Τα «Kαναρίνια» της Norwich βρήκαν μετά από τρία χρόνια έναν λόγο να κελαηδούν πάλι περήφανα.
Διανύουν μια εξαιρετική σεζόν που θα τους οδηγήσει ,πιθανότατα, στην κατάκτηση της Championship και στην αυτόματη άνοδο στην Premier League (βρίσκονται 7 βαθμούς πάνω από τη Sheffield United στην 40η αγωνιστική )μετά το 2016. Αν επιτευχθεί η άνοδος, τα εύσημα πρέπει να πάνε,κυρίως, στον αναμορφωτή της, τον προπονητή Daniel Farke.
Tον Μάιο του 2017 η Norwich προσέφυγε σε μία φαινομενικά περίεργη πρόσληψη προπονητή δίνοντας τα ηνία στον 41χρόνο, τότε, Daniel Farke που είχε πολύ μικρή προϋπηρεσία ως προπονητής. Μετά από μια εξαετία στην Lippstadt, ομάδα 6ης κατηγορίας που την ανέβασε ως την 4η και μία διετία στις ρεζέρβες της Borussia Dortmund η διοίκηση της Norwich αποφάσισε ότι ο Γερμανός είναι ο κατάλληλος για να αναδιαρθώσει το αγωνιστικό και εξωαγωνιστικό πλάνο της ομάδας. Αυτή η επιλογή βασίστηκε στην μεγάλη εκτίμηση που τρέφει ο υπόλοιπος κόσμος στη νέα γερμανική σχολή προπονητών που τελευταία είναι στα καλύτερα της (Klopp, Nagelsmann, Wagner, Kohfeldt και άλλοι).
Η πρώτη του χρονιά ήταν, αν όχι τραγική, τουλάχιστον μέτρια. Με 15 νίκες, 15 ισοπαλίες και 16 ήττες τερμάτισε στην 14η θέση της Championship του 2017-2018. Η Norwich επέμεινε στην επιλογή της παρά το απογοητευτικό ξεκίνημα και συνέχισε με τον Farke στον πάγκο. Πουλώντας τον εξαιρετικό James Maddison στην Leicester για 22,5 εκατομμύρια λίρες (σύμφωνα με το transfermarkt) και τον 23χρονο εξτρέμ Josh Murphy για σχεδόν 11 εκατομμύρια αποδυναμώθηκε αρκετά. Συνολικά εξοικονόμησε 34 εκατομμύρια λίρες από τις πωλήσεις ποδοσφαιριστών ενώ ξόδεψε μόλις 5! Ο μετεγγραφικός σχεδιασμός ήταν ιδιαίτερα προσεγμένος και έβγαλε ”λαβράκια”. Πήρε τον Teemu Pukki ελεύθερο (μέσα από τα χέρια ελληνικών ομάδων), τον Tim Krul ελεύθερο πάλι, πήρε δανεικό τον Passlack από την Dortmund ενώ αγόρασε σε τιμή ευκαιρίας τον Emiliano Buendia από την Getafe και τον Moritz Leitner (πρώην της Dortmund) από την Augsburg. Συνυπολογίζοντας και τις περσινές μετεγγραφές που προέρχονταν κυρίως από την δεύτερη κατηγορία της Γερμανίας (Zimmermann από τις ρεζέρβες της Dortmund, Ornel Hernandez από Braunschweig, Vrancic από Darmstadt και άλλοι) το ρόστερ της δεν τρόμαζε στις αρχές της σεζόν, ειδικά συγκρινόμενο με τα υπόλοιπα της κατηγορίας.
Υιοθετώντας ένα 4-2-3-1 με στόχο την διατήρηση της κατοχής, το κοντινό και ακριβές passing game αλλά και το αδιάκοπο pressing ψηλά ο Farke έχει δημιουργήσει μία ομάδα που σκοράρει περισσότερο από κάθε άλλη (82 γκολ, η πρώτη στην κατηγορία), δέχεται λίγα (48 γκολ), κρατάει κατοχή (πάνω από 55% μέσος όρος) και πασάρει με ευστοχία σχεδόν 80% ανά ματς (μόνο η Swansea πασάρει πιο εύστοχα). Αιχμή του δόρατος είναι ο Φινλανδός Pukki που είναι και πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 26 γκολ. Μεταξύ άλλων ξεχωρίζουν ο νεαρός πολύ γρήγορος δεξιός μπακ Max Aarons (μόλις 19 ετών), ο Αργεντίνος επιτελικός χαφ Buendia, ο deep lying playmaker Moritz Leitner, ο αμυντικός χαφ Tettey, o Γερμανός Stiepermann, ο ταχύτατος Ornel Hernandez και ο Βόσνιος χαφ Vrancic.
Με ένα ισορροπημένο και φθηνό ρόστερ χωρίς μεγάλα ονόματα η Norwich αποτελεί την ευχάριστη έκπληξη της σεζόν αποδίδοντας πολύ όμορφο ποδόσφαιρο, στα πρότυπα του γερμανικού geggenpressing ενώ ταυτόχρονα πετυχαίνει και εξαιρετικά αποτελέσματα φτάνοντας μία ανάσα από την άνοδο της στην Premier Leauge. Εκεί που όλοι περιμέναμε τη Leeds του Marcelo Bielsa να βρίσκεται σε θέση ισχύος τα ”καναρίνια” έκαναν την έκπληξη παρουσιάζοντας έναν ορθολογικό σχεδιασμό εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων. Ανυπομονούμε να δούμε τι θα παρουσιάσει του χρόνου στην Premier League και αν θα μπορέσει να φέρει έναν αέρα φρεσκάδας με τον ελκυστικό τρόπο παιχνιδιού της ή αν θα αναγκαστεί να προσαρμοστεί στις ανάγκες του πιο απαιτητικού πρωταθλήματος στον κόσμο.
Συντάκτης: Άγγελος Αναστοπουλος από την ποδοσφαιρική σελίδα Κάθε Κυριακή. Μπορείτε να βρείτε την εκπληκτική σελίδα στο Facebook ΕΔΩ.
