικού πίνακα. Λογικό είναι ο εντός έδρας αγώνας απέναντι στην πρωταθλήτρια Έβερτον να έχει ιδιαίτερη σημασία για τη συνέχεια. Τα «Ζαχαρωτά» του Χάρι Κάτερικ έχουν ξεκινήσει κάπως ασθενώς τη χρονιά, αφού κερδίζουν για πρώτη φορά την 7η αγωνιστική, όμως βρίσκουν τη φόρμα τους και ταξιδεύουν στα Δυτικά Μίντλαντς, τρέχοντας ένα σερί τεσσάρων συνεχόμενων νικών.
Στις 3 Οκτωβρίου λοιπόν η Έβερτον ταξιδεύει στο Κόβεντρι, όντας το φαβορί απέναντι στην ομώνυμη ομάδα. Μέχρι περίπου τη συμπλήρωση μιας ώρας αγώνα το ζευγάρι μοιάζει απόλυτα ισορροπημένο. Οι γηπεδούχοι έχουν προηγηθεί στο 18′ με τον Νιλ Μάρτιν, ενώ λίγα λεπτά μετά ο Τζον Χερστ έχει ισοφαρίσει για τους φιλοξενούμενους. Το παιχνίδι δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητες, με τα σκληρά μαρκαρίσματα να ξεχωρίζουν και τα εκατέρωθεν φάουλ να διακόπτουν συνεχώς τη ροή. Ένα τέτοιο φάουλ στο 57′, στα όρια της περιοχής της Έβερτον, θα έρθει να αλλάξει όχι μόνο τον ρου του αγώνα, αλλά παραδόξως και της ποδοσφαιρικής ιστορίας.
Σε μία επανάληψη της… καλοκαιρινής φάσης με την Μπλάκπουλ, ο Χαντ βρίσκεται ξανά σε θέση εκτελεστή, με τον Καρ αυτήν τη φορά όχι απλά να ετοιμάζεται να στρώσει, αλλά να έχει την μπάλα ανάμεσα στα πόδια του. Αντίπαλοι και συμπαίκτες κοιτούν απορημένοι και περιμένουν το σφύριγμα του διαιτητή, αφού όπως θα επιβεβαιώσουν αργότερα και οι δύο πρωταγωνιστές «η κομπίνα δεν είχε δουλευτεί ποτέ στην προπόνηση». Οι παίκτες της Έβερτον μάλλον υποπτεύονται πως ο Καρ θα απομακρυνθεί αιφνιδίως από την μπάλα, απλά δυσχεραίνοντας το έργο του τερματοφύλακα κι έτσι όταν αυτός τη σηκώνει με τα δύο πόδια μένουν σαστισμένοι και δεν κινούνται προς αυτήν!
BBC Match Of The Day
— TV Football 1968-92 (@1968Tv) March 22, 2021
October 1970
Coventry v Everton
The very first Goal Of The Season on #MOTD in 1970/71
Ernie Hunt’s fantastic strike, set up by Willie Carr’s donkey kick which was later banned that season by the football authorities.
Commentator Barry Davies #PUSB pic.twitter.com/R0YdwPHdaN
Ομολογουμένως, με τα σημερινά δεδομένα, το σκηνικό μοιάζει κωμικό. Ο περίεργος, οριακά άτεχνος, τρόπος με τον οποίον ο Σκωτσέζος διεθνής μέσος σηκώνει την μπάλα μένει στην Ιστορία με το διαβόητο όνομα «Κλωτσιά του Γαϊδάρου», όμως τη δουλειά την κάνει και με το παραπάνω. Ο Χαντ αυτήν τη φορά τη βρίσκει τέλεια και με ένα δυνατό βολέ τη στέλνει στα δίχτυα του ανήμπορου Άντι Ράνκιν, δίνοντας εκ νέου το προβάδισμα στην ομάδα του. «Πετύχαμε μερικά υπέροχα τέρματα μαζί. Ο Καρ ήταν πάντα εκεί για μένα κι εγώ γι’ αυτόν. Υπάρχει ένα όμως που ξεχωρίζει, που θα το θυμούνται για πάντα. Όχι μόνο στην πόλη του Κόβεντρι, αλλά σε ολόκληρο τον ποδοσφαιρικό κόσμο», θα δηλώσει χρόνια αργότερα σε συνέντευξή του ο σκόρερ.
Φυσικά μετά από ένα τέτοιο γκολ το παιχνίδι απέναντι στην Έβερτον είχε τελειώσει. Ο Χαντ πέτυχε ακόμα ένα τέρμα στο 80′ για το τελικό 3-1 και η Κόβεντρι όντως ξέμπλεξε από τα σενάρια υποβιβασμού, χάνοντας μόλις δύο φορές στους επόμενους δύο μήνες. Η περίφημη εκτέλεση είχε κάνει πια τον γύρο της Αγγλίας, έτσι όλες οι ομάδες ήταν πια προετοιμασμένες να την αντιμετωπίσουν. Ωστόσο προς το τέλος της σεζόν, στις 3 Απριλίου του 1971, σε έναν αγώνα απέναντι στην Τότεναμ οι Καρ και Χαντ το δοκίμασαν ξανά, με την μπάλα αυτήν τη φορά να βρίσκει το δοκάρι.
Μπορεί τότε να μην το γνώριζαν όμως ήταν και η τελευταία φορά που θα το έπρατταν. Αυτοί ή οποιοιδήποτε άλλοι. Με πρωτοβουλία της FA, κάτι που άμεσα υιοθέτησαν UEFA και FIFA για τις δικές τους διοργανώσεις, εισήχθη κανονισμός που έβγαζε «παράνομη» την παραπάνω εκτέλεση, αφού στο σήκωμα της μπάλας αυτή βρίσκει και στα δύο πόδια του ποδοσφαιριστή. Μάλλον αυτή η απαγόρευση δεν μοιάζει και τόσο παράλογη, αφού ήδη ο εκάστοτε εκτελεστής δεν μπορούσε να στρώσει την μπάλα στον εαυτό του, δηλαδή να την ακουμπήσει δύο φορές χωρίς να παρεμβληθεί συμπαίκτης ή αντίπαλος.
Παρά την εσπευσμένη αλλαγή του κανονισμού, το γκολ ήταν ήδη iconic – κέρδισε μάλιστα το βραβείο του Κορυφαίου Γκολ της Σεζόν στην Πρέμιερ Λιγκ. Περίπου μία δεκαετία μετά, το 1982, οι Γιόχαν Κρόιφ και Γέσπερ Όλσεν ήρθαν για να «κλέψουν» λίγη από την δόξα των παικτών της Κόβεντρι, εκτελώντας με πάσα ένα πέναλτι, σε μία άλλη ποδοσφαιρική στιγμή. Όπως είναι φυσικό η «Κλωτσιά του Γαϊδάρου» δεν ξεχάστηκε έτσι απλά. Στα πλαίσια των εορτασμών της κατάκτησης του FA Cup από την Κόβεντρι το 1987, οι Καρ και Χαντ κλήθηκαν να επαναλάβουν μέσα στο Γουέμπλεϊ την ανεπανάληπτη κομπίνα, ενώ λίγα χρόνια μετά ο σπουδαίος Ματ Λε Τισιέ προσπάθησε να εκτελέσει μία… νόμιμη παραλλαγή της χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.
Τα λόγια του θρυλικού εκφωνητή Μπάρι Ντέιβις ηχούν ακόμα στο Κόβεντρι: «Τι γκολ! Δεν γίνεται καλύτερο απ’ αυτό». Έστω κι αν στο σύγχρονο ποδόσφαιρο του VAR, των εξειδικευμένων προπονητών στημένων φάσεων και της ανηλεούς τακτικής προετοιμασίας μία τέτοια φάση μοιάζει μάλλον αδιάφορη, εκείνη την εποχή η καινοτόμος έμπνευση των Γουίλι Καρ και Έρνι Χαντ πέρασε στο πάνθεον της ποδοσφαιρικής ιστορίας, δίπλα σε άλλες «αθάνατες» μαγικές στιγμές, γιατί απέδειξε με τον πιο εμφατικό τρόπο ότι «πετάει ο γάιδαρος»…
