Μπορεί η Arsenal στην φάση των 32 να τα… «χρειάστηκε» απέναντι στην BATE Borisov, όμως προκρίθηκε και θα αντιμετωπίσει την Rennes. Μια ομάδα που αυτή την φορά δεν θα χαριστεί στους «Κανονιέρηδες» και θα εκμεταλλευτεί κάθε επιπολαιότητα των παικτών του Unai Emery.
Ο δρόμος για το Μπακού είναι μακρύς. Αρκετά μακρύς για να μπορεί να πει κανείς με σιγουριά ποιος είναι το φαβορί για την κατάκτηση. Οι κληρώσεις κρύβουν παγίδες και μια ομάδα σαν την Arsenal οφείλει να είναι προετοιμασμένη για κάθε τι που θα ακολουθήσει. Στα παιχνίδια με την BATE Borisov, η αλήθεια είναι ότι στάθηκε τυχερή, διότι οι Λευκορώσοι -όπως και να το κάνουμε- δεν είναι Γάλλοι. Και έτσι στην Rennes, μπορούν να ελπίζουν άπαντες στο «θαύμα» της πρόκρισης!
Η αλήθεια είναι ότι το όνομα της Rennes δεν τρομάζει στην Ευρώπη. Η ιστορική ομάδα της Βρετάνης είναι ένα υπολογίσιμο μέγεθος εντός γαλλικών συνόρων και μόλις φέτος ξεκινάει να εντυπωσιάζει στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Η περσινή χρονιά των «Rouges et Noirs» ήταν φανταστική. Είδαν την ομάδα τους μετά από πολλά χρόνια να αγγίζει το γαλλικό Top-5 μετά την τέταρτη θέση του 2007 και ταυτόχρονα μέσα από το εντυπωσιακό ποδόσφαιρο του Sabri Lamouchi να εξασφαλίζει την πέμπτη θέση και το εισιτήριο για τους ομίλους του Europa League. Οι προσδοκίες εξαρχής δεν ήταν υψηλές –τουλάχιστον στην Ευρώπη- και στο πρωτάθλημα υπήρχαν απαιτήσεις για μια πορεία ανάλογη της περυσινής.
Τι κάνει φέτος
Η αλήθεια είναι ότι ο Lamouchi αναγκάστηκε να αποχωριστεί δύο βασικούς πυλώνες της περυσινής ομάδας. Οι Gnagnon και Mubele αποχώρησαν για τις Sevilla και Toulouse αντίστοιχα με συνολικό αντίτιμο τα 18,5 εκατομμύρια ευρώ. Παράλληλα, έβλεπε τα εννέα εκατομμύρια που δαπανήθηκαν στην Reims για τον Siebatcheu να πηγαίνουν στράφι και η ομάδα να αντιμετωπίζει αρκετές δυσκολίες στην ανάπτυξη και το σκοράρισμα. Μέχρι και την 15η αγωνιστική, η ομάδα ήταν στην 14η θέση και ο Lamouchi αποτέλεσε παρελθόν. Και από τότε όλα βρήκαν τον δρόμο τους. Αμέσως μετά την αποχώρηση του Γαλλοτυνήσιου τεχνικού, ο 38 ετών Julien Stephan ανέλαβε τα ηνία του συλλόγου και η ομάδα ξεκίνησε εκ νέου να «ρολάρει».
Πρώτο παιχνίδι του Julien στον πάγκο κατέληξε σε επιβλητικό «διπλό» μέσα στην έδρα της Lyon με 0-2. Κάπως έτσι ξεκίνησε ένα σερί τεσσάρων νικών στο πρωτάθλημα δίχως να δεχθεί γκολ και σερί προκρίσεων σε Coupe De La Ligue και Coupe De France. Εν τέλει στο Coupe De La Ligue αποκλείστηκε από την Monaco στα πέναλτι, ενώ στο Κύπελλο Γαλλίας η ομάδα πήρε τεράστια πρόκριση επί της εξαιρετικής φέτος Lille και αντιμετωπίζει στα προημιτελικά την Orleans. Στο Europa League, ο προκάτοχός του είχε αφήσει την ομάδα με μόλις μια νίκη επί της Jablonec και δύο ήττες από τις Astana και Dynamo Kyiv. Ούτε αυτό κατέστη πρόβλημα καθώς αν και έχασε και στην Ουκρανία από την αντίπαλο της Chelsea, επικράτησε στα δύο εναπομείναντα παιχνίδια με τις Astana και Jablonec παίρνοντας την πρόκριση για τους 32 του Europa League.
Η πρώτη πρόκριση σε ευρωπαϊκά knock-out παιχνίδια ήταν πραγματικότητα και αντίπαλος ήταν η εξαιρετική την τελευταία διετία, Betis. Στο πρωτάθλημα παράλληλα συνέχισε να παίρνει νίκες χάνοντας μόνο από την Paris Saint Germain. Το πρώτο παιχνίδι θα διεξαγόταν στο Roazhon Park με διαιτητή τον «δικό μας» Τάσο Σιδηρόπουλο. Το τελικό 3-3 έδινε ισχνό προβάδισμα στους Ισπανούς, με τους Σεβιγιάνους να έχουν απίστευτα παράπονα από την διαιτησία. Με το μυαλό «κολλημένο» στη ρεβάνς, ήρθε η ήττα από την Reims στο πρωτάθλημα και μετά το θαύμα. Η Rennes παίζοντας απίστευτο ποδόσφαιρο επικρατεί με 3-1 στο Benito Villamarin και προκρίνεται στους «16» της διοργάνωσης, μέχρι η κληρωτίδα να τους στείλει στο Λονδίνο και την Arsenal.
Οι παίκτες της
Η αλήθεια είναι ότι η Rennes σαν σύνολο λειτουργεί εξαιρετικά καλά. Δεν υπάρχει κάποιος παίκτης που να ξεχωρίζει και είναι ο ορισμός του «όλοι για όλους». Damien Da Silva και Hamari Traore είναι τα «μηχανάκια» της φετινής σεζόν, με τον καθένα να μετράει πάνω από 3.000 αγωνιστικά λεπτά ενώ έχουμε και τους πολύπειρους Clement Grenier και Hatem Ben Arfa που προσδίδουν ποιότητα και φαντασία στο παιχνίδι της ομάδας. Το μεγάλο αστέρι δεν είναι άλλος από τον Ismaila Sarr που -αν και 20 ετών- είναι και ο πρώτος σκόρερ της ομάδας με εννέα τέρματα, ενώ μεγάλη έκπληξη είναι και ο μέσος Benjamin Bourigeaud.
Παράλληλα σημαντικές βοήθειες και ταχύτητα στο παιχνίδι δίνει και M’Baye Niang. Όλοι αυτοί δημιουργούν ένα πολύ αξιόμαχο σύνολο που θα δυσκολέψει απίστευτα τους παίκτες του Emery. Δεν πρέπει να παραλείψουμε και τον 12ο παίκτη της ομάδας που δεν είναι ο κόσμος αλλά ο… προπονητής. Ο 38 ετών Julien Stephan μετά από μια τριετία στο τιμόνι της Β’ Ομάδας δίνει την ψυχή του σε κάθε παιχνίδι, γνωρίζει πώς να παρακινεί τους παίκτες του και σε αυτόν οφείλετε η μέχρι στιγμής πορεία της ομάδας.
Ευρωπαϊκές Πορείες
Στην Ευρώπη όπως είπα και στην αρχή του κειμένου, η Rennes δεν είναι κάποιο φόβητρο. Με εξαίρεση δυο «σκόρπιες» συμμετοχές το 1965 και το 1971 στο Κύπελλο Κυπελλούχων, έπρεπε να πάμε στο μακρινό 2005 για να την δούμε και πάλι στην Ευρώπη. Δυο συμμετοχές σε ομίλους λοιπόν στο Κύπελλο UEFA τις σεζόν 2005-06 και 2007-08 γνωρίζοντας και στις δύο τον αποκλεισμό όντας τελευταία και μόλις μια στο Europa League την σεζόν 2011-12 σε όμιλο που τερμάτισε και πάλι τελευταία με αντίπαλους της Celtic, Udinese και την Atletico Madrid. Για αυτό λοιπόν η φετινή σεζόν αποτελεί «milestone» στην ιστορία του συλλόγου, και με σύμμαχο το ωραίο ποδόσφαιρο και την άγνοια κινδύνου θα προσπαθήσουν να ανατρέψουν για ακόμη μια φορά τα προγνωστικά και να κάνουν την μεγάλη έκπληξη.
Συντάκτης: Φάνης Αγριτέλλης
