Δεν χρειαζόταν να ξεκινήσει τις επίσημες υποχρεώσεις της η Manchester United για να φανεί πως η ομάδα δεν έχει ενισχυθεί επαρκώς κατά τη καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο. Ήρθε όμως η οδυνηρή ήττα στη πρεμιέρα από τη Crystal Palace μέσα στο Old Trafford για να δικαιώσει όσους επέρριπταν ευθύνες στη διοίκηση της ομάδας για τον κακό μεταγραφικό σχεδιασμό.
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Η Manchester United ολοκλήρωσε τη περυσινή σεζόν χωρίς να κατακτήσει κάποιο τίτλο (για τρίτη διαδοχική χρονιά), κατακτώντας ναι μεν τη τρίτη θέση στο πρωτάθλημα, αλλά έχοντας μια χαώδη διαφορά από τη πρωταθλήτρια Liverpool. Η Ευρώπη φαινόταν πως ήταν η διέξοδος για την ομάδα ώστε να μην υπάρξει έντονη δυσαρέσκεια από τους φιλάθλους, όμως ο άδοξος αποκλεισμός της από τα ημιτελικά του Europa League κόντρα στη Sevilla έφερε δικαίως μουρμούρα. Μία ακόμη αποτυχημένη χρονιά, για το μέγεθος και το όνομα που έχει στο παγκόσμιο στερέωμα η Manchester United, ολοκληρωνόταν, καθιστώντας πλέον κατανοητό στον Ed Woodward και στους υπόλοιπους ιθύνοντες του συλλόγου πως η ομάδα χρειάζεται επιτέλους σημαντική ενίσχυση.
Κάτι τέτοιο μέχρι στιγμής δεν έχει συμβεί, αν εξαιρέσει κανείς τη μεταγραφή του Donny Van de Beek από τον Ajax στις αρχές του μήνα, με την ομάδα να έχει διορία μέχρι και τις 5 Οκτωβρίου, όταν και λήγει η μεταγραφική περίοδος, να δημιουργήσει ένα σύνολο που θα μπορέσει να διεκδικήσει με αξιώσεις το τίτλο. Πολλά ονόματα έχουν ακουστεί μέσα στο καλοκαίρι με κορυφαίο αυτό του Jadon Sancho της Dortmund, αλλά το γεγονός ότι ο Woodward είναι τελείως ανελαστικός στις διαπραγματεύσεις του, συν του ότι τα τελευταία χρόνια, και συγκεκριμένα έπειτα από το 2013 όπου ο μεγάλος Sir Alex Ferguson αποφάσισε να αφήσει τους πάγκους, η United δεν αποτελεί ιδανική -ή τουλάχιστον πρώτη- επιλογή για τους top-class ποδοσφαιριστές έχει δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα στην ολοκλήρωση σπουδαίων deals.
Και ενώ όλη αυτή η παραφιλολογία υποψήφιων μεταγραφικών στόχων διαδεχόταν η μία την άλλη φτάνουμε στο σήμερα. Οι «Κόκκινοι Διάβολοι» με καθυστέρηση μιας εβδομάδας λόγω των υποχρεώσεών της στο final-8 της Γερμανίας δίνουν το πρώτο τους επίσημο παιχνίδι και γνωρίζουν ήττα-σοκ εντός έδρας απέναντι στη Crystal Palace με 1-3. Ο Νορβηγός προπονητής ξαφνιάζει τους πάντες με την επιλογή του να αφήσει στο πάγκο το κορυφαίο δεξί μπακ του πρωταθλήματος τα τελευταία δύο χρόνια σε κερδισμένα τάκλιν, που ακούει στο όνομα Wan-Bissaka, βάζοντας στη θέση του τον άπειρο Fosu-Mensah. Σαν να μην έφτανε αυτό, στο δεξί άκρο της επίθεσης επιλέγει τον Daniel James, ο οποίος και τη περασμένη χρονιά έδειξε πως δεν αντέχει το βάρος της φανέλας, αφήνοντας εκτός το wonderkid Mason Greenwood, που μόλις στα 18 του χρόνια έχει εκπλήξει όλους με την ευχέρεια του στο σκοράρισμα.
Ξεκινώντας λοιπόν το παιχνίδι, είδαμε στον αγωνιστικό χώρο μία άχρωμη και χωρίς πάθος Manchester United, η οποία μπορεί να είχε συνεχώς τη μπάλα στα πόδια της, αλλά από ουσία τίποτα! Μάλιστα η Crystal Palace προηγήθηκε νωρίς στο 7ο λεπτό όταν έπειτα από σέντρα του Jeffrey Schlupp ο Townsend με ιδανικό πλασέ στη κίνηση νίκησε τον de Gea. Όσο περνούσε ο χρόνος φαινόταν όλο και πιο ξεκάθαρα πως η ομάδα δεν είχε δημιουργία και τα περίμενε όλα από τον Bruno Fernandes, γεγονός που ναι μεν την δικαίωσε στα παιχνίδια μετά την καραντίνα όπου η ίδια παρέμεινε αήττητη, αλλά σίγουρα δεν μπορείς να περιμένεις από έναν παίκτη να κάνει όλη τη δουλειά στον αγωνιστικό χώρο.
Ο Paul Pogba ήταν ο «αδύναμος κρίκος» στο χώρο του κέντρου και πολύ καλά έκανε -και μάλιστα άργησε- ο Solskjaer και τον αντικατέστησε στο 67ο λεπτό, περνώντας στη θέση του τον Van de Beek, ο οποίος συνδύασε το επίσημο ντεμπούτο του με γκολ. Ο Γάλλος κεντρικός μέσος ταλαιπωρήθηκε τη περυσινή χρονιά από τραυματισμούς και φαινόταν πως ήταν έτοιμος να επιστρέψει για τα καλά, όμως τα συνεχόμενα αβίαστα λάθη του έφεραν πάλι γκρίνια γύρω από το όνομα του. Για ακόμη μια φορά το δίδυμο Lindelof-Maguire δεν ενέπνεε σιγουριά, καθώς έχανε πολλές μονομαχίες στον αέρα ενώ γενικά οι τοποθετήσεις τους μέσα στο γήπεδο δεν ήταν σωστές, όπως στη φάση του 0-1 όπου ο Townsend βρέθηκε αμαρκάριστος.
Ο Luke Shaw πραγματοποίησε άλλη μια από τις εμφανίσεις που κάνουν τους οπαδούς της United να φωνάζουν για μεταγραφή αριστερού μπακ. Ασυνεπής στα αμυντικά του καθήκοντα και χαμένος όταν περνούσε το κέντρο, ο Άγγλος μπακ δείχνει να αποτελεί δεύτερη επιλογή ακόμα και πίσω από τον νεαρό Brandon Williams. Το όνομα του Alex Telles της Porto ακούγεται τις τελευταίες ώρες, παίκτης ο οποίος θεωρώ πως μπορεί να κάνει τη διαφορά στο αριστερό άκρο της άμυνας, όπως αντίστοιχα έκανε ο Wan-Bissaka στα δεξιά.
Στο δεύτερο ημίχρονο η εικόνα της αναμέτρησης δεν άλλαξε. Η ομάδα του Μάντσεστερ κρατούσε τη μπάλα στη κατοχή της και προσπαθούσε ανεπιτυχώς να διασπάσει την άμυνα της Crystal Palace. Σε μία από τις αρκετές αντεπιθέσεις που έβγαλαν οι «Αετοί» στην αναμέτρηση, ο Lindelof παραχώρησε πέναλτι, αφού άθελα του βρήκε τη μπάλα με το χέρι του. Την εκτέλεση ανέλαβε ο Ayew, ο οποίος αρχικά αστόχησε με τον de Gea να πέφτει σωστά, αλλά ο VAR διέταξε επανάληψη στην εκτέλεση, αφού ο Ισπανός δεν πατούσε τη γραμμή, με τον Zaha να αναλαμβάνει την εκτέλεση και να ευστοχεί για το 0-2. Αυτό ήταν το 18ο διαδοχικό πέναλτι που δέχεται ο Ισπανός τερματοφύλακας, από ένα παιδί που ανδρώθηκε στο Old Trafford, αλλά ο David Moyes τον άφησε να φύγει.
Η United ξύπνησε αργά μιας και σκόραρε στο 80′ με τον de Beek και για λίγα λεπτά είχες την εντύπωση πως αν είχε ισοφαρίσει σε 1-1 τότε θα είχε πάρει και το παιχνίδι. Κάτι τέτοιο όμως έμοιαζε με όνειρο θερινής νυκτός αφού πέντε λεπτά αργότερα, ο Zaha ξανά, διαμόρφωσε το τελικό 1-3. Σίγουρα ήταν το πρώτο μόλις επίσημο παιχνίδι της χρονιάς για τους «Μπέμπηδες» και υπάρχει περιθώριο για ενίσχυση και βελτίωση, όμως τα πρώτα σημάδια του συνόλου του Solskjaer ήταν αποθαρρυντικά, δημιουργώντας σύννεφα πάνω από το Old Trafford.
Ακόμα και οι Martial και Rashford που μπορούν με μία τους προσωπική ενέργεια να αλλάξουν όλο το παιχνίδι ήταν άφαντοι. Σημασία έχει από εδώ και πέρα η ομάδα να κινηθεί μεθοδικά και στοχευμένα στην υπόλοιπη μεταγραφική περίοδο, να καλύψει τα πολλά κενά που υπάρχουν στο ροστερ και να διαγράψει τα κακώς κείμενα που ήδη γράφονται εις βάρος της, προκειμένου να επανέλθει σε εποχές που πρωταγωνιστούσε στο Nησί.
Συντάκτης: Δημήτρης Βαμβακάς
