Ήταν το «μακρινό» 2019, όταν για τελευταία φορά η Σέφιλντ αντιμετώπισε τη Σέφιλντ, όταν η Γιουνάιτεντ αντιμετώπισε τη Γουένσντεϊ, σε ένα ιστορικό ντέρμπι ξεχασμένο στο χρόνο.
Το ημερολόγιο δείχνει 4 Μαΐου 2024. Οι «Κουκουβάγιες» της Σέφιλντ Γουένσντεϊ ταξιδεύουν στη Σάντερλαντ κι έχουν την ευκαιρία να ολοκληρώσουν μια σπουδαία ανατροπή που θα τους επιτρέψει να μείνουν στην Τσάμπιονσιπ. Παρότι πέρασαν όλη τη σεζόν στις «κόκκινες» θέσεις του υποβιβασμού, ένα αήττητο σερί πέντε αγώνων τους ανέβασε μερικά σκαλιά πάνω από τον καιάδα που οδηγεί στη League One, και μπορούν τώρα, στην εκπνοή του πρωταθλήματος, να διασφαλίσουν πως δεν θα υποβιβαστούν.
Η Σάντερλαντ, αδιάφορη και στη μέση της βαθμολογίας, δεν (παρ)έδωσε το ματς. Είχε την κατοχή, είχε δοκάρι, είχε ακυρωμένο γκολ, όμως δύο εξαιρετικές ομαδικές ενέργειες της Γουένσντεϊ έστειλαν την μπάλα στα δίχτυα και επικύρωσαν δύο πράγματα: η μπλε μεριά του Σέφιλντ θα παρέμενε στη Τσάμπιονσιπ, και θα είχε την ευκαιρία να υποδεχθεί και την κόκκινη πλευρά, που είχε ήδη υποβιβαστεί από την Πρέμιερ Λιγκ. Για πρώτη φορά μετά από πέντε χρόνια.
Η μάχη ανάμεσα στις δύο ομάδες του Σέφιλντ λαμβάνει πολύ λιγότερη προσοχή από όση της αρμόζει. Το Steel City Derby, ονομασμένο προς τιμήν της μακράς παράδοσης της πόλης στην παραγωγή ατσαλιού και τον εργατικό της χαρακτήρα, τικάρει πάρα πολλά από τα κουτάκια που χρειάζεται μία κόντρα για να θεωρηθεί κλασική. Με βάση το Νότιο Γιορκσάιρ, το Σέφιλντ δεν είναι τίποτα λιγότερο από την «καρδιά» του ποδοσφαίρου: εδώ δημιουργήθηκε ο πρώτος σύγχρονος ποδοσφαιρικός σύλλογος, η Σέφιλντ, εδώ βρίσκεται το παλαιότερο γήπεδο που φιλοξενεί επαγγελματικό ποδόσφαιρο, και το κυριότερο, εδώ βρίσκει κανείς μια πόλη παθιασμένη, αφοσιωμένη στις ομάδες της.
Αυτές με τη σειρά τους γεμίζουν με τα χρώματά τους τη πόλη, χωρίζουν οικογένειες, και δεν αφήνει καμία την άλλη να χαρεί περισσότερο απ’ όσο της αναλογεί. Η συνύπαρξη των δύο συλλόγων στο Σέφιλντ δεν χρειάστηκε κάποια τεταμένη στιγμή στη μακρά τους ιστορία για να «ανάψει» την αντιπαλότητα μεταξύ τους, αλλά και μόνο η σύσταση της μίας ερμηνεύτηκε ως έλλειψη σεβασμού προς την άλλη.
Η παλαιότερη εκ των δύων είναι η Γουένσντεϊ, όταν μια Τετάρτη (φυσικά) του 1867 η τοπική ομάδα κρίκετ, όπως πολλές της εποχής, επεκτάθηκε στο ποδόσφαιρο ώστε οι παίκτες της να μένουν σε φόρμα τον χειμώνα, την offseason του κρίκετ. Σύντομα το ποδοσφαιρικό τμήμα κατέλαβε τη δημοφιλία του αθλήματος, ανεξαρτητοποιήθηκε, και το 1887 ξεκίνησε και η Γουένσντεϊ, όπως ήταν η ονομασία της μέχρι το 1929, να πληρώνει τους ποδοσφαιριστές της. Η έδρα της παρέμενε… ασταθής για χρόνια, αλλάζοντας πολλές φορές γήπεδα γύρω από την πόλη του Σέφιλντ. Σημαντικά παιχνίδια λάμβαναν χώρα στο Μπράμαλ Λέιν, ένα γήπεδο κρίκετ που είχε όμως τις καλύτερες εγκαταστάσεις που μπορούσε να ελπίζει ο σύλλογος.
Οι ιθύνοντες του γηπέδου ήταν εξαιρετικά ευχαριστημένοι όταν το 1889 το Μπράμαλ Λέιν φιλοξένησε τον έναν εκ των δύο ημιτελικών του FA Cup, μεταξύ της Πρέστον Νορθ Εντ και της Γουέστ Μπρομ, παρότι καμία εκ των δύο δεν προέρχεται από το Σέφιλντ. Η μεγάλη προσέλευση τους έπεισε πως το γήπεδο αξίζει να έχει μία ποδοσφαιρική ομάδα που θα παίζει μόνιμα σε αυτό. Μόλις δύο εβδομάδες αργότερα, γεννήθηκε -και- η Σέφιλντ Γιουνάιτεντ, επίσης ως θυγατέρα προϋπάρχουσας ομάδας κρίκετ.
Η Γουένσντεϊ χρειάστηκε