Αν έχεις βαρεθεί να διαβάζεις για τον Αλί Ντία και την απίστευτη κομπίνα που έστησε για να αγωνιστεί στην Πρέμιερ Λιγκ με την Σαουθάμπτον, ήρθε η ώρα να μάθεις για τον τεχνικό, Κέβιν Κάλις, που μερικά χρόνια πριν μπει στην στενή, κατάφερε να αναλάβει τα ηνία της «προπονητογέννας» Σουόνσι, έστω και για μια τραγελαφική εβδομάδα.
Πέρα από το κατόρθωμα να καθιερωθεί στις συνειδήσεις των οπαδών ως η κορυφαία ουαλική ομάδα, η Σουόνσι έχει επίσης καταφέρει τα τελευταία 15 χρόνια να αναδείξει και να εξάγει τέσσερις σπουδαίους προπονητές. Τελευταίος ο ικανότατος Στιβ Κούπερ της Νότιγχαμ Φόρεστ, που ακολούθησε τα λαμπρά παραδείγματα των Γκρέιαμ Πότερ, Ρομπέρτο Μαρτίνεζ και Μπρένταν Ρότζερς. Αν όμως αντί για 15 γυρίσεις τον χρόνο 27 χρόνια πίσω, θα βρεις στα προπονητικά κιτάπια των Ουαλών μια «λεκιασμένη» σελίδα με την ιστορία του επαγγελματία… απατεώνα, Κέβιν Κάλις.
Ήταν Φεβρουάριος του 1996 όταν οι «Κύκνοι» μάχονταν για την παραμονή τους στην τρίτη κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου και ο ιδιοκτήτης τους, Νταγκ Σαρπ, έψαχνε μανιωδώς έναν πιθανό επενδυτή ώστε να «ξεφορτωθεί» τον σύλλογο που σχεδόν δέκα χρόνια πριν αγωνιζόταν στην κορυφαία κατηγορία της χώρας υπό τον σπουδαίο, Τζον Τόσακ. Ως επενδυτής-σωτήρας λοιπόν παρουσιάστηκε ο Μάικλ Τόμπσον, νομικός εκπρόσωπος της Shropshire, τάζοντας ανόδους στην Πρέμιερ Λιγκ και ένα όνομα για τον πάγκο, που θα προκαλέσει αίσθηση!
Οι εφημερίδες της εποχής γέμισαν με πρωτοσέλιδα για αύτον τον μυστηριώδη «Mr. X», φτάνοντας μάλιστα σε αναλυτικές προβλέψεις για την ταυτότητα αυτού, με θρυλικά ονόματα όπως των Τρέβορ Φράνσις, Μάικ Γουόκερ και Ίαν Ρας (!) να θεωρούνται επικρατέστερα. Ο ενθουσιασμός είχε κατακλύσει τους οπαδούς της Σουόνσι, που μαζεύτηκαν σωρηδόν στην παλιά έδρα της ομάδας, το Βετκ (Vetch), για να δουν από κοντά ποιος τελικά θα «άλλαζε σελίδα» στον αγαπημένο τους σύλλογο. Τότε σε μια ανεπανάληπτη φαρσοκωμωδία, ως τεχνικός παρουσιάστηκε ένας ευτραφής επαγγελματίας χειρώνακτας στους αγγλικούς αυτοκινητοδρόμους και πρώην προπονητής της ομάδας νέων της Κράντλεϊ Τάουν (ποιας;).
Ο Κέβιν Κάλις ένιωσε το ίδιο αμήχανα με το κοινό και τους δημοσιογράφους γύρω του, μην μπορώντας να αρθρώσει λέξη και κοιτώντας τα μικρόφωνα σαν εξωγήινες συσκευές, την στιγμή που ο ψίθυρος «Kevin Who;» πλημμύριζε την αίθουσα. Το τραγικό σκηνικό συμπλήρωναν ο Μάικλ Τόμπσον, στον ρόλο του αντιποδοσφαιρικού πραγματιστή γυαλάκια, και ο εμβρόντητος, φανερά απογοητευμένος, πρώην σκάουτ της Λίβερπουλ, Πολ Μόλσγουορθ, που είχε πέσει στην παγίδα να αποδεχθεί την θέση του βοηθού προπονητή… χωρίς να γνωρίζει τον προπονητή!
«Είναι ένα από τα χειρότερα πράγματα που έχω βιώσει στο ποδόσφαιρο. Δεν θα έπρεπε να έχει συμβεί ποτέ, δεν θα έπρεπε να έχει υπάρξει καν μια τέτοια πιθανότητα. Δεν είχα ακούσει ποτέ το όνομά του, όμως οι δρόμοι μας είχαν ατυχώς διασταυρωθεί την προηγούμενη σεζόν. Παρακολουθούσα για λογαριασμό της Λίβερπουλ έναν έφηβο τερματοφύλακα της Κράντλεϊ, που επιθυμούσαμε να πάρουμε στις ακαδημίες μας. Το παιδί ήταν πραγματικά καλό και αφού εισηγήθηκα θετικά και του μίλησα, κανόνισα με τον πρόεδρό τους ένα δοκιμαστικό και την ενδεχόμενη απόκτησή του».
«Αφού εντυπωσίασε στις προπονήσεις μας και ήμασταν έτοιμοι να υπογράψουμε μαζί του, παρουσιάστηκε ο κύριος Κάλις με το ύφος σωματοφύλακα σε κλαμπ, ζητώντας 50,000 λίρες για να κλείσει η συμφωνία. Όταν του εξήγησα πως είχαμε ήδη συμφωνήσει τα διαδικαστικά με τον πρόεδρο, με ενημέρωσε πως κατά την διάρκεια του δοκιμαστικού ο νεαρός είχε κλείσει τα 17 και είχαν καταφέρει να υπογράψουν δεσμευτικό συμβόλαιο μαζί του. Φυσικά η Λίβερπουλ δεν ήταν ικανοποιημένη με την εξέλιξη, η απόκτηση δεν ολοκληρώθηκε ποτέ κι εγώ φάνηκα εντελώς ηλίθιος στα μάτια τους!».
Μακάρι όμως το μαρτύριο του Μόλσγουορθ να τελείωνε εκεί, αφού μετά από μερικούς μήνες κι ενώ είχε συμφωνήσει να στηρίξει τον Τόμπσον στην προσπάθειά του να αναγεννήσει την Σουόνσι, o Κάλις τον πήρε τηλέφωνο και κανόνισε ραντεβού, λέγοντάς του πως ήρθε η ώρα να επανορθώσει για αυτό που του είχε κάνει. Εκεί τον ενημέρωσε πως αυτός θα αναλάβει τελικά τον ουαλικό σύλλογο και του ζήτησε να παρακολουθήσει τους παίκτες, φτιάχνοντας μια αναλυτική λίστα με την υποτιθέμενη χρηματιστηριακή αξία τους κατά την άποψή του. Τα όσα βίωνε ήταν ήδη αρκετά τραγικά ώστε ο Μόλσγουορθ να αναρωτηθεί «αν άρχισαν τα γουρούνια να πετάνε»!
Την ημέρα της επίσημης παρουσίασης ο Κάλις τραύλιζε και κάπνιζε το ένα τσιγάρο πάνω στο άλλο, ρωτώντας τον βοηθό του αν είχε τόσο άγχος όσο κι αυτός. Δυστυχώς όμως ακόμα κι εκείνη η εκδοχή του φάνταζε καλύτερη από την αμέσως επόμενη, όπου κατά το προσφιλές ρητό «δώσε θάρρος στον χωριάτη» τον έκανε να δηλώσει τα εξής απίστευτα: «Ίσως αποδειχθώ καλύτερος από τον Ρας που περιμένατε πολλοί». «Είτε την Ίντερ προπονούσα πριν, είτε την Κράντλεϊ θα δείτε πως δεν έχει διαφορά». «Εγώ παίζω ένα πολύ πιο επιθετικό στυλ ποδοσφαίρου και θα χρειαστώ έξι προσθήκες για να το καταφέρω». «Μερικοί παίκτες δεν είναι γι’ αυτό το επίπεδο και τους το είπα κατάμουτρα. Έδειξαν να παίρνουν το μήνυμα».
Στην πρώτη προπόνηση μιλώντας σχολαστικά στο τηλέφωνο και καπνίζοντας μανιωδώς, απέφυγε να αναλάβει αυτός την άσκηση των παικτών. Άφησε στο πόδι του τους Μόλσγουορθ και Ρίμερ, που έκαναν απλά τα βασικά, μην θέλοντας να επέμβουν στην τακτική προσέγγιση του πρώτου προπονητή. Εντελώς απροκάλυπτα όμως στο τέλος της ημέρας ο Κάλις πλησίασε τους παίκτες και τους είπε πόσο εντυπωσιασμένος ήταν με την απόδοσή τους, τονίζοντας πως για τον πρώτο μήνα θα ακολουθήσουν ακριβώς το ίδιο πρόγραμμα ώστε ο ίδιος να μπορέσει να κατανοήσει βαθύτερα το ρόστερ του!
Μόλις τρεις ημέρες αργότερα ήρθε ο πρώτος αγώνας απέναντι στην Σουίντον εντός έδρας, όπου παρά την ήττα μόνο με 1-0, οι «Κύκνοι» έμοιαζαν να παίζουν στον αυτόματο, χωρίς τακτική και πλάνο, με τον Κάλις να μην σηκώνεται από τον πάγκο σε κανένα σημείο του ματς και τις φήμες να θέλουν τους παίκτες να ξεσπουν σε γέλια με τα όσα κωμικά διαδραματίστηκαν στα αποδυτήρια. Το πρόγραμμα του αγώνα μάλιστα τον καλωσόριζε ως «Κιθ Κάλις», οι οπαδοί του φώναζαν «Hey Mr. Nobody» και μια μεγάλη δόση ποδοσφαιρικής καλτίλας (sic) ξεχείλιζε στο γήπεδο.
Δυστυχώς ή ευτυχώς η Σουόνσι είχε και μεσοβδόμαδο παιχνίδι στο Μπλούμφιλντ Ρόουντ απέναντι στην Μπλάκπουλ. Μόλις έξι ημέρες μετά την πρόσληψή του ο απατεώνας τεχνικός έμοιαζε ανήμπορος να διαχειριστεί υποτυπωδώς τις καταστάσεις και λίγα λεπτά πριν μπουν στα αποδυτήρια κάλεσε τους δύο καλύτερους παίκτες του, Ρότζερ Φριστόουν και Κρίστιαν Έντουαρντς, προσπαθώντας με τον πλέον ακατάλληλο λαϊκιστικό τρόπο να τους κάνει να αποδώσουν καλύτερα.
«Ήμασταν τρομοκρατημένοι. Έμοιαζε με αστείο, αλλά σας διαβεβαιώνω δεν ήταν. Μας τράβηξε στην άκρη με τον Ρότζερ και ξεκίνησε να μας μιλά για νέα συμβόλαια που μας είχε ετοιμάσει. Υπέρογκες συμφωνίες διάρκειας τεσσάρων χρόνων, λες και είχε να κάνει με λεφτά της Monopoly. Ήμουν μόλις 20 ετών και ζούσα με τους γονείς μου, παίρνοντας 125 λίρες την εβδομάδα και αυτός μου έλεγε για τρεις χιλιάδες την εβδομάδα με δώρο μια ολοκαίνουργια Mercedes», θυμάται ακόμη σοκαρισμένος ο Έντουαρντς σε μία συνέντευξη που έδωσε το 2016.
Πριν την έναρξη του ματς με την Μπλάκπουλ, o Κάλις μπήκε στα αποδυτήρια φωνάζοντας και ανακοινώνοντας πως θα αλλάξει την διάταξη και την σύνθεση της ομάδας σε σχέση με τον προηγούμενο αγώνα. Οι παίκτες άρχισαν να διαμαρτύρονται και να τον κατηγορούν πως δεν ξέρει τι κάνει, όμως αυτός κόλλησε το πρόσωπό του στο δικό τους, λέγοντας πως αυτός διατάζει ως προπονητής. «Δεν θα είσαι για πολύ», αναφώνησαν όλοι πριν βγουν στο γήπεδο, με το σκορ να είναι ήδη 2-0 κατά τους πριν το ημίχρονο σε μία παντελώς άθλια εμφάνιση.
Στα αποδυτήρια στην ανάπαυλα επικράτησε πανικός, με τον «έμπειρο» τεχνικό να τα έχει χαμένα, να μην μπορεί να θυμηθεί σωστά τα ονόματα των παικτών του και στο τέλος να του λένε να το βουλώσει και να βγει έξω, με την διάταξη να αλλάζει και τελικά το παιχνίδι να λήγει μεν με το βαρύ 4-0, αλλά τουλάχιστον με έναν πιο αξιοπρεπή τρόπο. Με την λήξη του αγώνα ο φαινομενικά απερχόμενος πρόεδρος, Νταγκ Σαρπ, θα εμφανιστεί μπροστά στους παίκτες, ανακοινώνοντας την απόλυση του Κάλις και πως η συμφωνία με την Shropshire δεν θα προχωρήσει αφού τον ενημέρωσαν πως δεν έχουν τα υποσχόμενα κεφάλαια.
Το τραγικό κεφάλαιο όμως δεν είχε φτάσει στο τέλος του. Στον απόηχο του διασυρμού ο Τόμπσον θα δηλώσει πως θα προσπαθήσει να ολοκληρώσει την αγορά και πως ο Κάλις είχε παραιτηθεί για προσωπικούς λόγους. Ο συνεργάτης του όμως άμεσα θα τον διαψεύσει, θα τονίσει εμπαθώς πως ακόμα και ο Τέρι Βέναμπλς δεν θα μπορούσε να σώσει ένα τόσο ανίκανο ρόστερ και θα διεκδικήσει νομικά τις 116.000 λίρες που είχε υπογράψει να λάβει στο συμβόλαιο του. Τελικά ο Σαρπ θα αναγκαστεί να του δώσει αποζημίωση πενταψήφιου ποσού, υπογράφοντας παράλληλα μαζί του συμφωνητικό εχεμύθειας ώστε να μην μπορεί ποτέ να μιλήσει σε οποιοδήποτε μέσο για τα γεγονότα της εξαήμερης πρωτοκαθεδρίας του στον σύλλογο!
Ο Μόλσγοθορθ θα είναι ο μόνος που θα διασωθεί από αυτό το φιάσκο, παίζοντας σημαντικό ρόλο στην πρόσληψη του πρώην Δανού ποδοσφαιριστή της Λίβερπουλ, Γιαν Μόλμπι, ως παίκτη-προπονητή, που όμως δεν θα καταφέρει να σώσει την ομάδα από τον υποβιβασμό σε μια χρονιά με το αρνητικό ρεκόρ των τεσσάρων αλλαγών στον πάγκο σε μια σεζόν! Ευτυχώς αυτό το τραγελαφικό περιστατικό, που έχει μπει στο χρονοντούλαπο ως η δεύτερη μικρότερη προπονητική θητεία στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου, έβαλε μυαλό στην Σουόνσι, που μέχρι το 2011 κατάφερε την ολική επαναφορά με την άνοδο στην Πρέμιερ Λιγκ.
Όσον αφορά την κατάληξη του πρωταγωνιστή μας και τα πρότερα λόγια μας, για επαγγελματία απατεώνα και μάλιστα καταδικασμένο, ο Κάλις το 2003 μπήκε εννέα μήνες φυλακή για παρουσίαση πέντε (!) πλαστών πιστοποιητικών που του απέφεραν 96.000 λίρες μαζί με μια απάτη για παράνομη χρήση πιστωτικής κάρτας, που είχε χρεωθεί ακόμα 23.000 λίρες. Δεν έμαθε όμως από το πάθημά του και μόλις έναν χρόνο μετά την αποφυλάκισή του επέστρεψε στο κελί του, αφού παρουσίασε σε μια ασφαλιστική εταιρία ένα ακόμα πλαστό έγγραφο με σκοπό να λάβει μια υπέρογκη αποζημίωση! Ποδοσφαιρική απάτη, όνομα και πράγμα!
