Η δύσκολη παιδική ηλικία, το ραπ, το όνειρο που έγινε εφιάλτης και η έκρηξη, η Premier League τώρα είναι στα πόδια του Lukaku.
Στις 13 Μαίου του 1993 είδε το πρώτο «φως» ο Romelu Lukaku, ο οποίος γεννήθηκε στην πόλη Antwerp στα βόρεια του Βελγίου. Οι γονείς του έχουν καταγωγή από το Κογκό, ενώ παράλληλα έχει έναν μικρότερο αδερφό, τον Jordan, ο οποίος αγωνίζεται στην ιταλική Lazio.
Ο Lukaku ξεκίνησε την καριέρα του στην τοπική ομάδα της πόλης που ζούσε, την Rupel Boom, πριν καταλήξει στην Lierse και από εκεί κέρδισε μεταγραφή στην ομάδα της Anderlecht το 2006. Έκανε το ντεμπούτο του μόλις στα 16 του χρόνια ενώ πήγαινε ακόμα στο σχολείο και τη σεζόν 2009-2010 ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας, η οποία κέρδισε το πρωτάθλημα.
Ένα χρόνο αργότερα ο ποδοσφαιριστής κερδίζει το βραβείο Belgian Ebony Shoe, βραβείο το οποίο απονέμεται στον καλύτερο Αφρικανό ποδοσφαιριστή του Βελγικού πρωταθλήματος. Όλα αυτά τα επιτεύγματα δεν πέρασαν απαρατήρητα και έτσι το καλοκαίρι του 2011 κερδίζει την πολυπόθητη μεταγραφή στην Premier League για χάρη της Chelsea.
O ίδιος βρήκε τον «παράδεισο» του, καθώς σε σχολική εκδρομή που είχε συμμετάσχει το 2009 στο Λονδίνο, ο Lukaku είχε την ευκαιρία να επισκεφθεί στο Stamford Bridge και είχε δηλώσει: «Τι μαγευτικό γήπεδο, εάν μια μέρα κλάψω στη ζωή μου, αυτή η μέρα θα είναι όταν θα παίζω εδώ. Αγαπώ την Chelsea», ενώ το ποδοσφαιρικό του είδωλο είναι ο θρύλος των «Μπλε» Didier Drogba.
Το ντεμπούτο του με τους «Μπλε» το πραγματοποίησε στον αγώνα με αντίπαλο τη Norwich μπαίνοντας στη θέση του Fernando Torres στο 83ο λεπτό. Την πρώτη του εμφάνιση ως βασικός την έκανε στο League Cup απέναντι στη Fulham, ενώ στο πρωτάθλημα η πρώτη του εμφάνιση ως βασικός, η οποία κατέληξε σε MVP εμφάνιση από τον νεαρό, ήρθε στις 13 Μαΐου του 2012 απέναντι στην Blackburn Rovers. Ωστόσο ο «παράδεισος» του νεαρού είχε μετατραπεί σε «κόλαση», καθώς δεν υπήρχε θέση στην βασική ομάδα για τον ίδιο και στις 19 Μαίου του 2012 όταν η Chelsea κατέκτησε το τρόπαιο του Champions League, o ίδιος δήλωσε ότι δεν θέλει να ακουμπήσει το τρόπαιο καθώς δεν αισθάνεται νικητής, μην έχοντας καταφέρει να συνεισφέρει στη διοργάνωση.
Τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς, κάνει το μεγάλο βήμα για να ανατρέψει την καριέρα του και αποφασίζει να πάει να αγωνιστεί δανεικός στην West Bromwich Albion. Στο Hawthorns καταφέρνει να σημειώσει 17 γκολ στο πρωτάθλημα σε 35 εμφανίσεις, βγαίνοντας έκτος σκόρερ, και στο τέλος της χρονιάς επιστρέφει στην Chelsea για τα πρώτα δύο παιχνίδια πρωταθλήματος τον Αύγουστο καθώς και στον τελικό του Uefa Super Cup.
Στις 30 Αυγούστου του 2013, στην Eden Arena της Πράγας, ο Romelu Lukaku βρίσκεται στο σημείο του πέναλτι. Μακριές πλεξίδες που πέφτουν στο λαιμό του, ο αριθμός 18 στους ώμους του, που τρέχει αβέβαιος. Ένα πλευρικό βήμα, στη συνέχεια δύο βήματα για να φτάσει στη μπάλα και μετά μία αδύναμη και κεντρική βολή. Ο Neuer αποκρούει και η Bayern Munich κερδίζει το Uefa Super Cup. Η επόμενη εικόνα είναι εμβληματική, ο Γερμανός τερματοφύλακας με τα χέρια του στον ουρανό, ο Βέλγος επιθετικός με τα χέρια στα μαλλιά του και το βλέμμα του χαμένο στο κενό. Αυτή θα είναι η τελευταία εικόνα του Lukaku με τη φανέλα της Chelsea, ο οποίος λίγες μέρες αργότερα θα παραχωρηθεί δανεικός στην Everton. Στο Stamford Bridge, ο Romelu απογοήτευσε πρώτα τον εαυτό του και ύστερα τους υπόλοιπους. Αλλά αυτό είναι παρελθόν, τώρα Romelu είναι ένας νέος άνθρωπος.
Ας πάμε μπροστά πέντε χρόνια. Ο Lukaku δεν έχει πλέον μακριές πλεξίδες που καλύπτουν το κεφάλι του, τώρα τα μαλλιά είναι κοντά. Έχει επίσης αλλάξει στο πνεύμα, επειδή δεν φοβάται πλέον. Ποιος ξέρει πόσες φορές ονειρευόταν να επαναλάβει αυτή την ευκαιρία, τη μπάλα από τη μια πλευρά και τον Neuer από την άλλη. Αλλά το παρελθόν δεν μπορεί να αλλάξει, να κοιτάξει καλύτερα στο μέλλον. Και αυτό του Lukaku είναι πιο λαμπρό από ποτέ. Απλά κοιτάξτε τους αριθμούς. Σε 141 εμφανίσεις με την Everton πέτυχε 68 τέρματα πριν καταλήξει στην Manchester United το περσινό καλοκαίρι, στην οποία έχει σημειώσει μέχρι στιγμής 16 τέρματα σε 34 εμφανίσεις.
Είναι ένας από τους μόλις πέντε παίκτες που σημείωσαν 50 γκολ στην Premier League πριν από τα 23α γενέθλιά τους και ο πέμπτος μικρότερος που μπήκε στο club των 100 γκολ πριν τα 25α γενέθλια του. Σε διεθνές επίπεδο, είναι ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Εθνικής ομάδας του Βελγίου με 33 γκολ.
Όμως τώρα θα κάνουμε αναφορά για την προσωπική ζωή του Βέλγου. Ο μπαμπάς Roger έφτασε να παίξει με την εθνική ομάδα της Ζάμπια, ο αδελφός του Jordan είναι ποδοσφαιριστής της Lazio. Μια ενωμένη οικογένεια, ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές. Ο Lukaku είχε δηλώσει: «Όταν ο μπαμπάς σταμάτησε να παίζει έπρεπε να μετακομίσουμε σε ένα δημόσιο σπίτι. Δεν είχαμε σκηνές, η μητέρα μου και εγώ κοιμηθήκαμε στο πάτωμα και ο αδερφός μου στο πατάρι».
Έπρεπε να αγωνιστεί για να αναδυθεί, από τότε που ήταν παιδί. Αλλά πριν το ποδόσφαιρο υπήρχε το σχολείο, επειδή η μητέρα ήθελε να συνεχίσει την εκπαίδευσή του: «Πάντα θεωρούσα τον εαυτό μου φυσιολογικό αγόρι που έζησε το όνειρο να γίνει ποδοσφαιριστής, ενώ πήρε το δίπλωμά του». Στο τέλος κατάφερε να κάνει και τα δύο, επειδή «με σκληρή δουλειά που μπορείς να επιτύχεις οποιοδήποτε στόχο», είναι η φράση την οποία επαναλαμβάνει.
Φυσικό ταλέντο, ακούραστος εργάτης, το μυστικό της επιτυχίας; Η αφοσιώση είναι βέβαιη, αλλά υπάρχει και κάτι παραπάνω: «Υπάρχει μια γαλλική εταιρεία που καταγράφει κάθε αγώνα μου, κάθε δράση μου. Και επίσης και εκείνους των επόμενων αντιπάλων μου. Αυτός είναι ο λόγος που γνωρίζω συχνά τις κινήσεις των αμυντικών που έχω απέναντι μου εκ των προτέρων». Ποτέ δεν τον σταματάνε.
Του αρέσει να ακούει ραπ, Tupac, B.I.G., Nas. «Μου αρέσει όταν οι ράπερ λένε την αλήθεια». Ποτέ δεν έκρυψε την δικιά του αλήθεια: «Μπορώ να γίνω ένας από τους ισχυρότερους στον κόσμο», επειδή μόλις στα 23 του χρόνια έχει γίνει ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Everton (66 συνολικά, 41 κατά τις δύο τελευταίες σεζόν), και στην ηλικία του, ακόμη και φαινόμενα όπως ο Suarez, Rooney και Ibrahimovic δεν είχαν σκοράρει όσο εκείνος. Τα ονόματα δεν είναι άσχημα. Και τώρα ποιος είναι ο στόχος; Εύκολο. «Θέλω να κερδίσω».
Η φιλοδοξία του τρέχει, ίσως περισσότερο από αυτόν. Αλλά για να σκοράρει, το μόνο που έχει να κάνει είναι να σκοράρει με κάθε δυνατό τρόπο: αριστερά, δεξιά, κεφάλι, στροφή… ακόμα και με ελεύθερο λάκτισμα. Λίγα λόγια, πλήρης επιθετικός. Ο βασιλιάς των «bomber» της Premier League με ένα λαμπρό μέλλον. «Δεν είναι λάθος να είμαστε φιλόδοξοι». Ο Lukaku τώρα ονειρεύεται πάλι, μετά το πρώτο «σκοτάδι» στην Chelsea.
Συντάκτης: Juxhin George Zhelegu