Πολύ πριν ο Πιερ-Εμερίκ Ομπαμεγιάνγκ καταφθάσει στην Άρσεναλ, ο ετεροθαλής αδερφός του, Γουίλι, ερχόταν στην Σκωτία για λογαριασμό της Κιλμάρνοκ.
Στις 30 Ιανουαρίου του 2018 τέσσερις Γκαμπονέζοι μπήκαν σε ένα ιδιωτικό τζετ στο αεροδρόμιο του Ντόρτμουντ με προορισμό το Λούτον του Λονδίνου. Όλοι τους ήταν ποδοσφαιριστές, διεθνείς με την πατρίδα τους και μοιράζονταν το ίδιο επίθετο. Ομπαμεγιάνγκ.
Ο γηραιότερος Πιερ είχε το παρατσούκλι «Γιάγια» και είχε ξεκινήσει την καριέρα του στην «προσβλητική» Μαλακόφ, o πρωτότοκος γιος του είχε το θηλυπρεπές όνομα, Κατιλίνα, ο νεότερος Πιερ-Εμερίκ ανυπομονούσε να γίνει η πιο πολυδάπανη αγορά στην ιστορία της Άρσεναλ και ο μεσαίος Γουίλι κοιτούσε νοσταλγικά από το παράθυρο, αναλογιζόμενος τι πήγε τόσο στραβά όταν ο ίδιος πετούσε για την μεταγραφή του στο Νησί.
O 54χρονος σήμερα Πιερ Ομπαμεγιάνγκ, μετά από ένα εντυπωσιακά σταθερό και γεμάτο βιογραφικό στην Γαλλία και 80 (!) συμμετοχές με την εθνική Γκαμπόν, προσλήφθηκε το 2002 από την Μίλαν ως σκάου, φέρνοντας στην ομάδα τον 18χρονο τότε γιο του, Κατιλίνα, που είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον των μεγάλων στην Ιταλία, παίζοντας για την Ρετζιάνα. Με όπλο την ταχύτητά του κατάφερε να αγωνιστεί -έστω και ελάχιστα- στην πρώτη ομάδα, τόσο στην Ευρώπη (απέναντι σε ΜΠΑΤΕ Μπορίσοφ και Ντεπορτίβο Λα Κορούνια) όσο και στην Serie A (απέναντι στην Πατσιένζα), πριν παραχωρηθεί σωρηδόν δανεικός και αποχωρήσει για την χώρα του το 2006.
Ο περήφανος πατέρας δεν το έβαλε όμως κάτω, γνωρίζοντας πως δύο ακόμη φιντάνια της οικογένειας έρχονται από πίσω. Φυσιολογικά λοιπόν αξιοποιεί τις διασυνδέσεις του και φέρνει στο Σαν Σίρο τους Γουίλι (2005) και Πιερ-Εμερίκ (2007) από Τριεστίνα και Μπαστιά αντίστοιχα. Την ίδια περίοδο που ο δεύτερος ακόμα δεν έχει καταφέρει να μονιμοποιηθεί στο αρχικό σχήμα της Πριμαβέρα, ο πρώτος θεωρείται άκρως εξελίξιμος και αγωνίζεται ως βασικός στο Coppa Italia, σκοράροντας μάλιστα κατά της Γιουβέντους πριν καν κλείσει τα 20 του χρόνια.
Όντας αρκετά ψηλότερος από τον πατέρα του και τον αδερφό του, Κατιλίνα, παίζει εντελώς διαφορετικά και δυσκολεύεται να κατασταλάξει σε μία θέση μεταξύ κέντρου και επίθεσης. Αρχικά δανείζεται στην Αβελίνο, όπου αν και αγωνίζεται ως βασικότατος, αδυνατεί να την σώσει από τον υποβιβασμό από την Serie B.
Ευτυχώς στο επόμενο βήμα του γνωρίζει την ακριβώς αντίθετη όψη του νομίσματος, αφού στην Έουπεν της δεύτερης κατηγορίας του Βελγίου συμβάλλει στα μέγιστα στην άνοδο για πρώτη φορά στην Pro League και κάνει ντεμπούτο στην εθνική Γκαμπόν ως ο τέταρτος και τελευταίος στην οικογένεια που τα καταφέρνει!
Παρά το γεγονός πως αρκετές ομάδες τον έχουν ήδη βάλει στα «ραντάρ» τους, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι αποφασίζει καταχρηστικά να στείλει τον Ομπαμεγιάνγκ στην εξορία της Serie C για να βοηθήσει στην «αναγέννηση» της Μόντσα. Η εξέλιξη εξοργίζει τον Γουίλι και αντέχει μόλις λίγους μήνες εκεί, πριν ζητήσει διακοπή συμβολαίου και αναζητήσει νέα ποδοσφαιρική στέγη στην Γαλλία, που παίζουν ήδη τα αδέρφια του, Κατιλίνα και Πιερ-Εμερίκ, σε Γκαζελέκ Αζαξιό και Σαιντ-Ετιέν αντίστοιχα.
Ενώ δοκιμάζεται σε ομάδες της Ligue 2 πριν φτάσει ο «μεταγραφικός» Ιανουάριος, ένας ατζέντης του τηλεφωνεί, προτείνοντάς του ένα πολύ ενδιαφέρον trial. Η σκωτσέζικη Κιλμάρνοκ σαρώνει την αγορά για τον αντικαταστάτη του φευγάτου πρώτου σκόρερ της Scottish Premier League, Κόνορ Σάμον. Οι διασυνδέσεις του σπουδαίου Φινλανδού τεχνικού, Μίσου Παατελάινεν, στην γαλλική και βελγική αγορά, φέρνουν τον νεαρό Γκαμπονέζο για προπονήσεις στην ομάδα, με σκοπό αν πείσει να αποκτηθεί άμεσα.
Ο Σάμον των 18 γκολ σε 27 εμφανίσεις μέσα σε ένα εξάμηνο, τελικά αποχωρεί με προορισμό την Γουίγκαν για περισσότερες από 600 χιλιάδες λίρες, που αποτελεί ποσό ρεκόρ για τον σύλλογο, και ο Γουίλι Ομπαμεγιάνγκ ανακοινώνεται μετά από ελάχιστες ώρες, έχοντας πείσει και με το παραπάνω στην δοκιμή του.
Όλοι ανυπομονούν να τον δουν στο γήπεδο, θεωρώντας πως θα είναι η απάντηση στον «φονικό» απερχόμενο Ιρλανδό που είχε αποκτηθεί επίσης μετά από σύντομο trial, όμως όταν τον βλέπουν για πρώτη φορά απογοητεύονται οικτρά. Στον αγώνα απέναντι στην Χάμιλτον ο Γκαμπονέζος μοιάζει βαρύς και απροσάρμοστος, αφήνοντας κενή την επίθεση για να πάρει την μπάλα στο κέντρο και μετά από ανεπιτυχείς κόντρες να την χάσει.
Αντέχει για μόλις 58′ πριν γίνει αλλαγή και απογοητευμένος κάθεται στον πάγκο, βλέποντας τουλάχιστον την ομάδα του να ισοφαρίζει λίγο πριν την λήξη σε 1-1. Παρά το αποκαρδιωτικό ξεκίνημα ο προπονητής του τον στηρίζει και τον ξεκινά ξανά ως βασικό στο επόμενο ματς απέναντι στην Μαδέργουελ, αυτήν την φορά όμως ως αμυντικό χαφ!
«Γνωρίζω πως οι ιστοσελίδες σας είχαν ενημερώσει πως πρόκειται για έναν καθαρό φορ, όμως εμείς διακρίνουμε στοιχεία που ταιριάζουν περισσότερο σε έναν μέσο σε αυτόν. Είναι δυνατός, με καλή τεχνική και σχετικά ταχύς και θεωρούμε πως μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά. Σίγουρα σε περίπτωση ανάγκης μπορώ να τον χρησιμοποιήσω πάλι στην επίθεση και είναι μια καλή προσθήκη για τον σύλλογο. Οι επαφές μου με ενημέρωσαν για την διαθεσιμότητα του και η παρουσία του εδώ με έχει αφήσει απόλυτα ευχαριστημένο. Δώστε του λίγο χρόνο και θα δείτε».
Τα λόγια του Παατελάινεν μοιάζουν καθησυχαστικά και η νίκη στο δεύτερο ματς του Γουίλι, σκορπίζει νέο κύμα ενθουσιασμού, με πολλούς να τον χρήζουν αυτήν την φορά διάδοχο του Αλεξέι Ερεμένκο, που παίζει ως δανεικός από την Μέταλιστ και πολιορκούν τόσο ομάδες από την Τσάμπιονσιπ, όσο και οι Σέλτικ και Ρέιντζερς.
Ο Φινλανδός διεθνής ενώ αρχικά αρνείται να αγωνιστεί και ζητά επιτακτικά μεταγραφή τελικά πείθεται να μείνει, φτάνει να αναδειχθεί δεύτερος καλύτερος παίκτης στην κατηγορία (!) και φυσικά περιορίζει δραστικά τον χρόνο συμμετοχής του Ομπαμεγιάνγκ.
Στους επόμενους δυόμισι μήνες ο Γουίλι παίρνει μόλις ένα αγωνιστικό λεπτό και πια θεωρείται βέβαιο πως το καλοκαίρι θα δει την πόρτα της εξόδου. Ο Παατελάινεν του δίνει συνεχόμενες συμμετοχές στα τελευταία ματς της σεζόν και αν και ο Γκαμπονέζος σκοράρει στο μοναδικό του 90λεπτο στην «περιπέτεια» του στην Σκωτία, αδυνατεί να αντιστρέψει το αρνητικό κλίμα εναντίον του. Φυσιολογικά πια τον Αύγουστο μένει ελεύθερος και επιστρέφει στην πατρίδα του μετά από μόλις έξι συμμετοχές, ξεχασμένος από όλους.
Η εντυπωσιακή παρουσία του ετεροθαλή αδερφού του, Πιερ-Εμερίκ, στην Σαιντ-Ετιέν με την οποία αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ στην Ligue 1, του δίνουν μια ακόμα ευκαιρία στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, αφού υπογράφει μονοετές συμβόλαιο με τους Γάλλους, αγωνιζόμενος αρχικά με την δεύτερη ομάδα.
Φυσικά είναι πια πολύ αργά, αν και δεν έχει καν πατήσει τα 30, και μετά από λίγους μήνες αποχωρεί ξανά με προορισμό την Κρέι στην τέταρτη κατηγορία της Γερμανίας, στην οποία μετά από μια γεμάτη χρονιά, κρεμάει τα παπούτσια του το καλοκαίρι του 2015 σε ηλικία μόλις 28 ετών!
