Λίνκολν

Λίνκολν Ρεντ Ιμπς: Από την «εσχατιά» της Ευρώπης στο Κόνφερενς Λιγκ

Τι κι αν το ποδοσφαιρικό επίπεδο παγκοσμίως «ανεβαίνει» χρόνο με τον χρόνο, μια χώρα 34.000 κατοίκων δείχνει το δρόμο σε αυτούς που θέλουν να ονειρεύονται.

 

«Πολλές φορές, τα πιο βαρυσήμαντα όνειρα είναι αυτά που φαίνονται τα πιο τρελά».

Η παραπάνω φράση μπορεί να ανήκει σε έναν διάσημο ψυχίατρο του προηγούμενου αιώνα, τον Zίγκμουντ Φρόιντ, αλλά κατέληξε να γίνει πράξη σε μια χώρα κυριολεκτικά στην… άκρη της Ευρώπης.

Ο λόγος για το Γιβραλτάρ, μια περιοχή κτισμένη πάνω σε ένα βράχο, η οποία αποτελεί Βρετανικό υπερπόντιο έδαφος. Αν αναλογιστούμε τη σχέση του μικρού αυτού κρατιδίου με την Μεγάλη Βρετανία, αλλά και το γεγονός ότι «όπου υπάρχουν άνθρωποι, υπάρχει και αθλητισμός», μπορούμε να καταλάβουμε ότι αργά ή γρήγορα το ποδόσφαιρο θα καθιερωνόταν σε αυτόν τον τόπο.

Αν νομίζατε, όμως, ότι το ποδόσφαιρο στο Γιβραλτάρ ήταν ανέκαθεν αναγνωρισμένο από την FIFA, κάνατε λάθος. Μπορεί το συγκεκριμένο άθλημα να ήταν το λαοφιλέστερο, αλλά χρειάστηκαν αρκετά χρόνια και πλήθος δικαστικών διαμαχών ώστε η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία του Γιβραλτάρ να γίνει επίσημα μέλος της FIFA.

Κάθε χρόνος συνεπάγεται επιτυχίες όχι μόνο για την εθνική ομάδα, αλλά και για τους συλλόγους της χώρας. Μερικές από τις μεγάλες επιτυχίες της εθνικής Γιβραλτάρ είναι η πρώτη νίκη σε επίσημο ματς κόντρα στην Αρμενία με σκορ 0-1, αλλά και η πρώτη εντός έδρας νίκη με αντίπαλο το Λιχτενστάιν σε ένα ματς που έληξε 2-1.

Παράλληλα, το 2019 παίρνει τη σημερινή του μορφή το Πρωτάθλημα (Gibraltar National League), το οποίο προέκυψε από συγχώνευση των Πρέμιερ και Σέκοντ Ντιβίζιον. Φυσικά, εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι όλοι οι αγώνες διεξάγονται σε ένα μόνο γήπεδο, το Βικτόρια Στέιντιουμ (Fun Fact: Βρίσκεται επί της Λεωφόρου Ουίνστον Τσώρτσιλ).

 

Διαβάστε επίσης: Το «βρετανικό» Γιβραλτάρ και ο θρίαμβος στην Αρμενία

 

Κι αν όλα αυτά δεν σας έπεισαν για την ανιούσα πορεία του ποδοσφαίρου στο Γιβραλτάρ, ας δούμε τι έχει καταφέρει η μεγαλύτερη ομάδα της χώρας, η Λίνκολν Ρεντ Ιμπς.

Η Λίνκολν Ρεντ Ιμπς ιδρύθηκε στις 30 Νοεμβρίου 1976 από μέλη της ομάδας της αστυνομίας και ποδοσφαιριστές άλλων ομάδων της περιοχής. Συνολικά έχει κερδίσει 25 πρωταθλήματα και 18 κύπελλα, αλλά η μεγαλύτερη στιγμή της ιστορίας της συνέβη τον Αύγουστο, όταν έγινε η πρώτη ομάδα του Γιβραλτάρ που αγωνίζεται σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης.

Πως έφτασε όμως το όνομα της, μέχρι πριν λίγα χρόνια άσημης, Λίνκολν Ρεντ Ιμπς να γίνεται γνωστό σε όλη την Ευρώπη;

 

 

Πράγματι, κάποιες νίκες κόντρα σε ομάδες από τα Νησιά Φερόε και την Εσθονία «δυνάμωσαν» τον σύλλογο οικονομικά και αθλητικά, αλλά η ημερομηνία-σταθμός είναι η 12η Ιουλίου 2016.

Τα «Κόκκινα Διαβολάκια» του Λίνκολν υποδέχονταν την Σέλτικ του Μπρένταν Ρότζερς με αφορμή τον δεύτερο προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ. Οι «Κέλτες» δυσκολεύτηκαν αρκετά απέναντι στην «αξιόμαχη» Λίνκολν Ρεντ Ιμπς και ήταν αναποτελεσματικοί, κάτι που τους στοίχισε στη συνέχεια του αγώνα.

Λίγα λεπτά μετά την ανάπαυλα του παιχνιδιού, συγκεκριμένα στο 48ο λεπτό, μια βαθιά μπαλιά από το κέντρο του γηπέδου καταλήγει στον Λι Κασιάρο, ο οποίος κάνει το 1-0 για την ομάδα του, στέλνοντας τους οπαδούς της στα «ουράνια» και τους Σκωτσέζους για… τσάι.

Εκείνο το ματς έμελλε να είναι σημαδιακό για την μετέπειτα εξέλιξη της ομάδας. Μπορεί στην Γλασκώβη να ηττήθηκε με 3-0, αλλά είχε ήδη καταφέρει να «γιγαντώσει» το όνομά της σε όλη την Ευρώπη, κερδίζοντας την πρωταθλήτρια Σκωτίας και οικονομικό μεγαθήριο που ακούει στο όνομα Σέλτικ. Αυτό το επίτευγμα, βέβαια, δεν έγινε από κάποιο αντίστοιχο οικονομικό μεγαθήριο ή από μια φουρνιά «υπερταλαντούχων» ποδοσφαιριστών, αλλά από κάποιους ημι-επαγγελματίες παίκτες από το Γιβραλτάρ και την Ιβηρική Χερσόνησο.

 

 

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του σκόρερ του αγώνα, ο οποίος ήταν 35 χρονών και εξακολουθεί να αγωνίζεται μέχρι σήμερα ως βασικός (!) με την φανέλα της Λίνκολν Ρεντ Ιμπς. Ακόμα, ως βασικός αγωνίζεται ο 38χρονος Ρόι Τσιπολίνα και ο 36χρονος Σκοτ Γουάισμαν στην άμυνα, ενώ στο κέντρο «δεσπόζει» ο 35χρονος Φερνάντο Καραλέρο.

Φτάνουμε στο σήμερα. Η ομάδα του Γιβραλτάρ κατέκτησε το πρωτάθλημα της περσινής σεζόν και τον Ιούλιο έδωσε τον πρώτο αγώνα για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Κατάφερε να νικήσει με συνολικό σκορ 7-2 την Φόλα Ες, αλλά αποκλείστηκε στην επόμενη φάση από την ρουμανική Κλουζ. Παρόμοια ήταν και η συνέχεια, καθώς γνώρισε τον αποκλεισμό από την Σλόβαν Μπρατισλάβας, με το τελευταίο της «χαρτί» να είναι οι όμιλοι του νεοσύστατου Κόνφερενς Λιγκ.

Εκεί αντιμετώπισε την Ρίγα, με την οποία «έφερε» ισοπαλία στην Λετονία (1-1), αλλά επικράτησε άνετα με 3-1 στο Βικτόρια Στέιντιουμ. Τα όνειρα των παιχτών, του προπονητή και των κατοίκων της χώρας φαίνονταν πως είχαν πραγματοποιηθεί. Η ομάδα που κάποτε θεωρούσε ως μόνη επιτυχία την κατάκτηση του Πρωταθλήματος και του Κυπέλλου, βρισκόταν πλέον σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης.

 

 

Στον όμιλό της συνάντησε την «γνώριμη» Σλόβαν Μπρατισλάβας, την Κοπεγχάγη, αλλά και τον «δικό μας» ΠΑΟΚ. Τελικός απολογισμός ήταν έξι ήττες σε ισάριθμα παιχνίδια, καταφέρνοντας να σκοράρει μόνο δύο γκολ κόντρα στην Κοπεγχάγη και την Σλόβαν.

Ωστόσο, ποιος πραγματικά ενδιαφέρεται για τα αποτελέσματα μπροστά στον άθλο μιας ολόκληρης χώρας; Ναι, καλά διαβάσατε, ολόκληρης χώρας. Διότι αν η Λίνκολν Ρεντ Ιμπς και οποιαδήποτε άλλη ομάδα από το Γιβραλτάρ καταφέρει κάτι παρόμοιο στο μέλλον, το οφείλει πρώτα απ’ όλα στην Εθνική ομάδα. Τόσο η εθνική Γιβραλτάρ, όσο και η ποδοσφαιρική Ομοσπονδία αγωνίστηκαν για να έχει η χώρα μια θέση στην FIFA και να μπορεί να «κοιτάζει» στα μάτια αντιπάλους όπως η Σέλτικ.

 

 

Μια ομάδα ημι-επαγγελματιών από ένα κράτος 34.000 κατοίκων απέδειξε στους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους πως όλοι έχουν δικαίωμα στο όνειρο. Ξεκινώντας μια ξέφρενη πορεία στο εγχώριο πρωτάθλημα, έφτασε να αγωνίζεται σε γήπεδα 38.000 θεατών, όπως αυτό της Κοπεγχάγης, χωρίς να ξεχνάει το παρελθόν και την ιστορία της.

Όλα αυτά σε μια εποχή που το Financial Fair Play εφαρμόζεται περιστασιακά και κατ’ επιλογήν, με ομάδες δίχως ιστορικό υπόβαθρο να φτάνουν σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης και με την κυριαρχία πλούσιων συλλόγων χωρίς τίτλους ή ενίοτε φιλάθλους.

 

Συντάκτης: Αντρέας Κούλας

 

Κάνε follow τη σελίδα μας στο Instagram για περισσότερο υλικό από τα αγγλικά γήπεδα αλλά και ποδοσφαιρικές ιστορίες που δεν θα διαβάσεις αλλού!

 

 

Κοινοποίηση:
Picture of Egglezoi Team

Egglezoi Team

Μπορεί επίσης να σας ενδιαφέρει...