Μπορεί στην καλύτερη Τότεναμ της πρόσφατης ιστορίας, καλύτερος παίκτης να μην ήταν ούτε ο Κέιν, ούτε ο Σον, αλλά ο Μούσα Ντεμπελέ; Κι όμως μπορεί…
Πριν από μερικά χρόνια, διάφοροι παίκτες της Τότεναμ όπως ο Ντέλε Άλι, ο Ντάνι Ρόουζ, ο Έρικ Ντάιερ, ο Χάρι Γουίνκς, και ο Βίκτορ Γουανιάμα, κλήθηκαν στο πλαίσιο μίνι συνεντεύξεων να απαντήσουν ποιον θεωρούσαν τον καλύτερο παίκτη της ομάδας τους. Όλοι, χωρίς δεύτερη σκέψη, έδωσαν μια απάντηση που αιφνιδίασε τους δημοσιογράφους: «Ο Μούσα Ντεμπελέ».
Άλλωστε, οι ίδιοι οι ευρέως θεωρούμενοι ως οι καλύτεροι παίκτες της Τότεναμ, Χάρι Κέιν και Χιουνγκ-Μιν Σον, είχαν αντίστοιχα εγκωμιαστικά σχόλια να κάνουν για τον Βέλγο μέσο, με τον Άγγλο να δηλώνει πως «είχε τα πάντα ως παίκτης, απίστευτος παίκτης. (…) Ήλεγχε τη μπάλα και δεν άφηνε κανέναν να την πλησιάσει», και τον Σον να παραδέχεται απλά ότι «ο Μούσα είναι απίστευτος».
Ο Ντεμπελέ, όμως, κέρδιζε τον σεβασμό και των αντιπάλων του, με τον Κέβιν Ντε Μπρόινε της Μάντσεστερ Σίτι να δηλώνει πως, αν έπρεπε να διαλέξει μία ομάδα 5×5, ο συμπαίκτης του στην εθνική Βελγίου «είναι ο καλύτερος στον κόσμο. Τόσο καλός με την μπάλα στα πόδια, δεν μπορείς ποτέ να του πάρεις την μπάλα. Επιθετικά και αμυντικά είναι ένας από τους κορυφαίους».
Μάλιστα, o Ντάιερ, όταν ερωτήθηκε γιατί επέλεξε τον συγκεκριμένο συμπαίκτη του, η απάντηση που έδωσε ήταν αφοπλιστική: «Είναι ένα τέρας της φύσης, σωματικά είναι ένα τέρας και ταυτόχρονα έχει πόδια μπαλαρίνας, άρα, είναι πολύ ξεχωριστός». Ποιος είναι, λοιπόν, ο Μούσα Ντεμπελέ; Τι τον έκανε τόσο ξεχωριστό στην Τότεναμ και τι απέγινε σήμερα;
Τα πρώτα βήματα και η αγκυροβόληση στην Τότεναμ
Ο Μούσα Ντεμπελέ ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα το 2004 για λογαριασμό της βελγικής Γκέρμιναλ Μπέρσχοτ, φεύγοντας τον επόμενο χρόνο για να αγωνιστεί για την ολλανδική Βίλεμ ΙΙ. Σειρά είχε η ΑΖ Άλκμααρ, με την οποία κατέκτησε το ολλανδικό πρωτάθλημα το 2009, ενώ τον επόμενο χρόνο πραγματοποίησε την πρώτη του μεταγραφή σε σύλλογο της Αγγλίας, παίζοντας πλέον στην Πρέμιερ Λιγκ για τη Φούλαμ.
Με τα χρώματα της ομάδας του Λονδίνου σκόραρε το τέρμα που ψηφίστηκε Γκολ της Σεζόν από τους φιλάθλους του συλλόγου, απέναντι στη μελλοντική του ομάδα, την Τότεναμ. Στο Κρέιβεν Κότατζ, ο Βέλγος άσος μετατράπηκε από εξτρέμ σε δημιουργικό μέσο, εντυπωσιάζοντας με τις εμφανίσεις του στα νέα του καθήκοντα. Παράλληλα, μεταξύ 2006 και 2018, ο Ντεμπελέ κατέγραψε 82 εμφανίσεις με την εθνική ομάδα του Βελγίου που κατέκτησε την 3η θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018, η οποία μάλιστα φιγουράρισε στην κορυφή της κατάταξης της FIFA για τις εθνικές ομάδες μεταξύ Νοέμβρη του 2015 και Απριλίου του 2016.
Στα «Σπιρούνια», ο Ντεμπελέ βρήκε ένα προσωρινό λιμάνι, μένοντας στον σύλλογο για επτά χρόνια, ενώ θεωρήθηκε ως αντικαταστάτης του Κροάτη -κατόχου Χρυσής Μπάλας πια- Λούκα Μόντριτς, ο οποίος είχε μόλις αποχωρήσει για τη Ρεάλ Μαδρίτης. Οι επιδόσεις του στις μάχες της Τότεναμ σε Πρέμιερ Λιγκ και Τσάμπιονς Λιγκ έκαναν τον προπονητή του, Μαουρίσιο Ποτσετίνο, να τον αποκαλέσει «ιδιοφυΐα», συμπληρώνοντας, στο βιβλίο «Brave New World: Inside Pochettino’s Spurs», ότι τον συγκαταλέγει στους σπουδαιότερους παίκτες με τους οποίους έχει συνεργαστεί, πλάι στους Ντιέγκο Μαραντόνα και Ροναλντίνιο.
Επίσης, ο Αργεντίνος τεχνικός σημείωνε ότι «αν τον είχαμε αποκτήσει στα 18, θα είχε γίνει ένας από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο. Στα 28, είναι δυσκολότερο να καταργήσεις συνήθειες που κανείς δεν έχει βοηθήσει προηγουμένως να διορθωθούν».
Κυρίαρχος στο κέντρο
Μία από τις καλύτερες περιγραφές του τρόπου παιχνιδιού του Ντεμπελέ προέρχεται από έναν εξαιρετικό παλαίμαχο μέσο και νυν προπονητή της Έβερτον, τον Φρανκ Λάμπαρντ. Ο θρύλος της Τσέλσι, λοιπόν, το 2018 εξηγούσε γιατί θεωρούσε τον Βέλγο ως τον σημαντικότερο παίκτη της Τότεναμ, πάνω κι από τον Σον ή τον Κέιν.
«Θεωρώ πως κυριαρχεί στο κέντρο. Πάντα τον θυμόμαστε ως επιθετικό μέσο στις αρχές της καριέρας του, αλλά έχει καταφέρει να αλλάξει με τον καιρό, να τραβιέται πιο βαθιά στο κέντρο. Αυτό που είναι τόσο εντυπωσιακό είναι ο τρόπος που διατηρεί την μπάλα στα πόδια του. Δεν είμαι φανατικός υπέρμαχος της ντρίμπλας στο κέντρο, νομίζω ότι καμιά φορά μπορεί να κάνεις υπερβολικά πολλές επαφές, απλά για να τις κάνεις».
«Όμως αυτός ο άνθρωπος [ο Ντεμπελέ] δεν το κάνει αυτό, βρίσκει τη σωστή πάσα, έχει αυτοπεποίθηση όταν πρόκειται να κάνει αυτές τις μπαλιές, η φυσική του δύναμη όταν απλώνει τα χέρια του και σπρώχνει τους αντιπάλους του μακριά και μετά βρίσκει τη σωστή πάσα είναι κάτι που έχει καταστεί καθοριστικό στον τρόπο που παίζει η ομάδα. Επίσης, μπορεί να παίξει άμυνα, δεν φοβάται τους παίκτες που τρέχουν προς το μέρος του. Είναι δυνατός, είναι γρήγορος, το κάνει αυτό κάθε βδομάδα».
Από τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι ο Ντεμπελέ ήταν για την Τότεναμ ένας ηγετικός «κουβαλητής» της μπάλας, ο οποίος εξουσίαζε το κέντρο, προσπερνούσε αντιπάλους, άνοιγε δρόμο κι έβρισκε δίοδο για την κατάλληλη πάσα προς τους επιθετικούς, αποτελώντας έτσι τον συνδετικό κρίκο άμυνας κι επίθεσης. Το βασικό χαρακτηριστικό του παιχνιδιού του ήταν ο συνδυασμός της σωματικής του δύναμης με την ισορροπία, την αντίληψη του χώρου και την τεχνική του, με αποτέλεσμα να χειρίζεται εξαιρετικά την μπάλα και να καθίσταται οιονεί αδύνατο για τους αντιπάλους του να την πάρουν από τα πόδια του.
Οι κούρσες του Βέλγου με την μπάλα στα πόδια έμοιαζαν συχνά αλλοπρόσαλλες, με συνεχείς πιρουέτες και απρόβλεπτες αλλαγές κατεύθυνσης, οι οποίες όμως ακολουθούνταν -σχεδόν- πάντα από τη σωστή πάσα. Ο Ντεμπελέ έπαιζε καθοριστικό ρόλο στο επιθετικογενές ποδόσφαιρο, που αποτελεί ζωτικό χαρακτηριστικό της φιλοσοφίας του αγγλικού συλλόγου, αφού το κέντρο αποτελεί την «κεντρική αρτηρία» αυτής της προσπάθειας. Αν προστεθεί στα παραπάνω η ταχύτητά του και η ακρίβεια στις πάσες του, τότε αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε γιατί όλοι στην Τότεναμ τον θεωρούσαν ως τον καλύτερο συμπαίκτη τους.
Τι απέγινε ο Ντεμπέλε;
Όντας 31 ετών, ο Ντεμπελέ αποχώρησε από την Αγγλία τον Γενάρη του 2019, λίγους μήνες πριν η Τότεναμ αγωνιστεί για πρώτη φορά στην ιστορία της σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ. Από εκεί, πήρε μεταγραφή στην κινεζική Γκουανγκζού, με αντίτιμο 11 εκατομμύρια λίρες. Στην Κίνα ο Βέλγος σημείωσε 47 εμφανίσεις, μέχρι που, τον Φεβρουάριο του 2022, αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του σε ηλικία 34 ετών, απορρίπτοντας την ανανέωση συμβολαίου που του προσφέρθηκε, προκειμένου να αφιερώσει περισσότερο χρόνο στην οικογένειά του.
Ποιος πήρε τη θέση του στην Τότεναμ;
Γρήγορη απάντηση: Κανείς. Οι παράγοντες της Τότεναμ δεν το παραδέχονται, φυσικά, ανοικτά, όμως η αποχώρηση του Ντεμπελέ σηματοδοτεί ένα κατάλοιπο στα «Σπιρούνια», αυτό της νοοτροπίας «μικρής ομάδας». Όπως συνέβη και με τους Γκάρεθ Μπέιλ, Κάιλ Γουόκερ, Κρίστιαν Έρικσεν, και Τόμπι Αλντερβάιρελντ, για να απαριθμήσουμε μερικούς, η Τότεναμ χαρακτηρίζεται από το κακό χούι να αφήνει κομβικούς στη θέση τους παίκτες ενδεκάδας να φύγουν, χωρίς να δαπανήσει το απαραίτητο ποσό για να τους αντικαταστήσει.
Ταυτόχρονα, η φιλοσοφία του συλλόγου περί θεαματικού και επιθετικού ποδοσφαίρου δείχνει να έχει πάει περίπατο, αφού δεν εκφράστηκε από τον διάδοχο του Μαουρίσιο Ποτσετίνο, Ζοσέ Μουρίνιο, ενώ, μέχρι τώρα, απουσιάζει και από την τακτική του τωρινού τεχνικού, Αντόνιο Κόντε, ο οποίος φαίνεται πως δομεί ολοκληρωτικά το στυλ παιχνιδιού του γύρω από την επίτευξη του επιθυμητού αποτελέσματος.
Έτσι, η αποχώρηση του Ντεμπελέ συνοδεύτηκε από μια πτωτική πορεία για την Τότεναμ κατά τα τελευταία χρόνια, κάτι που ίσως αλλάξει μετά τις «απειλές» του Κέιν για αποχώρηση το περυσινό καλοκαίρι και τις ρητές αξιώσεις για μεγάλες δαπάνες στο μεταγραφικό παζάρι από τον Κόντε, ο οποίος από την πρώτη στιγμή ξεκαθάρισε πως απαιτεί η διοίκηση του συλλόγου να μοιράζεται το ίδιο όραμα και τις φιλοδοξίες με αυτόν.
Δυστυχώς, από την εποχή που ο Βέλγος αποχώρησε από τα «Σπιρούνια», δεν έχει εμφανιστεί ακόμα ένας ισάξιος αντικαταστάτης του. Ο Μούσα Σισόκο ήταν ένας τίμιος box-to-box μέσος, με μεγάλη σωματική δύναμη αλλά χωρίς την τεχνική ικανότητα του Ντεμπελέ. Μία άλλη περίπτωση ήταν αυτή του Χάρι Γουίνκς, που αγαπήθηκε από τους οπαδούς επειδή είναι Άγγλος και λόγω του ότι αναδύθηκε μέσα από την ακαδημία της ομάδας.
Ωστόσο, τελικά το παιχνίδι του ποτέ δεν ανέβηκε επίπεδο, όπως πολλοί ήλπιζαν, αφού μεταξύ άλλων εξακολουθούσε να πασάρει διαρκώς πλάγια, χωρίς να προωθεί το παιχνίδι, ή να χάνει εύκολα τη μπάλα από δυνατότερους σωματικά αντιπάλους. Στην εποχή Κόντε, φάνηκε από νωρίς ότι ο χρόνος του στην πρώτη ομάδα είχε πια τελειώσει, με τον παίκτη να αγωνίζεται πλέον ως δανεικός στη Σαμπντόρια.
Φυσικά, ο πάταγος για την ομάδα του Βόρειου Λονδίνου ήρθε με τον Τανγκί Εντομπελέ, την ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία του συλλόγου, με κόστος περίπου 55 εκατομμύρια λίρες (μέχρι την έλευση του Ριτσάρλισον με 60). Ο Γάλλος δεν κατάφερε ποτέ να ενσωματωθεί στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας, όντας συνήθως σε κακή φυσική κατάσταση και αδυνατώντας να «βγάλει» 90λεπτο!
Αποτέλεσμα αυτών είναι πλέον να θεωρείται «βάρος» τόσο για τον σύλλογο, όσο και για τους οπαδούς, ενώ κανένας δεν είναι ευχαριστημένος με τις υπέρογκες απολαβές που λαμβάνει ο Γάλλος ποδοσφαιριστής, ο οποίος δεν προσφέρει κάτι στην ομάδα. Ως προσωρινή λύση, ο Εντομπελέ αγωνίζεται ως δανεικός στη Νάπολι.
Ένας άλλος παίκτης που έχει δώσει θετικά δείγματα γραφής, αλλά τον τελευταίο καιρό ταλαιπωρήθηκε με πολύμηνο τραυματισμό, είναι ο Όλιβερ Σκιπ. Μόλις 22 ετών, ο Άγγλος έχει ήδη δείξει πως μπορεί να εξελιχθεί σε κεντρικό μέσο πρώτης γραμμής, χωρίς ωστόσο να έχει καταφέρει να καθιερώσει τη θέση του στην πρώτη ομάδα του συλλόγου. Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται κι ο Ιβ Μπισούμα, άρτι αφιχθείς από την Μπράιτον, που παρά τις υψηλές προσδοκίες περιορίζεται στο ρόλο του αναπληρωματικού.
Ωστόσο, αυτός που το τελευταίο διάστημα έχει αρχίσει να αναζωογονεί τις ελπίδες στο στρατόπεδο των «Σπιρουνιών», είναι ο Πιερ-Εμίλ Χόιμπγιεργκ. Αν και είχε εντυπωσιάσει με τη φανέλα των «Αγίων», το ξεκίνημα του Δανού μέσου στο Λονδίνο δεν ήταν το αναμενόμενο. Όμως, μετά από την αναγκαία περίοδο προσαρμογής, ο Δανός φαίνεται πως έχει πλέον ενσωματωθεί πλήρως στην ομάδα, συνδυάζοντας τις συχνές ανακτήσεις της μπάλας με τις κούρσες στο κέντρο, απαριθμώντας μάλιστα τρία γκολ και μία ασίστ στο φετινό πρωτάθλημα.
Ένα υποτιμημένο διαμάντι
Εν κατακλείδι, ο Μούσα Ντεμπελέ ήταν ένας νευραλγικής σημασίας παίκτης για την Τότεναμ. Μπορεί κανένας από τους παραπάνω να μην έχει πλησιάσει την αίγλη και τον αντίκτυπό του στην ομάδα, αλλά, όπως παρατηρούσε και ο δημοσιογράφος Τσαρλς Τζόουνς μερικούς μήνες πριν, «ένας τόσο ταλαντούχος παίκτης εμφανίζεται μόνο μια στις τόσες». Είτε τελικά βρεθεί αντικαταστάτης του Βέλγου μέσου είτε όχι, the streets won’t ever forget…
