Σας πάμε κάποια χρόνια πίσω, τότε που η ιστορία των «αλεπούδων» άλλαξε με την άφιξη του Βορεοϊρλανδού τεχνικού.
Καθ΄όλη τη διάρκεια της ιστορίας της η Leicester ήταν μία ομάδα ασανσέρ. Μέχρι και την άφιξη του Martin O’Neill στα μέσα της δεκαετίας του ’90, η πιο πετυχημένη περίοδος του συλλόγου ήταν η δεκαετία του ’60 όταν είχε κατακτήσει το League Cup του 1964 και ήταν 3 φορές φιναλίστ του Κυπέλλου Αγγλίας (1961,1963,1969).
Για όσους τον ξέρουν μόνο ως προπονητή, ο Βορειοϊρλανδός τεχνικός ήταν πρώην παίκτης της θρυλικής Nottingham Forrest του Brian Clough, που έγραψε ιστορία κατακτώντας το Πρωτάθλημα Αγγλίας το 1978 και τα Κύπελλα Πρωταθλητριών του 1979 και 1980.
Ανέλαβε την Leicester λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 1995, (διαδεχόμενος τον McGhee), όταν οι «Αλεπούδες» έπαιζαν στην Championship και διεκδικούσαν την επιστροφή τους στα μεγάλα σαλόνια του αγγλικού ποδοσφαίρου. Ο στόχος επετεύχθη την ίδια σεζόν νικώντας στον τελικό των play off την Crystal Palace με 2-1.
Για τα επόμενα 4 χρόνια η Leicester θα καθιερωνόταν στην Premier League, τερματίζοντας μάλιστα στην πρώτη 10άδα με τον M. O’Neill να δημιουργεί τη δική του εποχή στην ιστορία του συλλόγου.
Το 1996 βρίσκει την ομάδα πλέον στην Premier League. Η 1η σεζόν των «Αλεπούδων» ξεπέρασε και τις πιο αισιόδοξες προσδοκίες. Τερμάτισε στην 9η θέση και κατάκτησε μάλιστα και το League Cup, το 1ο τρόπαιο μετά από 33 χρόνια, νικώντας στον επαναληπτικό τελικό την Middlesbrough. Έτσι ο σύλλογος βγήκε στην Ευρώπη για 1η φορά μετά τη σεζόν 1961-62.
Η επόμενη περίοδος, 1997-98, συμπεριλάμβανε πλέον και ευρωπαϊκό ταξίδι για τη Leicester καθώς η ομάδα αντιμετώπισε την Ατλέτικο Μαδρίτης για τον 1ο γύρο του Κυπέλλου UEFA, όπου αποκλείστηκε με δύο ήττες. Στο πρωτάθλημα κατετάγη 10η ενώ μέσα στα αξιοσημείωτα της σεζόν ήταν η μεταγραφή του Θοδωρή Ζαγοράκη από τον ΠΑΟΚ την χειμερινή περίοδο.
Στις αρχές της επόμενης σεζόν, 1998-99, ο O’Neill θεωρούνταν το μεγάλο φαβορί για να αντικαταστήσει τον George Graham στον πάγκο της Leeds. Μία καμπάνια όμως της εφημερίδας του Leicester “Leicester Mercury” με το σύνθημα “Don’t Go Martin” και η αγάπη των φιλάθλων αποδείχθηκαν καταλυτικά για την παραμονή του. Συνέχισε στις «Αλεπούδες» καταλαμβάνοντας την ίδια θέση, την 10η. Επιπλέον η ομάδα έδωσε το παρόν σε άλλον έναν τελικό League Cup, όπου ηττήθηκε από την Tottenham. Αξιοσημείωτο είναι ότι εκείνη τη σεζόν ο Ζαγοράκης πέτυχε απέναντι στη Manchester United ένα από τα καλύτερα γκολ της σεζόν στην Αγγλία.
Το αποκορύφωμα της «εποχής» του Βορειοϊρλανδού τεχνικού ήταν η σεζόν 1999-2000, όταν η Leicester κατέλαβε την 8η θέση προσθέτοντας μάλιστα άλλον έναν τίτλο στην τροπαιοθήκη της, το League Cup, στον τελικό του οποίου νίκησε την Tranmere Rovers.
Έτσι εξασφάλισε και πάλι ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο για την επόμενη σεζόν. Η 8η θέση ήταν η καλύτερη των τελευταίων 24 χρόνων στο Filbert Street (το παλιό γήπεδο της ομάδας). Αυτή έμελλε να είναι και η τελευταία χρονιά του O’Neill στην ομάδα αφού το καλοκαίρι του 2000 έφυγε για να αναλάβει την Σέλτικ. Ο κύκλος μιας πετυχημένης περιόδου έκλεινε… Μερικά από τα βασικά στελέχη του συλλόγου της πενταετίας αυτής ήταν οι: S.Walsh, M.Elliot, N.Lennon, R.Savage, M.Izzet, T.Kottee και E.Heskey.
Ο Martin O’Neill παραμένει ένας από τους πιο πετυχημένους και αγαπητούς τεχνικούς στην ιστορία της Leicester ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι είναι και ο μακροβιότερος στον πάγκο της τα τελευταία 40 χρόνια. Για αυτό άλλωστε και η περίοδος 1995-2000 στη Leicester θεωρείται η “Martin O’Neill Era”.
Συντάκτης: Γιάννης Παρασχούδης
