Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήταν τελικά η χαμένη ενός τελικού που ο τίτλος του θα μπορούσε να είναι άνετα «ο θάνατός σου η ζωή μου». Σε έναν τελικό πάντοτε το διακύβευμα είναι τεράστιο, ωστόσο στον χθεσινό που διεξήχθη στη χώρα των Βάσκων, ήταν δυσθεώρητο…
Την 21η Μαΐου 2025 η Γιουνάιτεντ έφτασε στο σημείο να παίζει όλη της τη χρονιά σε ένα παιχνίδι, μία… ζαριά που λέμε, σε μία διοργάνωση που όλα της είχαν πάει «πρίμα». Μέχρι χθες. Η αήττητη πορεία μέχρι τον τελικό, η επίσης κακή χρονιά της Τότεναμ και οι σημαντικές απουσίες της δεν εγγυόταν σε καμία περίπτωση την επιτυχία για το σύνολο του Ρούμπεν Αμορίμ. Η Τότεναμ είχε το 3/3 φέτος απέναντι στη Γιουνάιτεντ με δύο νίκες στο πρωτάθλημα και μία στο Λιγκ Καπ. Τελικά πέτυχε και 4η και κατέκτησε τον πρώτο της ευρωπαϊκό τίτλο μετά από 41 χρόνια και το πρώτο τρόπαιο μετά από 17 χρόνια. Ήταν ένας τελικός απόλυτα μοιρασμένος στα μάτια μου από τη στιγμή που μάθαμε τις δύο φιναλίστ. Οι πιθανότητες ήταν στο 50-50 ασχέτως ειδικού βάρους φανέλας, όπου τελικά επικράτησε αυτός που είχε την τύχη με το μέρος του στις λεπτομέρειες και τις κρίσιμες φάσεις (βλέπε το αυτογκόλ του Σο λίγο πριν τη λήξη του πρώτου μέρους και το παρολίγον τέρμα του Χόιλουντ που έσωσε με απίστευτο αεροπλανικό ψαλιδάκι πάνω στη γραμμή ο Φαν ντε βεν). Είναι αξιοσημείωτο πως από το 2009 και έπειτα η Γιουνάιτεντ έφτασε 6 φορές σε ευρωπαϊκό τελικό, χάνοντας τους 5, με μοναδικό κερδισμένο αυτόν του 2017, επί Ζοσέ Μουρίνιο, απέναντι στον Άγιαξ.
Οι αφορισμοί για τον Αμορίμ φυσικά και δεν άργησαν να έρθουν. Η επιλογή να αφήσει εκτός βασικής ενδεκάδας τους Ουγκάρτε, Γκαρνάτσο και να πάει με το δίδυμο Κασεμίρο, Μπρούνο Φερνάντες στον άξονα και τον Μάουντ έξω αριστερά δεν του βγήκε, με τον Άντζε Ποστέκογλου να ρίχνει τριάδα στα χαφ σε ένα πιο αμυντικό μοντέλο που υιοθέτησε, ενδεχομένως λόγω της κρισιμότητας του αγώνα. Ωστόσο, για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, ουδείς μπορεί να «χρεώσει» στον Αμορίμ την αποτυχία όλης της σεζόν. Μιλάμε για μία χρονιά που ήταν καταστροφική εξαρχής για τους «Κόκκινους Διαβόλους». Ο Τεν Χαγκ βρισκόταν υπό αφόρητη πίεση από την αρχή της, τα αποτελέσματα συνέχισαν να είναι απογοητευτικά στις εγχώριες διοργανώσεις, ακόμα και αν στην Ευρώπη διατηρούνταν ένα αήττητο σερί και έτσι η διοίκηση Ράτκλιφ έπαιξε το «χαρτί» του Αμορίμ, του ίσως πιο περιζήτητου προπονητή σε όλη την Ευρώπη εκείνη τη στιγμή.
Ο Πορτογάλος δέχθηκε, ωστόσο αυτό που ήθελε να παίξει, δηλαδή το 3-4-3, φάνηκε πως δεν είχε τα απαραίτητα εργαλεία για να το υποστηρίξει. Έτσι, τα άσχημα αποτελέσματα συνεχίστηκαν, ακόμα και επιδεινώθηκαν. Η σταθερά που κρατούσε στο Γιουρόπα Λιγκ έμοιαζε να είναι η αχτίδα ελπίδας για τη φετινή σεζόν. Μία πιθανή κατάκτηση και έξοδος στο επόμενο Τσάμπιονς Λιγκ θα «έφτιαχνε» τόσο τους οπαδούς και τον σύλλογο, όσο και τον ίδιο τον Αμορίμ, που ήρθε σε ένα περιβάλλον αρνητισμού και πίεσης μετά από μερικές μαγικές σεζόν στην πατρίδα του με την Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Η έλευση του Ντόργκου στο χειμερινό μεταγραφικό παζάρι και η επιστροφή του Λουκ Σο τον οποίο μετατόπισε στη θέση του αριστερού στόπερ σε τριάδα ο Αμορίμ, ήταν μία από τις αλλαγές που μπόρεσε να φέρει, χωρίς ωστόσο να είναι αρκετή. Το γεγονός ότι πέταξε «λευκή πετσέτα» στο πρωτάθλημα ούσα 16η (παρομοίως και η Τότεναμ που είναι 17η), ακούγεται μεν φυσιολογικό λόγω αφοσίωσης στην Ευρώπη, αλλά ταυτόχρονα και παράταιρο με την ιστορία και το όνομα του club. Οι συνεχόμενες ήττες μέσα – έξω από οποιονδήποτε αντίπαλο, μόνο εκνευρισμό και απαξίωση μπορούσαν να φέρουν και σίγουρα δεν είναι ο κατάλληλος τρόπος για να… προετοιμάσεις έναν τελικό.
Η πικρία του Αμορίμ μετά το σφύριγμα της λήξης στο Σαν Μαμές ήταν μεγάλη αλλά στις δηλώσεις του ξεκαθάρισε πως αν σύλλογος και οπαδοί τον θεωρούν ακατάλληλο και του ζητήσουν να φύγει, θα το κάνει χωρίς να ζητήσει αποζημίωση, κάτι που τον τιμά. Αρνήθηκε κατηγορηματικά το σενάριο της παραίτησης κι αυτό γιατί πιστεύει στις δυνατότητές του και θεωρεί τον εαυτό του τον κατάλληλο άνθρωπο γι’ αυτή τη δουλειά. Όσο δύσκολη κι αν είναι. Και για να λέμε την αλήθεια, πρόκειται για μία από τις πιο ζόρικες δουλειές προπονητή στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο αυτή στο Ολντ Τράφορντ, πόσω δε μάλλον τη δεδομένη χρονική στιγμή. Στην μετά Σερ Άλεξ Φέργκιουσον εποχή, ακόμα… ψάχνουν τον ιδανικό.
Η επόμενη μέρα και ο Αμορίμ
Ο «εκλεκτός» μπορεί να μην έρθει ουρανοκατέβατος, μπορεί να χρειαστεί να τον «χτίσεις», όπως είχε συμβεί και με τον σπουδαίο Σκωτσέζο, για όσους θυμούνται τις πρώτες αποτυχημένες του σεζόν στο τιμόνι του συλλόγου.
Άλλωστε όταν οι διοικούντες της ομάδας αποφάσιζαν να προχωρήσουν στην απόκτηση του Πορτογάλου τεχνικού, δεν νομίζω να «απαιτούσαν» άμεσα μία επιτυχία όπως έναν ευρωπαϊκό τίτλο. Αυτός ο τελικός περισσότερο… προέκυψε, αφότου η ομάδα έχασε όλους τους εγχώριους στόχους από νωρίς και αφοσιώθηκε στην ευρωπαϊκή της πορεία. Το να προχωρήσουν αυτή τη στιγμή σε αλλαγή του, θα φώτιζε την προχειρότερη με την οποία προσεγγίζουν το ποδοσφαιρικό κομμάτι οι διοικούντες της Γιουνάιτεντ τα τελευταία χρόνια, είτε επί εποχής Γκλέιζερς, είτε τώρα, επί εποχής του Βρετανού κροίσου Ράτκλιφ, που έχει θέσει πολύ αυστηρή οικονομική πολιτική εξαρχής.
Το καλοκαίρι προβλέπεται ζόρικο και με τα έσοδα που θα λείψουν από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις οι μεταγραφές θα επηρεαστούν, σε συνδυασμό με το πόσο δελεάζει έναν παίκτη η συμμετοχή σε αυτές. Ο Αμορίμ έχει συμβόλαιο μέχρι το καλοκαίρι του 2027 και πρέπει να του δοθεί πίστωση χρόνου, να στήσει ένα ρόστερ στα μέτρα του και έπειτα να κριθεί. Η σεζόν έχει ήδη γραφτεί με μαύρα γράμματα στην ιστορία του συλλόγου ως μία από τις χειρότερες και αυτό το γνωρίζει πολύ καλά και ο ίδιος. Μέσα από τις δηλώσεις του δείχνει ένας άνθρωπος που καταλαβαίνει που βρίσκεται και σε πόσο δυσχερή κατάσταση τον έχουν φέρει οι συγκυρίες, αλλά και οι επιλογές του. Δηλώσεις παικτών όπως αυτές του Γκαρνάτσο μετά τον τελικό δείχνουν ότι έχει να γίνει αρκετή δουλειά και στα αποδυτήρια και φυσικά το απαραίτητο ξεσκαρτάρισμα ενόψει της συνέχειας.
Σαφέστατα, οι απαιτήσεις του χρόνου θα είναι υψηλές, λαμβάνοντας υπόψιν ότι η Γιουνάιτεντ δεν θα αγωνίζεται στην Ευρώπη, σε αντίθεση με όλους τους ανταγωνιστές. Το γεγονός ότι περνάει μία μορφή «πέτρινων χρόνων» δεν της δίνει στη σε καμία περίπτωση την άνεση να κοιτάζει χαμηλά. Την Κυριακή τελειώνουν όλες οι υποχρεώσεις για φέτος με ένα παιχνίδι… αγγαρεία στο Ολντ Τράφορντ απέναντι στην άκρως ενδιαφερόμενη Άστον Βίλα που παίζει τα ρέστα της για ένα εισιτήριο στο επόμενο Τσάμπιονς Λιγκ. Η ομάδα του Αμορίμ πρέπει να μαζέψει τα κομμάτια της, να κάνει – επιτέλους – ένα καλό παιχνίδι στο πρωτάθλημα όπου μετράει 8 αγώνες σερί χωρίς νίκη, για να κλείσει τη σεζόν και να δει τα μπόλικα θέματά της το καλοκαίρι.
ΥΓ: Τη στιγμή της σύνταξης του παρόντος άρθρου, ο Φαμπρίτσιο Ρομάνο ενημέρωσε πως η Γιουνάιτεντ αποφάσισε να συνεχίσει με τον Αμορίμ προπονητή!
Διαβάστε ακόμα στο egglezoi.gr: Ο Χάρι Κέιν είναι επιτυχημένος
