Ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον ομοσπονδιακός προπονητής;

Πολύ πριν κατακτήσει τα πάντα με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και αποκτήσει τον τίτλο «Σερ» ο Άλεξ Φέργκιουσον είχε προλάβει να αφήσει το στίγμα του στο Σκωτσέζικο ποδόσφαιρο.

 

«Άγουρος» ακόμη προπονητικά, πριν καν κλείσει τα 35 του χρόνια αναλαμβάνει τις τύχες της Σεντ Μίρεν με την οποία κερδίζει την άνοδο στη πρώτη βαθμίδα του Σκωτσέζικου ποδοσφαίρου το 1977. Η εξαιρετική του δουλειά τον φέρνει, στο τέλος της επόμενης σεζόν στην Αμπερντίν η οποία προσπαθούσε να μπει σφήνα στο δίπολο Ρέιντζερς-Σέλτικ. Για οχτώ χρόνια έφερε στον σύλλογο επιτυχίες που πλέον μοιάζουν με όνειρα θερινής νυκτός. Όλα αυτά, όμως, είναι γνωστά στο ευρύ κοινό.

Αυτό που δεν είναι ευρέως διαδεδομένο είναι πως ο Σερ Άλεξ εκτελούσε και χρέη βοηθού στην εθνική ομάδα της Σκωτίας. Δυστυχώς, για ένα χρονικό διάστημα «πήρε προαγωγή» σε πρώτο προπονητή. Δυστυχώς λέμε, γιατί οι συνθήκες κάτω από τις οποίες συνέβη αυτή η μετάβαση δεν ήταν καθόλου ευχάριστες.

 

 

Μεταφερόμαστε στις 10 του Σεπτέμβρη 1985 στο Κάρντιφ της Ουαλίας. Η Ουαλία αντιμετωπίζει τη Σκωτία με φόντο τη πρόκριση στο Μουντιάλ του Μεξικό. Οι δύο ομάδες είναι ισόβαθμες με 6 βαθμούς, όμως η Σκωτία υπερέχει στη διαφορά τερμάτων. Οι Ουαλοί που χρειάζονται μόνο νίκη προηγούνται από νωρίς και δείχνουν έτοιμοι για τη συμμετοχή τους στα μπαράζ όπου περιμένει η Αυστραλία. Ένα γκολ με πέναλτι στο 81ο λεπτό του αγώνα φαίνεται να λυτρώνει τους Σκωτσέζους. Ο αγώνας θα λήξει 1-1, αλλά κανείς δεν έχει όρεξη για πανηγυρισμούς. Ο θρυλικός προπονητής Τζον Στάιν θα καταρρεύσει λίγο πριν το τέλος του αγώνα και παρά τις μεγάλες προσπάθειες που έγιναν από τους γιατρούς, δεν τα κατάφερε…

 

 

Η Σκωτία χρειαζόταν έναν ήρωα για να υπερκεράσει το εμπόδιο της Αυστραλίας και να βρεθεί εκείνη στα γήπεδα του Μεξικό. Ο Άλεξ Φέργκιουσον συμφώνησε να αναλάβει εκείνος την ευθύνη. Στο πρώτο αγώνα στο Χάμπντεν Παρκ η Σκωτία έχοντας παρόντες τους Σούνες και Νταλγκλίς θα πάρει καθαρό σκορ πρόκρισης (2-0) το οποίο θα υπερασπιστεί με επιτυχία στον επαναληπτικό. Θα έχει τη δυνατότητα λοιπόν να προπονήσει την εθνική ομάδα της χώρας του σε τελική φάση μίας μεγάλης διοργάνωσης.

 

 

Το γεγονός ότι έπρεπε να ταξιδέψει στην Αυστραλία θα είχε αντίκτυπο στην ομάδα του, καθώς η Πρέμιερσιπ της Σκωτίας αντιμετώπιζε τότε μια συσσώρευση αγώνων, αφήνοντας πολλούς πιθανούς παίκτες να αισθάνονται κουρασμένοι μέχρι το τέλος της σεζόν. Δημιούργησε επίσης αρκετές πολιτικές αντιπαραθέσεις μεταξύ της σκωτσέζικης ομοσπονδίας και των συλλόγων όσον αφορά την επιλογή για τα φιλικά παιχνίδια. Το σημείο καμπής για τον Φέργκιουσον ήταν όταν η Σέλτικ αρνήθηκε να αφήσει τρεις παίκτες της να παίξουν σε ένα φιλικό με την Ολλανδία, καθώς αυτό θα σήμαινε τέσσερα παιχνίδια σε μια εβδομάδα, συμπεριλαμβανομένου ενός κρίσιμου αγώνα με τη Μάδεργουελ. Ο Φέργκιουσον αποφάσισε ότι δεν μπορούσε να ανεχτεί τη γραφειοκρατία της διεθνούς διοίκησης και ανακοίνωσε μετά την ισοπαλία 0-0 στο Αϊντχόφεν ότι δεν επιθυμούσε να συνεχίσει μόνιμα στη θέση του.

Στο Μουντιάλ η Σκωτία παρατάχθηκε χωρίς τον Νταλγκλίς αλλά και χωρίς να θυμίζει «ομάδα». Παρά τις δικαιολογημένες διαμαρτυρίες για το ματς με τη Δανία όπου ακυρώθηκε κανονικό γκολ στην ομάδα του Φέργκιουσον , το σκορ (1-0) ήταν πλασματικό. Ίδια εικόνα και με το μεγαθήριο Γερμανία. Παρά το γρήγορο γκολ οι Γερμανοί γύρισαν εύκολα το παιχνίδι.

Οι πιθανότητες της Σκωτίας μειώθηκαν αισθητά από το γεγονός ότι ο Φέργκιουσον είχε έρθει σε ρήξη με τον Φρανκ ΜακΑβένι, έναν παραγωγικό επιθετικό που σκόραρε πολλά γκολ για τη Γουέστ Χαμ στην Πρώτη Κατηγορία. Ο ΜακΑβένι δεν επιλέχθηκε για κανένα από τα παιχνίδια του ομίλου, και ο Σούνες τον συνόδευσε στον πάγκο για το παιχνίδι «τελικό» με την Ουρουγουάη.

 

 

Σε εκείνο το τελευταίο παιχνίδι του ομίλου, οι πιθανότητες της Σκωτίας αυξήθηκαν όταν η Ουρουγουάη έμεινε με 10 παίκτες μόλις στο πρώτο λεπτό μετά από μια φρικτή επίθεση του Χοσέ Μπατίστα. Ωστόσο, αυτό που ακολούθησε ήταν ένα από τα πιο ντροπιαστικά παιχνίδια στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου, καθώς η Ουρουγουάη κλωτσούσε και έσπρωχνε τους Σκωτσέζους, ενώ ο διαιτητής Ζόελ Κιούνιου αρνήθηκε να δώσει δεύτερη κόκκινη κάρτα φοβούμενος τον εκφοβισμό των Ουρουγουανών.

Όλα αυτά σήμαιναν ότι το παιχνίδι έληξε 0-0 και η Σκωτία αποκλείστηκε από το Παγκόσμιο Κύπελλο στη φάση των ομίλων. Ήταν μια εξαιρετικά χαμένη ευκαιρία για μια εθνική ομάδα που αναμφισβήτητα δεν ήταν ποτέ τόσο ισχυρή από τότε.

 

 

Ο Άλεξ Φέργκιουσον εγκατέλειψε τη Σκωτία μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο και δεν επέστρεψε ποτέ ξανά ως ομοσπονδιακός προπονητής . Ο τρόπος διαχείρισης που ακολουθούσε ήταν ίσως ακατάλληλος για την παράξενη φύση του ποδοσφαίρου σε επίπεδο εθνικών ομάδων και ενδεχομένως ήρθε πολύ νωρίς για έναν άνθρωπο που έφτασε πραγματικά στο κορυφαίο επίπεδο μετά τη θαυμάσια θητεία του στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για 27 συναπτά έτη.

Ποιος ξέρει; Ίσως αν η θητεία του στην εθνική ομάδα της Σκωτίας δεν είχε λήξει τόσο άδοξα μεν πετυχαίνοντας το στόχο της πρόκρισης στο Παγκόσμιο Κύπελλο δε, να μην θαυμάζαμε την ποδοσφαιρική αυτοκρατορία που έχτισε, ξεκινώντας από το μηδέν μάλιστα μία αυτοκρατορία που εφάμιλλή της δύσκολα θα ξαναδούμε στο Νησί.

 

Συντάκτης: Χρήστος Κόττας

 

Διαβάστε επίσης από τον αρθρογράφο: Ο πιο υποτιμημένος τίτλος της Manchester City

 

Κοινοποίηση:
Picture of Egglezoi Team

Egglezoi Team

Μπορεί επίσης να σας ενδιαφέρει...