Οι κανονιέρηδες είχαν το πιο δύσκολο ξεκίνημα μαζί με τη Huddersfield στη φετινή Premier League. Η «μπίλια» έδειξε Manchester City και Chelsea στις δύο πρώτες αγωνιστικές κι έτσι ο Unai Emery μπήκε από νωρίς στα βαθιά του αγγλικού πρωταθλήματος.
Ο απολογισμός της Arsenal στα δύο ντέρμπι ήταν ο χειρότερος δυνατός, αποτυγχάνοντας να αποσπάσει έστω έναν βαθμό από City και Chelsea. Κι αν στην πρεμιέρα κόντρα στους πρωταθλητές η Arsenal δε δικαιούταν κάτι καλύτερο, στην αναμέτρηση απέναντι στην ομάδα του Sari θα μπορούσε σίγουρα να αποφύγει την ήττα.
Ας δούμε, όμως, τι άφησε η πρώτη εικόνα της –μετά Wenger– Arsenal, έπειτα από τα δύο δυνατά test:
Τι μας άρεσε:
- Ο Matteo Guendouzi
Ο 19χρονος μέσος, ο οποίος αποκτήθηκε το καλοκαίρι από τη Lorient, έχει αφήσει εξαιρετικές εντυπώσεις στο ξεκίνημα της σεζόν. Ο Guendouzi είναι ο μόνος διασωθέν σε μία μεσαία γραμμή, η οποία φαίνεται πως θέλει πολύ δουλειά κι ακόμα… ψάχνεται.
Ο Guendouzi έχει αναλάβει τον ρόλο του playmaker της Arsenal. Από αυτόν αρχίζουν οι περισσότερες επιθέσεις. Ο νεαρός Γάλλος ανταποκρίνεται εξαιρετικά στα καθήκοντα που του έχει δώσει ο Emery. Μακρινές, κοντινές και κάθετες πάσες φαίνεται πως υπάρχουν στο ρεπερτόριο του 19χρονου, ο οποίος μοιάζει να αρπάζει την ευκαιρία που του δίνεται από τα μαλλιά.
Ο Guendouzi έδειξε, επιπλέον, μεγάλη μαχητικότητα. Κυνήγαγε τις φάσεις, προσπαθούσε να διορθώσει λάθη (συμπαικτών και δικά του) κι έδινε πνοή σε ένα γενικότερα νοχελικό κέντρο. Χαρακτηριστικό είναι πως στα δύο πρώτα του παιχνίδια στο πρωτάθλημα, απέναντι μάλιστα σε ομάδες-διεκδικήτριες του τίτλου, ο παίκτης της Arsenal έχει κερδισμένες τις 16 από τις 22 μονομαχίες που έχει δώσει, βάσει των επίσημων στατιστικών της Premier League.
Απόδειξη της εμπιστοσύνης που λαμβάνει από τον Ισπανό τεχνικό είναι το γεγονός πως αποτελεί τον μοναδικό ποδοσφαιριστή από την 3άδα του κέντρου, ο οποίος έχει παίξει και τα 180 λεπτά των δύο πρώτων αναμετρήσεων.
- Η επίθεση των κανονιέρηδων
Οι παίκτες της Arsenal έδειξαν πως μπορούν να γίνουν πολύ επικίνδυνοι, όταν η μπάλα φτάσει στην επίθεση με καλές προϋποθέσεις. Στο Stamford Bridge δημιούργησαν σωρεία κλασσικών ευκαιριών. Οι «κανονιέρηδες» έχαναν στην κυριολεξία μόνοι τους το ένα γκολ μετά το άλλο, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο. Οι παίκτες της Arsenal έβγαλαν καλές συνεργασίες και αυτοματισμούς, δεδομένου της χρονικής περιόδου, αλλά και του γεγονότος πως μιλάμε για μία σχετικά «καινούρια» ομάδα. Αν θεωρήσουμε –λογικά- πως αυτή η δυστοκία δεν μπορεί να αποτελεί τον κανόνα, αλλά την εξαίρεση, τότε η επιθετική λειτουργία των κανονιέρηδων μπορεί να φέρει πολύ καλά αποτελέσματα στη συνέχεια της σεζόν.
Τι δεν μας άρεσε:
- Η μεσαία γραμμή
Όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, το κέντρο είναι η πιο προβληματική γραμμή της ομάδας αυτή τη στιγμή. Αμυντικά δεν μπόρεσε να κοιτάξει στα μάτια τους αντίστοιχους μέσους των Man. City και Chelsea. Η αδυναμία απέναντι σε world-class παίκτες φάνηκε ξεκάθαρα, όταν ο Maurizio Sari επέλεξε να ρίξει στον αγώνα τον Eden Hazard. Ο Βέλγος έγειρε το παιχνίδι προς την περιοχή του Cech. Το κέντρο άνηκε ξαφνικά ολοκληρωτικά στους γηπεδούχους. Η Arsenal κλείστηκε πίσω, προσπαθώντας αποτυχημένα να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Κι αυτό τελικά της κόστισε το παιχνίδι.
Κι επιθετικά, όμως, η μεσαία γραμμή δείχνει να μη μπορεί να αποδώσει σε διάρκεια. Η μεγαλύτερη δυσκολία της Arsenal και στα δύο παιχνίδια ήταν να περάσει τη μπάλα στην επιθετική της γραμμή με καλές συνθήκες. Όταν αυτό γινόταν, τότε η ομάδα του Emery γινόταν επικίνδυνη. Αλλά, αυτό το κατάφερναν σποραδικά.
Η ερώτηση είναι αν το παραπάνω μπορεί να διορθωθεί, προχωρώντας μέσα στη χρονιά. Δηλαδή αν είναι αποτέλεσμα έλλειψης χημείας και αυτοματισμών ή αν είναι αποτέλεσμα της ποιότητας των μέσων της ομάδας.
Η προσωπική εκτίμηση του γράφοντος είναι πως πολλά θα εξαρτηθούν από τον Mesut Ozil. Ο Γερμανός έχει ξεκινήσει «χλιαρά» τη σεζόν. Η δική του απόδοση είναι το Α και το Ω για την μεσοεπιθετική λειτουργία της ομάδας. Αν ο Ozil ανέβει αγωνιστικά, τότε η Arsenal θα μπορέσει να είναι σταθερά επικίνδυνη, ελέγχοντας τη μεσαία γραμμή. Αν συνεχίσει τις «χαμηλές πτήσεις», τότε δεν βλέπω τον τρόπο ο Ramsey, ο Xhaka και ο Torreira να καταφέρουν να κυριαρχήσουν απέναντι στους μέσους των ομάδων της Premier League, όσο step up και να πραγματοποιήσει φέτος ο Matteo Guendouzi.
- H άμυνα στα άκρα
Προφανώς, η συνολική αμυντική λειτουργία της ομάδας παρουσιάζει προβλήματα, έχοντας δεχτεί 5 γκολ σε δύο αναμετρήσεις. Το έντονο πρόβλημα, ωστόσο, εντοπίζεται στις δύο πτέρυγες, κι όχι τόσο στο κέντρο της άμυνας.
Από τη μία, ο Hector Bellerin, ενώ μπορεί να προσφέρει σημαντικές βοήθειες στο επιθετικό κομμάτι, αντιμετωπίζει προβλήματα στο πίσω μέρος. Αυτό είναι γνωστό από πέρσι, όμως δε φαίνεται να υπάρχει κάποιος τρόπος αντιμετώπισης. Ο Mkhitiryan δεν είναι ο παίκτης που μπορεί να βοηθήσει τον αμυντικό που έχει πίσω του και παίζοντας στο ίδιο άκρο με τον Ισπανό είναι ζήτημα πως θα καταφέρνει η Arsenal να είναι συνεπής στα εκ δεξιών αμυντικά της καθήκοντα.
Η Chelsea, πάντως, είχε διαβάσει τη συγκεκριμένη αδυναμία και χτυπούσε σε όλο το παιχνίδι από το αριστερό άκρο της επίθεσής της. Πρώτα με τον Willian, ύστερα με τον Hazard και με συνεχή ανεβάσματα του Marcos Alonso, έβγαινε πολύ συχνά παίκτης στην πλάτη του Bellerin. Με αυτόν τον τρόπο, άλλωστε, προήλθε και το νικητήριο γκολ.
Από την αριστερή πλευρά, η Arsenal μπορούμε να πούμε πως έχει σταθεί και λίγο άτυχη. Μετά τους τραυματισμούς των Kolasinac και Maitland-Niles, έμειναν οι Lichsteiner και Monreal για την κάλυψη της θέσης. Δύο παίκτες άνω των 32, οι οποίοι προορίζονταν για αναπληρωματικό ρόλο.
Ο Ελβετός στα 34 του χρόνια, μολονότι έχει την ποιότητα, πιθανώς να δυσκολευτεί να ακολουθήσει τους -άγνωστους για αυτόν- ρυθμούς της Αγγλίας. Ο Ισπανός, από την άλλη, αν και χρόνια στους «κανονιέρηδες», είναι γνωστό πως υστερεί σημαντικά ειδικά στον επιθετικό τομέα. Έτσι, έχει προκύψει ένα απρόσμενο δίλλημα για τον Unai Emery, το οποίο ενδέχεται να αποδειχθεί κομβικής σημασίας.
Συνολικά, η εικόνα της Arsenal μπορεί να μην είναι όσο κακή δείχνουν οι 0 βαθμοί στα δύο πρώτα παιχνίδια. Προφανώς, έχει πολλά πράγματα που πρέπει να δουλέψει και να διορθώσει. Μιλάμε, άλλωστε, για μία ομάδα με πολλά νέα πρόσωπα και το βασικότερο όλων, καινούριο προπονητή έπειτα από 22 χρόνια. Η μετά Wenger εποχή έχει ήδη ξεκινήσει και το πρώτο στίγμα του Unai Emery μόλις που αρχίζει να ξεπροβάλει.
Η Arsenal πρέπει από την επόμενη κιόλας αγωνιστική να αρχίζει να μαζεύει βαθμούς. Προφανώς στο Emirates δεν θέλουν να χάσουν την επαφή με τους πρωτοπόρους από τόσο νωρίς. Οι νίκες, όμως, θα βοηθήσουν και στο ψυχολογικό κομμάτι, ώστε αυτή η πρώτη περίοδος αφομοίωσης της νοοτροπίας του νέου τεχνικού και της απόκτησης χημείας να πραγματοποιηθούν σε καλό κλίμα.
Τα πρώτα σημάδια του Ισπανού προπονητή αφήνουν γλυκόπικρη γεύση. Από τη μία, υπάρχει διάθεση για δημιουργικό κι ελκυστικό ποδόσφαιρό. Από την άλλη, υπάρχουν τρανταχτές αδυναμίες και προβλήματα που χρήζουν λύσης.
Όπως και να ‘χει, το ταξίδι των «κανονιέρηδων» με τον Unai Emery στο τιμόνι μόλις ξεκίνησε και προβλέπεται αρκετά ενδιαφέρον.
Συντάκτης: Αντώνης Καραμαλέγκος
