Κλαούντιο Μπράγκα: Τον καλύτερο παίκτη στη Σκωτία δεν τον ξέρει ούτε η μάνα του…

Μετά από εμπειρίες σε τριτοτέταρτες κατηγορίες ανά την Ευρώπη, ο Κλαούντιο Μπράγκα κάνει φέτος μία ονειρική σεζόν στη Σκωτία και θέλει τίτλο.

3 Ιουλίου 2023. Ο Πορτογάλος Ζότα, μετά από μία εκπληκτική χρονιά με τη Σέλτικ, όπου κάνει το τρεμπλ στη Σκωτία και σημειώνει 15 γκολ και δίνει ακόμα μία ντουζίνα (12) στους συμπαίκτες του, παίρνει μεταγραφή-ρεκόρ για την Αλ-Ιτιχάντ και γίνεται η ακριβότερη πώληση της εγχώριας λίγκας στην ιστορία. Την ίδια στιγμή ο συμπατριώτης του Κλαούντιο Μπράγκα, που μέχρι το καλοκαίρι του 2022 έχει εμπειρία μόνο από την 4η και 5η κατηγορία της ιβηρικής χώρας, σκοράρει 21 γκολ στη Νορβηγία (!) με τη Μος και της δίνει την άνοδο από την τρίτη τη τάξει κατηγορία. Πέρα από την κοινή χώρα προέλευσης, τίποτα άλλο δεν μοιάζει -τότε- ικανό να ενώσει τις δύο αυτές ποδοσφαιρικές ιστορίες…

Ο Ζότα σε ηλικία οκτώ ετών εντάχθηκε στην ακαδημία της Μπενφίκα, ωρίμασε σε ένα από τα καλύτερα ευρωπαϊκά «σχολεία» και αγωνίστηκε σε όλα τα κλιμάκια των εθνικών από την Κ-15 ως την Κ-21. Στον αντίποδα ο Μπράγκα ξεκίνησε από την ταπεινή Καντάλ, δοκίμασε τις δυνάμεις του σε Μποαβίστα, Πάσος Φερέιρα και Ρίο Άβε και όταν είδε ότι δεν είναι καλός (;) για πουθενά, βούτηξε στον πυθμένα των ερασιτεχνικών κατηγοριών με περάσματα από τις παντελώς άγνωστες Βαλαντάρες Γκαΐα, Φάτιμα, Σπόρτινγκ Ιντεάλ και Βίλα Μέου – ταβάνι του ήταν η 4η κατηγορία στην πορτογαλική ποδοσφαιρική πυραμίδα.

Γεννημένος στο παραθαλάσσιο Μαφαμούντε, κοντά στο Οπόρτο, ο Μπράγκα ήξερε πολλά για τη θάλασσα, τους σέρφερς στο Φοζ ντο Ντούρο, τα νόστιμα οστρακοειδή στο Ματοζίνιος, όμως τίποτα για το ακραίο κρύο και το χίονι. Όταν ένας ατζέντης του πρότεινε λοιπόν να μετακομίσει Γενάρη μήνα στη Νορβηγία για να δοκιμαστεί στη Μος, δεν πρέπει να ανέλυσε ιδιαίτερα την κατάσταση πριν δεχθεί να πραγματοποιήσει αυτό το ταξίδι. «Είχα δει χιόνι μόνο από μακρυά, στην κορυφή του βουνού. Φαντάζεστε λοιπόν το σοκ μου, όταν έφτασα στη Νορβηγία την πιο κρύα περίοδο, με το χιόνι να πέφτει πυκνό γύρω μου και τις θερμοκρασίες να είναι σταθερά υπό του μηδενός. Δεν είχα συμβόλαιο, δεν ήξερα αν θα με κρατήσουν, ούτε καν ιδέα για το πόσα λεφτά μπορεί να παίρνω δεν γνώριζα. Πήρα ένα τρελό ρίσκο, αλλά νομίζω πως δεν πήγε κι άσχημα τελικά».

Σε ενάμιση χρόνο στο παγωμένο Όστφολντ, κοντά στα σύνορα με τη Σουηδία, ο Πορτογάλος φορ αγωνίστηκε σε 52 παιχνίδια και πέτυχε 21 τέρματα, όντας μακράν ο καλύτερος παίκτης της ομάδας, μάλλον και του πρωταθλήματος. Η Μος ανέβηκε κατηγορία, όμως ο ίδιος δεν έμεινε μαζί της, μετακομίζοντας λίγο πιο βόρεια για χάρη της Αάλεσουντ, που βρισκόταν στο ίδιο επίπεδο, όμως είχε σαφώς περισσότερες βλέψεις πρωταθλητισμού. Κάπου εδώ να σημειώσουμε ότι ο Μπράγκα θα αγωνιζόταν για πρώτη φορά σε αμιγώς επαγγελματική λίγκα και πια ονειρευόταν ρεαλιστικά να φτάσει στο υψηλότερο σκαλί, ακόμα και σε μία χώρα όπως η Νορβηγία.

Η Αάλεσουντ δυστυχώς δεν κατάφερε να μπει ούτε στην εξάδα, σε αντίθεση με τη Μος (!), όμως ο Πορτογάλος φορ συνέχισε τις υψηλές πτήσεις, προσελκύοντας όλο και περισσότερους μνηστήρες. Βέβαια όντας ήδη 25 ετών κι έχοντας μηδαμινή εμπειρία από πλήρως ανταγωνιστικά περιβάλλοντας, δεδομένα το επόμενο βήμα θα ήταν μικρό και προσεγμένο. Δεν ξέρουμε αν ο Ζότα, που στο εντωμεταξύ είχε επιστρέψει στη Σέλτικ, ενέπνευσε κάποιον για την απόκτησή του, όμως απροσδόκητα η Χαρτς κέρδισε την υπογραφή του (σε τριετές συμβόλαιο) με σκοπό να πλαισιώσει τον ίσως πιο αποτελεσματικό επιθετικό της Σκωτσέζικης Πρέμιερ Λιγκ, τον Λόρενς Σάνκλαντ.

«Οι ομάδες στη Νορβηγία με βοήθησαν πολύ, οι άνθρωποι μου φέρθηκαν υπέροχα, και θα είμαι πάντα ευγνώμων για την ευκαιρία που μου προσέφεραν να γίνω επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Με τη Μος πήραμε το πρωτάθλημα, με την Αάλεσουντ ήμουν επίσης παραγωγικός και η ομάδα είναι πια στην κορυφαία κατηγορία. Χωρίς αυτές δεν θα ερχόμουν ποτέ στη Σκωτία, σε μία ιστορική ομάδα όπως η Χαρτς». Χωρίς αμφιβολία ιστορική ομάδα η Χαρτς των 151 χρόνων, όμως στη Σκωτία το δίπολο των Σέλτικ και Ρέιντζερς δεν αφήνει πολλά περιθώρια για διακρίσεις. Από τη διετία 1983-85 και την Αμπερντίν του Άλεξ Φέργκιουσον, κανείς δεν έχει καταφέρει να πάρει τίτλο, ενώ ο μόνος τίτλος των «Τζάμπος» την τελευταία 20ετία είναι ένα κύπελλο.

Όλα αυτά δείχνουν ικανά να αλλάξουν φέτος, με τη Χαρτς να βρίσκεται στην κορυφή (+6) της εγχώριας Πρέμιερ Λιγκ από την αρχή του πρωταθλήματος, να έχει την καλύτερη άμυνα (14 γκολ), την καλύτερη επίθεση (36 γκολ) και να έχει κερδίσει ήδη από δύο φορές τόσο τη Σέλτικ, όσο και τη Ρέιντζερς. Απίστευτα πράγματα! Ο Μπράγκα δε, παρά το έλλειμμα φυσικής αντοχής (δεν έχει ακόμα συμπληρώσει 90λεπτο χωρίς να γίνει αλλαγή), αποτελεί τον πιο παραγωγικό παίκτη της ομάδας του, με συμμετοχή σε 16 τέρματα σε όλες τις διοργανώσεις σε 23 συμμετοχές, όντας μάλιστα και δεύτερος σκόρερ του πρωταθλήματος, πίσω μόνο από τον συμπαίκτη του Σάνκλαντ.

Η ταπεινή πορεία του Πορτογάλου και το «παραμύθι» που έχει σκαρώσει στα μυαλά των τρελαμένων οπαδών της Χαρτς, έχει μάλιστα δημιουργήσει το σύνθημα της χρονιάς, όπως το αποκαλούν όχι μόνο στη Σκωτία, αλλά και σε ολόκληρη τη Βρετανία:

Η κερκίδα δονείται στους ήχους του διάσημου τραγουδιού των Queen, «Radio Ga Ga» και κάνει τον Πορτογάλο να χαμογελά, να ονειρεύεται σαν μικρό παιδί και μετά από τον άσημο νορβηγικό νότο, να κατακτά πια την πανέμορφη πρωτεύουσα της Σκωτίας, το Εδιμβούργο, που θέλει να ξεσκονίσει την τροπαιοθήκη της (για το πρωτάθλημα) εδώ και 65 χρόνια. Ο Μπράγκα φυσικά κρατά τους τόνους χαμηλά. «Έξω από τον σύλλογο, οι οπαδοί μπορούν να μιλούν, να ονειρεύονται τον τίτλο. Εμείς όμως οι παίκτες, αυτό που χρειάζεται να κάνουμε, είναι να παραμείνουμε προσγειωμένοι. Δεν στοχεύαμε στον τίτλο. Δεν το σκεφτόμαστε, γιατί δεν χρειάζεται. Αυτή η πίεση δεν θα μας βοηθήσει πουθενά».

Ο 26χρονος σήμερα Κλαούντιο έχει μάθει να παίζει την μπάλα του δίχως πίεση και αυτό είναι πια δύσκολο να αλλάξει. Πριν αρχίσει να σκοράρει και να δημιουργεί κατά ριπάς, πριν καν κερδίσει την αγάπη των οπαδών, στις 16 Αυγούστου, ήταν αυτός που είχε χάσει το μόνο πέναλτι στην ομώνυμη διαδικασία απέναντι στη Σεντ Μίρεν για το Λιγκ Καπ, και ήταν απαρηγόρητος, κλαίγοντας γοερά. Έστω κι αν ήταν ακόμα αρχή της σεζόν, σε έναν αγώνα σχεδόν αδιάφορο. Σχεδόν δύο μήνες μετά θα πρωταγωνιστούσε στο ντέρμπι απέναντι στη Σέλτικ (3-1) με ασίστ και κερδισμένο πέναλτι και θα δήλωνε με στόμφο: «Αυτό είναι το σπίτι μου, δεν θέλω να φύγω ποτέ από εδώ».

Φυσικά αυτή η απροσδόκητη πορεία τίτλου δεν είναι υπόθεση ενός, αφού τα βλέμματα έχουν τραβήξει κι άλλα μέλη του ρόστερ, όπως ο νευραλγικός μέσος Κάμι Ντέβλιν, ο δανεικός στόπερ Στιούαρτ Φίντλεϊ, ο έμπειρος Γερμανός πορτιέρε Αλεξάντερ Σβόλοφ και φυσικά ο δικός μας Αλέξανδρος Κυζιρίδης των πέντε γκολ και τριών ασίστ. Για τον αρχηγό Σάνκλαντ τα είπαμε και πιο πάνω. Ο Σκωτσέζος διεθνής επιθετικός τη διετία 2022-24 πέτυχε 59 τέρματα με τη Χαρτς, πριν περιοριστεί σε μόλις εννέα πέρυσι. Τώρα δίπλα στον Μπράγκα, αποδεικνύει και πάλι την κλάση του.

Η χρονιά όμως ανήκει δικαιωματικά στον αγαθό Κλαούντιο, σε μία ιστορία που θυμίζει Βάρντι… με αναβολικά. Από τα χωράφια της Πορτογαλίας και τους χιονισμένους συνθετικούς χλοοτάπητες της Σκανδιναβίας, ο Πορτογάλος αγωνίζεται φέτος για πρώτη φορά σε κορυφαία κατηγορία οποιασδήποτε χώρας και κάνει τον κόσμο να παραμιλά. Πανηγυρίζει και απογοητεύεται όπως ο μέσος χομπίστας ποδοσφαιριστής και ζει το απόλυτο όνειρο κάθε ερασιτέχνη, που τελικά δεν τραυματίστηκε και πήρε αυτήν τη μεταγραφή που θα τον έκανε διάσημο.

Όπως λέει και το σύνθημά του, «η καλύτερη στιγμή του δεν έχει έρθει ακόμα», ίσως είναι με το τρόπαιο του πρωταθλητή στα χέρια, ίσως είναι στο Τσάμπιονς Λιγκ της επόμενης σεζόν, ή ακόμα πιο απλά ίσως είναι τότε που θα τον μάθει έστω και η μάνα του…

Βρες με 3 κλικ που θα δεις τον αγώνα της αγαπημένης σου ομάδας στην E-Stadio App και ζήσε την κάθε φάση με την παρέα σου!