O Arsene Wenger αποτελεί και επίσημα παρελθόν από τον τεχνική ηγεσία της Arsenal, ύστερα από 22 χρόνια παρουσίας, και το egglezoi.gr σας παρουσιάζει τις 10 καλύτερες στιγμές του Αλσατού κατά τη διάρκεια των ετών αυτών.
Αυτό ήταν λοιπόν, μετά από 22 ολόκληρα χρόνια στην Premier League και την Arsenal, o Arsene Wenger αποτελεί παρελθόν, μετά και από την πρόσφατη εκτός έδρας αναμέτρηση απέναντι στην Huddersfield, η οποία και στέφθηκε με επιτυχία, με τους «Κανονιέρηδες» να φεύγουν με το «διπλό» χάρη στο τέρμα του Pierre-Emerick Aubameyang, δίνοντας έτσι την νίκη νούμερο 716 στα συνολικά 1,235 παιχνίδια του 68χρονου.
Το κλίμα στο John Smith Stadium το απόγευμα της Κυριακής (13/05) ήταν ιδιαίτερα ευχάριστο, με τους οπαδούς των δύο ομάδων να αποδίδουν τις τιμές που αρμόζουν προς το πρόσωπο του «Le Professeur», με τους φιλάθλους των γηπεδούχων μάλιστα να σηκώνονται όρθιοι και να τον χειροκροτούν επί ένα λεπτό, στο 22ο της αναμέτρησης, όσα τα χρόνια της παρουσίας του στα αγγλικά γήπεδα.
Χωρίς αμφιβολία, η προσφορά του 68χρονου πολύπειρου τεχνικού, τόσο στο αγγλικό ποδόσφαιρο, όσο και στον ποδοσφαιρικό σύλλογο που ονομάζεται Arsenal, είναι τεράστια και ανεκτίμητη, με εν ενεργεία και παλαίμαχους ποδοσφαιριστές, νυν και πρώην προπονητές, δημοσιογράφους και σχολιαστές να το αναγνωρίζουν.
Με αφορμή λοιπόν την πολυσυζητημένη αποχώρηση του πιο πετυχημένου προπονητή στην ιστορία της ομάδας από το Βόρειο Λονδίνο, το egglezoi.gr σας παρουσιάζει τις 10 καλύτερες στιγμές του Arsene Wenger με την ομάδα της καρδιάς τους, από το μακρινό 1996 έως και σήμερα.
1. Το νταμπλ της σεζόν 1997/98
Με μεγάλη επιτυχία στέφθηκε η πρώτη ολοκληρωμένη σεζόν του Arsene Wenger στον πάγκο της Arsenal. Ο Αλσατός τεχνικός, κατάφερε μόλις μερικούς μήνες μετά την πρόσληψη του (1996) και τα «Arsene Who?» να διαψεύσει τους επικριτές του, κατακτώντας το εγχώριο νταμπλ. Μπορεί στο τέλος του 1997 να βρίσκονταν δώδεκα ολόκληρους βαθμούς πίσω από την πρωτοπόρο Manchester United του Sir Alex Ferguson, ωστόσο ένα σερί δέκα νικών άλλαξε τα δεδομένα και στο τέλος η πλευρά από το Βόρειο Λονδίνο ήταν αυτή που πανηγύρισε για πρώτη φορά την κατάκτηση του πρωταθλήματος επί εποχής Premier League.
Ακόμα, στο FA Cup, τη δεύτερη τη τάξει διοργάνωση στην Αγγλία, κατάφερε να αναδειχθεί πρωταθλήτρια η Arsenal, ξεπερνώντας, έστω και δύσκολα τα εμπόδια των Port Vale, Middlesbrough, Crystal Palace, West Ham και Wolves, ενώ στον τελικό του Wembley, το μεσημέρι τις 16 Μαΐου, με δράστες τους Marc Overmars και Nicolas Anelka έγραψε τον επίλογο μιας ιστορικής σεζόν στα χρονικά του συλλόγου.
2. H έλευση του Thierry Henry
Μια μεταγραφή που έμελλε να αλλάξει την ιστορία του συλλόγου. Ο 22χρονος τότε Thierry Henry, μετά από πέντε πετυχημένα χρόνια στην Monaco και ακόμα επτά άκρως αποτυχημένους μήνες στην Juventus, υπέγραψε στην Arsenal, για το ποσό-ρεκόρ των 11 εκατομμυρίων λιρών, συναντώντας για ακόμη μια φορά τον Arsene Wenger, με τον οποίο και συνεργάστηκε κατά την θητεία του στην Γαλλία, το 1994.
Η ιστορία της συνεργασίας αυτής γράφτηκε με χρυσά γράμματα. Ο «Τίτι» σε 8,5 χρόνια παρουσίας στο Highbury και το Emirates, πραγματοποίησε 376 εμφανίσεις σε όλες τις διοργανώσεις, σημειώνοντας 228 τέρματα, επίδοση ρεκόρ στα χρονικά του συλλόγου, ο οποίος υπό τις υπηρεσίες του (1999-2007, 2012) κατέκτησε δύο πρωταθλήματα, δύο Κύπελλα Αγγλίας και δύο Community Shield, ενώ την σεζόν 2005/06 έφτασε και μέχρι τον τελικό του Champions League, όντας μάλιστα αρχηγός. Φυσικά, υπήρξε βασικό και αναντικατάστατο μέλος της περίφημης ομάδας που κατέκτησε το πρωτάθλημα δίχως να ηττηθεί, την σεζόν 2003/04, τους «Invincibles».
«O Thierry Henry είναι μια πολύτιμη προσθήκη στην ομάδα μας. Είναι ένας νέος διεθνής επιθετικός, ο οποίος θα ωφελήσει σημαντικά τον σύλλογο. Έχει μεγάλη εμπειρία τόσο σε συλλογικό όσο και σε διεθνές επίπεδο και θα ενισχύσει σημαντικά την επιθετική μας γραμμή» ήταν τα πρώτα λόγια του Wenger, αφότου ανακοινώθηκε η μεταγραφή του τότε νεαρού Γάλλου ποδοσφαιριστή.
3. To «διπλό» τίτλου στο Old Trafford
Ένα βράδυ το οποίο θα μείνει βαθιά χαραγμένο στην μνήμη του Arsene Wenger, των συνεργατών του, των ποδοσφαιριστών του και φυσικά των οπαδών. H Arsenal, στα πλαίσια της προτελευταίας αγωνιστικής της Premier League για την σεζόν 2001/02, ταξίδεψε στο Μάντσεστερ προκειμένου να αντιμετωπίσει την Manchester United του Sir Alex Ferguson, το αντίπαλο δέος της στην «μάχη» του τίτλου από το 1997 έως το 2004.
Οι ποδοσφαιριστές του «Le Professeur» ήθελαν μόνο την νίκη προκειμένου να εξασφαλίσουν την μαθηματική κατάκτηση του πρωταθλήματος, και με το γκολ του Sylvain Wiltord στο 56′ έφυγαν με το «διπλό» από το «Θέατρο των Ονείρων», σφραγίζοντας έτσι το δεύτερο συνολικά πρωτάθλημα του Arsene Wenger, λίγες μέρες μάλιστα αφού κέρδισε και το FA Cup στον τελικό του Κάρντιφ απέναντι στην συμπολίτισσα Chelsea.
4. Η κατάκτηση του πρωταθλήματος στην έδρα της «μισητής» Tottenham
Τι καλύτερο από το να εξασφαλίζεις και μαθηματικά το πρωτάθλημα και μάλιστα στην έδρα του μισητού σου αντίπαλου; Αυτό ακριβώς συνέβη στην περίπτωση της Arsenal, η οποία τέσσερις στροφές πριν το φινάλε της περιόδου 2003/04 στέφθηκε και μαθηματικά πρωταθλήτρια Αγγλίας στο γήπεδο της συμπολίτισσας Tottenham.
Συγκεκριμένα, στις 25 Απριλίου του 2004, οι «Κανονιέρηδες», μετά την ήττα της δεύτερης του βαθμολογικού πίνακα Chelsea στην έδρα της Newcastle, νωρίτερα μέσα στην μέρα, ήθελαν μόλις έναν βαθμό στην συνάντηση του White Hart Lane για να κατακτήσουν το πρωτάθλημα, ύστερα από την σεζόν 2001/02.
Οι ποδοσφαιριστές του Arsene Wenger μπήκαν ορεξάτοι ήδη από τα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού και ευτύχισαν να ανοίξουν το σκορ μόλις στο 3ο λεπτό με τον αρχηγό Patrick Vieira, ενώ σχεδόν 30 λεπτά αργότερα ο Robert Pires διεύρυνε το σκορ για την ομάδα του. Όλα έδειχναν ότι η Arsenal θα έφευγε με το «διπλό» από το WHL, ωστόσο η Tottenham βρήκε τα ψυχικά αποθέματα και έφερε το παιχνίδι στα ίσια με δράστες τους Redknapp και Keane, αποτέλεσμα το οποίο και έμεινε μέχρι το τελευταίο σφύριγμα.
Παρά την επιστροφή των «Σπιρουνιών», οι πρωτοπόροι της Premier League δεν «χαλάστηκαν» με τον πόντο της ισοπαλίας, δεδομένου φυσικά ότι και με το «Χ» θα εξασφάλιζαν και μαθηματικά την κατάκτηση του πρωταθλήματος, και μετά την λήξη του ντέρμπι τ