Ο τελικός του FA Cup το 1986 ήταν υπόθεση του Merseyside, καθώς Liverpool και Everton κοντράρονταν με φόντο (και αυτόν) τον τίτλο.
Η σεζόν 1985-86 σήμανε μια νέα αρχή για το αγγλικό ποδόσφαιρο. Βλέπετε, λίγους μόλις μήνες πριν την έναρξη της σεζόν αυτής, είχαν λάβει μέρος τα τραγικά γεγονότα του Heysel. Λίγο-πολύ όλοι γνωρίζουμε τις συνέπειες, που μεταξύ άλλων εμπεριείχαν και το περίφημο «ban» των αγγλικών συλλόγων από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Τα προφίλ των διεκδικητών
Επιστρέφοντας στα εγχώρια τεκταινόμενα, Liverpool και Everton ήταν οι βασικοί υποψήφιοι για την κατάκτηση των τίτλων του «Νησιού». Από την μία υπήρχαν τα «Ζαχαρωτά», τα οποία είχαν πραγματοποιήσει μια εκ των κορυφαίων σεζόν της ιστορίας τους. Η κατάκτηση του πρωταθλήματος (με συγκομιδή 90 πόντων!) καθώς και το πρώτο Κύπελλο Κυπελλούχων της ιστορίας της, έθεταν την Everton ως μια δύναμη της εποχής και από τις λίγες ομάδες που ήταν σταθερό «αντίβαρο» της δύναμης των «Κόκκινων».
Από την άλλη, υπήρχε η Liverpool. Οι «Κόκκινοι» ήταν το… αφεντικό της Αγγλίας, αλλά και της Ευρώπης. Πρωταθλήματα, Κύπελλα, τρόπαια UEFA και Champions League ήταν οι διοργανώσεις που πρωταγωνιστούσε και κατακτούσε ο σύλλογος. Βλέπετε, οι «Κόκκινοι» ήταν στο πικ της χρυσής τους εποχής, αλλά είχε έρθει η ώρα για την μετάβαση. Μετά από πολλά χρόνια παρουσίας του στο σύλλογο, ο Joe Fagan άφηνε ελεύθερη τη θέση του προπονητή, καθώς αποσύρθηκε από τους πάγκους. Αντικαταστάτης του, το τότε αστέρι της ομάδας, Kenny Dalglish, ο οποίος θα γινόταν παίκτης-προπονητής της.
Ο εγχώριος ανταγωνισμός
Με την απαγόρευση της συμμετοχής των αγγλικών ομάδων στην Ευρώπη, τα φώτα έπεφταν στις μάχες εντός των συνόρων. Τόσο στο πρωτάθλημα, όσο και στα κύπελλα της Αγγλίας, οι δύο ομάδες του Merseyside ήταν τα βασικά φαβορί. Αμφότερες απέτυχαν στο League Cup αλλά έφτασαν στα τελικά του Super Cup Αγγλίας (ο τελικός διεξήχθη τον Σεπτέμβριο του 1986 με νικητές τους «Κόκκινους» με σκορ 3-1). Όσον αφορά το πρωτάθλημα, οι ισορροπίες ήταν κάτι παραπάνω από λεπτές, καθώς η διαφορά κρίθηκε στους δύο βαθμούς. Έτσι, τα φώτα στρέφονταν στον τελικό του FA Cup, αγώνα τον οποίο άπαντες περίμεναν με αγωνία.
Ο δρόμος προς τον τελικό
Η Liverpool δεν είχε ιδιαίτερα δύσκολες δοκιμασίες στον διάβα της, καθώς οι περισσότεροι αντίπαλοί της ήταν αρκετά κατώτεροι. Από την άλλη, η Everton βρέθηκε μπροστά σε ένα πολύ δύσκαμπτο εμπόδιο στον πέμπτο γύρο της διοργάνωσης. Αντίπαλός της, η Tottenham. Οι Λονδρέζοι αποτελούσαν ένα δυνατό μέγεθος τη δεκαετία του ’80 και η Everton έπρεπε να την αντιμετωπίσει μέσα στο White Hart Lane. Κι όμως, τα «Ζαχαρωτά» απέδειξαν τη θέλησή τους για διάκριση, περνώντας με 2-1 από το Λονδίνο.
«Άρωμα» Merseyside και «μάχη» για τα εισιτήρια!
Όπως αναφέραμε και ανωτέρω, ο τελικός αυτός ήταν το σπουδαιότερο γεγονός της χρονιάς, με τον κόσμο να «διψάει» για να παρευρεθεί στο Wembley. Μάλιστα, αν και τα επίσημα πωληθέντα εισιτήρια ανέρχονται στα 98.000, ο υπέρογκος αριθμός φιλάθλων που πήγε στο Wembley μάλλον αφήνει άλλες εντυπώσεις. Οι οπαδοί πάσχιζαν για να εισέλθουν στο γήπεδο και μερικοί, ρίσκαραν μέχρι και τις ζωές τους.
Σε αντίθεση με ότι περίμενε ο κόσμος, η Liverpool ξεκίνησε αρκετά «μουδιασμένη». Παρ’ ότι στο πρωτάθλημα πήγαινε «τρένο», η Liverpool παρουσιάστηκε με αρκετό άγχος, νεύρα και αδυνατούσε να δημιουργήσει φάσεις. Μάλιστα, στο 27’ η Everton πέτυχε τέρμα με τον Gary Lineker. Το σκορ (0-1) παρέμεινε έτσι έως το τέλος του πρώτου ημιχρόνου και τα «Ζαχαρωτά» ήταν το φαβορί.
H Liverpool μπήκε με «το μαχαίρι στα δόντια». Νωρίς μάλιστα, συγκεκριμένα στο 53’, οι «Κόκκινοι» ισοφάρισαν με τον Ian Rush. Μάλιστα, το τέρμα αυτό μπορούμε να πούμε πως ήταν η «καταδίκη» της Everton, καθώς ποτέ δεν είχε χαθεί αγώνας στον οποίο είχε σκοράρει ο Ουαλός! Εννέα λεπτά αργότερα η Liverpool πέτυχε και δεύτερο τέρμα, αυτή τη φορά με σκόρερ τον Αυστραλό Johnston. Η Everton είχε χάσει κάθε ελπίδα της και μάλιστα δέχθηκε και τρίτο τέρμα στο 82’, με σκόρερ και πάλι τον Rush.
Η επόμενη ημέρα
Σε μια σεζόν που η Everton θα μπορούσε να είχε γράψει ιστορία, τη θέση της πήρε η Liverpool, η οποία πέτυχε το «double». Κι όμως, την επόμενη χρονιά (1986-87), τα «Ζαχαρωτά» επανέλαβαν την επιτυχία του 1985, κατακτώντας εκ νέου την Premier League. Όμως, ποτέ δεν μπόρεσαν να διεκδικήσουν το Κύπελλο Πρωταθλητριών, λόγω της απαγόρευσης συμμετοχής των αγγλικών ομάδων στην Ευρώπη.
Από την άλλη, η πρώτη σεζόν του Kenny Dalglish ως παίκτη-προπονητή στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Παρά ταύτα, η Liverpool βρισκόταν ήδη στην μεταβατική εποχή της, σημαίνοντας τη σταδιακή πτώση της από την κορυφή. Πτώση η οποία κορυφώθηκε στις αρχές της επόμενης δεκαετίας.
Συντάκτης: Γιώργος Γκίκας
