O#TheRomanticAnalyzer αναλύει και εξηγεί τους λόγους που η Sheffield United θα αποτελεί από την νέα σεζόν το «καμάρι» της Premier League.
Ο «ΠΡΩΤΟΜΑΣΤΟΡΑΣ»
Κυρίες και κύριοι, ας ξεκινήσουμε τα πράγματα χρονολογικά. Μάιος 2016: Η Sheffield United ανακοινώνει την πρόσληψη του αιώνιου οπαδού της ομάδας, Chris Wilder, για την θέση του προπονητή. Μια πρόσληψη που αντιμετωπίστηκε με αρκετή δυσπιστία από τους οπαδούς, μιας και ο Wilder είχε μονάχα να επιδείξει προϋπηρεσία στις Alfreton, Halifax , Oxford United και Northampton. Μοναδικό ελαφρυντικό ήταν τα κατορθώματα του, μιας και σε όλες τις ομάδες είχε αφήσει κάποιο έργο.
Στην πρώτη του χρονιά(και μοναδική), κατάφερε να ανεβάσει την Alfreton στην όγδοη κατηγορία του Αγγλικού πρωταθλήματος, ενώ η εξαετία που ακολούθησε στην Halifax ήταν μια μάχη επιβίωσης, μέχρι που η ομάδα διαλύθηκε και ο ίδιος αποχώρησε για την Οξφόρδη. Στους «U’s» κατάφερε να πάρει την άνοδο μέσω των play-offs για την League Twoκαι την επόμενη τριετία κατάφερε να την διατηρήσει εκεί. Όταν αναχώρησε για το Northampton τον χειμώνα του 2014, παρέλαβε την ομάδα στην ζώνη του υποβιβασμού, για να την πλασάρει στην μέση της βαθμολογίας και κατόπιν την επόμενη σεζόν να στεφθεί πρωταθλητής με 99 βαθμούς. Μέχρι που ανοίγει το κεφάλαιο Sheffield!
Όπως είπα και νωρίτερα, η πρόσληψη του Wilder συνοδεύτηκε από έντονη αμφισβήτηση. Ειδικά σε μια περίοδο όπου η Sheffield United βρισκόταν στην League One με οικονομικά προβλήματα, όπως καταλαβαίνετε, δεν υπήρχαν πολλά περιθώρια πίστωσης χρόνου. Η διοίκηση επέτρεπε στον προπονητή να κάνει μόνο ελεύθερες μεταγραφές και η πίεση από τον κόσμο ήταν έντονη. Πράγματι τα πράγματα δεν ξεκίνησαν ιδανικά.
Στις τέσσερις πρώτες αγωνιστικές, η Sheffield ήταν κολλημένη στον «πάτο» της βαθμολογίας με έναν βαθμό, μέχρι που άρχισε η αντεπίθεση. Μια αντεπίθεση διαρκείας , θα έλεγε κανείς, αν σκεφτεί ότι το τέλος της σεζόν βρήκε τους «Blades» πρωταθλητές με 100 βαθμούς. Η μετάβαση στην Championship για τον ίδιο δεν ήταν δύσκολη. Με χαρακτηριστική άνεση κατάφερε να διατηρήσει την ομάδα στην κατηγορία και η δέκατη θέση γέμιζε χαμόγελα τους οπαδούς. Όλοι ήξεραν ότι την επόμενη σεζόν ο Wilder θα πήγαινε για το «κάτι παραπάνω». Έτσι και έγινε. Χωρίς τον μεγάλο πρωταγωνιστή, David Brooks, αλλά με παίκτες «εργάτες» όπως ο Sharp και ο Basham κατάφερε αθόρυβα να τερματίσει στην δεύτερη θέση και να κερδίσει την άνοδο στην Premier League.
ΤΟ ΑΜΙΓΩΣ ΒΡΕΤΑΝΙΚΟ ΡΟΣΤΕΡ
Για όσους νομίζουν ότι είναι κάπως υπερβολικό, σας διαβεβαιώνω ότι δεν υπάρχει καμία μα καμία υπερβολή. Από τις απαρχές της θητείας του Wilder και την League One, δεν υπήρξε ούτε ένας παίκτης που να ήταν εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας. Ακόμα και οι Cameron Carter-Vickers, Clayton Donaldson που αγωνίζονται με τις εθνικές ομάδες των ΗΠΑ και Τζαμάικα αντίστοιχα, έχουν γεννηθεί στην Αγγλία.
Αυτός ο γνήσιος Βρετανικός κορμός έχει δημιουργήσει ένα πολύ αξιόμαχο και ενωμένο σύνολο, που αναμένεται να παραμείνει και στην μεγάλη κατηγορία. Αν δεν αποκτήσει κάποιον παίκτη εκτός Νησιού, η Sheffield θα είναι η μοναδική ομάδα στην επόμενη Premier League που κατορθώνει κάτι τέτοιο. Αυτό σημαίνει ότι ενόψει του επερχόμενου Brexit, η ομάδα κυριολεκτικά θα μείνει πλήρως ανεπηρέαστη. Για αυτό και πολύ πιστεύουν ότι πρόκειται για ομάδα –μοντέλο- άσχετα με την θέση που θα κατακτήσει στο νέο πρωτάθλημα.
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι θα διαπρέψει. Μπορεί αρκετοί να συγκρίνουν την Sheffield United με την Cardiff, αλλά οι διαφορές είναι χαοτικές. Ο Chris Wilder είναι χρόνιος θιασώτης του 3-5-2. Με στυλ που μοιάζει πολύ σε αυτό της Juventus του Conte, o 50 ετών προπονητής πρώτα κοιτάζει την εξασφάλιση του μηδέν στα μετόπισθεν. Η αλήθεια είναι ότι φέτος το κατάφερε σε εντυπωσιακό βαθμό, με την Sheffield να έχει την καλύτερη άμυνα στην κατηγορία, δεχόμενη μόλις 41 γκολ στα 46 παιχνίδια πρωταθλήματος.
John Egan, O’Connell και Basham συνέθεσαν μια απίθανη αμυντική τριάδα προστατεύοντας ευλαβικά την εστία του –δανεικού από την Manchester United- Dean Henderson. Φύλακας-άγγελος της όλης της αριστερής πλευράς ήταν ο Enda Stevens, ενώ στην δεξιά πτέρυγα της ομάδας δέσποζε πότε η παρουσία του Baldock και πότε αυτή του Freeman. Η εξαιρετική άμυνα, συνοδευόταν και από μια εξαιρετική μεσοεπιθετική γραμμή. John Fleck, Oliver Norwood και Mark Duffy ήταν τα «μηχανάκια» της ομάδας στην μεσαία γραμμή οι οποίοι «όργωναν» το γήπεδο και τροφοδοτούσαν τους δύο «killer» της επίθεσης. Το δίδυμο Billy Sharp, David McGoldrick σκόραρε 39 γκολ σε 42 παιχνίδια. Οι δύο τους δηλαδή έχουν σκοράρει το 50% των τερμάτων της ομάδας, αφού το τέλος της Championship βρήκε την Sheffield να αριθμεί 78 τέρματα.
ΞΑΝΑ ΣΤΑ «ΣΑΛΟΝΙΑ»
Η Sheffield United μπαίνει πλέον σε μια νέα εποχή. Μετά από δώδεκα χρόνια απουσίας από την κορυφαία κατηγορία, οι «Blades» πλέον αποσκοπούν στην καθιέρωση. Ήδη τα πρώτο «ξεσκαρτάρισμα» άρχισε, με τους Paul Coutts, Martin Cranie, Daniel Lafferty, Caolan Lavery και Conor Washington να αποτελούν παρελθόν. Ο Chris Wilder αρχίζει να ψάχνει για αντικαταστάτες που θα προσφέρουν στην Sheffield ανταγωνιστικότητα σε κάθε γραμμή του γηπέδου για να επιτευχθεί ο στόχος της παραμονής.
Το μεγάλο στοίχημα για όλους είναι η παραμονή του Dean Henderson από την Manchester United. Αγωνίστηκε σε όλους τους αγώνες, ήταν εξαιρετικός και αρκετά επιβλητικός κάτω από την εστία και σίγουρα βλέπει το μέλλον του μακριά από το Old Trafford. Ήδη ο Southgate έχει στραμμένα τα βλέμματα πάνω του για τον επόμενο τερματοφύλακα της Εθνικής Αγγλίας. Οψόμεθα!
Συντάκτης: Φάνης Αγριτέλλης
