Σχεδόν 13 χρόνια μετά τον θάνατο του πατέρα του, ο Τζέι Στάνσφιλντ, πήγε στην Έξετερ για να τον τιμήσει και τα κατάφερε, παράγοντας 17 γκολ!
12 Ιουνίου, 2006. Μετά από πέντε χρονιές σε Γέοβιλ και Χέρεφορντ, στις οποίες βγήκε τρεις φορές πρώτος σκόρερ, πέτυχε συνολικά 55 τέρματα, αγωνίστηκε στη Φούτμπολ Λιγκ και αποκόμισε ένα κάταγμα κνήμης περόνης, που τον άφησε έξω σχεδόν δώδεκα μήνες, ο Άνταμ Στάνσφιλντ παίρνει μεταγραφή για την Έξετερ της γενέτειράς του, το Ντέβον, με σκοπό όχι να ξεπεράσει τις προηγούμενες επιδόσεις του στο σκοράρισμα, αλλά να επηρεάσει τους νέους παίκτες του συλλόγου, που έχει πέσει στην Κόνφερενς για πρώτη φορά στην ιστορία του και αδυνατεί να σηκώσει κεφάλι.
Ο Άγγλος επιθετικός έχει ξεπεράσει πια την ποδοσφαιρική του νιότη (είναι ήδη 28 ετών) και αισθάνεται ευγνώμων που έχει την ευκαιρία να παίξει για τους «Γκρέσιανς», που τον είχαν απορρίψει σε ένα δοκιμαστικό πριν περίπου έξι χρόνια, όταν προσπαθούσε να ξεφύγει τόσο από τα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα, όσο κι από την… Πολεμική Αεροπορία, στην οποία υπηρετούν τα αδέρφια του. Πράγματι ο Άνταμ κρατάει τον λόγο του και μπορεί να μην σκοράρει κατά ριπάς, αν και έχει διψήφιο αριθμό τερμάτων, αλλά φέρνει έμπνευση κι επιτυχίες στον σύλλογο, που μετά τον δεύτερο σερί τελικό πλέι-οφ, καταφέρνει να επιστρέψει στη Φούτμπολ Λιγκ.
Την προηγούμενη φορά που του δόθηκε η ευκαιρία σε εντελώς επαγγελματικό επίπεδο, ο Στάνσφιλντ δεν την άρπαξε ακριβώς από τα μαλλιά, προερχόμενος κιόλας από τον σοβαρό τραυματισμό. Με την Έξετερ όμως, και έχοντας πατήσει πια τα 30, αποφασίζει να τα δώσει όλα. Κόντρα σε κάθε πρόβλεψη, ο έμπειρος φορ αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ των «Γκρέσιανς», οι οποίοι την τελευταία αγωνιστική κάμπτουν την αντίσταση της Ρόδεραμ και παίρνουν την άνοδο (δεύτερη συνεχόμενη) από τα χέρια της Μπέρι, τρέχοντας ένα αήττητο σερί εφτά παιχνιδιών ως το φινάλε!
Μετά από 15 χρόνια η Έξετερ επιστρέφει στη League One και ο Στάνσφιλντ γίνεται ήρωας, σύνθημα στα χείλη των οπαδών, που ήρθε στο Σεντ Τζέιμς Παρκ, ντόμπρα δεν υποσχέθηκε γκολ και με το ήθος και το πάθος του, οδήγησε την ομάδα ξανά στο ως τότε «ταβάνι» της. «Είχα τη χαρά να μιλάω με τον Άνταμ σε συχνή βάση… Λεώ με χαρά, γιατί οι απαντήσεις του ήταν πάντα προσεγμένες και έξυπνες. Μπορούσες να καταλάβεις πως ήταν ευτυχισμένος που έπαιζε κοντά στο σπίτι του, στους φίλους και την οικογένειά του», θα γράψει ο ντόπιος δημοσιογράφος, Γκάρι Άντριους.
Αν αυτή η σεζόν άρχισε να χτίζει τον μύθο του Στάνσφιλντ στην Έξετερ, η επόμενη ήταν που θα τον γιγάντωνε – δυστυχώς όχι -μόνο- για ευχάριστους λόγους. Παίζοντας για πρώτη φορά σε τέτοιο επίπεδο και με την ηλικία του να αποτελεί φυσιολογικά έναν βραχνά, ο Άγγλος επιθετικός παίρνει τη φανέλα βασικού ξανά στο σπίτι και με οκτώ τέρματα, καθοδηγεί την ομάδα σε ασφαλή μονοπάτια και σώζει εύκολα την κατηγορία. Η γενικότερη ευφορία αρχίζει να κλονίζεται με τον ερχομό του 2010, αφού ο έως τότε πρώτος σκόρερ του συλλόγου, αρχίζει να κουράζεται εύκολα και να παραπονιέται για επίμονους κοιλιακούς πόνους.
Η κατάσταση χειροτερεύει και στα τέλη Μαρτίου εισάγεται στο νοσοκομείο για πλήρη διαγνωστικό έλεγχο, με τα νέα να σοκάρουν. Ο Στάνσφιλντ πάσχει από μια μορφή ορθοκολικού καρκίνου και μπαίνει εσπευσμένα στο χειρουργείο για αφαίρεση ενός μέρους από το κόλον του. «Δυστυχώς δεν υπάρχουν πολλά θετικά σε αυτήν την περίπτωση, όμως αν υπάρχει κάποιος που μπορεί να τα καταφέρει και να το ξεπεράσει, αυτός είναι ο Άνταμ», θα τονίσει τότε στο BBC Spotlight, ο προπονητής του, Πολ Τισντέιλ.
Η επίσημη ανακοίνωση του συλλόγου, από τα χείλη του αντιπροέδρου, Τζούλιαν Ταγκ, είναι πως η επέμβαση ήταν επιτυχημένη και ο Στάνσφιλντ με το που ξύπνησε, αστειεύτηκε για το πότε θα επιστρέψει στις προπονήσεις. Μετά από ένα επίπονο, σωματικά και ψυχολογικά, τρίμηνο χημειοθεραπειών, ο Άγγλος «ήρωας» δίνει το παρών στην πρώτη ημέρα της προετοιμασίας για τη σεζόν 2010/11, γνωρίζοντας την αποθέωση από συμπαίκτες και τεχνικό επιτελείο.
Μοιάζει εξασθενημένος, ωστόσο η θέλησή του είναι παροιμιώδης. Δεν χάνει προπόνηση κι ακόμα κι αν πονά, δεν παραπονιέται και δεν αναφέρει τίποτα σε κανέναν. Η κατάστασή του κάθε μέρα χειροτερεύει, αλλά κανείς δεν το ξέρει. Στις 10 Αυγούστου ο Άνταμ νικημένος από τον καρκίνο, ξαφνικά για το ευρύ κοινό, φεύγει από τη ζωή και σκορπίζει οδύνη στον κόσμο της Έξετερ, του Ντέβον, της Αγγλίας, του κόσμου. Την ημέρα της κηδείας του η πομπή με το σώμα του ξεκινά από το Σεντ Τζέιμς Παρκ, η χήρα του, Μαρί, ιδρύει το Adam Stansfield Foundation, με δράση στις κομητείες που έπαιξε ποδόσφαιρο (Ντέβον, Σόμερσετ και Χέρεφορντσιρ) και οι «Γκρέσιανς» φυσιολογικά αποσύρουν το νούμερο «9» προς τιμήν του.
Ο Στάνσφιλντ έχει γίνει πια σύμβολο για τον ποδοσφαιρικό μικρόκοσμο του Ντέβον και όσα ακολουθούν τον τραγικό χαμό του, ξεπερνούν την φαντασία. Το 2011 η πρώτη του ομάδα, η ερασιτεχνική Έλμορ, δίνει το όνομά του στο γήπεδό της, η μόνιμη χορηγός της Έξετερ, Flybe, βάζει μια εικόνα του σε ένα αεροπλάνο της (ο μόνος μαζί με Μπεστ και Κίγκαν που έχει την τιμή) και το 2015 η κομητεία λαμβάνει ειδική άδεια να τοποθετήσει μια προσωπογραφία του στο τοπικό χαρτονόμισμα των πέντε λιρών!
Η Έξετερ την χρονιά του θανάτου του φτάνει κοντά στον άθλο – να μπει στα πλέι-οφ ανόδου στην Τσάμπιονσιπ, όμως γρήγορα έρχεται η πτώση και ο υποβιβασμός στη League Two τον Μάιο του 2012. Μετά από μία ασταθή δεκαετία μακρυά από την τρίτη κατηγορία, ο σύλλογος πέρυσι καταφέρνει να επιστρέψει. Φυσικά η αποστολή της παραμονής μόνο εύκολη δεν είναι και τώρα πια δεν υπάρχει Στάνσφιλντ να εμπνεύσει τα νεαρά ταλέντα και κατ΄επέκταση ολόκληρη την ομάδα. ‘Η μήπως υπάρχει;
23 Αυγούστου, 2022. Η Φούλαμ αντιμετωπίζει την Κρόουλι Τάουν της τέταρτης κατηγορίας για το Λιγκ Καπ και γνωρίζει ήττα-σοκ (2-0), με τους αναπληρωματικούς να απογοητεύουν οικτρά τον Μάρκο Σίλβα. Στην επίθεση εκείνης της ομάδας βρίσκεται ο Τζέι Στάνσφιλντ, που ενημερώνεται από τον Πορτογάλο τεχνικό πως είναι καλύτερο να δοθεί δανεικός, αφού το εντυπωσιακό ξεκίνημα του συλλόγου στην Πρέμιερ Λιγκ, θα περιορίσει σημαντικά τις όποιες ευκαιρίες του. Παρά τις έως τότε τρεις ολιγόλεπτες συμμετοχές του, ο 19χρονος φορ συμφωνεί, ωστόσο θέτει έναν όρο – να δοθεί δανεικός στην Έξετερ, στις ακαδημίες της οποίας ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα.
Μπορεί ο προορισμός να μην φαντάζει ιδανικός, όσον αφορά τη Φούλαμ, όμως η συμφωνία ολοκληρώνεται στις 2 Σεπτεμβρίου και στις τάξεις των «Γκρέσιανς» επικρατεί ενθουσιασμός, αφού ο σύλλογος παίρνει την συγκινητική απόφαση να ξεκρεμάσει το σκονισμένο «9» για χάρη του γιου του θρυλικού Άνταμ, έστω και για μία σεζόν. Ο Τζέι αργεί λίγο να ξεπεράσει το φορτισμένο γενικά κλίμα, όμως τον Οκτώβριο… ξεμπουκώνει και με τέσσερα γκολ και δύο ασίστ, αναδεικνύεται Νέος Παίκτης του Μήνα στην League One, διατηρώντας την Έξετερ στην πρώτη δεκάδα.
Μέχρι το φινάλε της κανονικής διάρκειας της αγωνιστικής περιόδου, ο υιός Στάνσφιλντ έχει συμμετοχή σε 14 τέρματα και όπως έκανε κι ο πατέρας του πριν από 13 χρόνια, οδηγεί ως βασικός τον σύλλογο σε μία άνετη παραμονή. Το «αντίο» έρχεται την Κυριακή (7 Μαΐου), με την Έξετερ να αντιμετωπίζει τη Μόρκαμ, που καίγεται για τη νίκη ώστε να σώσει την κατηγορία. Δυστυχώς για τις «Γαρίδες» οι βαθμοί λίγη σημασία έχουν μπροστά στον θρύλο του Άνταμ Στάνσφιλντ, με το τέκνο του να δίνει μια τρομερή αποχαιρετιστήρια παράσταση και με το πρώτο χατ-τρικ της καριέρας του να ιδρώνει για μία τελευταία συγκινητική φορά τη φανέλα με το νούμερο «9», πριν αποσυρθεί ξανά για να συνεχίσει να λατρεύεται από ολόκληρη την πόλη!
«Για σένανε πατέρα», θα πει ο Τζέι, παίρνοντας την μπάλα σπιτι…
