Αδιάφορη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η φετινή σεζόν για τη Newcastle, με την ομάδα να μην «διακινδυνεύει» την κατηγορία, τερματίζοντας 13η, αλλά να επαναπαύεται εκεί.
Πορεία στο Πρωτάθλημα
Η χρονιά για τη Newcastle χαρακτηρίστηκε από αρκετή αστάθεια, καθώς και αποτελέσματα που βασίζονται στην μαχητικότητα των παικτών. Η ομάδα, παρότι δεν ήταν τόσο ποιοτική, πήρε πολύ σημαντικά αποτελέσματα, κερδίζοντας εκτός έδρας την Tottenham, εντός έδρας την Manchester United και την Chelsea, ενώ απέσπασε ισοπαλίες από τις Manchester City και Wolves, που είναι καλύτερες ομάδες. Σημαντικό ρόλο έπαιξε η ιδιαίτερα σφιχτή άμυνα που παρουσίασε ο Bruce (κυρίως με πέντε αμυντικούς), ενώ δόθηκε βάση και σε ένα γρήγορο παιχνίδι μετάβασης από την άμυνα στην επίθεση. Γενικότερα, εντός έδρας η ομάδα του Bruce δεν καταβαλλόταν τόσο εύκολα όσο εκτός έδρας (26 βαθμοί εντός έδρας-18 εκτός έδρας, 37 γκολ κατά εκτός έδρας έναντι 21 γκολ κατά εντός έδρας), και στις τελευταίες πέντε αγωνιστικές έμεινε δίχως νίκη, έχοντας όμως σωθεί και παίζοντας δίχως κίνητρο. Στη 13η θέση τερμάτισαν οι «Ανθρακωρύχοι», με 38 γκολ υπέρ και 58 γκολ κατά.
Πορεία στα εγχώρια κύπελλα
Παρότι δεν βρίσκονταν στις προτεραιότητές της, η Newcastle είχε μια αξιοπρεπή παρουσία στα εγχώρια κύπελλα. Μπορεί στον μόνο αγώνα που έδωσαν για το EFL Cup να αποκλείστηκαν εντός έδρας από τη Leicester (1-1 στην κανονική διάρκεια, 2-4 στα πέναλτι), όμως στο FA Cup τα πράγματα πήγαν καλύτερα.
Η ομάδα του Bruce ήρθε ισόπαλη εκτός έδρας (1-1) με τη Rochdale, για να την αποκλείσει στον επαναληπτικό με 4-1. Στη συνέχεια, η Newcastle χρειάστηκε δυο αγώνες για να αποκλείσει και την Oxford United. Στο St. James’ Park οι δυο ομάδες δεν σκόραραν, κι οι «Ανθρακωρύχοι» χρειάστηκαν την παράταση κι ένα γκολ του Saint-Maximin στο 116ο λεπτό για να περάσει. Ακολούθησε μια «σκληρή» αναμέτρηση με τη West Brom, απ’ την οποία βγήκε νικήτρια η Newcastle με 2-3. Για τα προημιτελικά, κληρώθηκε με την Manchester City, η οποία την απέκλεισε δίχως κόπο, με 0-2.
Αυτοί που ξεχώρισαν
Από τους σημαντικότερους παίκτες της χρονιάς στη Newcastle, αν όχι ο σημαντικότερος, ήταν ο Martin Dubravka. Σε αγώνες όπου η άμυνα της ομάδας δεν ήταν καλή, ο Σλοβάκος τερματοφύλακας έκανε υπερπροσπάθεια κι αποδείκνυε πως είναι απ’ τους καλύτερους στο πρωτάθλημα. Από τους «παλιούς», ο Shelvey ήταν πρώτος σκόρερ της ομάδας με έξι γκολ στο πρωτάθλημα, ενώ και ο Almiron με τέσσερα γκολ και δυο ασίστ συνέβαλε θετικά. Ακόμα κι ο Dwight Gayle, με τέσσερα τέρματα, ήταν ο πιο αποτελεσματικός επιθετικός της ομάδας του Bruce. Αθόρυβη αλλά ουσιαστική η συμβολή του Krafth, είτε ως μπακ είτε ως χαφ, ενώ ο Saint-Maximin με τρία τέρματα και πέντε ασίστ προσέφερε φαντασία και θέαμα.
Αυτοί που απογοήτευσαν
Η ομάδα του Bruce είχε ξεκάθαρο θέμα στην επίθεση, απόρροια και της αρκετά αμυντικογενούς προσέγγισής της στους αγώνες. Και σίγουρα ο Joelinton, με μόλις δυο γκολ και δυο ασίστ, κρίνεται απογοητευτικός αν λάβουμε υπ’ όψιν τα 40 εκατομμύρια λίρες που δαπανήθηκαν για τον ίδιο. Απογοητευτική ήταν συνολικά κατά καιρούς και όλη η άμυνα της Newcastle, δίχως να ξεχωρίζουμε κάποιον παίκτη, καθώς από πλευράς προπονητή υπήρχαν κι αρκετές αλχημείες, λόγω τραυματισμών.
Προπονητής
Ο Steve Bruce χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως ένας αρκετά «απαρχαιωμένος» προπονητής, σε σχέση με τα ποδοσφαιρικά δρώμενα, ενώ θεωρούταν και «τελειωμένος» από τη Newcastle. Βέβαια, σε καμία περίπτωση δεν επιβεβαιώθηκαν αυτά, με τον έμπειρο τεχνικό να εξασφαλίζει την παραμονή της ομάδας δίχως πολλά πολλά. Στάθηκε κυρίως στην αμυντική της προσέγγιση και σε ένα παιχνίδι αντεπιθέσεων, βασιζόμενος στο όχι και τόσο ποιοτικό υλικό που διέθετε η ομάδα. Σίγουρα όμως καρπώνεται και τη μεταγραφή του Joelinton, η οποία σε σχέση με τα χρήματα που δαπανήθηκαν δεν κρίνεται επιτυχημένη, παρότι ο ίδιος εκτιμά την παρουσία του ως πιο αμυντικογενής επιθετικός.
Τι κρατά από τη φετινή σεζόν;
Η ομάδα του Steve Bruce δεν «έβγαλε» μάτια με την απόδοσή της, όμως πήρε τα αποτελέσματα που ήθελε. Κι αυτό σίγουρα πρέπει να κρατήσει, σε συνδυασμό με τις συνεργασίες που έβγαζαν οι παίκτες του σε αντεπιθέσεις. Ακόμα, στα ίδια στάνταρ απόδοσης πρέπει να συνεχίσει κι ο εξαιρετικός Dubravka, που εμπνέει μεγάλη σιγουριά στο τέρμα. Τέλος, μεσοεπιθετικά ήταν θετικότατοι οι Almiron και Saint-Maximin, που συνθέτουν ένα δίδυμο παικτών με τεχνική και ταχύτητα, ενώ ο Shelvey όντας υγιής προσφέρει σημαντικά στην ομάδα.
Τι πρέπει να αλλάξει εν όψει της επόμενης σεζόν;
Η αμυντική λειτουργία της Newcastle θα πρέπει να βελτιωθεί. Ναι μεν οι ομάδα έχει αρκετούς παίκτες, όμως μάλλον όχι τους κατάλληλους γι’ αυτό που θέλει. Ανάγκη υπάρχει για την απόκτηση ακραίων αμυντικών που θα συμμετέχουν πιο ενεργά στο παιχνίδι, ρόλος που ανέλαβαν οι Lazaro και Rose από τον Γενάρη και μετά, όντας όμως δανεικοί. Ακόμη, ίσως χρειάζεται η προσθήκη ενός παίκτη στο κέντρο με την ικανότητα να «κουβαλά» τη μπάλα και να «φτιάχνει» παιχνίδι, καθώς και ενός επιθετικού που να μπορεί να σκοράρει με μεγαλύτερη ευχέρεια, εκτός αν κάποιος εκ των Joelinton, Carroll, Gayle και Muto ετοιμάζεται για μια πολύ καλή χρονιά.
Τέλος, ιδιαίτερη μνεία αξίζει να γίνει και για το ιδιοκτησιακό καθεστώς της ομάδας. Έγιναν προσπάθειες για μεταβίβαση της Newcastle από τον Mike Ashley σε επενδυτές από τη Σαουδική Αραβία, όμως τελικά δεν απέδωσε. Κάτι η οικονομική αβεβαιότητα της εποχής, κάτι οι μεγάλες χρονικές καθυστερήσεις, κάτι τα «εμπόδια» που τέθηκαν από διάφορους φορείς, δεν επέτρεψαν την μεταβίβαση της Newcastle. Κι έτσι η ομάδα καλείται να προχωρήσει τον σχεδιασμό της δίχως να έχει τεράστια οικονομική δυνατότητα, αντίθετα σε προβλέψεις διαφόρων μέσων ενημέρωσης, που βασίζονται σε αβέβαιης ποιότητας πληροφορίες και γέμιζαν τους οπαδούς της ομάδας με «ελπίδες» για κάτι σπουδαίο.
